Η επιστροφή του Χρίστου Τσιαμούλη με έναν απρόσμενα υπέροχο δίσκο για τη φωνή της Σοφίας Παπάζογλου

Η επιστροφή του Χρίστου Τσιαμούλη με έναν απρόσμενα υπέροχο δίσκο για τη φωνή της Σοφίας Παπάζογλου Facebook Twitter
Χρίστος Τσιαμούλης - Σοφία Παπάζογλου
0

Η επιστροφή του Χρίστου Τσιαμούλη με έναν απρόσμενα υπέροχο δίσκο για τη φωνή της Σοφίας Παπάζογλου Facebook Twitter

 

Είχα πολύ καιρό να ακούσω και να ξανακούσω ελληνικό καινούργιο δίσκο. Συνήθως ακούς ένα CD μια-δυο φορές, όσο χρειάζεται για να σχηματίσεις άποψη και να γράψεις γι'αυτό, τοποθετώντας το αμέσως μετά στη δισκοθήκη σου και, μοιραία, ξεχνώντας το. Αυτό, λοιπόν, δε συνέβη καθόλου με το ''Σαν παιχνίδι παιδικό'', τα δώδεκα τραγούδια που έγραψε ο ''δάσκαλος'' Χρίστος Τσιαμούλης με ερμηνεύτρια τη Σοφία Παπάζογλου.

 

Όσοι γνωρίζουν την πορεία του Τσιαμούλη στην εγχώρια μουσική, κατανοούν απολύτως τον χαρακτηρισμό του ''δασκάλου'' που του αποδίδω. Πέραν της θέσης που κατέχει ως εκπαιδευτικός στο Εθνικό Ωδείο Αθηνών και στο τμήμα Μουσικολογίας του Πανεπιστημίου της Αθήνας - θέση που επίτρεψε στο σύνολο σχεδόν των νεότερων τραγουδοποιών να έχουν μαθητεύσει κοντά του -, ο Τσιαμούλης υπήρξε ο πρώτος μουσικός που με το συγκρότημα Δυνάμεις του Αιγαίου, στα μέσα των 80s, εισήγαγε τη χρήση κάποιων ξεχασμένων ανατολίτικων οργάνων στο ελληνικό τραγούδι. Θυμάμαι τον συνθέτη Νίκο Ξυδάκη να μου λέει χαρακτηριστικά πως οι Δυνάμεις του Αιγαίου και ο Χρίστος Τσιαμούλης πρωτομπόλιασαν το έντεχνο τραγούδι με ούτια, σάζια και κανονάκια. Οφείλω, ωστόσο, να πω εδώ πως κάπου έγινε κατάχρηση μ' αυτά τα όργανα την αμέσως επόμενη δεκαετία - κάτι παρεμφερές με τη σημερινή χρήση του theremin στην indie σκηνή -, οδηγώντας το έντεχνο ελληνικό τραγούδι σε μία εσωστρέφεια και λίγο προτού αυτό, ευτυχώς, παραδοθεί στα χέρια φωτισμένων μουσικών κυρίως της jazz. Αυτά είναι, όμως, άλλη ιστορία.

 

Το ''Σαν παιδικό παιχνίδι'' δεν το λες έντεχνο CD, ούτε λαϊκό, ούτε καν λαϊκότροπο, κατά τη γνώμη μου. Περισσότερο ακούγεται σαν μια τέλεια μίξη ελληνικής και αιγυπτιακής μουσικής, λόγου χάριν, όπου οι μεγάλες αραβικές ορχήστρες συμπορεύονται με το ρεμπέτικο και τη μικρασιατική, ακόμη και την Κρητική παράδοση.

 

Το θέμα μας είναι πως ο Τσιαμούλης έγραψε μια σειρά από τραγούδια που βρίθουν εμπνεύσεως και διαφέρουν κατά πολύ από το μέσο όρο της δισκογραφίας του έντεχνου που εξακολουθεί να μας τροφοδοτεί, αναιμικά λίγο η αλήθεια είναι, με παραγωγές. Η συγκεκριμένη παραγωγή (της εταιρείας MLK) είναι φθηνή, όχι απ' την άποψη του ήχου, αλλά απ' αυτήν της έκδοσης: Ένα ένθετο με ένα δίφυλλο κομμάτι χαρτί χωρίς τους στίχους του ποιητή Κώστα Καρτελιά, της ερμηνεύτριας Λιζέτας Καλημέρη, της Ελένης Περινού, του ίδιου του Τσιαμούλη και του συχωρεμένου του Ηλία Κατσούλη. Στίχοι σπάνιοι που μοιάζει να ενδύθηκαν επιτυχημένα τις μελωδίες του συνθέτη, προερχόμενες από ένα κλίμα της καθ'ημάς Ανατολής και πάλι.

