Ξεκίνησε πριν από σχεδόν είκοσι χρόνια απ' τις φτωχογειτονιές του Μπρονξ με τους Ultra Magnetic MC's και εξελίχθηκε σε έναν από τους πρωτοπόρους του new school, με ένα σωρό διαφορετικές περσόνες και αμέτρητες συνεργασίες (Prodigy, DJ Shadow, Ice-T). Ο Keith Thornton έχει αφήσει το στίγμα του στην ιστορία του χιπ χοπ ως Kool Keith ή ως ο εμβληματικός Dr Octagon, με περισσότερα από 20 άλμπουμ και έναν από τους σπουδαιότερους δίσκους της δεκαετίας του ‘90, το Dr Ocragoncologyst.

«Ήμουν ένα μικρό παιδί που προσπαθούσε να δημιουργήσει όταν ξεκινούσε όλη αυτή η φάση στο Μπρονξ» λέει. «Φτώχια, τζαμαρίσματα στα πάρκα, block parties, Cool Herc, ο Baambaata, τα γκράφιτι... Άκουγα την ηχώ από τα τζαμαρίσματα που αντηχούσε μέσα από τα κτίρια και υποσχόμουν στον εαυτό μου ότι μια μέρα θα ξεσήκωνα το πλήθος. Ξεκίνησα σαν b-boy, χορευτής στο δρόμο. Ακόμα κάνω μερικές κινήσεις στη σκηνή όταν το αισθανθώ».

Τι σημαίνει για σένα hip hop;
To hip hop για μένα ήταν και είναι ένας τρόπος να ζω τη ζωή μου μεγαλώνοντας στο γκέτο και στο Νότιο Μπρονξ. Ο Kool Herc το ξεκίνησε όλο αυτό με ένα τζαμαϊκανό στυλ ως DJ και μερικοί άνθρωποι το ονόμασαν hip hop, αλλά στην ουσία είναι μια νοοτροπία του γκέτο και ένα στυλ που είναι από τη φύση του ανταγωνιστικό. Ήταν επίσης μια ώθηση και ένας τρόπος για να βρουν χρήματα τα παιδιά του δρόμου.

Έχουν αλλάξει πολλά πια. Πώς το βλέπεις το μέλλον του;
Το hip hop έχει μετατραπεί σε ποπ εδώ και αρκετό καιρό, έτσι δεν ξέρω τι μπορεί να ακολουθήσει μετά από την ποπ μορφή του, είναι πραγματικά το τελευταίο στάδιο στη μουσική του εξέλιξη. Ίσως -όπως είπε κι ο Nas- να είναι ήδη νεκρό ή να πεθαίνει με έναν αργό, οδυνηρό θάνατο. Δεν είναι το ίδιο hip hop με το οποίο μεγάλωσα, έχει μεταλλαχθεί αρκετές φορές, αλλά αυτό έγινε επειδή μερικοί λευκοί των προαστίων το είδαν σαν έναν τρόπο για να εκμεταλλευτούν τη ζωή στο γκέτο και να βγάλουν χρήματα απ' αυτό. Επιθυμούσαν αυτήν τη ζωή ή να γίνουν σαν εμάς, έτσι πίστευαν. Από την άλλη μεριά υπάρχουν μαύροι ράπερς που συμπεριφέρονται σαν λευκοί, ξέρεις για ποιους μιλάω. Νομίζω ότι οι άνθρωποι θα πρέπει να ξέρουν ότι αυτό που γίνεται δεν το εφηύρε ο Eminem. Θα έπρεπε να γνωρίζουν τα αυθεντικά παιδιά των δρόμων του Bronx, όπως τους Crazy Legs, Grandmaster Flash, Caz, στους οποίους τα νέα παιδιά οφείλουν να έχουν σεβασμό. Έχω πάει μέχρι το γυμνάσιο και ήμουν συμμαθητής με τον Kenny Pounder των Cold Crush. Θαύμαζα πολύ το ραπ του. Εκείνες τις μέρες καμάκωναν όλα τα κορίτσια και τριγύρναγαν με μεγάλα αυτοκίνητα. Ήταν γνωστοί στην περιοχή του Μπρονξ σαν υπερήρωες του γκέτο. Οι Ultra Magnetic MC's ήταν το πρώτο γκρουπ που χρησιμοποίησε το sampler σαν όργανο.

Τι κάνετε αυτόν τον καιρό για να είστε μπροστά απ' την εποχή σας;
Δεν ήμουν ποτέ καλός στο sampling. Παίζω μπάσο και πλήκτρα. Οι επιρροές μου είναι κυρίως από το φανκ. Έχω μεγαλώσει με συγκροτήματα όπως οι Dazz Band Slave, Pleasure, Αurra και άλλα φανκ ονόματα. Έφτιαχναν αυθεντική μουσική, χωρίς να σαμπλάρουν, έτσι όταν φτιάχνω τα κομμάτια μου είναι επίσης καινούργια με αυθεντικό ήχο.

Μίλησέ μου λίγο για το στυλ. Τι σημαίνει για σένα;
Το στυλ είναι κάτι σαν υπογραφή. Σε κάνει να μοιάζεις, να ακούγεσαι, να μυρίζεις διαφορετικά. Χωρίς το δικό σου στυλ κανείς δεν μπορεί να σε ξεχωρίσει από το πλήθος. Ήμουν ο πρώτος που παρουσίασε τόσα διαφορετικά στυλ στις ρίμες, ούτε καν μπορώ να τα απαριθμήσω. Ήμουν κι ο πρώτος MC με τόσα διαφορετικά ονόματα, που φόρεσε περούκες και μπέρτα. Χωρίς εμένα η βιομηχανία θα ήταν ακόμα πιο λιμνάζουσα απ' ό,τι είναι.