Nick Cave στη LIFO: «Με συναρπάζει η παράξενη, οραματική τέχνη του Στέφανου Ρόκου» Facebook Twitter

Nick Cave στη LIFO: «Με συναρπάζει η παράξενη, οραματική τέχνη του Στέφανου Ρόκου»

0

Όταν κάνουμε λόγο για οπτικοποίηση τραγουδιών, το μυαλό μας πηγαίνει συνήθως στα βιντεοκλίπ, τον συνηθέστερο τρόπο οπτικής απόδοσης της μουσικής. Να όμως που ο ζωγράφος Στέφανος Ρόκος αποφάσισε να προσεγγίσει εικαστικά, μέσω της δικής του τέχνης, ένα αγαπημένο του άλμπουμ από τα παλιά, το «No more shall we part» του Nick Cave και των Bad Seeds, και τώρα τα 14 νέα έργα του (όσα και τα αντίστοιχα τραγούδια του δίσκου συν τα 2 b-sides της ειδικής έκδοσης) ετοιμάζονται να συναντήσουν το κοινό του Μουσείου Μπενάκη.


«Το άλμπουμ αυτό είχε μεγάλο αντίκτυπο στην προσωπική μου ζωή, καθώς και στην καλλιτεχνική μου εξέλιξη, από το 2001 που κυκλοφόρησε» εξηγεί ο καλλιτέχνης. «Την εποχή εκείνη, προσπαθώντας να σώσω μια σχέση που είχε καταρρεύσει ήδη και ψάχνοντας ικανοποιητικές απαντήσεις σε διάφορα υπαρξιακά ερωτήματα που πολύ συχνά με βασανίζουν ακόμα, ένιωσα να ταυτίζομαι με τις βασικές ιδέες που πραγματεύεται το άλμπουμ, τον Θεό και τον Έρωτα. Παράλληλα, οραματιζόμουν μια ζωγραφική εικόνα για κάθε τραγούδι και μέσα στην αφέλειά μου έναν γάμο με την κοπέλα που αγαπούσα.

«Με συναρπάζει η παράξενη, οραματική τέχνη του Στέφανου Ρόκου – οι άτακτες, υπερ-κορεσμένες περιοχές της μνήμης, οι μεγάλοι, συχνά κενοί καμβάδες, ο ξαφνικός ερωτισμός, τα επαναλαμβανόμενα ονειρικά μοτίβα, εικόνες παρόμοιες που μετακινούνται από πίνακα σε πίνακα» δηλώνει ο Nick Cave στη LiFO.


Το «No more shall we part» είναι για πολλούς ένας πολύ αγαπημένος δίσκος της αυστραλιανής μπάντας που προέκυψε μετά από μια ζοφερή προσωπική περίοδο του Cave, ο οποίος πάλευε τότε με τους εθισμούς του στην ηρωίνη και το αλκοόλ. Μπήκε ο Ρόκος στη διαδικασία να αποδώσει αυτή την ιδιαιτερότητα της εποχής κατά την οποία γράφτηκαν τα τραγούδια, τόσα χρόνια αργότερα, ή κινήθηκε με αποκλειστικό γνώμονα την προσωπική του οπτική σε αυτά;

Nick Cave στη LIFO: «Με συναρπάζει η παράξενη, οραματική τέχνη του Στέφανου Ρόκου» Facebook Twitter
And no more shall we part.

«Νομίζω πως αν αυτό το εγχείρημα θεωρηθεί επιτυχημένο σε βάθος του χρόνου, θα οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι δεν επιχείρησα να αποδώσω ζωγραφικά την οποιαδήποτε προσωπική κατάσταση του Nick Cave» απαντά.

«Αντιθέτως, κάθε στίχος και κάθε συναίσθημα που μου προκλήθηκε κατά τις αμέτρητες ακροάσεις του άλμπουμ όλα αυτά τα χρόνια είναι απολύτως φιλτραρισμένα μέσα από τα δικά μου βιώματα και θα μπορούσα να παρομοιάσω την εικαστική τους απόδοση με ένα προσωπικό, ρεαλιστικό άλμπουμ της ζωής μου των τελευταίων δεκαεπτά χρόνων, το οποίο περιέχει πολύ χρώμα, πολύ μαύρο, δυνατές και τρεμάμενες γραμμές, στέρεες ιδέες, διαλυμένες συνθέσεις, διαλυμένες ιδέες, στέρεες συνθέσεις».

«Με συναρπάζει η παράξενη, οραματική τέχνη του Στέφανου Ρόκου – οι άτακτες, υπερ-κορεσμένες περιοχές της μνήμης, οι μεγάλοι, συχνά κενοί καμβάδες, ο ξαφνικός ερωτισμός, τα επαναλαμβανόμενα ονειρικά μοτίβα, εικόνες παρόμοιες που μετακινούνται από πίνακα σε πίνακα» δηλώνει ο Nick Cave στη LiFO, έχοντας δώσει την ευλογία του για το πρότζεκτ, χωρίς την παραμικρή επεμβατική διάθεση.

