Η άνοιξη στη ζωγραφική

Η άνοιξη στη ζωγραφική Facebook Twitter
0

Ο Μονέ, αναμφισβήτητα ο πιο σημαντικός ζωγράφος κήπων στην ιστορία της τέχνης, είπε κάποτε ότι χρωστάει τη ζωγραφική του στα λουλούδια. «Εκτός από τη ζωγραφική και την κηπουρική, δεν είμαι καλός για τίποτα» είχε δηλώσει το 1904. Στην έκθεση, ανάμεσα σε μια αξιόλογη επιλογή των έργων του, θα εκτεθεί και ένα μνημειακό τρίπτυχο με νούφαρα (Water Lilies, Agapanthus, 1915-26), τρία έργα που δεν παρουσιάστηκαν ποτέ μαζί, αλλά αγοράστηκαν από τρία διαφορετικά αμερικανικά μουσεία, το Cleveland Museum of Art (που είναι συνδιοργανωτής της έκθεσης), το Saint Louis Art Museum και το Nelson-Atkins Museum of Art. Στις 12 Νοεμβρίου του 1918, μια μέρα μετά την ανακωχή, ο Μονέ έγραψε στον στενό του φίλο, τον Γάλλο πρωθυπουργό Ζoρζ Κλεμανσό, ότι προτίθεται να δώσει δύο από τα μεγάλα έργα του προς το έθνος «για να τιμήσει τη νίκη και την ειρήνη». Το σχέδιο να εκτεθούν δώδεκα, τελικά, μεγάλα έργα στο Hotel Biron στο Παρίσι, το οποίο προοριζόταν να γίνει Μουσείο Ροντέν, δεν πραγματοποιήθηκε για οικονομικούς λόγους. Λίγους μήνες μετά τον θάνατο του Μονέ, τον Μάιο του 1927, εκτέθηκαν τα έργα που απαρτίζουν τον μεγάλο κύκλο με τα νούφαρα στο Musée de l' Orangerie  στο Παρίσι, όπου βρίσκονται μέχρι σήμερα. Τα έργα του Τρίπτυχου του Αγάπανθου πουλήθηκαν χωρίς να εκτεθούν και είναι η πρώτη φορά που θα παρουσιαστούν μαζί.

Η άνοιξη στη ζωγραφική Facebook Twitter
Auguste Renoir, Monet Painting in His Garden at Argenteuil, 1873. Oil on canvas, 46.7 x 59.7 cm . Wadsworth Atheneum Museum of Art, Hartford, CT. Bequest of Anne Parrish Titzell, 1957.614 Photo (c) Wadsworth Atheneum Museum of Art, Hartford, CT

Ως πρωτοπόρο μέλος της avant-garde ομάδας των ιμπρεσιονιστών, ο Μονέ βρήκε στον κήπο ένα ιδανικό σκηνικό για να διερευνήσει τα απλά θέματα της σύγχρονης ζωής και τις νέες έννοιες της σύνθεσης και του χρώματος, που ήταν στο επίκεντρο του προβληματισμού των ιμπρεσιονιστών. Στον πίνακα του Ρενουάρ «Ο Μονέ ζωγραφίζει στον κήπο του στην Argenteuil», που συμπεριλαμβάνεται στην έκθεση, ο ζωγράφος απεικονίζει τον φίλο του, Μονέ,  να ζωγραφίζει μια εκθαμβωτική σύνθεση από ντάλιες στον πρώτο κήπο του, στο σπίτι που νοίκιαζε το 1873 στην Argenteuil, κοντά στο Παρίσι. Αυτός περιλάμβανε τη γιγαντιαία Ντάλια Imperialis που είχε εισαχθεί στην Ευρώπη το 1863, καθώς και τη λαμπρή κόκκινη Ντάλια Juarezi, που εισαγόταν από το Μεξικό. Στο επόμενο κήπο του, μακριά από το Παρίσι, στο Vetheuil, στον ποταμό Σηκουάνα, φύτεψε ένα δάσος από ηλίανθους σε έναν κήπο στολισμένο με τα μπλε και άσπρα αγγεία που ταξίδεψαν μαζί του από το έναν κήπο στον επόμενο. Ο κήπος, ωστόσο, στο Giverny είναι αυτός που κυριαρχεί στο έργο του.

