Ο Cy Twombly μαζί με τους θεούς του στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης Facebook Twitter
CY TWOMΒLY © Fondazione Nicola Del Roscio. Courtesy Archives Fondazione Nicola Del Roscio.

Ο Cy Twombly μαζί με τους θεούς του στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης

0

Για πρώτη φορά έργα του Cy Twombly, εμπνευσμένα από μορφές και αφηγήσεις της ελληνικής μυθολογίας, θα εκτεθούν μαζί με έργα της αρχαιότητας. Στόχος είναι να ανοίξει μεταξύ τους ένας διάλογος που θα οδηγήσει ενδεχομένως σε μια ευρύτερη «συνομιλία» μεταξύ αρχαίας και σύγχρονης τέχνης. Η έκθεση θα έχει τίτλο «Θεϊκοί Διάλογοι. Ο Cy Twombly και η ελληνική αρχαιότητα» και θα παρουσιαστεί το διάστημα μεταξύ 25 Μαΐου και 3 Σεπτεμβρίου. Μέσα από το πλούσιο και περίπλοκο ζωγραφικό και γλυπτικό έργο του, το οποίο απλώνεται σε έξι παραγωγικές δεκαετίες, ο Cy Twombly αναγνωρίζεται ως ένας καλλιτέχνης που γεφυρώνει τη μεταπολεμική αμερικανική εικαστική κουλτούρα (όπως τη διαμόρφωσε ο αφηρημένος εξπρεσιονισμός) με την κουλτούρα της Μεσογείου.


Ο Edwin Parker Twombly Jr, όπως είναι το πραγματικό του όνομα, γεννήθηκε το 1928 στο Λέξινγκτον της Βιρτζίνια. Τον ξέρουν όμως όλοι ως Cy, επειδή «κληρονόμησε» το παρατσούκλι του πατέρα του, που το είχε υιοθετήσει επειδή θαύμαζε τον θρυλικό παίκτη του μπέιζμπολ Cy(clone) Young. Τo 1950, μετά τις βασικές του σπουδές στη Σχολή Καλών Τεχνών της Βοστώνης, ο Cy Twombly βρέθηκε στη Νέα Υόρκη, όπου γνωρίστηκε με άλλες θρυλικές φιγούρες της εποχής, όπως ο Robert Rauschenberg και ο Jasper Johns. Όλοι τους, καθένας με τον δικό του, διαφορετικό, ιδιοσυγκρασιακό τρόπο, άρχιζαν να ορίζουν τις αποστάσεις που τους απομάκρυναν από τη θεμελιώδη εκδοχή του αφηρημένου εξπρεσιονισμού. Ειδικότερα, η γνωριμία του με τον Rauschenberg υπήρξε ποικιλοτρόπως καθοριστική. Εξέθεσαν από κοινού στη Νέα Υόρκη το 1953 (αποσπώντας τις φρικτότερες κριτικές που θα μπορούσαν να γραφτούν τότε) και μαζί έφτασαν ακτοπλοϊκώς μέχρι τη Νάπολη για κείνο το πρώτο ταξίδι που περιλάμβανε ως προορισμούς την Ιταλία και το Μαρόκο και ήταν ιδέα του Rauschenberg. Ο ίδιος ο Twombly, στην αίτησή του για υποτροφία ταξιδίου στην Ευρώπη, σημείωνε ότι τη ζητούσε προκειμένου να «μελετήσει τις τοιχογραφίες των προϊστορικών σπηλαίων του Λασκό, στη Γαλλία», επειδή τον δελέαζαν το πρωτόγονο στοιχείο, τα τελετουργικά και οι φετιχιστικές ιεροτελεστίες.

