Οι ανατρεπτικές queer μάσκες της Αντιγόνης Τσαγκαροπούλου Facebook Twitter

Οι ανατρεπτικές queer μάσκες της Αντιγόνης Τσαγκαροπούλου

0

— Πώς νιώθεις όταν φοράς μάσκες γενικά;

Εξαρτάται για τι μάσκα μιλάμε και σε ποιο πλαίσιο. Από συζητήσεις που είχα με θηλυκότητες και queer υποκείμενα που βιώνουν πολλές φορές παρενόχληση στον δημόσιο χώρο, έχω αντιληφθεί πως το να φοράμε μάσκα μάς δημιουργεί μια αίσθηση ασφάλειας, αφού δεν αναγνωρίζονται τα χαρακτηριστικά μας. Μέσα από την απόκρυψη δημιουργείται μια ιδιωτικότητα, η οποία αισθανόμαστε πως μας προστατεύει κατά κάποιον τρόπο.

Στο πλαίσιο της δουλειάς μου, μέσα από τις περφόρμανς και τις συμμετοχικές εγκαταστάσεις μου, όταν φοράω τις γλυπτικές μάσκες ή στολές που φτιάχνω αισθάνομαι πως μεταμορφώνομαι, μεταλλάσσομαι, αποκτώ την ταυτότητα που εγώ θέλω, βασισμένη στις επιθυμίες μου και τις αφηγήσεις που επιδιώκω να μεταφέρω στον κόσμο.


— Ποιες αντιδράσεις αυτών που φοράνε τις μάσκες σου;

Διάφορες, συνήθως χαίρονται, παίζουν ή νιώθουν hot.

Η ονομασία αναφέρεται στον μύθο Vagina Dentata που συναντάμε σε διάφορες κουλτούρες από διάφορα μέρη του κόσμου. «Dentata» σημαίνει οδοντωτό, οπότε ο μύθος αναφέρεται στο αιδοίο που έχει δόντια.


— Γιατί ονόμασες αυτήν τη σειρά έργων Fluffy Dentatas;

Τα πλάσματα που δημιουργώ μέσα από κάθε μάσκα είναι μέρος του Fluffy σύμπαντος που έχω φτιάξει (FluffyLand, Fluffy Library), μιας υβριδικής πλατφόρμας για όλες τις οντότητες που δεν έχουν χώρο στις κανονιστικές αφηγήσεις. Η ονομασία αναφέρεται στον μύθο Vagina Dentata που συναντάμε σε διάφορες κουλτούρες από διάφορα μέρη του κόσμου. «Dentata» σημαίνει οδοντωτό, οπότε ο μύθος αναφέρεται στο αιδοίο που έχει δόντια, μια προσπάθεια των πατριαρχικών κοινωνιών να κατασκευάσουν τερατώδεις θηλυκότητες για να ελέγξουν τα σώματα των cis γυναικών και να καταστείλουν την υποτιθέμενα απειλητική τους σεξουαλικότητα.

Οι Fluffy Dentatas διεκδικούν εκ νέου τέτοιες στερεοτυπικές απεικονίσεις και μύθους, έχουν την αυτοδιάθεση των σωμάτων τους, είναι απειλητικές απέναντι σε οτιδήποτε τους καταπιέζει και ταυτόχρονα τρυφερές και συμπεριληπτικές ως προς τις ίδιες και τις αδελφές τους.

Οι ανατρεπτικές queer μάσκες της Αντιγόνης Τσαγκαροπούλου Facebook Twitter
Antigoni Tsagkaropoulou, Diana, 2020, unique face mask © Αντιγόνη Τσαγκαροπούλου, Παραχώρηση γκαλερί The Breeder. Model: Sia Feya

—Τι υλικά χρησιμοποίησες για τις μάσκες και γιατί τα διάλεξες;

Χρησιμοποιώ φανταχτερά υφάσματα με έντονα χρώματα, όπως βινύλ, συνθετικές γούνες και βελούδα, πολύχρωμες χάντρες και τρουκ, μεταλλικά δόντια, με επιρροές από drag, punk ή bdsm αισθητικές. Είναι κάποια από τα υλικά που χρησιμοποιώ γενικότερα στη δουλειά μου, στις εγκαταστάσεις και στα γλυπτά που φτιάχνω. Στόχος μου είναι να δημιουργήσω fabulous queer υποκειμενικότητες, ορατές, μη απολογητικά παρούσες. Είτε να θες να τις αγκαλιάζεις, είτε απλώς να τις κοιτάς, αναλόγως με το αν σου δώσουν τη συναίνεσή τους. Να θες να είσαι αυτές!