Nick Cave στη LIFO: «Με συναρπάζει η παράξενη, οραματική τέχνη του Στέφανου Ρόκου» Facebook Twitter
Ο Στέφανος Ρόκος με τον Νικ Κέιβ. Φωτο: Sarah Lowe

«Όλα αυτά είναι πολύ κοντά στον τρόπο που γράφω τραγούδια. Νομίζω ότι, υπό αυτό το πρίσμα, έχουμε μια συγγένεια ως καλλιτέχνες. Κατανοώ τους πίνακες και νιώθω πολύ κοντά τους, σαν να είναι ένα οπτικό αντίστοιχο των συχνά λοξών και αποσπασματικών στίχων μου.

Ειδικά η εμμονή (του Στέφανου) στη λεπτομέρεια και η κατακερματισμένη αφήγηση, στοιχεία που σκοντάφτουν σε ορθάνοιχτο χώρο. Ο Στέφανος είναι σοβαρός και αφοσιωμένος ζωγράφος, που μέσα από τη διαδικασία της δουλειάς του έχει εξελιχθεί σε αγαπητό φίλο. Ήταν τιμή μου που δούλεψα μαζί του» καταλήγει.


Ο ζωγράφος ανακαλεί μία από τις συναντήσεις τους, όταν ο Cave πλησίασε για να δει από κοντά το έργο που έφτιαξε για το τραγούδι του «Grief came riding», το οποίο απεικονίζει μια μεγάλη μαύρη γέφυρα. Τότε ο Αυστραλός γύρισε και του είπε: «Ξέρεις κάτι; Ακριβώς την ίδια εικόνα μ' αυτήν που ζωγράφισες, με τα ίδια χρώματα και την ίδια ατμόσφαιρα, έβλεπα κι εγώ όταν έγραφα το τραγούδι. Ένιωθα τα ίδια συναισθήματα. Η μόνη διαφορά είναι ότι, αν και στεκόμουν στην ίδια όχθη, κοιτούσα τη γέφυρα από άλλη οπτική γωνία».

Nick Cave στη LIFO: «Με συναρπάζει η παράξενη, οραματική τέχνη του Στέφανου Ρόκου» Facebook Twitter
«Όλα αυτά είναι πολύ κοντά στον τρόπο που γράφω τραγούδια. Νομίζω ότι, υπό αυτό το πρίσμα, έχουμε μια συγγένεια ως καλλιτέχνες». Φωτο: Sarah Lowe
Nick Cave στη LIFO: «Με συναρπάζει η παράξενη, οραματική τέχνη του Στέφανου Ρόκου» Facebook Twitter
Darker with the day
Nick Cave στη LIFO: «Με συναρπάζει η παράξενη, οραματική τέχνη του Στέφανου Ρόκου» Facebook Twitter
We came along this road.
Nick Cave στη LIFO: «Με συναρπάζει η παράξενη, οραματική τέχνη του Στέφανου Ρόκου» Facebook Twitter
Oh my Lord.

Info

Stefanos Rokos: Nick Cave & The Bad Seeds - «No more shall we part / 14 paintings 17 years later»

Μουσείο Μπενάκη, Πειραιώς 138

Εγκαίνια: 3/4, 20:00

Διάρκεια: 4/4-19/5

Ώρες λειτουργίας: Πέμ., Κυρ. 10:00-18:00, Παρ.-Σάβ. 10:00-22:00

Εισιτήρια: €3-6

 

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO

Εικαστικά
0

Αλέξανδρος Διακοσάββας

Ο Αλέξανδρος Διακοσάββας γεννήθηκε το 1987 και μεγάλωσε στη Ρόδο. Σύντομη θητεία στους Ηλεκτρολόγους Μηχανικούς της Πολυτεχνικής Σχολής Πάτρας και συνέχιση σπουδών στη Βιολογία του ίδιου Πανεπιστημίου τον οδήγησαν τελικά στο να θέλει να ασχοληθεί με τη δημοσιογραφία.

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΚΤΗ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο ζωοπλάστης γλύπτης Ευριπίδης Βαβούρης (1911-1987) 

Εικαστικά / Ευριπίδης Βαβούρης: Πέρα από το «Λαγωνικό» της Φωκίωνος Νέγρη

Ο δημιουργός του γνωστού αγάλματος της Κυψέλης υπήρξε ένας στοχαστικός γλύπτης της Αθήνας με αξιόλογη πορεία, που απέδιδε πειστικά και με μεγάλη ευαισθησία τα κατοικίδια ζώα. Μια επίσκεψη στο ατελιέ του, που έχει διατηρηθεί σε άψογη κατάσταση, αποτέλεσε το ερέθισμα για να τον ανακαλύψουμε και να τον επανεκτιμήσουμε. 
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ένας Ιούνιος γεμάτος τέχνη: 28 εκθέσεις που αξίζει να δείτε