«Οι γραμμές μου μοιάζουν με τις γραμμές που τραβούν τα παιδιά, αλλά δεν είναι παιδικές. Είναι πολύ δύσκολο να μιμηθεί κάποιος τις παιδικές γραμμές... Για να κατακτηθεί μια τέτοια ποιότητα θα πρέπει να προβάλλεις κάθε φορά τον ίδιο σου τον εαυτό σε γραμμές που τραβούν παιδιά. Και αυτό οφείλει να γίνεται αισθητό». 


Από τότε η Ιταλία άρχισε να διαγράφεται ως ένα «νέο πεπρωμένο» για κείνον, μια και από το 1957 θα εγκαθίστατο εκεί με την Ιταλίδα σύζυγό του, με την οποία δύο χρόνια αργότερα απέκτησε έναν γιο. Στην Ιταλία όμως θα συναντούσε και τον πραγματικό σύντροφο της ζωής του μέχρι τον θάνατό του το 2011, που ήταν ο ζωγράφος Nicola del Roscio. Ωστόσο, όπως συνήθως συμβαίνει με τους περισσότερους ομοεθνείς του μετοίκους στην Ευρώπη, ο Cy Twombly παρέμεινε πολύ Αμερικανός μέχρι το τέλος της ζωής του και ήταν στενά συνδεδεμένος με τον τόπο καταγωγής του, τον οποίο επισκεπτόταν συχνά. Του άρεσε μάλιστα να επαίρεται ότι το Λέξινγκτον «έχει περισσότερες κολόνες απ' όσες έχουν η Ιταλία και η Ελλάδα μαζί».

Ο Cy Twombly μαζί με τους θεούς του στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης Facebook Twitter
Μαρμάρινο άγαλμα ΑφροδίτηςΎστερη Ελληνιστική Περίοδος (1ος αι. π.Χ.)Κύπρος, Αρχαιολογικό Μουσείου Πάφου, PM 1250.© Τμήμα Αρχαιοτήτων Κύπρου


Υπήρξε λόγιος και εντυπωσιακά ευρυμαθής. Υπήρξε, επίσης, και δεινός ομιλητής περί τέχνης. Συχνά, δικά του λόγια που προέρχονται από διάφορες συνεντεύξεις του αναπαράγονται, επειδή ηχούν ως συμπυκνωμένη σοφία από το φάσμα της θεωρίας της Τέχνης, αλλά και επειδή επιτρέπουν στον θεατή να διεισδύσει ευκολότερα στο έργο του. Για παράδειγμα, έχει πει ότι «μερικά έργα δεν είναι παρά η στιγμή κατά την οποία φτιάχνονται και επιπλέον αυτή είναι το μήνυμα». Είχε ακόμα πει ότι στο είδος της αφηρημένης ζωγραφικής του «τα πράγματα γίνονται κάπως πιο ενστικτωδώς. Δεν είναι σαν να ζωγραφίζει κάποιος ένα αντικείμενο ή κάποιο άλλο συγκεκριμένο πράγμα, αλλά σαν όλα να καταφθάνουν, αφού έχουν διατρέξει το νευρικό σου σύστημα. Το αντικείμενο δεν προκύπτει από μια περιγραφή, αλλά παράγεται. Η δράση από την οποία παράγεται το αντικείμενο συνοδεύεται από συναίσθημα. Η γραμμή που χαράζεις ακολουθεί το συναίσθημα. Αρχικά είναι κάτι το απαλό, κάτι το ονειρικό, που μετατρέπεται προοδευτικά σε κάτι σκληρό, ξηρό, μοναχικό, κάτι που τελειώνει, κάτι που αρχίζει». Σε άλλη περίπτωση, αναφερόμενος σε μομφές ότι τα έργα του θυμίζουν παιδική ζωγραφική, είχε πει: «Οι γραμμές μου μοιάζουν με τις γραμμές που τραβούν τα παιδιά, αλλά δεν είναι παιδικές. Είναι πολύ δύσκολο να μιμηθεί κάποιος τις παιδικές γραμμές... Για να κατακτηθεί μια τέτοια ποιότητα θα πρέπει να προβάλλεις κάθε φορά τον ίδιο σου τον εαυτό σε γραμμές που τραβούν παιδιά. Και αυτό οφείλει να γίνεται αισθητό».


