Αγόρι Γιώργος: Κατέβασε το νέο πολύ καλό άλμπουμ-συνεργασία του The Boy και του Κτίρια τη Νύχτα

Αγόρι Γιώργος: Κατέβασε το νέο πολύ καλό άλμπουμ-συνεργασία του The Boy και του Κτίρια τη Νύχτα Facebook Twitter
1
Αγόρι Γιώργος: Κατέβασε το νέο πολύ καλό άλμπουμ-συνεργασία του The Boy και του Κτίρια τη Νύχτα Facebook Twitter
το σαρκαστικό εξώφυλλο

Ο νέος δίσκος του The Boy και του Κτίρια τη Νύχτα (το ηχογράφησαν ως Αγόρι Γιώργος το απόγευμα της 29/9/15 στο Tenant Studio) ανέβηκε χθες ολόκληρη τη μέρα σταδιακά, ένα-ένα κομμάτι μέχρι αργά τη νύχτα στο YouTube. Είναι ένα σύντομο σε διάρκεια, ακουστικό άλμπουμ με 11 κομμάτια μελοποιημένης ποίησης και των δύο, συν το Αρκούδα Κάντιλακ που έχει δανειστεί την πρώτη στροφή από την Αρκούδα του Μίκη Θεοδωράκη .

Η Αρκούδα μαζί με το τραγούδι που κλείνει το άλμπουμ, το Γλείφω είναι δύο από τα καλύτερα του δίσκου (προσωπικά είναι τα δύο που ξεχώρισα) που μπορείς να κατεβάσεις εδώ.

Τα κομμάτια με τη σειρά που υπάρχουν στο δίσκο είναι τα:    

01. Τα σουτιέν που πετάνε 02. Ψάρια 03. Παθητικός 04. Σάλια στην πλάτη 05. Αυτός που φοβάται 06. Αρκούδα Κάντιλακ 07. Ζουζουνίτσα 08. Σκουπίδια 09. Στο ντότζο του Χάρρυ Κλυνν 10. Μαμά νυχτόβια * 11. Γλείφω  

Στίχοι - Μουσική - Τραγούδι - Ενορχήστρωση - Παραγωγή - Μίξη - Mastering:: ΑΓΟΡΙ ΓΙΩΡΓΟΣ.

Στο Μαμά νυχτόβια: μουσική επιρροή από το «Πρωινό» (Δ. Σαββόπουλου) 

Εδώ μπορείς να ακούσεις ολόκληρο το δίσκο:

ΓΛΕΙΦΩ

Γδύθηκα και σου χόρεψα. Όταν είμαι υγρός σε κουράζω και σένα.
Οργανώθηκα και σου μαγείρεψα. Χαμογελάω πολύ και σε κουράζω και σένα.
Έσβησα το πλυντήριο και μας άπλωσα. Σε κουράζω και σένα.
Το κρεβάτι μας πάλι έστρωσα κι ας μην ήθελες. Σε κουράζω και σένα.

Γλείφω ό,τι έμεινε από χθες και έχει γεύση αύριο.

Γδύθηκα και σου χόρεψα. Όταν είμαι υγρός σε κουράζω και σένα.
Υποσχέθηκα ότι θα ξυρίζομαι. Είναι τόσο απλό και σε κουράζω και σένα.
Σ' υποστήριξα και σε φρόντισα. Μα όταν είμαι καλός σε κουράζω και σένα.
Έκλαψα. Σε παρακάλεσα. Μετά σε έγλειψα. Σε κουράζω και σένα.

Γλείφω ό,τι έμεινε από χθες και έχει γεύση αύριο.

Σε κουράζω και σένα.

ΑΡΚΟΥΔΑ ΚΑΝΤΙΛΑΚ
Μιαν αλυσίδα έχω γύρω απ' τον λαιμό.
Είμαι αρκούδα. Χορεύω γύφτικο σκοπό.

Στην κόκκινη κάντιλακ
ακούγαμε Λάρυγγα.
Βγάζαμε τα ρούχα μας.
Βγάζαμε το δέρμα μας.
Και έτσι μείναμε γυμνοί.
Γυμνοί σκελετοί.

