Πενέλοπε Κρουζ: «Η ηθοποιία μού δίνει φτερά» Facebook Twitter

Πενέλοπε Κρουζ: «Η ηθοποιία μού δίνει φτερά»

0

Με την υποψηφιότητά της για τον χαρακτήρα της Τζάνις Μαρτίνεθ στις Παράλληλες Μητέρες του κινηματογραφικού της πατέρα Πέδρο Αλμοδόβαρ και τη φαντασμαγορική παρουσία της στο πέμπτο και σαφώς πιο προσωπικό φιλμ του Εμανουέλε Κριαλέζε Απέραντη Αγάπη, η Πενέλοπε Κρουζ διανύει μια σπουδαία χρονιά ή, σωστότερα, μία ακόμη σημαντική περίοδο της μεστής καριέρας της.

Στη συνάντησή μας θυμήθηκε την πρώτη φορά που κάναμε συνέντευξη, γιατί δεν ξέχασε πως την είχα ρωτήσει ποια είναι η πιο δύσκολη προφορά που της έχουν ζητήσει να κάνει: «Εξακολουθεί να είναι η ελληνική», λέει γελώντας.

Ξεκινώντας από τα βαθιά, τριάντα χρόνια πριν, στο οσκαρικό δράμα του Φερνάντο Τρουέμπα Belle Epoque η Κρουζ ζωντανεύει την Ισπανίδα μητέρα του Εμανουέλε Κριαλέζε στην αποκαλυπτική δραματική κομεντί που έχει ως θέμα το μυστικό που τόλμησε να μοιραστεί μόλις φέτος με τον υπόλοιπο κόσμο και σε παγκόσμια πρεμιέρα στο επίσημο διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ Βενετίας: το ότι εδώ και χρόνια ζει και εργάζεται ως τρανς άνδρας.

Η Κρουζ υποδύεται τη φιλόστοργη και αισθαντική Κλάρα που αγκαλιάζει τo μεγαλύτερο παιδί, το οποίο βιώνει δυσφορία φύλου και επιμένει να το φωνάζουν Αντρέα στην Ιταλία των ’70s. Είναι η προσωποποίηση της immensita, της απεραντοσύνης της αγάπης, και το δείχνει με θεατρική υπερβολή και μουσικοχορευτικά παιχνιδίσματα, αντλώντας έμπνευση από τα μεγαλοπρεπή shows της ιταλικής τηλεόρασης στο στυλ της Ραφαέλα Καρά.

Δεν θα ξεχάσω τη στιγμή που στο σπίτι μιας φίλης, ενώ παίζαμε, αλλάζαμε χαρακτήρες. Ένιωσα να βγάζω φτερά και πετάω. Ήμουν τεσσάρων χρονών, ίσως πέντε. Το ίδιο αισθάνομαι ακόμα και σήμερα όταν υποδύομαι ρόλους.

Γι’ αυτήν τη δεκαετία, δηλαδή την περίοδο που μεγάλωσε, συζητάμε με τη βραβευμένη ηθοποιό, για τις προκαταλήψεις που βελτιώθηκαν και τα σοβαρά κοινωνικά θέματα που όχι μόνο δεν άλλαξαν αλλά παρουσιάζουν αγρίως αρνητικό πρόσημο, την οικογένειά της αλλά και τη μύησή της στο σύμπαν του σινεμά διά του video και μιας πέραν του cult κακής ταινίας, τα κινηματογραφικά της είδωλα και το αν τα παιδιά της θα πρωταγωνιστούσαν δίπλα της, κλείνοντας με την ονειρική στιγμή που για πρώτη φορά ένιωσε την αγαλλίαση της υποκριτικής ‒ ένα ζωτικό τίναγμα που έκτοτε κυνηγά σε κάθε της ρόλο.

— Θα πρέπει να ξεκινήσω με μια ερώτηση σχετικά με τις μουσικοχορευτικές σκηνές της ταινίας. Ήταν πρόκληση για σας ή μια καλή ευκαιρία για χαρά και διασκέδαση;
Και τα δύο. Είχαμε να μάθουμε σωστά τις χορογραφίες με τα παιδιά, αλλά η Μπλάνκα Λι μας δίδαξε χωρίς να κοπιάσουμε και η φάση εξελίχθηκε σε χαρούμενη εμπειρία. Ειδικά εκεί που προβάραμε και γυρίζαμε το Prisencolinensinainciusol.