Η άνοιξη στη ζωγραφική Facebook Twitter
Claude Monet, Lady in the Garden, 1867. Oil on canvas, 80 x 99 cm .The State Hermitage Museum, St. Petersburg. Photo (c) The State Hermitage Museum. Photography: Vladimir Terebenin

Ο ζωγράφος, μετά τον θάνατο της πρώτης του συζύγου, Καμίλ, παντρεύτηκε την Άλις Χοσκέντε και το 1883 μετακόμισαν στο Giverny. Εκεί, το 1890 αγόρασε δικό του σπίτι, μαζί με  τη γύρω περιοχή, στην οποία δημιούργησε τον περίφημο κήπο του. Ο επισκέπτης μέχρι σήμερα αναγνωρίζει εικόνες από τους πίνακες του ζωγράφου: τα νούφαρα, τις κλαίουσες ιτιές, την ιαπωνική γέφυρα — όλα αυτά τα οποία ο Μονέ ζωγράφιζε επί τριάντα χρόνια, παίζοντας με το χρώμα και το φως. Ωστόσο, για εκείνον αυτά τα έργα είχαν και μια βαθύτερη σημασία. Ήταν η πολύ προσωπική του απάντηση στη μαζική τραγωδία του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. «Χθες επανήλθα στην εργασία μου» έγραψε την 1η Δεκεμβρίου 1914. «Είναι ο καλύτερος τρόπος να αποφευχθεί η σκέψη αυτών των θλιβερών καιρών. Όλο τα ίδια, ντρέπομαι να σκεφτώ τις μικρές μου αναζητήσεις για τη μορφή και το χρώμα, ενώ τόσο πολλοί άνθρωποι υποφέρουν και πεθαίνουν για μας». Μια σειρά από πίνακες με κλαίουσες ιτιές, ένα παραδοσιακό σύμβολο του πένθους, ήταν η πιο άμεση απόκριση του Μονέ στον πόλεμο, με τα μακριά κλαδιά του δέντρου, που κρέμονται πάνω από το νερό, να είναι η εύγλωττη έκφραση της θλίψης και της απώλειας.

Η άνοιξη στη ζωγραφική Facebook Twitter
Claude Monet, Nympheas (Waterlilies), 1914-15. Oil on canvas, 160.7 x 180.3 cm Portland Art Museum, Oregon. Museum Purchase: Helen Thurston Ayer Fund, 59.16 Photo (c) Portland Art Museum, Portland, Oregon

Ο Μονέ, ωστόσο, δεν ήταν ο μόνος γοητευμένος με τον κόσμο των κήπων. Αριστουργήματα των Ρενουάρ, Σεζάν, Πισαρό, Μανέ, Σάρτζεντ, Καντίνσκι, Βαν Γκογκ, Ματίς, Κλιμτ και Kλέε έχουν για θέμα τους, κήπους. Σε αυτούς τους καλλιτέχνες αλλά και άλλους, ο κήπος έδωσε την ελευθερία να ανοίξουν νέους δρόμους και να εξερευνήσουν τον συνεχώς μεταβαλλόμενο κόσμο γύρω τους. Μέσα από το φως και το χρώμα των περισσοτέρων από 120 έργων βλέπουμε τον κήπο στην τέχνη με άλλα μάτια.

Η άνοιξη στη ζωγραφική Facebook Twitter
Wassily Kandinsky, Murnau The Garden II, 1910 . Oil on cardboard, 67 x 51 cm. Merzbacher Kunststiftung . Photo (c) Merzbacher Kunststiftung
Η άνοιξη στη ζωγραφική Facebook Twitter
Henri Matisse, The Rose Marble Table, Issy-les-Moulineaux, spring-summer 1917 Oil on canvas, 146 x 97 cm. The Museum of Modern Art, New York. Mrs. Simon Guggenheim Fund, 1956 Photo (c) 2015. Digital image, The Museum of Modern Art, New York/Scala, Florence / (c) Succession H. Matisse/ DACS 2015
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Φρα Αντζέλικο: «Ένας μεγάλος ζωγράφος, ένας άγιος άνθρωπος»