Εικαστικά / Ένας Ιούνιος γεμάτος τέχνη: 28 εκθέσεις που αξίζει να δείτε

Μια σειρά από εκθέσεις σημαντικών καλλιτεχνών χαρακτηρίζουν την έναρξη του καλοκαιριού. Από τα Plásmata 3 της Στεγης έως την αναδρομική έκθεση του Takis κι από τη Marlene Dumas έως την Charline von Heyl.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μαρλέν

Εικαστικά / Marlene Dumas: «Η τέχνη είναι πάντοτε μια πράξη εναντίον της βίας»

Η κορυφαία Νοτιοαφρικανή ζωγράφος παρουσιάζει την πρώτη ατομική της έκθεση στην Ελλάδα, στην οποία τα έργα της διαλέγονται με αρχαιότητες από τις μόνιμες συλλογές του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Πρόδρομος Τσιαβός: «Στην παρουσία μας στον δημόσιο χώρο ο στόχος μας δεν είναι απλά να κάνουμε μια έκθεση αλλά να ακούσουμε, να συζητήσουμε, να αφήσουμε κάτι πίσω μας»

Plāsmata 3 / Πρόδρομος Τσιαβός: «Στόχος μας δεν είναι απλά να κάνουμε μια έκθεση, αλλά να αφήσουμε κάτι πίσω μας»

Ο επικεφαλής Ψηφιακής Ανάπτυξης και Καινοτομίας του Ιδρύματος Ωνάση μιλά με υπόκρουση τα ασταμάτητα τιτιβίσματα των πουλιών που έρχονται από τα σκιερά δέντρα του Πεδίου του Άρεως.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η Ραλλού Μάνου, ο Γρηγόρης Σεμιτέκολο και η Ναυσικά Πάστρα σε μια συνάντηση με τη σύγχρονη τέχνη σε ένα εργοστάσιο στον Πειραιά

Εικαστικά / Η Ραλλού Μάνου, ο Γρηγόρης Σεμιτέκολο και η Ναυσικά Πάστρα «συνομιλούν» με τη σύγχρονη τέχνη

Οι τρεις Έλληνες πρωτοπόροι καλλιτέχνες που στιγμάτισαν την ελληνική δημιουργία, σε μια απρόσμενη διαγενεακή συνάντηση με τη Sagg Napoli και τον Mungo Thomson, σε ένα εργοστάσιο στον Πειραιά.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
PLASMATA 3 TOPIC

Plāsmata 3 / Plāsmata 3: «Ο πιο σύντομος δρόμος είναι πάντα ο λιγότερο ενδιαφέρων»

Η Αφροδίτη Παναγιωτάκου, καλλιτεχνική διευθύντρια του Ιδρύματος Ωνάση, επιμελείται μαζί με την ομάδα της Στέγης μια έντυπη «ξενάγηση» στην έκθεση «Plāsmata 3: We’ve met before, haven’t we?», που παρουσιάζεται στο Πεδίον του Άρεως.
THE LIFO TEAM
O Jean Tinguely σατίριζε την εξάρτησή μας από την τεχνολογία πολύ πριν το AI

Εικαστικά / O Jean Tinguely σατίριζε την εξάρτησή μας από την τεχνολογία πολύ πριν το AI

Τα παράξενα μηχανικά γλυπτά του πρωτοποριακού καλλιτέχνη –του οποίου φέτος γιορτάζονται τα 100 χρόνια από τη γέννησή του με εκθέσεις σε όλο τον κόσμο– αποτελούν ένα σαρδόνιο σχόλιο και για τη σύγχρονη κοινωνία.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
2ο κομμάτι Αφροδίτη

Onassis Stegi / Ξενάγηση στα Plāsmata: Κεφάλαιο 2

«Μας αρέσει η παρέκκλιση και η απόκλιση. Στη ζωή, γενικά. Στους ανθρώπους. Και στην τέχνη. Και εδώ. Από τον Ροδώνα στη Γαρδένια, από τις Αριές στο θέατρο Αλίκη. Οι σπείρες έχουν φτιαχτεί για να τις περπατήσεις και τα παρτέρια για να σταθείς».
ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΚΟΥ
Αφροδίτη 5.

Onassis Stegi / Ξενάγηση στα Plāsmata: Κεφάλαιο 5

«Και έχεις τόσα να πεις με τα έργα που θα συναντήσεις. Σαν τα ταξίδια. Τα αληθινά ταξίδια, όχι αυτά που κάνεις για δουλειά. Τα άλλα. Εκείνα που κάνεις με παρέα και πιάνετε κουβέντα με αγνώστους χωρίς βιασύνη. Εκείνα που παίρνεις τον χρόνο σου για να χορτάσεις τις λεπτομέρειες».
ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΚΟΥ