Domestic Bliss: Η διαφορετική πλευρά της οικογενειακής ζωής

Domestic Bliss: Η διαφορετική πλευρά της οικογενειακής ζωής Facebook Twitter
5

 

Domestic Bliss: Η διαφορετική πλευρά της οικογενειακής ζωής Facebook Twitter
Αποφάσισα να ανατρέψω το τυπικό οικογενειακό πορτραίτο που είχα αρχικά στο κεφάλι μου και να δώσω στην αρχέτυπη ευτυχισμένη οικογενειακή φωτογραφία περιεχόμενο και μια σκοτεινή κατεύθυνση...Happy Days, 2012

Η Susan Copich είναι  επαγγελματίας χορογράφος με καριέρα χρόνων στον μοντέρνο χορό. Εξερευνώντας διαφορετικές μορφές καλλιτεχνικής έκφρασης σπούδασε αργότερα φωτογραφία. Το προτζεκτ «Domestic Bliss» έχει ως πρωταγωνίστρια την ίδια και την οικογένεια της. «Προσπαθώ να είμαι ως καλλιτέχνης ο καθρέφτης της κοινωνίας, αντανακλώντας καθετί που βλέπω» λέει στο LIFO.gr. Ίσως για αυτό αρνήθηκε ευγενικά να απαντήσει σε κάπως πιο προσωπικές ερωτήσεις. Στις εικόνες του «Domestic Bliss» θα βρείτε κομμάτια του εαυτού σας. Και αυτό είναι το μόνο ζητούμενο.

 Η μητρότητα είναι σαν το σύμπαν, περιλαμβάνει τα πάντα

Μου αρέσει πάρα πολύ η φωτογραφία σας με τίτλο «Witching Hour». Μπορείτε να μας μιλήσετε για την ιδέα πίσω από αυτή;

Όλες οι φωτογραφίες είναι μια κοινωνική περιγραφή βασισμένη σε αυτά που είδα και διάβασα άλλα και στην εμπειρία μου. Καθετί επηρεάζει την δουλειά μου: Ένα παλιό σχόλιο, ένα βιβλίο, μια ταινία, το πρόβλημα ενός φίλου, το δελτίο ειδήσεων, ένα παροδικό συναίσθημα, η τέχνη κάποιου άλλου, Λίγο-πολύ καθετί από αυτά συμβάλει στην δημιουργία κάθε φωτογραφίας.

Η δουλειά μου εν μέρει έχει να κάνει με το να δημιουργώ και να κρατάω την ένταση σε μια φωτογραφία και για να το κατορθώσω αυτό κρατάω αντίθετες θέσεις σε μια εικόνα. Το «Witching Hour» είναι ένα εξαίρετο παράδειγμα έλξης ανάμεσα σε αντίθετα στοιχεία. Δημιούργησα την εικόνα για να παντρέψω δυο αντίθετες θέσεις σχετικά με την ανατροφή των παιδιών. Από την μια η χαλαρή, cool, η μαμά- καλύτερη φίλη, με λίγη ως καθόλου άσκηση του γονικού της ελέγχου και από την άλλη μια μαμά που ενδιαφέρεται για την επιτυχία των παιδιών της, προσκολλημένη από πάνω τους, χωρίς να την νοιάζει το κόστος αυτής της στάσης της.

Ως μητέρα έχω παρατηρήσει και τα δυο στυλ γονικής ανατροφής και ως καλλιτέχνης προσπαθώ να είμαι ο καθρέφτης της κοινωνίας, αντανακλώντας καθετί που βλέπω. Πιστεύω ότι όλοι μπορούμε να δούμε  τους εαυτούς μας μέσα σε αυτούς τους τύπους των αρχέτυπων μητέρων(συμπεριλαμβάνονται και οι άντρες).

