«Τhe Tender Bar»: Μια κλισέ '70s βιογραφία από τον Τζορτζ Κλούνεϊ

Τhe Tender Bar Facebook Twitter
Ως Τσάρλι, ο Μπεν Άφλεκ τσιμπάει άνετα το περίβλημα του ρόλου και δεν χρειάζεται να κοπιάσει για να γίνει πειστικός. Αντίθετα, ο Τάι Σέρινταν παίζει με μονότονη εγκράτεια τον νεόφυτο που σιωπά και αφουγκράζεται χαμογελώντας τα πάντα γύρω του, μέχρι να ξεσπάσει και να μεγαλώσει εκ των περιστάσεων.
0

Στο πολύ πρόσφατο Η Ζωή Συνεχίζεται, ο Χοακίν Φίνιξ μάς κάλυψε για τη σεζόν όσον αφορά την ενηλικίωση μέσα από την POV αφήγηση του πεφωτισμένου θείου. Στην ιστορία του Μάικ Μιλς υπήρχε τουλάχιστον η πρωτοτυπία στην αισθητική απόδοση, την ατμόσφαιρα και τις οικογενειακές δυναμικές.

Το Tender Bar βασίζεται στο αυτοβιογραφικό χρονικό της ανατροφής του βραβευμένου με Πούλιτζερ δημοσιογράφου και συγγραφέα Τζέι Αρ Μέρινγκερ, για τον οποίο μάλιστα διαβάσαμε τις προάλλες πως επελέγη να γράψει πλαγίως την αυτοβιογραφία του καταδικασθέντα για πολλαπλούς βιασμούς, πορνοστάρ Ρον Τζέρεμι.

Ο μικρός αναγκάζεται να μετακομίσει στο πατρικό της οικογένειας, μαζί με τον παππού, τη γιαγιά και τον θείο Τσάρλι, που διατηρεί το μπαρ Ντίκενς, μια απρόσμενη κοιτίδα πολιτισμού που δεν περιορίζεται στον τίτλο, αλλά κρύβει πολλά πολύτιμα αναγνώσματα ανάμεσα στα ποτά – έναν θησαυρό μυθιστορημάτων για το εκπαιδευμένο μάτι.

Η μητέρα του τον μεγαλώνει μόνη της, αφού ο πατέρας, γνωστός και ως «η Φωνή» στο τοπικό δίκτυο των παραγωγών, τον συντροφεύει μόνο μέσα από τις ραδιοφωνικές του εκπομπές, αφού εμφανίζεται σπανίως ή με ντροπιαστική καθυστέρηση, εκτός από τη διατροφή που μονίμως χρωστά, και στα διάσπαρτα ραντεβού του με τον γιο του, σαν φαντομάς που καταζητείται, συνήθως πιωμένος, με λυμένο το ζωνάρι για καυγά κι ένα ύφος συνοικιακού ροκ σταρ.

Πάντως, αν πάρουμε σοβαρά υπόψιν μας πως στο πρώτο τέταρτο ακούγεται καθαρά από το ραδιόφωνο το Love will Find a Way των Pablo Cruise, που κυκλοφόρησε και έγινε επιτυχία το 1978, ενώ η ταινία εκτυλίσσεται σαφώς το 1973, τότε οι οιωνοί δεν είναι καλοί.

Η απουσία προτύπου υποκαθίσταται από την αγωγή ανδρικής ευγένειας που παρέχει ο Τσάρλι στον ανιψιό και περιλαμβάνει συμβουλές για τα αυτοκίνητα, τα λεφτά και τα κορίτσια, μαζί με τη συνειδητοποίηση πως, κάτω από την τάση για τζόγο και τις χαμένες ευκαιρίες μιας ζωής, ο σοφός πλην loser μπαρίστα με τα ανομολόγητα απωθημένα για κάτι καλύτερο στη ζωή κρύβει φιλολογικό ταλέντο και ανιχνεύει τις δυνατότητες και τη δίψα του μικρού για ακαδημαϊκή γνώση και επαγγελματική διάκριση.