 


 

Το "Σαν παιδικό παιχνίδι" δεν το λες έντεχνο CD, ούτε λαϊκό, ούτε καν λαϊκότροπο, κατά τη γνώμη μου. Περισσότερο ακούγεται σαν μια τέλεια μίξη ελληνικής και αιγυπτιακής μουσικής, λόγου χάριν, όπου οι μεγάλες αραβικές ορχήστρες συμπορεύονται με το ρεμπέτικο και τη μικρασιατική, ακόμη και την Κρητική παράδοση: Κανονάκι, κρουστά, βιολί, ακορντεόν και μαντολίνο με νέι, Κρητική και πολίτικη λύρα, μπουζούκι και τζουρά στην υπηρεσία συνθέσεων που αποκαλύπτουν κάτι καινούργιο παρά τις αρχαϊκές καταβολές τους. Ρούμπες, μπαλάντες, ένα αμιγώς ζεϊμπέκικο κομμάτι και στο τέλος το remix του τραγουδιού "Σαν χελιδόνι μόνο", που αν και remix ακριβώς, δεν προδίδει τις ρίζες του προκειμένου να κερδίσει το πολυπόθητο ραδιοφωνικό air - play.

 

Όσο για την ερμηνεύτρια Σοφία Παπάζογλου, η οποία δρα αθόρυβα, διακριτικά και κυρίως καλαίσθητα, δίχως την παραμικρή έκπτωση στη μακρόχρονη πορεία της, θεωρώ πώς μαζί με τη Γιώτα Νέγκα είναι οι δύο μεγαλύτερες σύγχρονες λαϊκές τραγουδίστριες. Τα γυρίσματα της φωνής της είναι μοναδικά, φανερώνουν τη μελέτη της σε προκατόχους της από την Om Kalthoum μέχρι τη Βίκυ Μοσχολιού κι από τη Μαρίκα Νίνου μέχρι την Πόλυ Πάνου. Η φωνή της Παπάζογλου διαθέτει έκταση, άπλωμα, τεχνική και συναίσθημα, κάνοντας την ικανή να υπηρετήσει και ένα άλλο είδος ρεπερτορίου - ας κάνω μία σχετική παραπομπή στο δίσκο της με τίτλο "Ένα παράξενο ταξίδι" (Μετρονόμος, 2009) που τραγούδησε το "Un ano de amor", τη χατζιδακική ''Παναγία των Πατησίων'' κ.α. 

 

Καλύτερες στιγμές του CD, τα κομμάτια "Δυτικά της λύπης", "Σαν χελιδόνι μόνο" (και στις δύο εκδοχές του), ο ρυθμικός "Κόσμος μυστικός", η "Τριανταφυλλιά της θάλασσας" που αποδίδει ο Χρίστος Τσιαμούλης συνοδεία του σχήματος ΕΛ Q και "Του έρωτα τα δώρα", ντουέτο του συνθέτη με την ερμηνεύτρια. Μερικοί ενδεικτικοί όμορφοι στίχοι: Izmir, η Σμύρνη κι η Νέα Σμύρνη, μια γειτονιά που την πονάει η μαχαιριά όταν θυμάται (του Κώστα Καρτελιά από το "Δυτικά της λύπης"), Ό,τι αξίζει το σκορπάς μέσα σε λόγια φαύλα και δεν σου φτάνει μια ζωή για της ψυχής τα ναύλα (της Ελένης Περίκου από το "Σαν χελιδόνι μόνο"), Τα όνειρα μου κέντησα με μια παλιά βελόνα, με βρήκε στο Καφέ Αμάν ο στεναγμός θαμώνα (του Ηλία Κατσούλη από το "Καφέ Αμάν").

