Η αισθηματική αγωγή του Nick Cave μέσα από τις εικόνες και τα σπαράγματα του αρχείου του

Η αισθηματική αγωγή του Nick Cave μέσα από τις εικόνες και τα σπαράγματα του αρχείου του Facebook Twitter
Ο Nick Cave στο δωμάτιό του στο Yorkstraße του Δυτικού (ακόμα τότε) Βερολίνου το 1985
0

«Ό,τι βλέπεις μέσα σ΄ αυτό το βιβλίο κατοικεί στον πολυσύνθετο κόσμο γύρω από τα τραγούδια», γράφει ο Nick Cave στην εισαγωγή της ανθολογίας με τίτλο "Stranger Than Kindness". «Πρόκειται για το υλικό που γέννησε και ανέθρεψε το επίσημο έργο».

Αυτός ο πολυσύνθετος κόσμος περιλαμβάνει σχέδια, λίστες, κολάζ, σημειώσεις, στίχους, παλιές αδημοσίευτες φωτογραφίες και διάφορα αυτοσχέδια λευκώματα, τσαλακωμένα και λεκιασμένα, κάποιες φορές από το ίδιο το αίμα του δημιουργού τους. Στην έκδοση συνυπάρχουν το ιερό και το ανόσιο, το βιβλικό και το πορνογραφικό, όπως συνυπήρχαν πάντα στα τραγούδια του Cave εδώ και 40 χρόνια.

  

Ο ίδιος αποκαλεί το υλικό αυτό, «περιφερειακό», απολύτως κρίσιμο όμως για την «μυστική και ασχημάτιστη» δημιουργική διαδικασία. Βλέποντάς το όμως να ξετυλίγεται σ΄ αυτήν την έκδοση, είναι σα να αποκτά την δική του ζωή, αποκαλύπτοντας τον παρορμητικό και ψυχαναγκαστικό συχνά τρόπο εργασίας του δημιουργού, καθώς και τις αιώνιες εμμονές του: πόθος, πίστη, απελπισία, λύτρωση, εξιλέωση, πένθος, έρωτας, και η υπερβατική ώθηση που προσφέρει ο λόγος.

Η αισθηματική αγωγή του Nick Cave μέσα από τις εικόνες και τα σπαράγματα του αρχείου του Facebook Twitter
Ο πατέρας του, Colin Cave, σε φωτογραφία του 1956: Επιφανής στους κύκλους της Μελβούρνης εκπαιδευτικός και διανοούμενος, σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα το 1979. Λίγο μετά, ο Nick Cave εγκατέλειψε με την μπάντα του, τους Birthday Party, την Μελβούρνη για το Λονδίνο.
Η αισθηματική αγωγή του Nick Cave μέσα από τις εικόνες και τα σπαράγματα του αρχείου του Facebook Twitter
Η μητέρα του, Dawn Cave, σε φωτογραφία του 1958: Βιβλιοθηκάριος και ερασιτέχνης βιολίστρια, η κυρία Cave παραμένει ακμαία στα 93 της και φιλοξενεί τον γιο της όποτε εκείνος βρίσκεται στην Αυστραλία.

Πρόκειται για το πρωτογενές υλικό από το οποίο προέκυψαν τα τραγούδια και οι ιστορίες του. Πρόκειται επίσης για έναν χαώδη χάρτη μιας δημιουργικής ύπαρξης που για καιρό λειτουργούσε με καύσιμο μια αυτοκαταστροφική σφοδρότητα για να καταλήξει σε μια κατάσταση αποδοχής και χάρης, στοιχεία που χαρακτηρίζουν έντονα το πιο πρόσφατο έργο του.

Ανάμεσα σε άλλα πρώιμα σπαράγματα, υπάρχει κι ένα γράμμα από τον λυκειάρχη του Cave προς τον πατέρα του στο οποίο εκφράζει την έντονη ανησυχία του για κάποια «στοιχεία της συμπεριφοράς του Nick». Η επιστολή γράφτηκε το 1975 όταν ο Nick Cave ήταν 17.

Η διαδρομή ξεκινά με μια φωτογραφία του δάσκαλου πατέρα του, του Colin Cave, ο οποίος κάποτε είχε διαβάσει στον εννιάχρονο γιο του, την πρώτη παράγραφο της «Λολίτας» του Ναμπόκοφ ως υπόδειγμα λογοτεχνικής γραφής. «Ήταν η πιο οικεία στιγμή που πέρασε ποτέ με τον πατέρα μου», θα έλεγε αργότερα ο Nick Cave.