Μια από τις χορογραφίες της ταινίας

— Συγγνώμη, δεν το ’πιασα.
(γελάει) Το Prisencolinensinainciusol που έγραψε σαν λογοπαίγνιο ο Αντριάνο Τσελεντάνο και χόρεψε μαζί με τη Ραφαέλα Καρά σε τηλεοπτικό show.

—  Καταλαβαίνουμε ότι για τον σκηνοθέτη Εμανουέλε Κριαλέζε η Απέραντη Αγάπη είναι πολύ προσωπικό ζήτημα, προφανώς προετοιμαζόταν όλη του τη ζωή για να την αφηγηθεί κάποια στιγμή. Για σας τι σημαίνει αυτή η ταινία;
Πολλά και σημαντικά θέματα: ταυτότητα, βία στο σπίτι, ψυχική υγεία, οικογένεια. Ακουμπά ουσιαστικά προβλήματα με βαθύ τρόπο, ωστόσο χωρίς ποτέ να τα μηρυκάζει ή να τα εξηγεί υπερβολικά. Μου αρέσει το γεγονός ότι ο Κριαλέζε εκτιμά τη νοημοσύνη των θεατών.

—  Πότε μάθατε για τη διαδρομή του;
Διάβασα για την περίπτωση, συναντηθήκαμε, μιλήσαμε εγκάρδια, μου εξήγησε λεπτομέρειες από την παιδική και εφηβική του ηλικία κι αυτό ήρθε φυσικά στην κουβέντα μας. Η επικοινωνία μας βασίστηκε στην εμπιστοσύνη και έρρεε, χωρίς να σταθούμε σε ημερομηνίες και συγκεκριμένα γεγονότα.

Πενέλοπε Κρουζ: «Η ηθοποιία μού δίνει φτερά» Facebook Twitter
Η Πενέλοπε Κρουζ με τον Εμανουέλε Κριαλέζε στο Φεστιβάλ Βενετίας. Φωτο: ELISABETTA A. VILLA/GETTY IMAGES

— Ξαφνιαστήκατε όταν μάθατε πως το φύλο που του αποδόθηκε στη γέννηση ήταν το θηλυκό;
Όχι ιδιαίτερα. Αν και μεγάλωσα τη δεκαετία του ’70, είχα την τύχη να με στηρίζουν ανοιχτόμυαλοι γονείς που έδειχναν σεβασμό στον άλλο. Ως οικογένεια δεν σταθήκαμε ποτέ στη διαφορά και στη σύγκριση.

— Έχοντας ζήσει και οι δυο σε ένα παράλληλο σύμπαν την ίδια περίοδο, με σωστούς γονείς, δεν μπορώ παρά να θυμηθώ τις πολλές προκαταλήψεις που είχε η κοινωνία τότε. Από τα σοβαρά θέματα της εποχής, ποιο θα ξεχωρίζατε;
Ο διάλογος γύρω από το σεξ και την ταυτότητα του καθενός ήταν σίγουρα ένα μεγάλο εμπόδιο για γνωστούς και φίλους μου. Λυπόμουν πολύ όταν δικοί μου άνθρωποι δεν μπορούσαν να εκμυστηρευθούν τα συναισθήματά τους στην ίδια τους την οικογένεια και ζούσαν μ’ αυτά. 

— Θα θεωρούσε κάποιος πως σήμερα, από τα ’70s μέχρι σήμερα, πολλά κοινωνικά ζητήματα έχουν αλλάξει, προβληματικές συμπεριφορές έχουν βελτιωθεί. Από την άλλη, βλέπουμε και στις μέρες μας βία, ειδικά στην Ισπανία. Μήπως τελικά η κατάσταση δεν έχει καλυτερέψει όσο θα θέλαμε;
Όσον αφορά τη βία στο σπίτι ή την έμφυλη κακοποίηση δεν έχουν αλλάξει τα πράγματα, δυστυχώς. Συμβαίνουν καθημερινά απαίσια περιστατικά. Εδώ υπάρχουν γυναίκες που βρίσκουν το κουράγιο να ζητήσουν βοήθεια και κανείς δεν τις ακούει για να τις προστατεύσει. Όμως, σε περιπτώσεις όπως αυτή της Αντριάνα στην ταινία, υπάρχει μεγαλύτερη κατανόηση, συνεπώς και πρόληψη. Αυτό δεν συμβαίνει παντού στον κόσμο, αλλά σίγουρα σε πολλές χώρες.