—Έχουν όλες διαφορετικά ονόματα και προσωπικότητες; Ποια είναι τα κοινά τους;

Είναι όλες θηλυκότητες και non-binary υβρίδια που διασχίζουν τα όρια του φύλου, των ειδών, της επιβεβλημένης κανονικότητας. Τα ονόματά τους είναι Margie, Rhina, Buttercup, Diana, Bunnicula. Η καθεμία έχει τη δική της προσωπική ιστορία να αφηγηθεί μέσα από μικρά ποιήματα που συνοδεύουν τις μάσκες. Ταυτοχρόνως, είναι όλες μέρος ενός μεγαλύτερου sisterhood, ενός τρανσφεμινιστικού, μη ετεροκανονικού, post-πατριαρχικού σύμπαντος γεμάτου μάγισσες, ξωτικά, γοργόνες και νεράιδες.

Σε αυτό το σύμπαν κυριαρχεί η πολιτική της φροντίδας, της τρυφερότητας και της ευαλωτότητας ως κύριων συστατικών επιβίωσης και αλληλοσύνδεσης. Αυτές οι ανατρεπτικές υποκειμενικότητες λειτουργούν σαν αστραφτερά φυλαχτά. Χρησιμοποιούν τα χαρακτηριστικά τους για ενδυνάμωση και αυτοάμυνα ενάντια σε ένα επισφαλές περιβάλλον που τις θέλει μόνες και απροστάτευτες.

Ακόμα και σε μια δυστοπική συνθήκη, που τους απαγορεύει την επαφή και το άγγιγμα, δημιουργούν τους δικούς τους, εναλλακτικούς τρόπους για οικειότητα χωρίς εγγύτητα. Μαγικά ξόρκια, δάκρυα, ενσυναίσθηση, πνευματικότητα, υπερφυσικότητα, μυθοπλασία και ριζοσπαστική τρυφερότητα.

Οι ανατρεπτικές queer μάσκες της Αντιγόνης Τσαγκαροπούλου Facebook Twitter
Antigoni Tsagkaropoulou, Bunnicula, 2020, unique face mask © Αντιγόνη Τσαγκαροπούλου, Παραχώρηση γκαλερί The Breeder. Model: Antigoni Bunny
Οι ανατρεπτικές queer μάσκες της Αντιγόνης Τσαγκαροπούλου Facebook Twitter
Antigoni Tsagkaropoulou, Rhina, 2020, unique face mask © Αντιγόνη Τσαγκαροπούλου, Παραχώρηση γκαλερί The Breeder. Model: Mochi Georgiou


— Ποιες είναι οι αναφορές σου;

Πέρα απ' όλα όσα προανέφερα, οι φίλες και οι εμπειρίες μας, καθώς το προσωπικό είναι και πολιτικό και η πρακτική μου βασίζεται εκεί. Πιο συγκεκριμένα, στην εμπειρία του να είσαι ένα queer, non-binary άτομο που ζει στην Αθήνα το 2020 και προσπαθεί να ονειρευτεί ουτοπικούς κόσμους, εναλλακτικούς τρόπους ύπαρξης και αλληλοφροντίδας.


— Ποια ήταν η πιο empowering εμπειρία που είχες τελευταία;

Η πορεία για τη μνήμη της drag queen και ακτιβίστριας Zackie Oh/Ζακ που δολοφονήθηκε πριν από δύο χρόνια στο κέντρο της Αθήνας απ' όλα αυτά που πολεμούσε όσο ζούσε. Ήταν πολύ συγκινητικό και αρκετά ενδυναμωτικό το γεγονός ότι μάζεψε τόσο πολύ κόσμο. Φίλες παντού γεμίσαμε το κέντρο με γκλίτερ, συνθήματα, γέλια και δάκρυα. Οι δρόμοι μάς ανήκανε!

Mπορείτε να βρείτε τις μάσκες εδώ.