Τhe Tender Bar Facebook Twitter
O Tζορτζ Κλούνεϊ στα γυρίσματα της ταινίας.

Βασικά ο Τζέι Αρ (σε μια από τις μόνιμα αστείες επωδούς του έργου, δεν έχει απάντηση σε όποιον τον ρωτάει για τα αρχικά του ονόματός του, που απλώς παραπέμπουν, χωρίς φαντασία, στο junior) ψάχνει την ταυτότητά του, ελλείψει οποιασδήποτε ταύτισης με τον πατέρα, παρά τις φιλότιμες και υπομονετικές του προσπάθειες για προσέγγιση, ενώ το όνειρο της μητέρας του να φοιτήσει σε ένα από τα μεγάλα πανεπιστήμια, εν προκειμένω στο Yale, δεν είναι παρά ένα βήμα για τη γνωριμία του με τη μεγάλη περιπέτεια εκεί έξω και την καταγραφή της μέσω της ιδιότητας του συγγραφέα.

Ως Τσάρλι, ο Μπεν Άφλεκ τσιμπάει άνετα το περίβλημα του ρόλου και δεν χρειάζεται να κοπιάσει για να γίνει πειστικός. Αντίθετα, ο Τάι Σέρινταν παίζει με μονότονη εγκράτεια τον νεόφυτο που σιωπά και αφουγκράζεται χαμογελώντας τα πάντα γύρω του, μέχρι να ξεσπάσει και να μεγαλώσει εκ των περιστάσεων.

Αν υπάρχει κάτι αξιοπρόσεκτο στο Τρυφερό Μπαρ, που διαφέρει από τα συνηθισμένα στέκια μέθης και πολυλογίας, είναι η έξυπνη αποφυγή της υπερδραματοποίησης της απόρριψης: ο σκηνοθέτης Τζορτζ Κλούνεϊ δεν μετατρέπει τις χυλόπιτες (που βασικά είναι μία και ενδιαφέρουσα) και τις επαγγελματικές αποτυχίες στην πρώτη του δοκιμή στους New York Times, σε θεαματικές σκηνές ζωής και θανάτου. Αντ’ αυτού, τις συνδέει με την επόμενη φάση, που υποδέχεται τον Τζέι Αρ στην αμηχανία της πεζής πραγματικότητας.

Πολύ θα ήθελε να βιώνει μια κινηματογραφική στιγμή ή, πιο ταιριαστά, τη συγκίνηση ενός ήρωα από τις σελίδες αγαπημένου του βιβλίου, αλλά δυστυχώς προσγειώνεται σε έναν ακόμη στενό διάδρομο, μέχρι φυσικά το βροντερό φινάλε, όπου όλα τα κλισέ καταπλακώνουν τον σε βαθμό αδιαφορίας, διακριτικό χειρισμό του υλικού της ζωής του Μέρινγκερ.

Τhe Tender Bar Facebook Twitter
Το «Tender Bar» βασίζεται στο αυτοβιογραφικό χρονικό της ανατροφής του βραβευμένου με Πούλιτζερ δημοσιογράφου και συγγραφέα Τζέι Αρ Μέρινγκερ.

Δεν είναι σίγουρο πόσες ποιητικές άδειες και δραματουργικές ελευθερίες από τον συγγραφέα πήρε ο Κλούνεϊ στο Tender Bar για να το φέρει στα liberal μέτρα του. Πάντως, αν πάρουμε σοβαρά υπόψιν μας πως στο πρώτο τέταρτο ακούγεται καθαρά από το ραδιόφωνο το Love will Find a Way των Pablo Cruise, που κυκλοφόρησε και έγινε επιτυχία το 1978, ενώ η ταινία εκτυλίσσεται σαφώς το 1973, τότε οι οιωνοί δεν είναι καλοί.

