5 δίσκοι του 2015 που αξίζει να προσέξεις λίγο πριν αρχίσουν οι ανασκοπήσεις

5 δίσκοι του 2015 που αξίζει να προσέξεις λίγο πριν αρχίσουν οι ανασκοπήσεις Facebook Twitter
Οι PWR BTTM.
0

 

Elvis Depressedly - New Alhambra

Ένα σύντομο άλμπουμ με 9 κομμάτια που τα περισσότερα είναι γύρω στα δύο λεπτά, όμορφο και με απόηχο Elliott Smith από το συγκρότημα από τη Βόρεια Καρολίνα που έχει ένα όνομα που σίγουρα θα σε κάνει να χαμογελάσεις: Elvis Depressedly. Κυκλοφόρησε το Μάιο σε mp3 από την Run For Cover Records και πίσω του κρύβονται δυο «άρρωστα» μυαλά: ο 25χρονος Mat Cothran (με ένα από τους πιο εξωφρενικούς –και πιο ενδιαφέροντες- λογαριασμούς στο twitter) και η σύζυγός του, η Delaney Mills. Το New Alhambra είναι το έβδομο άλμπουμ τους, αλλά κατά πολλούς τρόπους είναι το πρώτο (έχει πιο αισιόδοξους στίχους και είναι λιγότερο «θανατερό» από τα πρώτα τους). Είναι και το πρώτο σε κανονική εταιρία. Και το πρώτο με τον μπασίστα Michael Roberts στη σύνθεση. Σε βινύλιο κυκλοφορεί αυτές τις μέρες. Αξίζει να το τσεκάρεις.   

GEoRGiA – GeoRGiA

Η 21χρονη Georgia Barnes έχει ήδη παίξει με την γυναικεία ομάδα της Άρσεναλ και της QPR, έχει δουλέψει ως πωλήτρια στο δισκάδικο της Rough Trade και έχει μελετήσει την Kate Bush όσο καμία άλλη. Τα τελευταία δύο χρόνια έφτιαξε ένα άλμπουμ στην κρεβατοκάμαρά της με όλους τους ήχους του Λονδίνου που την μεγάλωσαν. Καλό άλμπουμ, αρκετά πειραματικό αλλά και με συνοχή και στοιχεία που έκαναν την Domino να την υπογράψει και να το κυκλοφορήσει. Μέχρι στιγμής δεν είχε την προσοχή που του αξίζει, αλλά δεν είναι από αυτά που μπορείς να αγνοήσεις. Το είχε ανεβάσει ολόκληρο κάποια στιγμή η εταιρία αλλά τώρα έχει αφήσει μόνο αυτά τα τρία κομμάτια. Φτάνουν να πάρεις μια ιδέα (ο δίσκος συνολικά είναι πιο καλός).

PWR BTTM – Ugly Cherries

Queer punk από ένα ντουέτο από τη Νέα Υόρκη που έχει ένα από τα καλύτερα ντεμπούτα της χρονιάς. Οι Ben Hopkins και Liv Bruce με τα πιο στοιχειώδη (κιθάρα, ντραμς και φωνή) κάνουν performances με στοιχεία drag αλλά το Ugly Cherries είναι πολύ περισσότερα, είναι ένα άλμπουμ ενηλικίωσης με σαρκαστικούς στίχους που αναφέρονται στις εμπειρίες τους στην αναζήτηση την σεξουαλική τους ταυτότητα και τους «πειραματισμούς» τους με το φύλο με συνοδεία γκαραζο-ήχων. Από τα σχήματα που είναι πολύ πιο συναρπαστικά live.

Wand – 1000 days

Το τρίτο άλμπουμ σε ένα χρόνο από το γκρουπ απ’ το Λος Άντζελες που κυκλοφορεί η Drag City, ψυχεδελικό και εντελώς από άλλη εποχή. Ας πούμε ότι αυτό είναι καλό. Έχει μερικά απίθανα τραγούδια, ειδικά όταν φλερτάρουν με την μπαλάντα απογειώνονται.

Jenny Hval - Apocalypse, girl

Από τις τσιρίδες και την κλαψομουνίαση της πρόσφατης δουλειάς της Joanna Newsom προτιμάω αυτήν εδώ την Νορβηγίδα που είναι μια πιο άγρια έκδοση της Laurie Anderson με στιγμές εξαιρετικής ομορφιάς, ενίοτε σπαρακτικής.

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η ηλεκτρονική μουσική δεν είναι απολιτίκ - ή τουλάχιστον δεν ήταν

Μουσική / Η ηλεκτρονική μουσική δεν είναι απολιτίκ - ή τουλάχιστον δεν ήταν

Μέσα σε ένα παγκόσμιο σκηνικό βίας, πολέμων και γενοκτονιών, η ηλεκτρονική μουσική καλείται να ξαναβρεί τη χαμένη της τιμή, ανακτώντας τον άμεσο, ενωτικό και απελευθερωτικό της χαρακτήρα.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
«Έπαθα νευρολογική διαταραχή, είχα αυτοκτονικές σκέψεις» - Κι εκεί γεννήθηκε ο Ivy Robins

Μουσική / Πέτρος Βεντουρής: «Έγραψα τραγούδια για να μην πεθάνω»

Όταν ο Πέτρος Βεντουρής βυθίστηκε στη σιωπή της κατάθλιψης λόγω μιας νευρολογικής ασθένειας, γεννήθηκε ένας άλλος εαυτός, ο Ivy Robins. Περνώντας μέσα από το σκοτάδι, την απώλεια και την ψυχοθεραπεία, βρήκε στη μουσική τον τρόπο να ξανασταθεί στα πόδια του.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Φεστιβάλ Ελάτειας: Εκεί που η μουσική στήνει φωλιά κάτω απ’ τα πλατάνια εδώ και 12 χρόνια

Φεστιβαλ Ελάτειας / «Δεν ήταν φεστιβάλ, δεν υπήρχε σκηνή, ούτε πρόγραμμα»

Ξεκίνησε ως ένα πάρτι στο δάσος. Σήμερα, δώδεκα χρόνια μετά, το Μουσικό Φεστιβάλ Ελάτειας έχει γίνει σημείο αναφοράς για όσους πιστεύουν στη δύναμη της κοινότητας, της αυθεντικότητας και της μουσικής που ενώνει.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Φιλιώ Πυργάκη (1939-2021) : «Το δημοτικό, παιδί μου, δεν είναι τραγούδι για να πλένεις τα πιάτα…»

Μουσική / Φιλιώ Πυργάκη: «Το δημοτικό, παιδί μου, δεν είναι τραγούδι για να πλένεις τα πιάτα…»

«Λέω κουράστηκα, αλλά μόλις ανέβω εκεί πάνω στο παλκοσένικο γίνομαι αλλιώτικος άνθρωπος». Η κορυφαία των Ελληνικών πανηγυριών, που πέθανε σαν σήμερα το 2021, είχε μιλήσει στη LIFO για μιαν Ελλάδα που υπνοβατεί στο DNA μας.
M. HULOT