Σημαντικό ρόλο ως πηγή έμπνευσης για τα έργα του έπαιξε και η ποίηση: «Οι στίχοι (των ποιημάτων) έχουν ισχυρό αντίκτυπο στη ζωγραφική. Κομίζουν ένταση. Υπάρχει ένας στίχος του Αρχίλοχου –ήταν αγαπημένος μου ποιητής, στρατηγός, ένας μισθοφόρος!−, ο οποίος λέει: "Εγκαταλείποντας την Πάφο που είναι κυκλωμένη από κύματα, κυκλωμένη...". Μπορεί αυτός ο στίχος να φαντάζει αδιάφορος σ' εσάς, αλλά για μένα είναι ουσιώδης. Είμαι ένας ζωγράφος της Μεσογείου».

Ο Cy Twombly μαζί με τους θεούς του στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης Facebook Twitter
Cy TwomblyΑφροδίτη, 1975Λάδι, στικ λαδιού, μαύρο μολύβι και κολάζ σε χαρτί© Cy Twombly Foundation.Eυγενική παραχώρηση Cy Twombly Foundation.
Ο Cy Twombly μαζί με τους θεούς του στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης Facebook Twitter
Cy TwomblyΑπόλλων, 1975Λάδι, στικ λαδιού και μαύρο μολύβι σε χαρτί© Cy Twombly FoundationEυγενική παραχώρηση Cy Twombly Foundation


Την έκθεση επιμελούνται ο διευθυντής του μουσείου, καθηγητής Νικόλαος Σταμπολίδης, μαζί με τον Jonas Storsve, που επιμελήθηκε τη μεγάλη τρέχουσα αναδρομική έκθεση του Cy Twombly στο Κέντρο Ζορζ Πομπιντού στο Παρίσι (Μπομπούρ για τους φίλους). Τα εκθέματα θα απαρτίζονται από 30 έργα του Twombly και 12 αρχαιότητες. Μεταξύ αυτών θα περιλαμβάνεται και το περίφημο αγγείο François, γνωστό και ως Κρατήρας του Κλειτία. Είναι η πρώτη φορά που αυτός ο μελανόμορφου ρυθμού κρατήρας παρουσιάζεται εκτός του Αρχαιολογικού Μουσείου της Φλωρεντίας στο οποίο ανήκει. Πρόκειται για έργο του αγγειοπλάστη Εργότιμου, το οποίο διακόσμησε ο ζωγράφος Κλειτίας και χρονολογείται περί το 570-565 π.Χ. Είναι στολισμένο με περισσότερες από 200 ανθρώπινες μορφές, πολλές από τις οποίες διαθέτουν διαγνωστικές επιγραφές και συμμετέχουν σε αναπαραστάσεις διαφόρων μυθολογικών θεμάτων. Ως εκ τούτου, οι πληροφορίες που παρέχει αυτό το αγγείο για τη μυθολογία αλλά και για τον κώδικα της αρχαίας ελληνικής ζωγραφικής είναι μοναδικές και σε όγκο εφάμιλλες όλων εκείνων που συγκεντρώνονται από το σύνολο της υπόλοιπης διασωθείσας αρχαίας κεραμικής.