Οι ανατρεπτικές queer μάσκες της Αντιγόνης Τσαγκαροπούλου Facebook Twitter
Antigoni Tsagkaropoulou, Margie, 2020, unique face mask © Αντιγόνη Τσαγκαροπούλου, Παραχώρηση γκαλερί The Breeder. Model: Margarita Athanasiou
Οι ανατρεπτικές queer μάσκες της Αντιγόνης Τσαγκαροπούλου Facebook Twitter
Antigoni Tsagkaropoulou, Buttercup, 2020, unique face mask © Αντιγόνη Τσαγκαροπούλου, Παραχώρηση γκαλερί The Breeder. Model: Hyper Helen
Εικαστικά
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο Σεπτέμβρης της Art Athina 2025

Εικαστικά / Art Athina 2025: Το τώρα και το μετά της σύγχρονης τέχνης

Ζωγραφική, γλυπτική, φωτογραφία, ψηφιακή τέχνη: Το ανάγλυφο του παγκόσμιου εικαστικού χάρτη έτσι όπως διαμορφώνεται μέσα από την ελληνική και ξένη παραγωγή, και αναδεικνύεται στην ετήσια φουάρ που πραγματοποιείται ξανά στο Ζάππειο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ο Ανδρέας Αγγελιδάκης πέταξε τον Πλάτωνα σε ένα escape room για την Μπιενάλε

Εικαστικά / Ο Ανδρέας Αγγελιδάκης μετατρέπει το σπήλαιο του Πλάτωνα σε escape room

Με τo «Δωμάτιο Απόδρασης», μια εγκατάσταση ερευνητική και παιγνιώδη, βασισμένη στην ιδέα της φιλοσοφίας και την παραίσθηση του ψηφιακού κόσμου, θα μας εκπροσωπήσει στην 61η Μπιενάλε Βενετίας ο καταξιωμένος εικαστικός και αρχιτέκτονας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο συναρπαστικός εξπρεσιονισμός του Ζορζ Ρουό 

Εικαστικά / Ζορζ Ρουό: Ο μεγάλος λησμονημένος του εξπρεσιονισμού

Ο Γάλλος ζωγράφος και χαράκτης συνδέθηκε με τα κινήματα της μοντέρνας τέχνης στις αρχές του 20ού αιώνα αλλά ξεχάστηκε μετά τον θάνατό του. Μια έκθεση με σημαντικά του έργα τον επαναφέρει στο προσκήνιο.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«ΤΕΧΝΗ – ΔΙΑΓΩΝΙΟΣ»: Η διαρκής συμβολή των δύο ομάδων στην ανεπανάληπτη πολιτισμική κίνηση της Θεσσαλονίκης

Εικαστικά / «Διαγώνιος» και «Τέχνη»: Πρόσφεραν παιδεία στη Θεσσαλονίκη. Τώρα συναντιούνται ξανά σε μια έκθεση

Η «Διαγώνιος» του Ντίνου Χριστιανόπουλου και η Καλλιτεχνική Εταιρεία «Τέχνη» επιστρέφουν στο προσκήνιο μέσα από ένα αφιέρωμα στο Τελλόγλειο Ίδρυμα, που αναδεικνύει δύο ιστορικές ομάδες της πνευματικής ζωής της Θεσσαλονίκης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η «λίστα Τραμπ» και τα «απαράδεκτα έργα τέχνης» οδηγούν σε μια άλλη Αμερική

Εικαστικά / Tο μένος του Τραμπ για το Smithsonian: Λογοκρισία, ρατσισμός, λίστες με «απαράδεκτα» έργα

Με στόχο το μεγαλύτερο συγκρότημα μουσείων και ερευνητικών κέντρων στον κόσμο, ο Τραμπ επιχειρεί να ασκήσει έλεγχο και λογοκρισία σε έργα τέχνης και στο περιεχόμενο εκθέσεων, κατηγορώντας το Smithsonian ως «woke» και απειλώντας με περικοπές της χρηματοδότησής του.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το σπίτι-μουσείο της Πολίν Καρπίδα βγάζει τους θησαυρούς του στο σφυρί (μέχρι κεραίας)

Εικαστικά / Το σπίτι-μουσείο της Πολίν Καρπίδα βγάζει τους θησαυρούς του στο σφυρί (μέχρι κεραίας)