Εικαστικά / Φρα Αντζέλικο: «Ένας μεγάλος ζωγράφος, ένας άγιος άνθρωπος»

Η έκθεση «Beato Angelico», συγκεντρώνει στο Palazzo Strozzi και στο Mουσείο του Αγίου Μάρκου στη Φλωρεντία περισσότερα από 140 έργα με δάνεια από 70 συλλογές ιδιωτών και μουσείων και φιλοδοξεί να εδραιώσει τη φήμη του Φρα Αντζέλικο ως κορυφαίου δασκάλου της Αναγέννησης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Γιατί η Νυχτερινή Περίπολος του Ρέμπραντ αποτελεί μέχρι σήμερα ένα μυστήριο της Τέχνης

Εικαστικά / Γιατί η Νυχτερινή Περίπολος του Ρέμπραντ αποτελεί μέχρι σήμερα ένα μυστήριο της Τέχνης

Πεθαίνει σαν σήμερα το 1669 ο φλαμανδός ζωγράφος Ρέμπραντ φαν Ράιν. Αυτός ο πίνακας υπήρξε η πραγματική αιτία της οικονομικής καταστροφής του καλλιτέχνη ή πρόκειται περί θεωρίας συνωμοσίας;
THE LIFO TEAM
«Πρωτόλεια»: Οι πρώτες πινελιές αλλάζουν μέσα στα χρόνια αλλά πάντα κάτι μένει

Εικαστικά / «Πρωτόλεια»: Οι πρώτες πινελιές αλλάζουν μέσα στα χρόνια αλλά πάντα κάτι μένει

Η νέα έκθεση του Μουσείου Μπενάκη, χαρτογραφεί την πορεία έντεκα Ελλήνων και Ελληνίδων εικαστικών και θέτει ένα πολύ ενδιαφέρον ερώτημα: «Σε μια πορεία πλούσια, γεμάτη ανατροπές αλλά και επαναλήψεις, ποιες ήταν οι πρωτόλειες αναζητήσεις τους, στις οποίες επέτρεψαν ακολούθως να εισχωρήσουν στις ώριμες αποφάσεις τους»
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Aμερικανικός σουρεαλισμός; Κι όμως υπάρχει. Απλώς δεν το γνώριζε κανείς

Εικαστικά / Aμερικανικός σουρεαλισμός; Κι όμως υπάρχει. Απλώς δεν το γνώριζε κανείς

Μια έκθεση στο Μουσείο Γουίτνεϊ ενώνει διαφορετικές φωνές και αποκαλύπτει την άγνωστη ως τώρα τάση Αμερικανών καλλιτεχνών που στράφηκαν στον σουρεαλισμό για να εκφράσουν την ταραχώδη δεκαετία του '60.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
"Η κούνια" του Φραγκονάρ: Στο φως τα ζουμερά μυστικά και η ίντριγκα του πιο αυθάδικου έργου του ροκοκό

Εικαστικά / «Η Κούνια» του Φραγκονάρ: Τα μυστικά και η ίντριγκα του πιο αυθάδικου έργου του ροκοκό

Η περίφημη «Κούνια» με τη σκηνοθεσία της συνεύρεσης των σωμάτων και των ψυχών με τρόπο ακόλαστο, πονηρό ή ανοιχτό σε μια νέα ηθική, έργο – σταρ της περίφημης συλλογής Wallace στο Λονδίνο, αποκαταστάθηκε φέρνοντας στο φως άτακτες λεπτομέρειες που ενισχύουν την αυθάδεια του έργου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ειρήνη Παναγοπούλου

Εικαστικά / Ειρήνη Παναγοπούλου: Η μεγάλη Ελληνίδα συλλέκτρια Τέχνης μιλά στη LIFO

Η γνωστή συλλέκτρια μιλά στη LiFO για το ταξίδι της στην τέχνη μέσα από τη συγκρότηση της μεγάλης και σπάνιας συλλογής της, μέρος της οποίας θα δούμε με αφορμή την έκθεση «Fernweh ή νοσταλγία για άγνωστους τόπους».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μυρτώ Ξανθοπούλου: «Έχω ψίχουλα, έχω τα περισσεύματα; Με αυτά θα δουλέψω»

