Δεν φτάνει μόνο η αγάπη

Δεν φτάνει μόνο η αγάπη Facebook Twitter
0
Ο τελευταίος δίσκος των Manic Street Preachers ήταν μια προσωπική απογοήτευση. Η αγάπη ωστόσο του κοινού φαίνεται να παραμένει αμείωτη, παρ' όλο που τα 15 χρόνια που πέρασαν από το ξεκίνημά τους έχουν αφήσει βαριά τα σημάδια και στα μέλη του γκρουπ και στις συνθέσεις. Όσο κι αν είναι άδικο να περιμένεις να ξαναβγάλουν το «Motorcycle Emptiness» ή ένα Holy Bible, δεν μπορείς να αποσιωπήσεις το γεγονός ότι το SendAwaytheTigers

είναι το χειρότερο άλμπουμ της καριέρας τους. Παρομοίως, δεν γίνεται να μη σεβαστείς τη λατρεία του κόσμου που τους ανέβασε στο νούμερο δύο στην Αγγλία, στην ίδια θέση που βρέθηκε και το πρώτο επίσημο single τους «Your Love Alone Is Not Enough» με τη Nina Persson. Το δυναμικό των Manics είναι ακόμα ισχυρό. Το αποδεικνύουν και η πολύ πετυχημένη περιοδεία που ξεκίνησαν την άνοιξη και οι εμφανίσεις στα μεγάλα φεστιβάλ, από την Ευρώπη μέχρι την Ιαπωνία. Οι ζωντανές εμφανίσεις τους είναι αυτές που διατηρούν -κατά κύριο λόγο- μεγάλο μέρος απ' τη λάμψη του παρελθόντος και οι εντυπώσεις από τα πρόσφατα live τους είναι πολύ καλές. Αυτό που μένει είναι να το αποδείξουν και στη σκηνή της Αθήνας.

«Προσπαθήσαμε να μείνουμε μακριά από πλήκτρα και τα πολλά έγχορδα, εμμένοντας στα βασικά τρία στοιχεία: κιθάρα-φωνή-τύμπανα» λέει ο Sean Moore, ο ντράμερ του συγκροτήματος, «κάνοντας ό,τι καλύτερο μπορούσαμε με αυτά».

«Πάντα ενδιαφερόμασταν για τις πολιτικές εξελίξεις, απ' την αρχή, λόγω του τόπου καταγωγής μας. Θυμόμαστε τους ανθρακωρύχους που απεργούσαν για ένα περίπου χρόνο όταν ήμασταν μικροί. Και δυστυχώς έχασαν, παρ' όλους τους αγώνες τους. Αυτό επηρέασε πολύ άσχημα τη ζωή μας εκείνη την εποχή. Όλη αυτή η εμπειρία αποτυπώθηκε στη συνείδησή μας και στην πορεία γίναμε πιο ευαίσθητοι με τα πολιτικά θέματα. Οι άνθρωποι έχουν χάσει την ελπίδα τους για την πολιτική. Με το χρόνο όλο και λιγότεροι νέοι ασχολούνται πλέον, παρ' όλο που θα έπρεπε να το κάνουν.

Γιατί επιστρέψαμε στις μουσικές μας ρίζες - το πανκ; Επειδή κάναμε ένα χαρούμενο ταξίδι στα δυο τελευταία στούντιο άλμπουμ μας, προσπαθώντας να πείσουμε τον εαυτό μας ότι είμαστε καλοί μουσικοί. Εξαντληθήκαμε γράφοντας τραγούδια. Ξοδέψαμε εκεί όλη μας την ενέργεια και ήταν αναγκαίο να γυρίσουμε μουσικά στο είδος από το οποίο προήρθαμε.

Οι κακές κριτικές πάντοτε μας πειράζουν. Όταν η δουλειά που έχουμε κάνει μας αφήνει ικανοποιημένους, δεν υπολογίζουμε τις βρόμικες, χωρίς περιεχόμενο κριτικές. Δουλειά τόσων χρόνων, άγχους και κόπων μπορεί να ισοπεδωθεί σε λίγα μόνο δευτερόλεπτα. Σκέψου μόνο ότι υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός ατόμων -στην Αγγλία κυρίως- που γράφει σε περιοδικά και κρίνει τη μουσική σε 4-5 γραμμές. Αυτό με νευριάζει κάποιες φορές.

Η μουσική μπορεί να αλλάξει τον κόσμο. Ναι, το πιστεύω. Είναι ο πιο εύκολος τρόπος να επηρεάσεις τον άλλο, να μιλήσεις στη συνείδηση με ένα τραγούδι. Ακόμη και κάποιο βιντεοκλίπ στην τηλεόραση ελκύει την προσοχή και τη φαντασία των ανθρώπων. Τα πάντα όμως εξαρτώνται από το βαθμό που αυτή ψυχαγωγεί τον κόσμο.