Domestic Bliss: Η διαφορετική πλευρά της οικογενειακής ζωής Facebook Twitter
Baggage
Domestic Bliss: Η διαφορετική πλευρά της οικογενειακής ζωής Facebook Twitter
Anger Management, 2013
Domestic Bliss: Η διαφορετική πλευρά της οικογενειακής ζωής Facebook Twitter
Bath Time
Domestic Bliss: Η διαφορετική πλευρά της οικογενειακής ζωής Facebook Twitter
Δημιούργησα την εικόνα για να παντρέψω δυο αντίθετες θέσεις σχετικά με την ανατροφή των παιδιών. Από την μια η χαλαρή, cool, η μαμά- καλύτερη φίλη, με λίγη ως καθόλου άσκηση του γονικού της ελέγχου και από την άλλη μια μαμά που ενδιαφέρεται για την επιτυχία των παιδιών της, προσκολλημένη από πάνω τους, χωρίς να την νοιάζει το κόστος αυτής της στάσης της...Witching Hour, 2014
Domestic Bliss: Η διαφορετική πλευρά της οικογενειακής ζωής Facebook Twitter
Good Thing

Στις φωτογραφίες σας δεν βλέπουμε το πρόσωπο του άντρα. Είναι ένα σχόλιο για την πατρότητα;

Όταν διαλέγεις αντικείμενο για τις φωτογραφίες σου σε μεγάλο βαθμό επιλέγεις κάτι που αγαπάς. Διάλεξα την οικογένεια μου που είναι η μεγαλύτερη μου αγάπη. Η οικογένεια μου και εγώ ήμασταν απίστευτα άνετοι με αυτό και ταίριαζε το προτζεκτ με την επιθυμία μου να είμαι στο σπίτι και να μεγαλώνω τις κόρες μου. Και τότε αποφάσισα να ανατρέψω το τυπικό οικογενειακό πορτραίτο που είχα αρχικά στο κεφάλι μου και να δώσω στην αρχέτυπη ευτυχισμένη οικογενειακή φωτογραφία περιεχόμενο και μια σκοτεινή κατεύθυνση. Το να κρατάω το κεφάλι του άντρα έξω από το πορτραίτο ξεκίνησε με την επιθυμία μου να κρατήσω την ανωνυμία του συζύγου μου, το αποτέλεσμα ήταν όμορφο και μέσα από αυτό συνέχιζε να δίνει κάθε φορά μια νέα πληροφορία για το προτζεκτ.

Θα έλεγα ότι έχει να κάνει λιγότερο με την πατρότητα και περισσότερο με την μητρότητα, και με το γεγονός ότι η μητρότητα είναι σαν το σύμπαν που για πάντα θα επεκτείνεται, περιλαμβάνει τα πάντα σε ένα ποσοστό 110% και περισσότερο. Όμως πιστεύω ότι έχει να κάνει και με τον ρόλο του γονιού, όχι απαραίτητα την γυναίκα, αλλά με κάποιον που οι υποχρεώσεις των παιδιών του μέρα με την μέρα τον ρίχνουν κάτω. Αυτή είναι η επιτυχία ή αν θέλετε η μαγεία της δουλειάς μου. Οι θεατές-ανεξάρτητα από το φύλο- συνδέονται άμεσα, γελούν και αισθάνονται το συναίσθημα και κατανοούν, ενδεχομένως τοποθετώντας τους εαυτούς τους στην θέση του χαρακτήρα των φωτογραφιών μου.

Domestic Bliss: Η διαφορετική πλευρά της οικογενειακής ζωής Facebook Twitter
Let Go
Domestic Bliss: Η διαφορετική πλευρά της οικογενειακής ζωής Facebook Twitter
Mommy Time
Domestic Bliss: Η διαφορετική πλευρά της οικογενειακής ζωής Facebook Twitter
Η μητρότητα είναι σαν το σύμπαν που για πάντα θα επεκτείνεται, περιλαμβάνει τα πάντα σε ένα ποσοστό 110% και περισσότερο...Mother's Day , 2014
Domestic Bliss: Η διαφορετική πλευρά της οικογενειακής ζωής Facebook Twitter
Old Habits, 2011
Domestic Bliss: Η διαφορετική πλευρά της οικογενειακής ζωής Facebook Twitter

Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που σας έρχεται στο μυαλό όταν ακούτε την λέξη:

Χριστούγεννα- Αγαπημένη Μέρα

Καλοκαιρινές διακοπές-Αγάπη

Παιδικά πάρτι- Πάρα πολλά (Πιστεύω ότι είμαι πάσχουσα από τα πολλά τρελά παιδικά πάρτι γενεθλίων του Μανχάταν)