ΠΑΘΗΤΙΚΟΣ
Ξερνάω τα βράδια στο αυτοκίνητο σου μέσα.
Δε λέω συγγνώμη. Δε θα έχεις γνώμη.
Δεν είσαι το ραδιόφωνο. Δε θα ’χεις γνώμη.
Καίω τα μπαρ με τους ανθρώπους μέσα. Να μην ήταν μέσα.
Να ’χαν λίγη μπέσα. Να μην πίναν τζιν. Να μην πίναν ουίσκι.
Μόνο άσφαλτο ίση. Με πετράδια μέσα.
Και λιωμένα γατάκια, να τα βλέπουν παιδάκια
και να βγάζουν δάκρυα από τα αθώα ματάκια.
Γιατί κάποιος δε θέλει το αύριο.
Κάποιον γαμάει το σήμερα και μας στερεί το «στ’ αρχίδια μου».
Κοίτα, μας κλέβουν τη βενζίνη. Τηλεφωνούν στη μαμά μας.
Είναι όμως αργά. Είναι ώρα για ύπνο.
Άλλα όχι για μένα. Όχι για μένα.
Εγώ απλά θα χορεύω μέχρι να ρουφήξω όλο τον καπνό του υποκόσμου.
Φανατικός παθητικός καπνιστής.
Είμαι ένα θλιμμένο ξεκώλι και χορεύω στην ντίσκο το λαλαλαλα.\

Να χέσω τα ρούχα και το κραγιόν σου. Να γελάσω με σένα.
Να νιώσεις σκατά. Να μη θες να με δεις ποτέ σου ξανά.
Δε λέω συγνώμη. Δε θα έχεις γνώμη.
Δεν είσαι η τηλεόραση. Δε θα έχεις γνώμη.
Ανατινάζω το μετρό με τους ανθρώπους μέσα.
Να μην ήταν μέσα. Να μη βλέπαν ήλιο. Να μη βγάζαν μύξα.
Να μη λέγαν λέξη. Να μην παίζαν μπάλα.
Μόνο κάτω απ’ το χώμα. Με σκουλήκια στο στόμα.
Και λιωμένα γατάκια να τα βλέπουν παιδάκια
και να βγάζουν δάκρυα από τα αθώα ματάκια.
Γιατί κάποιος δε θέλει το αύριο.
Κάποιον γαμάει το σήμερα και μας στερεί το «στ’ αρχίδια μου».
Κοίτα, μας τρώνε το σουβλάκι. Υιοθετούν τα παιδιά μας.
Είναι όμως αργά. Είναι ώρα για ύπνο.
Άλλα όχι για μένα. Όχι για μένα.
Εγώ απλά θα χορεύω μέχρι να ρουφήξω όλο τον καπνό του υπόκοσμού.
Φανατικός παθητικός καπνιστής.
Είμαι ένα θλιμμένο ξεκώλι και χορεύω στην ντίσκο το λαλαλαλα.

ΣΑΛΙΑ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΗ
Άραγε γιατί να φοβάμαι όταν βλέπω γυμνά αγόρια.
Γιατί να νιώθω πως διαρκώς μ’ ακουμπάνε.
Όπως τότε που δεν ήξερα.
Όπως τότε που δεν ήθελα.

Άραγε γιατί να φοβάμαι όταν βλέπω γυμνά αγόρια.
Από μικρό αυστηρά με κοιτάνε.
Ήταν τότε που δεν ήξερα.
Ήταν τότε που δεν ήθελα να γίνω λογιστής.

Άραγε γιατί να φοβάμαι όταν βλέπω γυμνά αγόρια.
Στα όνειρα μου πάντα με κατουράνε.
Μα δε μιλάω για τα όνειρα.
Δε γράφω τραγούδια,
μα έχω σάλια στην πλάτη.

Ούτε εμένα ξέρω να βλέπω.
Ούτε εμένα ξέρω να αγγίζω.
Τις πυκνές μου τις τρίχες κάθε βράδυ γνωρίζω.
Μου φαίνομαι ξένος.
Μου φαίνομαι άλλος.
Μυρίζεις δεμένος.
Από πίσω μου κι άλλος.