Πενέλοπε Κρουζ: «Η ηθοποιία μού δίνει φτερά» Facebook Twitter
Όσον αφορά τη βία στο σπίτι ή την έμφυλη κακοποίηση δεν έχουν αλλάξει τα πράγματα, δυστυχώς. Συμβαίνουν καθημερινά απαίσια περιστατικά.

— Εσείς πώς το εξηγείτε; Ίσως τα περιστατικά είναι απόρροια του lockdown.
Όχι, αυξήθηκαν μετά την πανδημία. Είναι συστημικό κενό, νομίζω, και έλλειμμα στη νοοτροπία. Πρόσφατα διάβασα στην «El Pais» για μια γυναίκα που δεν έβρισκε κατανόηση. Και ξέρω άλλες δύο περιπτώσεις που όσο σκέφτομαι το θάρρος που χρειάστηκε για να ξεπεράσουν τον φόβο και το στίγμα, τρελαίνομαι όταν καταλαβαίνω την αμέλεια με την οποία αντιμετωπίστηκαν ‒ δεν υπάρχει ανταπόκριση. Όταν μάλιστα υπάρχουν και παιδιά στη μεγαλύτερη εικόνα της κακοποίησης, είναι τρομακτικό.

— Μια και αναφέρατε τα παιδιά, παίζετε στην ταινία με τρία ταλαντούχα πλάσματα, όλα σε μικρές ηλικίες. Έχετε σκεφτεί ποτέ να πρωταγωνιστήσετε μαζί με τα δικά σας παιδιά;
Τα δικά μου; Αυτό δεν θα γίνει ποτέ. Θα αποφασίσουν τι θέλουν να κάνουν όταν ενηλικιωθούν. Προς το παρόν πηγαίνουν σχολείο.

— Αποκτάτε συνείδηση των επιλογών σας όσο περνά ο καιρός; Οι ταινίες γίνονται όχημα για να πείτε κάτι πιο ουσιαστικό ή προσωπικό;
Δεν το σχεδιάζω έτσι, δηλαδή δεν προγραμματίζω με βάση το ενδεχόμενο μήνυμα που θα ήθελα να περάσω σε μια ταινία. Αν δίνουν την αφορμή για να ανοίξει διάλογος που έχει νόημα, αυτό είναι αβαντάζ. Θέλω όμως να κάνω περισσότερα μιούζικαλ, κι άλλες κωμωδίες.

— Είστε εξαιρετική κωμικός.
Ευχαριστώ! Κι αυτό δεν σημαίνει πως στις κωμωδίες δεν βρίσκεις σοβαρά θέματα, τουναντίον. Δεν συμβαίνει συχνά να έχω δύο ταινίες μέσα σε έναν χρόνο, όπως τώρα, με την Απέραντη Αγάπη και τις Παράλληλες Μητέρες. Μου κάνουν προτάσεις και διαλέγω με την καρδιά μου και, αν τύχει, με κίνητρο να αφηγηθώ μια ιστορία που θα συγκινήσει και θα εγείρει προβληματισμό. Δεν είναι κάθε μέρα γιορτή.

Πενέλοπε Κρουζ: «Η ηθοποιία μού δίνει φτερά» Facebook Twitter
Μου κάνουν προτάσεις και διαλέγω με την καρδιά μου και, αν τύχει, με κίνητρο να αφηγηθώ μια ιστορία που θα συγκινήσει και θα εγείρει προβληματισμό. Δεν είναι κάθε μέρα γιορτή.

— Στην ταινία του Κριαλέζε, η τηλεόραση παίζει σημαντικό ρόλο. Εσείς παρακολουθούσατε τηλεόραση;
Πολύ. Τα Σαββατοκύριακα, αμέσως μετά το πρωινό, βλέπαμε τα τηλε-βαριετέ, όπως αυτά στην ταινία, τύπου Canzonissima ‒ ήταν ένα μέσο απόδρασης. Ονειρευόμουν να κάνω κάτι σχετικό με την τέχνη, το τραγούδι ή το μπαλέτο, που έκανα επί δεκαοκτώ χρόνια. Και το απόγευμα έβλεπα ταινία, όποια και να προβαλλόταν, γιατί δεν είχαμε αίθουσα κοντά στο σπίτι μας.

— Καμία;
Όχι. Κι έπειτα ο πατέρας μου αγόρασε ένα μηχάνημα BetaMax.

— Θα ήταν από τους πρώτους στη γειτονιά. Όχι VHS, που παρέμεινε ως φορμά.
Σωστά, και ήταν μεγάλη η συσκευή. Νοίκιαζα σαν μανιακή τρεις ταινίες τη φορά και τις παρακολουθούσα προσεκτικά, μελετώντας κινηματογράφο.