Εικαστικά / Μυρτώ Ξανθοπούλου: «Έχω ψίχουλα, έχω τα περισσεύματα; Με αυτά θα δουλέψω»

Η γεννημένη στο Ελσίνκι καλλιτέχνιδα που κέρδισε το βραβείο Young Artist της φετινής Art Athina μιλάει για το έργο της που βασίζεται στην αίσθηση του κατεπείγοντος, στη χειρωνακτική εργασία και στη σχέση της με τη γλώσσα. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένα «χρονικό της αναισθησίας» με έργα υψηλής δόνησης 

Εικαστικά / Κωνσταντίνος Λαδιανός: «Πού πήγε όλη αυτή η επιδεξιότητα των χεριών που είχαν οι παλιότεροι»

Η παράδοση, η αγιολογική γραμματεία και η λαϊκή μυθολογία συνυπάρχουν στον κόσμο του ταλαντούχου καλλιτέχνη, εμπλέκοντας το προσωπικό βίωμα με καθηλωτικές αλληγορίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένας μνημειώδης φτερωτός ταύρος στο Μουσείο Ακρόπολης

Εικαστικά / Ένας μνημειώδης φτερωτός ταύρος στο Μουσείο Ακρόπολης

Με το έργο του στον εξωτερικό χώρο του μουσείου ο Michael Rakowitz συνομιλεί με τα έργα της κλασικής αρχαιότητας και υπενθυμίζει τα μάταια ταξίδια ανθρώπων και πολιτιστικών αγαθών που «ξεσπιτώνονται».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η Συλλογή Λέοναρντ Λόντερ θα δώσει το φιλί της ζωής στην αγορά της τέχνης;

Εικαστικά / Η Συλλογή Λέοναρντ Λόντερ θα δώσει το φιλί της ζωής στην αγορά της τέχνης;

Με πυρήνα της συλλογής του Λόντερ ένα από τα διασημότερα έργα του Κλιμτ, που εκτιμάται ότι η πώλησή του θα ξεπεράσει τα 150 εκατομμύρια δολάρια, η βραδιά της δημοπρασίας στον οίκο Sotheby’s φιλοδοξεί να προσελκύσει ξανά τους μεγάλους συλλέκτες. 
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τζένη Μαρκέτου

Οι Αθηναίοι / Τζένη Μαρκέτου: «Οι καλλιτέχνες δεν έχουμε ανακαλύψει τον τροχό»

Στην Αμερική έμαθε πως η τέχνη είναι κοινωνική υπόθεση, πως ο κόσμος δεν εξαντλείται στις γκαλερί. Η πρώτη της παρέμβαση σε δημόσιο χώρο, που προκάλεσε αντιδράσεις, της δίδαξε ότι ένα έργο οφείλει να μοιάζει σαν να υπήρχε πάντα εκεί. Με τη νέα της εγκατάσταση στο Μέγαρο Μουσικής μάς υπενθυμίζει ότι δεν είμαστε οι πρωταγωνιστές της φύσης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Σεπτέμβρης της Art Athina 2025

Εικαστικά / Art Athina 2025: Το τώρα και το μετά της σύγχρονης τέχνης

Ζωγραφική, γλυπτική, φωτογραφία, ψηφιακή τέχνη: Το ανάγλυφο του παγκόσμιου εικαστικού χάρτη έτσι όπως διαμορφώνεται μέσα από την ελληνική και ξένη παραγωγή, και αναδεικνύεται στην ετήσια φουάρ που πραγματοποιείται ξανά στο Ζάππειο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ο Ανδρέας Αγγελιδάκης μετατρέπει το σπήλαιο του Πλάτωνα σε escape room

Εικαστικά / Ο Ανδρέας Αγγελιδάκης μετατρέπει το σπήλαιο του Πλάτωνα σε escape room

Με τo «Δωμάτιο Απόδρασης», μια εγκατάσταση ερευνητική και παιγνιώδη, βασισμένη στην ιδέα της φιλοσοφίας και την παραίσθηση του ψηφιακού κόσμου, θα μας εκπροσωπήσει στην 61η Μπιενάλε Βενετίας ο καταξιωμένος εικαστικός και αρχιτέκτονας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