Info:

«ΘΕΪΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ. Ο Cy Twombly και η ελληνική αρχαιότητα»

Moυσείο Κυκλαδικής Τέχνης

Νεοφύτου Δούκα 4, Αθήνα

25/5 - 3/9

Εικαστικά
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Για μια γυναίκα, το να κοιτάζει είναι από μόνο του μια πολιτική πράξη»

Εικαστικά / «Για μια γυναίκα, το να κοιτάζει είναι από μόνο του μια πολιτική πράξη»

Αμφισβητώντας τις παραδοσιακές απεικονίσεις του ερωτισμού, η Ελένη Μπαγάκη, η Σοφία Μιτσώλα και η Janice Nowinski προσφέρουν τρεις διαφορετικές οπτικές για το τι σημαίνει να βλέπεις –και να σε βλέπουν– με τους δικούς σου όρους.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η Αρτεμίσια και το πρωτο-φεμινιστικό κεντρί της

Εικαστικά / Η Αρτεμίσια Τζεντιλέσκι ήταν πολύ περισσότερο από μια εκδικήτρια ηρωίδα της ζωγραφικής

Μια νέα έκθεση στο Παρίσι επιχειρεί να αναδείξει το έργο της γενναίας καλλιτέχνιδας της μπαρόκ ζωγραφικής του 17ου αιώνα, με την πρώιμη φεμινιστική προσέγγιση, μέσα από μια φρέσκια οπτική, φωτίζοντας πτυχές πέρα από τη μυθολογία της προσωπικής της τραγωδίας και παρουσιάζοντας έργα της για πρώτη φορά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ
Γύζης, Παρθένης, Τσαρούχης σε μια εξαιρετική έκθεση στα Χανιά

Εικαστικά / Γύζης, Παρθένης, Τσαρούχης σε μια εξαιρετική έκθεση στα Χανιά

Η έκθεση «Διαδρομές στην τέχνη. Έργα από τη Συλλογή της Τράπεζας της Ελλάδος» στη Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων ξεδιπλώνει 150 χρόνια εικαστικής δημιουργίας μέσα από 99 έργα εμβληματικών και σύγχρονων δημιουργών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο ντετέκτιβ της Σεβίλλης και οι πλαστοί πίνακες του Ελ Γκρέκο

Ρεπορτάζ / Ο ντετέκτιβ της Σεβίλλης και οι πλαστοί πίνακες του Ελ Γκρέκο

Στο βιβλίο του «Ο πλαστογράφος του Φράνκο», ένας ντετέκτιβ από τη Σεβίλλη ισχυρίζεται πως μεγάλα μουσεία, μεταξύ των οποίων και η ελληνική Εθνική Πινακοθήκη, έχουν αγοράσει πιστά αντίγραφα έργων του Ελ Γκρέκο.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Μέσα στο εργαστήριο του Χριστόφορου Κατσαδιώτη 

Εικαστικά / Ο Χριστόφορος Κατσαδιώτης αναδεικνύει το άχρηστο σε τέχνη

Το εργαστήριο του χαράκτη, όπου ξεδιπλώνεται ένα σύμπαν βγαλμένο από κάποιο σκοτεινό παραμύθι, μεταφέρεται προσωρινά σε μια σχεδόν κρυμμένη αίθουσα του μουσείου Μπενάκη, στην οδό Πειραιώς.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Άνοιξε το πολυαναμενόμενο πρώτο μουσείο μετανάστευσης

Εικαστικά / Fenix: Το πρώτο μουσείο μετανάστευσης άνοιξε στο Ρότερνταμ

Τι κοινό έχουν ένα πλοίο που κατασχέθηκε από τη Λαμπεντούζα, ένα κομμάτι του Τείχους του Βερολίνου και δύο γιγάντιες φωτεινές μπλε παντόφλες; Όλα βρίσκουν τη θέση τους στο νέο μουσείο της Ολλανδίας που επικεντρώνεται εξ ολοκλήρου στη μετανάστευση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
O Χρήστος Οικονόμου και ο Ζώης Γέρος ξέρουν περισσότερα απ’ όσα περίμενα για την Τζένη Χειλουδάκη

Εικαστικά / O Χρήστος Οικονόμου και ο Ζώης Γέρος ξέρουν περισσότερα απ’ όσα περίμενα για την Τζένη Χειλουδάκη