Με δεδομένο πως και το πολύ πρόσφατο Licorice Pizza του Πολ Τόμας Άντερσον, επίσης γνώστη και λάτρη της εποχής, που την έχει μάλιστα γευτεί ελλιπέστερα από πρώτο χέρι, λαμβάνει χώρα ακριβώς το ίδιο έτος, είναι σίγουρο πως η ελκυστική και φιλόξενη δεκαετία του '70 δεν αποτελεί πανάκεια για κάθε ταινία που θέλει να χωρέσει σύγχρονα σχόλια σε μεγάλους γιακάδες, καμπάνες παντελόνια, μυώδη αμάξια και τσίλικο soundtrack. 

Το «Tender Bar» προβάλλεται στη streaming πλατφόρμα του Prime Video.

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Made in Vain»: Γιατί ένας άνθρωπος θέλει να γίνει bodybuilder;

Οθόνες / «Made in Vain»: Γιατί ένας άνθρωπος θέλει να γίνει bodybuilder;

Ένα αποκαλυπτικό ελληνικό ντοκιμαντέρ που αποτυπώνει την ωμή αλήθεια για το άθλημα του bodybuilding –έναν κόσμο όπου δοκιμάζονται τα όρια σώματος και πνεύματος– έρχεται στις αίθουσες την Πέμπτη 29 Μαΐου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Είναι η «Κιούκα» η «ελληνική ταινία της χρονιάς»;

The Review / Τι είναι αυτό που κάνει την ταινία «Κιούκα» να συζητιέται τόσο;

O Χρήστος Παρίδης συνομιλεί με τη Βένα Γεωργακοπούλου για την ταινία «Κιούκα: Πριν το τέλος του καλοκαιριού» του 31χρονου Κωστή Χαραμουντάνη. Πώς καταφέρνει το όραμα ενός millennial σκηνοθέτη να ξεχωρίζει στο σύγχρονο ελληνικό σινεμά — και γιατί αξίζει την προσοχή μας;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ρίτσαρντ Γκιρ: Η αβάσταχτη γοητεία της σεμνότητας 

Οθόνες / Ρίτσαρντ Γκιρ: Η αβάσταχτη γοητεία της σεμνότητας 

Με αφορμή την έξοδο του «Oh, Canada» στις εγχώριες αίθουσες, ανατρέχουμε στο σύνολο της καριέρας ενός σταρ που οι περισσότεροι θεωρούμε δεδομένο, ίσως επειδή όσα κάνει στην οθόνη φαντάζουν τόσο ανεπιτήδευτα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Κάν’ το όπως ο Γκοντάρ

Ανταπόκριση από τις Κάννες / Κάν’ το όπως ο Γκοντάρ

Ως άλλος Αμερικανός στο Παρίσι του ’60, ο Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ με τη φετινή του συμμετοχή, το ασπρόμαυρο «Nouvelle Vague», αποτίνει φόρο τιμής στον θρυλικό auteur του γαλλικού Νέου Κύματος, υπενθυμίζοντάς μας την τέχνη (και το θράσος) της νεότητας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Στις σχολικές γιορτές ο Θοδωρής Σελέκος ζήλευε τα φτερά αγγέλου που είχε ο φίλος του ο Παναγιώτης

Οθόνες / Στις σχολικές γιορτές ο Θοδωρής Σελέκος ζήλευε τα φτερά αγγέλου που είχε ο φίλος του ο Παναγιώτης

Ο Θοδωρής Σελέκος μεγάλωσε στο Νέο Ηράκλειο και ασχολείται με τον κινηματογράφο . Στα πρώτα του βήματα ήταν μέρος της κολεκτίβας ATH KIDS. Έχει σκηνοθετήσει βιντεοκλίπ για καλλιτέχνες όπως ο Ethismos, ο Saske, οι Sworr και διαφημιστικά για brands όπως η Muerte Inc. Παλιότερα άκουγε περισσότερη hip-hop μουσική. Τώρα ακούει jazz και soul. Η πρώτη ταινία μικρού μήκους του ονομάζεται «Can you water a garden with tears?». Του αρέσει η ησυχία και οι αργές ταινίες.
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΚΟΥΛΑΚΗ
Χολιγουντιανή απόβαση στην Κρουαζέτ, μια πολιτική διαμαρτυρία αλλά και «ψαλίδι» στο γυμνό