Νομίζω πως σε μεγάλο βαθμό παραμένουμε οι ίδιοι. Οι αξίες και τα ιδανικά που είχαμε ως έφηβοι έχουν παραμείνει όλα αυτά τα χρόνια και θα παραμείνουν και για την υπόλοιπη ζωή μας. Μεγαλώνοντας γίνεται κανείς σοφότερος και λιγότερο απερίσκεπτος. Επομένως, οι αξίες παραμένουν οι ίδιες.

Περιμένουμε με ανυπομονησία τη συναυλία μας στην Ελλάδα. Είναι η πρώτη φορά που θα παίξουμε στη χώρα σας και για τους θαυμαστές μας εκεί. Το ελληνικό κοινό έχει στηρίξει αρκετά άλμπουμ μας όλα αυτά τα χρόνια και αισθανόμαστε πολύ χαρούμενοι. Προσωπικά θέλω πάρα πολύ να δω την Αθήνα».

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

102΄ με την Tάμτα και την Ανίτα Ρατσβελισβίλι

Μουσική / Tάμτα - Ανίτα Ρατσβελισβίλι: «Μάθαμε να ζούμε με το τραύμα»

Δυο διάσημες και πετυχημένες Γεωργιανές συναντιούνται στην ΕΛΣ και μιλούν για τις δυσκολίες που τις διαμόρφωσαν και την κουλτούρα της χώρας τους, που την κουβαλάνε μαζί τους παντού, ακόμα και όταν τις πληγώνει.
M. HULOT
Η επιστροφή της Lily Allen

Μουσική / Η Lily Allen επιστρέφει με το πιο θεαματικό ξεκατίνιασμα στην ιστορία της ποπ

Το «West End Girl» της Lilly Allen και ένα αριστουργηματικό ραπ άλμπουμ από την CupcakKe αποτελούν τα πιο δυνατά και τολμηρά, από πλευράς στιχουργικής, άλμπουμ της χρονιάς. Μια καλή εβδομάδα για τη μουσική.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
BOYS’ SHORTS INTERVIEW

Μουσική / Boys’ Shorts: «Δεν φταίνε τα τρανς άτομα που έχει γίνει μίζερη η ζωή σου»

To eyeliner και το electroclash έφερε κοντά το ντουέτο των DJs, που εμπνεύστηκαν το όνομά τους από τον Boy George. Έπαιξαν στο Berghain, και η φήμη τους εκτοξεύτηκε. Πλέον το mantra τους είναι το «enjoy the moment».
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Παιδί Τραύμα: Τραγουδάκια λέω που αύριο θα ξεχαστούν, δεν κάνω καμία επανάσταση, δεν αλλάζω τον κόσμο

Μουσική / Παιδί Τραύμα: «Τραγουδάκια λέω, που αύριο θα ξεχαστούν, δεν αλλάζω τον κόσμο»

Στο νέο του άλμπουμ, το Παιδί Τραύμα χρησιμοποιεί τις έννοιες της φυγής και της συγχώρεσης για να μιλήσει για το αδιέξοδο του ψηφιακού κόσμου και την αναζήτηση της αλήθειας με τραγούδια που ξεφεύγουν από το mainstream.   
M. HULOT
Οι Tame Impala φτιάχνουν έναν δίσκο εμπνευσμένο από τα bush doofs της Αυστραλίας

Μουσική / «Deadbeat» των Tame Impala: Μια lo-fi ωδή στα rave πάρτι από ένα σπουδαίο συγκρότημα

Είναι η πρώτη του δουλειά που δεν περιέχει ούτε μια ροκ στιγμή. Σύμφωνα με τον Chris Deville: «Οι Tame Impala έχουν μεταμορφωθεί σταδιακά από ένα από τα σπουδαιότερα ροκ συγκροτήματα της γενιάς τους σε… κάτι άλλο».
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Το Μονόγραμμα του Έρωτα και της Μουσικής

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Το Μονόγραμμα του Έρωτα και της Μουσικής

Η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών τιμά τη μνήμη του Οδυσσέα Ελύτη με αφορμή τα τριάντα χρόνια από τον θάνατό του, παρουσιάζοντας το «Μονόγραμμα» του Γιώργου Κουρουπού, που βασίζεται στο ομότιτλο έργο του μεγάλου Έλληνα ποιητή, στις 24 Οκτωβρίου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

Οπτική Γωνία / Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

«Ό,τι όμως και αν υπήρξε ο Διονύσης Σαββόπουλος, είχε τη δόνηση, τον λοξό τόνο, μια διάθεση μεταμόρφωσης και γιορτής. Επέστρεφε σε μια πάμφωτη αυλή, περιμένοντας τους φίλους, το νόημα της συνάθροισης».
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