Γεμίζω σάλια στην πλάτη.
Έχω σάλια στην πλάτη.

1

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Στην αρχή με ενοχλούσαν τα σχόλια για το Ozempic, όχι όμως πια»

Lifo Videos / «Στην αρχή με ενοχλούσαν τα σχόλια για το Ozempic, όχι όμως πια»

Η Marseaux, μια από τις πιο αναγνωρίσιμες φωνές της σύγχρονης ελληνικής ποπ σκηνής μιλά για την τυχαία της συνάντηση με το τραγούδι αλλά και για τις προσωπικές δυσκολίες που έχει αντιμετωπίσει και την έφεραν μέχρι το σήμερα.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
 Φεστιβάλ Ελάτειας: Κι αν έβρεξε μια μέρα, ποιος σταματάει τη μουσική;

Μουσική / Φεστιβάλ Ελάτειας: Κι αν έβρεξε μια μέρα, ποιος σταματάει τη μουσική;

Παρά την ακύρωση της πρώτης βραδιάς λόγω έντονης κακοκαιρίας, το 12ο Μουσικό Φεστιβάλ Ελάτειας επέστρεψε δυναμικά, με τριήμερο ζωντανών εμφανίσεων, γεμάτο ενέργεια, συγκίνηση και αυθεντικές στιγμές κάτω από τα δέντρα του Αλωνιού.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Deadly Festivals

Μουσική / 9 φορές που το πάρτι μετατράπηκε σε εφιάλτη

Πάμε σε συναυλίες και φεστιβάλ για να περάσουμε καλά - δυστυχώς, αυτό δεν συμβαίνει πάντα. Πράξεις βίας που έχουν σημειωθεί σε διοργανώσεις σε όλο τον κόσμο αποδεικνύουν πως η ασφάλεια των συμμετεχόντων δεν μπορεί να είναι μια τεχνική υποσημείωση αλλά το θεμέλιο κάθε πολιτιστικής συγκέντρωσης.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Η ηλεκτρονική μουσική δεν είναι απολιτίκ - ή τουλάχιστον δεν ήταν

Μουσική / Η ηλεκτρονική μουσική δεν είναι απολιτίκ - ή τουλάχιστον δεν ήταν

Μέσα σε ένα παγκόσμιο σκηνικό βίας, πολέμων και γενοκτονιών, η ηλεκτρονική μουσική καλείται να ξαναβρεί τη χαμένη της τιμή, ανακτώντας τον άμεσο, ενωτικό και απελευθερωτικό της χαρακτήρα.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
«Έπαθα νευρολογική διαταραχή, είχα αυτοκτονικές σκέψεις» - Κι εκεί γεννήθηκε ο Ivy Robins

Μουσική / Πέτρος Βεντουρής: «Έγραψα τραγούδια για να μην πεθάνω»

Όταν ο Πέτρος Βεντουρής βυθίστηκε στη σιωπή της κατάθλιψης λόγω μιας νευρολογικής ασθένειας, γεννήθηκε ένας άλλος εαυτός, ο Ivy Robins. Περνώντας μέσα από το σκοτάδι, την απώλεια και την ψυχοθεραπεία, βρήκε στη μουσική τον τρόπο να ξανασταθεί στα πόδια του.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Φεστιβάλ Ελάτειας: Εκεί που η μουσική στήνει φωλιά κάτω απ’ τα πλατάνια εδώ και 12 χρόνια

Φεστιβαλ Ελάτειας / «Δεν ήταν φεστιβάλ, δεν υπήρχε σκηνή, ούτε πρόγραμμα»

Ξεκίνησε ως ένα πάρτι στο δάσος. Σήμερα, δώδεκα χρόνια μετά, το Μουσικό Φεστιβάλ Ελάτειας έχει γίνει σημείο αναφοράς για όσους πιστεύουν στη δύναμη της κοινότητας, της αυθεντικότητας και της μουσικής που ενώνει.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ

σχόλια

1 σχόλια