Ροκ μουσική- Ο σύζυγος μου

Brooklyn-Hip

Coney Island- Μακάβριο

Ευτυχία- Σπίτι

Σχολείο- Βαρετό, ανακατεμένο στομάχι

Μοναξιά- 20 και κάτι χωρίς σχέση

Τέχνη-Τα πάντα

Κοιτάζοντας τις φωτογραφίες σας είχα την αίσθηση ότι σας αρέσουν πολύ οι δουλειές του David La Chapelle. Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας φωτογράφοι;

Ο David La Chapelle δεν ήταν στις επιρροές μου όταν ξεκίνησα το προτζεκτ. Πέρα από αυτό μπορώ να δω την σύνδεση που μπορεί να γίνει με την δουλειά μου. Η δουλειά του La Chapelle εξακολουθεί να με εκπλήσσει. Κάποιες από τις άμεσες επιρροές μου είναι οι φωτογράφοι: Cindy Sherman, Gregory Crewdson, Sally Mann, Julie Blackmon, Eillen Cowin, Annie Leibovitz, Rinkeke Dijkstra, Catrine Val, Chris Wall. Δεν είναι όμως δίκαιο να αναφέρω μόνο φωτογράφους, η ιστορία μου έχει να κάνει με τον χορό, την ηθοποιία, και το πώς ζω. Αρκετοί χορογράφοι, σκηνοθέτες, συγγραφείς και καλλιτέχνες έχουν ασκήσει μεγάλη επιρροή στις δουλειές μου ως φωτογράφος και ως καλλιτέχνης. Pina Bausch, Trisha Brown, Vim Vandekeybus, David Lynch, Mike Leigh, Edward St Aubyn, Andy Warhol, μπορώ να ονομάσω αρκετούς ακόμα.

Τι θα λέγατε στον 16χρονο εαυτό σας εάν τον συναντούσατε σήμερα;

Να είσαι υπομονετική, δούλεψε σκληρά, να έχεις τα μάτια σου ανοιχτά, ζήσε, όμως όλα στη σωστή τους ώρα, τα πάντα συμβαίνουν όπως θα έπρεπε να συμβούν

Domestic Bliss: Η διαφορετική πλευρά της οικογενειακής ζωής Facebook Twitter
Spare the Rob, 2011
Domestic Bliss: Η διαφορετική πλευρά της οικογενειακής ζωής Facebook Twitter
Split Milk, 2010
Domestic Bliss: Η διαφορετική πλευρά της οικογενειακής ζωής Facebook Twitter
Sugar Rush, 2014
Domestic Bliss: Η διαφορετική πλευρά της οικογενειακής ζωής Facebook Twitter
Take 2, 2012
Domestic Bliss: Η διαφορετική πλευρά της οικογενειακής ζωής Facebook Twitter
Toy, 2013

Όλες οι φωτογραφίες του Domestic Bliss παραχωρήθηκαν από την Moen Mason Gallery για αποκλειστική χρήση από το LIFO.gr


Susan Copich 

Moen Mason Gallery

 

5

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο συναρπαστικός εξπρεσιονισμός του Ζορζ Ρουό 

Εικαστικά / Ζορζ Ρουό: Ο μεγάλος λησμονημένος του εξπρεσιονισμού

Ο Γάλλος ζωγράφος και χαράκτης συνδέθηκε με τα κινήματα της μοντέρνας τέχνης στις αρχές του 20ού αιώνα αλλά ξεχάστηκε μετά τον θάνατό του. Μια έκθεση με σημαντικά του έργα τον επαναφέρει στο προσκήνιο.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«ΤΕΧΝΗ – ΔΙΑΓΩΝΙΟΣ»: Η διαρκής συμβολή των δύο ομάδων στην ανεπανάληπτη πολιτισμική κίνηση της Θεσσαλονίκης

Εικαστικά / «Διαγώνιος» και «Τέχνη»: Πρόσφεραν παιδεία στη Θεσσαλονίκη. Τώρα συναντιούνται ξανά σε μια έκθεση