Ανάμεσα σε άλλα πρώιμα σπαράγματα, υπάρχει κι ένα γράμμα από τον λυκειάρχη του Cave προς τον πατέρα του στο οποίο εκφράζει την έντονη ανησυχία του για κάποια «στοιχεία της συμπεριφοράς του Nick». Η επιστολή γράφτηκε το 1975 όταν ο Nick Cave ήταν 17. Μια φωτογραφία της ίδιας χρονιάς, τον δείχνει με βαμμένο πρόσωπο α λα David Bowie να ηγείται μιας σχολικής μπάντας και μια άλλη τον απεικονίζει περιδεή στην πρώτη σειρά μιας συναυλίας του θρυλικού αυστραλέζικου πανκ γκρουπ των Saints, το ύφος των οποίων, όπως γράφει, «άλλαξε τα πάντα» στη ζωή του.

Η αισθηματική αγωγή του Nick Cave μέσα από τις εικόνες και τα σπαράγματα του αρχείου του Facebook Twitter
Δευτεροετής στη σχολή καλών τεχνών, το 1977: Ο Cave ξεκίνησε να σπουδάζει ζωγραφική στο Caulfield Technical College της Μελβούρνης το 1976, εκεί όμως γνώρισε μια παρέα ατόμων που θα σηματοδοτούσε έντονα την μελλοντική πορεία του. Από αριστερά: Rowland S Howard, Nick Cave, Ollie Olsen, Megan Bannister, Anita Lane, Bronwyn Adams.

Στη σχολή καλών τεχνών της Μελβούρνης που φοίτησε μετά το σχολείο έγινε αμέσως μέλος μιας ομάδας ατόμων που περιλάμβανε την Anita Lane που θα γινόταν η κοπέλα του – και συνεργάτιδά του – και τον αείμνηστο Rowland S Howard με τον οποίο θα συνεργάζονταν αργότερα στο συγκρότημα των Birthday Party (τίτλος που προήλθε από το ομώνυμο θεατρικό έργο του Χάρολντ Πίντερ).

Ένα από τα τραγούδια τους στίχους του οποίου έγραψε η Lane – και ηχογραφήθηκε για το άλμπουμ του Nick Cave και των Bad Seeds, "Your Funeral, My Trial" – είναι αυτό που δίνει και τον τίτλο σ' αυτή την ανθολογία (ο ίδιος το περιγράφει ως «μια αυτοψία του τέλους μιας σχέσης»), η οποία περιλαμβάνει ένα μέρος μόνο του υλικού της της έκθεσης με το ίδιο όνομα που θα ξεκινούσε αυτές τις μέρες στην Κοπεγχάγη, αναβλήθηκε όμως λόγω της πανδημίας, με την προοπτική να λειτουργήσει αργότερα μέσα στη χρονιά, καλώς εχόντων των πραγμάτων.

Προς το παρόν, θα πρέπει να αρκεστεί κανείς στο βιβλίο, το περιεχόμενο του οποίου, σύμφωνα με τον Cave, «μαρτυρά μια διαφορετική δημιουργική ενέργεια από αυτήν που εμφανίζεται στην τελική μορφή του έργου: ακατέργαστη και άμεση, αλλά όχι λιγότερο συναρπαστική».

Η αισθηματική αγωγή του Nick Cave μέσα από τις εικόνες και τα σπαράγματα του αρχείου του Facebook Twitter
Αυτοσχέδιο προσωπικό λεξικό: Ερωτευμένος με τους ήχους και τους συνειρμούς των λέξεων από μικρός, στη διάρκεια της καριέρας του – ειδικά στην πρώιμη φάση της – συνέθετε διαρκώς λεξικά με τους όρους και τις έννοιες που του φαίνονταν πιο ενδιαφέρουσες.
Η αισθηματική αγωγή του Nick Cave μέσα από τις εικόνες και τα σπαράγματα του αρχείου του Facebook Twitter
Πορτραίτο του νεαρού καλλιτέχνη, 1977: Πρόκειται για έργο της Anita Lane με τίτλο “Horn of Plenty”. Η Lane είχε πει κάποτε ότι αν τον πατούσε λεωφορείο, θα επιχειρούσε ακόμα και ψυχορραγώντας να γράψει για την εμπειρία αυτή, με το ίδιο το αίμα του.
Η αισθηματική αγωγή του Nick Cave μέσα από τις εικόνες και τα σπαράγματα του αρχείου του Facebook Twitter
“Saint Jude, Patron Saint of Despair”, Nick Cave, 1985 (μικτή τεχνική): Για την αγιογραφία αυτή του προστάτη αγίου των απελπισμένων, ο Cave χρησιμοποίησε μελάνι, πλαστικό, χαρτί, μέταλλο αλλά και τρίχες από τα μαλλιά του.
Η αισθηματική αγωγή του Nick Cave μέσα από τις εικόνες και τα σπαράγματα του αρχείου του Facebook Twitter
Η αφίσα της έκθεσης "Stranger Than Kindness" στην Κοπεγχάγη που ανάβληθηκε λόγω των έκτακτων μέτρων για την πανδημία.