O Χρήστος Οικονόμου και ο Ζώης Γέρος είναι δυο νεαροί ζωγράφοι και δυο πολύ καλοί φίλοι. Τους έφερε κοντά η αγάπη για τη μυθολογία, την τέχνη και μια ανεξήγητη εμμονή με την Τζένη Χειλουδάκη. Τα έργα τους πραγματεύονται το τραύμα με τρόπο ωμό και βαθύ. Παρά τα όσα θα πίστευαν πολλοί, διαψεύδουν τις φήμες που τους θέλουν ζευγάρι…
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
Μυστήρια του σύμπαντος και σύγχρονα έργα τέχνης σε μια έκθεση στο Αστεροσκοπείο Αθηνών

Εικαστικά / Μυστήρια του σύμπαντος και σύγχρονα έργα τέχνης σε μια έκθεση στο Αστεροσκοπείο Αθηνών

Η έκθεση με τίτλο «Κοσμική Σκόνη/Άγνωστες Γαίες» αντλεί έμπνευση από την προσωπικότητα και το έργο του Γερμανού αστρονόμου Ιούλιου Σμιτ, διευθυντή του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών κατά τον 19ο αι., και μας προσκαλεί να περιηγηθούμε ανάμεσα σε μακρινούς πλανήτες και σε γήινα, απτά υλικά.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Καραβάτζιο: Κανείς δεν είχε ζωγραφίσει έτσι πριν από αυτόν

Guest Editors / Καραβάτζιο: Κανείς δεν είχε ζωγραφίσει έτσι πριν από αυτόν

Η έκθεση «Caravaggio 2025» αποτελεί μια σπάνια ευκαιρία για τους λάτρεις της τέχνης να έρθουν σε επαφή με τον ρεαλισμό και τη συναισθηματική δύναμη του ανυπέρβλητου καλλιτέχνη του μπαρόκ, ο οποίος επαναπροσδιόρισε την εικαστική αφήγηση και έθεσε τα θεμέλια της σύγχρονης ζωγραφικής.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ
Ο Άγγελος Παπαδημητρίου ανάγει το κοινό γούστο σε καλλιτεχνική χειρονομία μεγάλης δυναμικής 

Εικαστικά / Το νέο έργο του Άγγελου Παπαδημητρίου είναι ένα εικονοστάσι για τα όνειρά μας

Ο αγαπημένος καλλιτέχνης επιστρέφει με ένα νέο έργο-εγκατάσταση στην Πινακοθήκη του Μουσείου Βορρέ, έναν χαιρετισμό στην Ελλάδα της Κάλλας και του Καβάφη, του Αττίκ και της Στέλλας Γκρέκα· μιας εποχής μεγάλης ευαισθησίας που έχει πια χαθεί.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Γιατί να κοιτάμε τα ζώα; Δικαιοσύνη για τη μη ανθρώπινη ζωή

Εικαστικά / Η πρώτη μεγάλη έκθεση για τα δικαιώματα των ζώων στο ΕΜΣΤ

Πρόκειται για τη μεγαλύτερη έκθεση που έχει διοργανώσει το ΕΜΣΤ και για την πρώτη μεγάλη έκθεση με θέμα την ευημερία των ζώων διεθνώς, στην οποία συμμετέχουν περισσότεροι από 60 καλλιτέχνες από 25 χώρες (από Ευρώπη, Ασία, Αφρική και Αμερική) – πάνω από 200 έργα καταλαμβάνουν όλους τους ορόφους του μουσείου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Romaine Brooks: Συμφωνία σε γκρι από μια ξεχασμένη κυρία της ζωγραφικής

Εικαστικά / Romaine Brooks: Η ζωγράφος με το ανδρόγυνο στυλ που έσπασε όλα τα ταμπού της εποχής της