Η «Διαγώνιος» του Ντίνου Χριστιανόπουλου και η Καλλιτεχνική Εταιρεία «Τέχνη» επιστρέφουν στο προσκήνιο μέσα από ένα αφιέρωμα στο Τελλόγλειο Ίδρυμα, που αναδεικνύει δύο ιστορικές ομάδες της πνευματικής ζωής της Θεσσαλονίκης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η «λίστα Τραμπ» και τα «απαράδεκτα έργα τέχνης» οδηγούν σε μια άλλη Αμερική

Εικαστικά / Tο μένος του Τραμπ για το Smithsonian: Λογοκρισία, ρατσισμός, λίστες με «απαράδεκτα» έργα

Με στόχο το μεγαλύτερο συγκρότημα μουσείων και ερευνητικών κέντρων στον κόσμο, ο Τραμπ επιχειρεί να ασκήσει έλεγχο και λογοκρισία σε έργα τέχνης και στο περιεχόμενο εκθέσεων, κατηγορώντας το Smithsonian ως «woke» και απειλώντας με περικοπές της χρηματοδότησής του.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το σπίτι-μουσείο της Πολίν Καρπίδα βγάζει τους θησαυρούς του στο σφυρί (μέχρι κεραίας)

Εικαστικά / Το σπίτι-μουσείο της Πολίν Καρπίδα βγάζει τους θησαυρούς του στο σφυρί (μέχρι κεραίας)

Μια από τις πιο εξέχουσες συλλέκτριες στην Ευρώπη, η οποία έχει αφήσει το αποτύπωμά της και στην Ύδρα, αποφάσισε να πουλήσει τη συλλογή σουρεαλιστικής και μεταπολεμικής τέχνης που στεγάζει στο σπίτι της στο Λονδίνο -τη μεγαλύτερη αυτού του είδους- σε μια δημοπρασία-ορόσημο.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Χάρις Επαμεινώνδα: Η γλώσσα μου δεν είναι οι λέξεις

Εικαστικά / Χάρις Επαμεινώνδα: «Η γλώσσα μου δεν είναι οι λέξεις»

Η βραβευμένη με Αργυρό Λέοντα Κύπρια εικαστικός συνθέτει έναν κόσμο θραυσμάτων, αποκομμάτων της εσωτερικότητας, με ελλειπτικές εικόνες, τον οποίο μας προκαλεί να ανακατασκευάσουμε μέσα από τη σταδιακή του αποκάλυψη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
 Μαρία Λοϊζίδου και Πέτρος Μώρης στη 13η Μπιενάλε του Λίβερπουλ

Εικαστικά / Μαρία Λοϊζίδου και Πέτρος Μώρης στη 13η Μπιενάλε του Λίβερπουλ

Οι δύο καλλιτέχνες με καταγωγή από Κύπρο και Ελλάδα αντίστοιχα, παρουσιάζουν νέα έργα τους σε μια από τις σημαντικότερες εικαστικές διοργανώσεις της Βρετανίας που φιλοξενεί 30 καλλιτέχνες και συλλογικότητες, με αναθέσεις και θεματικές που έχουν να κάνουν με τη γεωγραφία και τις αξίες που διαπερνούν την πόλη αυτή: καταγωγή και μνήμη.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μια έκθεση για την πολύχρωμη, πολύπλοκη Αθήνα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο

Εικαστικά / Μια έκθεση για την πολύχρωμη και πολύπλοκη Αθήνα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο

Ο Τόνι Μιλάκης καταγράφει μια πόλη που η πραγματικότητα προσφέρει τις καλύτερες ζωγραφικές λύσεις, που ακόμη και το πιο ευφάνταστο μυαλό ενός καλλιτέχνη δεν μπορεί να τις επινοήσει.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
CHECK Ο Ζαν Φρανσουά Μιλέ και η ατέρμονη γοητεία της φύσης και των εργατών της γης

Εικαστικά / Ζαν Φρανσουά Μιλέ: ο ζωγράφος που ο Βαν Γκογκ αποκαλούσε «πρωτοπόρο»

«Όσο το σκέφτομαι, τόσο περισσότερο νομίζω ότι ο Μιλέ πίστευε σε κάτι ανώτερο» έγραφε ο Βαν Γκογκ για τον «ζωγράφο των χωρικών» αλλά και έναν από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του γαλλικού ρεαλισμού. Η Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου τον τιμά με μια μεγάλη έκθεση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το Μοναστήρι του Καρόλου: Το μουσείο του «κομμωτή των σταρ»