Με στοιχεία από τον Guardian

 

Μουσική
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

105’ με τον Rack

Μουσική / Rack: «Έχω φάει σφαλιάρες γιατί τις ζήταγα, αλλά η ζωή μου πλέον έχει αλλάξει»

Γιος του Λεκτικού Επεξεργαστή και με καριέρα που εκτοξεύτηκε νωρίς, ο δημοφιλής ράπερ έχει αλλάξει ρότα. Στα 25 του, πιο ήρεμος από ποτέ, απολαμβάνει μια φήμη που έφτασε μέχρι το Χόλιγουντ.
M. HULOT
Στην Κόνιτσα, σε ένα τριήμερο γλέντι με ρουμανικό fusion, ποντιακά και ηπειρώτικα

Μουσική / Στην Κόνιτσα, σε ένα τριήμερο γλέντι με ρουμανικό fusion, ποντιακά και ηπειρώτικα

Το ακριτικό διαβαλκανικό φεστιβάλ του Christopher King και της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση ξεσήκωσε για άλλη μια χρονιά άτομα κάθε ηλικίας και καταγωγής με παραδοσιακή μουσική απρόσμενη και συναρπαστική.
M. HULOT
Η ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη που έγινε λαϊκό ορατόριο από τον Μίκη Θεοδωράκη

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Η ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη που έγινε λαϊκό ορατόριο από τον Μίκη Θεοδωράκη

Η Ματούλα Κουστένη διερευνά τη σχέση του ποιητή με τον συνθέτη, την αφετηρία της δημιουργίας του μεγάλου έργου «Άξιον Εστί» και την πορεία του μέχρι την πρώτη ηχογράφηση.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Βιβλίο / Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Τέτοιες μέρες πριν από πενήντα χρόνια, το γκρουπ έκανε το ντεμπούτο του στην σκηνή του θρυλικού κλαμπ CBGB στη Νέα Υόρκη, κι ένα νέο βιβλίο ακολουθεί την πορεία τους από τις πρώτες τους ημέρες μέχρι το είδος εκείνο της επιτυχίας που συνήθως έρχεται με τα δικά της προβλήματα
THE LIFO TEAM
Νανά Τράντου: «Οι συναυλίες δεν θα πεθάνουν ποτέ, είναι μια εμπειρία»

Μουσική / Νανά Τράντου: «Οι συναυλίες δεν θα πεθάνουν ποτέ, είναι μια εμπειρία»

Η artistic και managing director της High Priority Promotions, η μόνη γυναίκα με αυτήν τη θέση στην Ελλάδα, μιλά για τις συναυλίες, τη μουσική σήμερα, τις αλλαγές σε καλλιτέχνες και κοινό και το Memory Corner με τα ιδιαίτερα vintage ρούχα, την άλλη μεγάλη της αγάπη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Q Lazzarus: Tο τραγικό στόρι του θρυλικού κομματιού «Goodbye Horses».

Μουσική / Q Lazzarus: Tο τραγικό στόρι του θρυλικού κομματιού «Goodbye Horses»

Για χρόνια η Q Lazzarus του «Goodbye Horses», μία από τις πιο αδικημένες ερμηνεύτριες στην ιστορία της ποπ μουσικής, παρέμενε μια μυστηριώδης φιγούρα, τώρα όμως ένα μουσικό ντοκιμαντέρ φωτίζει τη ζωή της.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Eddie Dark: «Γράφω μουσική επειδή έχω σιχαθεί τα πάντα»

Μουσική / Eddie Dark: «Γράφω μουσική επειδή έχω σιχαθεί τα πάντα»

Από μικρός ένιωθε αποσυνάγωγος. Πιστεύει ότι τα κόμικς είναι η μόνη μορφή τέχνης που είναι τελείως αφιλτράριστη και πιστεύει ότι η γενιά του θα μείνει στην ιστορία ως η γενιά που έχασε τα καλά πράγματα στο τσακ. Ο μουσικός Eddie Dark είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
M. HULOT
Ερμής

Μουσική / Ermis: «Το τρέμολο του μπουζουκιού ήταν ο αγαπημένος μου ήχος από νιάνιαρο»

O περιζήτητος νέος συνθέτης που έχει συνεργαστεί με τον Good Job Nicky, τη Μαρίνα Σάττι, τη Χάρις Αλεξίου και τον Sidarta επαναπροσδιορίζει τον ήχο του μπουζουκιού και της κλασικής μουσικής με σεβασμό και τόλμη.
M. HULOT
Άξιζαν κάτι καλύτερο τα «100 Χρόνια Ελληνικής Δισκογραφίας»

Daily / Άξιζαν κάτι καλύτερο τα «100 Χρόνια Ελληνικής Δισκογραφίας»

Τα δώδεκα επεισόδια της ομώνυμης σειράς βρίσκονται στο Ertflix, η παρακολούθηση της σειράς όμως υπονομεύεται συχνά από την συμβατική και στεγνή προσέγγιση, και η στημένη παρουσία της Χάρις Αλεξίου στο ρόλο της παρουσιάστριας-αφηγήτριας δεν βοηθάει.  
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