 

Μουσική
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η επιστροφή της Lily Allen

Μουσική / Η Lily Allen επιστρέφει με το πιο θεαματικό ξεκατίνιασμα στην ιστορία της ποπ

Το «West End Girl» της Lilly Allen και ένα αριστουργηματικό ραπ άλμπουμ από την CupcakKe αποτελούν τα πιο δυνατά και τολμηρά, από πλευράς στιχουργικής, άλμπουμ της χρονιάς. Μια καλή εβδομάδα για τη μουσική.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
BOYS’ SHORTS INTERVIEW

Μουσική / Boys’ Shorts: «Δεν φταίνε τα τρανς άτομα που έχει γίνει μίζερη η ζωή σου»

To eyeliner και το electroclash έφερε κοντά το ντουέτο των DJs, που εμπνεύστηκαν το όνομά τους από τον Boy George. Έπαιξαν στο Berghain, και η φήμη τους εκτοξεύτηκε. Πλέον το mantra τους είναι το «enjoy the moment».
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Παιδί Τραύμα: Τραγουδάκια λέω που αύριο θα ξεχαστούν, δεν κάνω καμία επανάσταση, δεν αλλάζω τον κόσμο

Μουσική / Παιδί Τραύμα: «Τραγουδάκια λέω, που αύριο θα ξεχαστούν, δεν αλλάζω τον κόσμο»

Στο νέο του άλμπουμ, το Παιδί Τραύμα χρησιμοποιεί τις έννοιες της φυγής και της συγχώρεσης για να μιλήσει για το αδιέξοδο του ψηφιακού κόσμου και την αναζήτηση της αλήθειας με τραγούδια που ξεφεύγουν από το mainstream.   
M. HULOT
Οι Tame Impala φτιάχνουν έναν δίσκο εμπνευσμένο από τα bush doofs της Αυστραλίας

Μουσική / «Deadbeat» των Tame Impala: Μια lo-fi ωδή στα rave πάρτι από ένα σπουδαίο συγκρότημα

Είναι η πρώτη του δουλειά που δεν περιέχει ούτε μια ροκ στιγμή. Σύμφωνα με τον Chris Deville: «Οι Tame Impala έχουν μεταμορφωθεί σταδιακά από ένα από τα σπουδαιότερα ροκ συγκροτήματα της γενιάς τους σε… κάτι άλλο».
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Το Μονόγραμμα του Έρωτα και της Μουσικής

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Το Μονόγραμμα του Έρωτα και της Μουσικής

Η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών τιμά τη μνήμη του Οδυσσέα Ελύτη με αφορμή τα τριάντα χρόνια από τον θάνατό του, παρουσιάζοντας το «Μονόγραμμα» του Γιώργου Κουρουπού, που βασίζεται στο ομότιτλο έργο του μεγάλου Έλληνα ποιητή, στις 24 Οκτωβρίου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

Οπτική Γωνία / Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

«Ό,τι όμως και αν υπήρξε ο Διονύσης Σαββόπουλος, είχε τη δόνηση, τον λοξό τόνο, μια διάθεση μεταμόρφωσης και γιορτής. Επέστρεφε σε μια πάμφωτη αυλή, περιμένοντας τους φίλους, το νόημα της συνάθροισης».
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Lou: Πόσες ανοιχτά λεσβίες ξέρεις αυτήν τη στιγμή στην ελληνική μουσική σκηνή;

Μουσική / Lou: Πόσες ανοιχτά λεσβίες ξέρεις αυτήν τη στιγμή στην ελληνική μουσική σκηνή;

Αυτό που κάνει η Lou στην ελληνική μουσική σκηνή είναι μοναδικό και θαρραλέο: queer μουσική για κάγκουρες με εφόδιο τις μουσικές της γνώσεις και επίγνωση αυτού που εκπροσωπεί, κάνοντας το τραπ όχημα για να περάσει τα μηνύματά της.
M. HULOT
Σοπέν

Πέθανε Σαν Σήμερα / «Κύριοι, ιδού μια μεγαλοφυΐα!»: Πώς ο Σοπέν άνοιξε νέα εποχή στη μουσική για πιάνο

Σαν σήμερα, στις 17 Οκτωβρίου 1849, πεθαίνει από φυματίωση στο Παρίσι ο Πολωνός Φρεντερίκ Φρανσουά Σοπέν, ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του Ρομαντισμού και κορυφαίος πιανίστας.
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