Εικαστικά / Κάρολος: O «κομμωτής των σταρ» έχει πλέον δικό του μουσείο στα Χανιά

Το «Μοναστήρι του Καρόλου», ένα ενετικό κτίσμα του 1583 και κατοικία του αυτοδίδακτου δημιουργού από το 1991, έχει μετατραπεί σε ένα μοναδικό καταφύγιο όπου συνυπάρχουν η ιστορία της κομμωτικής, έργα Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών μαζί με μνήμες της Μαρίας Κάλλας, της Μπριζίτ Μπαρντό αλλά και της Μαντάμ Ορτάνς.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιγάντιοι φαλλοί, το σεξ ως ζωτική δύναμη: Τα «ερωτικά» του Takis αναστατώνουν ακόμα

Εικαστικά / Γιγάντιοι φαλλοί, το σεξ ως ζωτική δύναμη: Τα «ερωτικά» του Takis αναστατώνουν ακόμα

«Τα έργα του αποθεώνουν την ικανότητα του έρωτα να μας αποσπά από την ιδέα του θανάτου». Και έχουμε την ευκαιρία να τα δούμε στην αναδρομική έκθεση του Ιδρύματος Γουλανδρή στην Άνδρο, και στην Αθήνα. Όλα σχεδόν, εκτός από το πιο γνωστό του, το οποίο οι επιμελητές απέρριψαν ως «κραυγαλέο»...
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Το Fondation Louis Vuitton υποδέχεται 270 έργα του Gerhard Richter σε μια μεγάλη αναδρομική έκθεση

Εικαστικά / Gerhard Richter: «Τώρα που δεν απέμειναν ιερείς ή φιλόσοφοι, οι καλλιτέχνες είναι οι σημαντικότεροι άνθρωποι στον κόσμο»

270 έργα ενός από τους σημαντικότερους εν ζωή ζωγράφους θα εκτεθούν το φθινόπωρο στο Fondation Louis Vuitton σε μια μεγάλη αναδρομική έκθεση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μια αθέατη ως τώρα πλευρά της Φρίντα Κάλο στη Θεσσαλονίκη

Εικαστικά / Μια αθέατη ως τώρα πλευρά της Φρίντα Κάλο στη Θεσσαλονίκη

Μια διεθνής έκθεση με 241 φωτογραφίες, που μέχρι πρόσφατα δεν είχαν δει το φως δημοσιότητας και αποκαλύπτουν άγνωστες πτυχές της ζωής της πιο διάσημης ζωγράφου του 20ού αιώνα, κάνει στάση το φθινόπωρο στη συμπρωτεύουσα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Έκθεση αφισών στην Ύδρα μιας Ελλάδας ανόθευτης και ταπεινής

Εικαστικά / Πώς διαφήμιζε η Ελλάδα τον εαυτό της στο εξωτερικό από το ’30 έως το ’60;

Μια σειρά αφισών του ΕΟΤ, σε μια έκθεση που φιλοξενείται στην οικία Λαζάρου Κουντουριώτη, αποκαλύπτει τις πρώτες απόπειρες και τα αρχικά βήματα του ελληνικού τουρισμού, με την υπογραφή σημαντικών Ελλήνων καλλιτεχνών.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Νίκος Τρανός: «Η τέχνη είναι ένα πολύ αποτελεσματικό αντικαταθλιπτικό» 

Εικαστικά / Νίκος Τρανός: «Η τέχνη είναι ένα πολύ αποτελεσματικό αντικαταθλιπτικό» 

Έχει βοσκήσει πρόβατα, έχει πουλήσει κουλούρια και έχει δουλέψει στην οικοδομή, μέχρι που αποφάσισε ότι το μόνο που ήθελε να γίνει είναι καλλιτέχνης. Τελικά, εξελίχθηκε σε έναν από τους κορυφαίους και διεθνώς αναγνωρισμένους Έλληνες δημιουργούς. Ο πρώην πρύτανης της ΑΣΚΤ είναι άνθρωπος από σπάνια πάστα.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Οι πρώτοι ομοφυλόφιλοι» και η γέννηση μιας νέας ταυτότητας