Μια από τις πιο εξέχουσες συλλέκτριες στην Ευρώπη, η οποία έχει αφήσει το αποτύπωμά της και στην Ύδρα, αποφάσισε να πουλήσει τη συλλογή σουρεαλιστικής και μεταπολεμικής τέχνης που στεγάζει στο σπίτι της στο Λονδίνο -τη μεγαλύτερη αυτού του είδους- σε μια δημοπρασία-ορόσημο.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Χάρις Επαμεινώνδα: Η γλώσσα μου δεν είναι οι λέξεις

Εικαστικά / Χάρις Επαμεινώνδα: «Η γλώσσα μου δεν είναι οι λέξεις»

Η βραβευμένη με Αργυρό Λέοντα Κύπρια εικαστικός συνθέτει έναν κόσμο θραυσμάτων, αποκομμάτων της εσωτερικότητας, με ελλειπτικές εικόνες, τον οποίο μας προκαλεί να ανακατασκευάσουμε μέσα από τη σταδιακή του αποκάλυψη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
 Μαρία Λοϊζίδου και Πέτρος Μώρης στη 13η Μπιενάλε του Λίβερπουλ

Εικαστικά / Μαρία Λοϊζίδου και Πέτρος Μώρης στη 13η Μπιενάλε του Λίβερπουλ

Οι δύο καλλιτέχνες με καταγωγή από Κύπρο και Ελλάδα αντίστοιχα, παρουσιάζουν νέα έργα τους σε μια από τις σημαντικότερες εικαστικές διοργανώσεις της Βρετανίας που φιλοξενεί 30 καλλιτέχνες και συλλογικότητες, με αναθέσεις και θεματικές που έχουν να κάνουν με τη γεωγραφία και τις αξίες που διαπερνούν την πόλη αυτή: καταγωγή και μνήμη.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μια έκθεση για την πολύχρωμη, πολύπλοκη Αθήνα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο

Εικαστικά / Μια έκθεση για την πολύχρωμη και πολύπλοκη Αθήνα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο

Ο Τόνι Μιλάκης καταγράφει μια πόλη που η πραγματικότητα προσφέρει τις καλύτερες ζωγραφικές λύσεις, που ακόμη και το πιο ευφάνταστο μυαλό ενός καλλιτέχνη δεν μπορεί να τις επινοήσει.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
CHECK Ο Ζαν Φρανσουά Μιλέ και η ατέρμονη γοητεία της φύσης και των εργατών της γης

Εικαστικά / Ζαν Φρανσουά Μιλέ: ο ζωγράφος που ο Βαν Γκογκ αποκαλούσε «πρωτοπόρο»

«Όσο το σκέφτομαι, τόσο περισσότερο νομίζω ότι ο Μιλέ πίστευε σε κάτι ανώτερο» έγραφε ο Βαν Γκογκ για τον «ζωγράφο των χωρικών» αλλά και έναν από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του γαλλικού ρεαλισμού. Η Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου τον τιμά με μια μεγάλη έκθεση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το Μοναστήρι του Καρόλου: Το μουσείο του «κομμωτή των σταρ»

Εικαστικά / Κάρολος: O «κομμωτής των σταρ» έχει πλέον δικό του μουσείο στα Χανιά

Το «Μοναστήρι του Καρόλου», ένα ενετικό κτίσμα του 1583 και κατοικία του αυτοδίδακτου δημιουργού από το 1991, έχει μετατραπεί σε ένα μοναδικό καταφύγιο όπου συνυπάρχουν η ιστορία της κομμωτικής, έργα Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών μαζί με μνήμες της Μαρίας Κάλλας, της Μπριζίτ Μπαρντό αλλά και της Μαντάμ Ορτάνς.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιγάντιοι φαλλοί, το σεξ ως ζωτική δύναμη: Τα «ερωτικά» του Takis αναστατώνουν ακόμα

Εικαστικά / Γιγάντιοι φαλλοί, το σεξ ως ζωτική δύναμη: Τα «ερωτικά» του Takis αναστατώνουν ακόμα

«Τα έργα του αποθεώνουν την ικανότητα του έρωτα να μας αποσπά από την ιδέα του θανάτου». Και έχουμε την ευκαιρία να τα δούμε στην αναδρομική έκθεση του Ιδρύματος Γουλανδρή στην Άνδρο, και στην Αθήνα. Όλα σχεδόν, εκτός από το πιο γνωστό του, το οποίο οι επιμελητές απέρριψαν ως «κραυγαλέο»...
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