Κάννες 2025 / Χολιγουντιανή απόβαση στην Κρουαζέτ, μια πολιτική διαμαρτυρία αλλά και «ψαλίδι» στο γυμνό

Στην τελετή έναρξης του Φεστιβάλ Καννών, ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο εξαπέλυσε για ακόμη μία φορά σφοδρή κριτική κατά της αμερικανικής πολιτικής, μια μικρή γαλλική ταινία εγκαινίασε το φεστιβάλ, ενώ οι λαμπερές σταρ υποχρεώθηκαν να περιορίσουν τις ημίγυμνες εμφανίσεις τους στο κόκκινο χαλί.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ποιος είναι τελοσπάντων αυτός ο Λεός Καράξ;

Οθόνες / Λεός Καράξ: Ποιος είναι ο σκηνοθέτης του Holy Motors;

«Δεν είμαι εγώ», δηλώνει ο ασυμβίβαστος Γάλλος δημιουργός στον τίτλο της φιλμικής του αυτοβιογραφίας, εντείνοντας το μυστήριο γύρω από το πρόσωπό του και προσθέτοντας ακόμη μία ψηφίδα σε ένα συναρπαστικό καλλιτεχνικό work in progress.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Ένκε Φεζολλάρι

Μυθολογίες / «Όποτε θέλω να κλάψω, βλέπω το The Hours»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Ένκε Φεζολλάρι

Το πρώτο ερωτικό σκίρτημα ήρθε με το Persona του Μπέργκμαν. Όταν είδε το Happy Together του Wong Kar-Wai, ήθελε να ουρλιάξει. Τα παθιασμένα συναισθήματα έχουν τον πρώτο λόγο στην κινηματογραφική λίστα του ηθοποιού και σκηνοθέτη.
«Becoming Led Zeppelin»: Το χρονικό του βαρύτερου ροκ συγκροτήματος όλων των εποχών

Pulp Fiction / Led Zeppelin: Ένα ντοκιμαντέρ για το «βαρύτερο» ροκ συγκρότημα όλων των εποχών

Το ντοκιμαντέρ «Becoming Led Zeppelin» του Μπέρναρντ ΜακΜάχον παρουσιάζει την ιστορία του θρυλικού hard rock συγκροτήματος, φωτίζοντας το background των μελών του και τις περιστάσεις που οδήγησαν στην ίδρυσή του, φτάνοντας μέχρι και την κυκλοφορία του δεύτερου άλμπουμ τους και την απαρχή της απόλυτης δόξας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
movies

Οθόνες / Η Σταχτοπούτα αλλιώς και 5 ακόμα λόγοι για να πάτε σινεμά

Το διάσημο παραμύθι γίνεται ταινία τρόμου, εφηβικά δράματα και η καινούργια σκηνοθετική δουλειά του διεθνούς φήμης Έλληνα διευθυντή φωτογραφίας Φαίδωνα Παπαμιχαήλ – Τι παίζει από σήμερα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
THE LIFO TEAM
Φαίδων Παπαμιχαήλ: «Παντού με περνούν για ξένο, δεν έχω πλέον μητρική γλώσσα»

Pulp Fiction / «Παντού με περνούν για ξένο, δεν έχω πλέον μητρική γλώσσα»

Με αφορμή τη νέα του ταινία, ο σημαντικός διευθυντής φωτογραφίας και σκηνοθέτης Φαίδων Παπαμιχαήλ αφηγείται στον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο τη συναρπαστική διαδρομή της ζωής του από τα πρώτα του βήματα μέχρι τις μεγαλύτερες στιγμές της καριέρας του.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