Εικαστικά / «Οι πρώτοι ομοφυλόφιλοι» και η γέννηση μιας νέας ταυτότητας

Μια μεγάλη έκθεση στο Σικάγο εξετάζει την γκέι ταυτότητα ως ιστορικό φαινόμενο μέσα από 300 έργα που δημιουργήθηκαν κυρίως στην περίοδο μεταξύ του 1869, όταν δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά η λέξη «ομοφυλόφιλος», και του 1939
THE LIFO TEAM

σχόλια

2 σχόλια
Στην εικόνα με τίτλο "Toy" η έμπνευση προέρχεται απο τα δελτία ειδήσεων και τις ειδήσεις που αφορούν παιδιά που βρέθηκαν δίπλα σε ένα όπλο που εκπυρσοκρότησε ή που πυροβόλησαν κάποιον(όπως΄εγινε τελευταία με την μητέρα και τον γιο στο σουπερ μαρκετ) καθώς οι γονείς είναι απασχολημένοι με κάτι άλλο. Το "άλλο" μπορεί να είναι η τηλεόραση, ένα βιβλίο, μια συζήτηση, οτιδήποτεΠαρατηρήστε το παιδί που κρατάει ένα όπλο στην φωτογραφία. Το γράφω για την συγκεκριμένη φωτογραφια που πολλοί μπορεί να θεωρούν "προκλητική" και να μιλούν περι σεξουαλικότητας. Είναι πληροφορίες απο το δελτίο τύπου που δίνεται στα media απο την γκαλερί Moen Mason όταν γίνεται συνέντευξη.Η Susan Copich αρνήθηκε να απαντήσει σε ερωτήσεις που δεν είχαν σχέση με το προτζεκτ και ακουμπούσαν έστω και το παραμικρό που έχει σχέση με την οικογένεια της. Για παράδειγμα δεν απάντησε στην ερώτηση "Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος που έχει για τις κόρες της" ή ακόμα και στην ερώτηση που έχει σχέση με το προτζεκτ "Πως αντέδρασαν οι κόρες της όταν ξεκίνησε το προτζεκτ". Την ενδιαφέρει όπως λέει στην συνέντευξη να γίνει ο "καθρέφτης της κοινωνίας" και όχι να μιλήσει για την ίδιαΤο προτζεκτ της δεν στήθηκε απο την μια μέρα στην άλλη. Έχει ξεκινήσει απο το 2010 και συνεχίζεται παρακολουθώντας το πως μεγαλώνουν οι κορες της και τον ρόλο της ως μητέρα. Δεν στήθηκε μέσα σε λίγους μήνες με συγκεκριμένες ιδέες. Οι ιδέες γεννιούνται στην πορεία. Το λέω αυτό για όσους έχουν την άποψη ότι έβγαλε τις φωτογραφίες με συγκεκριμένες ιδέες και στόχο να προκαλέσει.
Φυσικο ειναι. Εχεις μεγαλωσει σε μια ελληνικη οικογενεια που η μανα ειναι κατι ιερο! Ο ρολος της ειναι να μεγαλωνει τα παιδια. Οε και αλιμονο αν δειξει τη σεξουαλικοτητα της....
Η δυσφορία μου δεν έχει να κάνει με το αν δικαιούται η μητέρα να εκφράζει τη σεξουαλική της πλευρά - αυτό εννοείται. Εδώ άλλο είναι το θέμα κατά τη γνώμη μου. Το ότι σεξουαλικότητα και μητρότητα παρουσιάζονται ανταγωνιστικές. Στις φωτογραφίες η μάνα παλεύει να βρει διέξοδο για να εκδηλώσει την παραφορτωμένη με φετιχιστικά στερεότυπα σεξουαλικότητά της ενώ αρνείται να κοιτάξει τα παιδιά. Αυτό μου προκαλεί μια αλλόκοτη αίσθηση και την εντύπωση ότι η γυναίκα παρουσιάζεται επιφανειακή και χαμένη ανάμεσα στις κουτάλες της και τους κοιλιακούς του συντρόφου της. Και γι'αυτό νομίζω ότι η καλλιτέχνης στοχεύει πρώτα στην αυτοπροβολή και τον εντυπωσιασμό παρά στην ουσία του μηνύματος. Τουλάχιστον αυτή είναι η δική μου μετάφραση.