Μια πρωτοπόρος καλλιτέχνιδα που έζησε μια συναρπαστική και αντισυμβατική ζωή, μέσα στη δίνη των «Roaring Twenties», δημιουργώντας τέχνη πέρα από τα κυρίαρχα ρεύματα του καιρού της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Allspice» στο Μουσείο Ακρόπολης: Mια έκθεση για τις αρπαγές, τις λεηλασίες, τις διώξεις των πολιτισμών

Εικαστικά / «Allspice» στο Μουσείο Ακρόπολης: Mια έκθεση για τις αρπαγές, τις λεηλασίες, τις διώξεις των πολιτισμών

Ο Michael Rakowitz, χρησιμοποιώντας αντισυμβατικές προσεγγίσεις, ανοίγει έναν διάλογο με έργα συγκινητικά, φανερά πολιτικά, υπενθυμίζοντάς μας την επανάληψη οδυνηρών γεγονότων της Ιστορίας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Κατερίνα Βαγενά: «Δεν καταλαβαίνω γιατί φερόμαστε λες και το να μεγαλώνεις είναι αρρώστια»

Οι Αθηναίοι / «Δεν έκανα την Κιμωλία για τα λεφτά αλλά για να δείξω αυτό που είμαι»

Eίναι η ιδιοκτήτρια της Κιμωλίας, του art café που έγινε σημείο αναφοράς στην Πλάκα. Δηλώνει αυτοδίδακτη στα πάντα και πιστεύει στη δύναμη των ανθρώπων να ξαναγεννιούνται. Η Κατερίνα Βαγενά είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
CHECK ANTISOCIAL

Εικαστικά / Antisocial: Η Φρόσω Πίνη έφερε την τέχνη σε ένα θρυλικό αθηναϊκό αφτεράδικο

Στη στοά της Λεωκορίου, στου Ψυρρή, η Φρόσω με αφοσίωση δίνει ζωή σε έναν χώρο τέχνης που κάνει τους Αθηναίους να φτάνουν στην Cantina Social πιο νωρίς απ’ ό,τι είχαν συνηθίσει — και έτσι, τουλάχιστον, έχουν μαζί τους τα γυαλιά ηλίου· just in case.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Ximena Maldonado Sánchez: «cardón, carmín y ola»

Εικαστικά / «Τα έργα μου δεν είναι φωτογραφίες, ούτε καρτ ποστάλ»

Η 26χρονη Μεξικανή ζωγράφος Ximena Maldonado Sánchez παρουσιάζει σε μία νέα έκθεση στην γκαλερί Bernier/Eliades στην Αθήνα μια τοπιογραφία με κάκτους, υπόγεια νερά και το κόκκινο του πάθους, που θυμίζει έντονα την πατρίδα της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ένας Μάιος γεμάτος τέχνη: Όλες οι εκθέσεις που δεν πρέπει να χάσεις

Εικαστικά / Ένας Μάιος γεμάτος τέχνη: 24 εκθέσεις που αξίζει να δείτε

Οικολογία, αποικιοκρατία, εξουσία, η σχέση μας με τα ζώα, μετανάστευση, ρατσισμός: Η εικαστική κίνηση της Αθήνας σήμερα αναδεικνύει τα φλέγοντα και επίκαιρα θέματα που απασχολούν τους σύγχρονους εικαστικούς.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μπάμπης Ρετζεπόπουλος: Ένας ανένταχτος, εκλεκτικός και ασυμβίβαστος καλλιτέχνης

Εικαστικά / Η αθώα, ανόθευτη, παιδική ματιά στο έργο του Μπάμπη Ρετζεπόπουλου

Η Πινακοθήκη του Δήμου Αθηναίων τιμά με μία αναδρομική έκθεση τον, γνωστό και ως Babis R., ζωγράφο και χαράκτη, έναν ανένταχτο καλλιτέχνη που, πέρα από το πολύτιμο εικαστικό του έργο, μάς άφησε παρακαταθήκη την ακεραιότητά του και την απροκατάληπτη στάση του απέναντι στην τέχνη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