— Σπουδάσατε το σινεμά στο σπίτι δηλαδή;
Ακριβώς. Θυμάμαι σαν χθες τη φορά που έτρωγα ένα πολύ άνοστο φαγητό και είχα βάλει μια ταινία τρόμου με μια ταραντούλα που ήταν τόσο κακή, ώστε αρρώστησα από την ταινία και όχι από αυτό που έτρωγα. Μιλάμε για χάλια, αλλά μου διαφεύγει ο τίτλος. Με μια γιγαντιαία αράχνη πάντως. Είχα κολλήσει κανονικά (γελάει).

— Ποια ήταν τα κινηματογραφικά σας είδωλα;
Και πάλι από το videoclub ανακάλυψα τον Αλμοδόβαρ, τον Μπίλι Γουάιλντερ, τη Βικτόρια Αβρίλ, τον Φελίνι, τον Αντονιόνι, τη Μέριλ Στριπ και αποφάσισα να μην ξαναπάω στο πάρκο για να χαζεύω με τους φίλους μου αλλά να βλέπω κι άλλες ταινίες! Ήταν ένα παράθυρο στο όνειρο και στη δυνατότητα ενός καλύτερου μέλλοντος.

Πενέλοπε Κρουζ: «Η ηθοποιία μού δίνει φτερά» Facebook Twitter
Βλέποντας πώς αντιδρούν τα παιδιά τα Χριστούγεννα ή στα γενέθλιά τους ή πώς παρατηρούν ένα μυρμήγκι ή μια αρκούδα, θυμάσαι τη φοβερή χαρά της πρώτης φοράς.

— Πόσο σημαντική είναι η παιδικότητα στη δουλειά σας, καθώς είστε πλέον μητέρα. Πόσο κρατά ζωντανή τη χαρά της υποκριτικής;
Το στοιχείο της έκπληξης είναι το κλειδί. Βλέποντας πώς αντιδρούν τα παιδιά τα Χριστούγεννα ή στα γενέθλιά τους ή πώς παρατηρούν ένα μυρμήγκι ή μια αρκούδα, θυμάσαι τη φοβερή χαρά της πρώτης φοράς. Ξαναγυρνάς σε αυτό το συναίσθημα και κατά κάποιον τρόπο συνδέεται με την ηθοποιία, γιατί καλείσαι να είσαι συνεχώς παρούσα στο παιχνίδι της μετάβασης σε μια άλλη πραγματικότητα.

Αυτό ακριβώς με συναρπάζει στο επάγγελμα. Δεν θα ξεχάσω τη στιγμή που στο σπίτι μιας φίλης, ενώ παίζαμε, αλλάζαμε χαρακτήρες. Ένιωσα να βγάζω φτερά και πετάω. Ήμουν τεσσάρων χρονών, ίσως πέντε. Το ίδιο αισθάνομαι ακόμα και σήμερα όταν υποδύομαι ρόλους. Φυσικά όχι σε ένα τρίμηνο γύρισμα, δεν θα ήταν δυνατό. Αλλά υπάρχουν στιγμές… ακριβώς σαν κι εκείνη του 5χρονου κοριτσιού.

— Σε κάθε φεστιβάλ επανέρχεται το θέμα του σεξισμού, όχι μόνο όσον αφορά τη θεματική των επιλεγμένων ταινιών αλλά και την εκπροσώπηση των γυναικών. Πώς βλέπετε την ανισορροπία των φύλων μέσα στη βιομηχανία του κινηματογράφου;
Σαφώς και υπάρχει υποεκπροσώπηση, παρά τη βελτίωση, σε πολλές χώρες, και στην Ισπανία, ευτυχώς. Κι ενώ παρατηρούμε συχνότερα προέδρους και γυναίκες μέλη κριτικών επιτροπών σε σύγκριση με την τυχαία επιλογή τους στο παρελθόν, στα τεχνικά τμήματα και σε πολλές καλλιτεχνικές κατηγορίες υπολείπονται. Γενικότερα, το ότι υπάρχουν λιγότερες γυναίκες που σκηνοθετούν δεν μου φαίνεται λογικό.

— Στην ταινία, οι άνδρες της εποχής έχουν το δικαίωμα να φέρονται σαν μεγάλα αγόρια, ενώ οι γυναίκες οφείλουν να ωριμάσουν για χάρη των παιδιών τους. Τι άποψη έχετε για την ανδρική προοπτική της οικογενειακής και κοινωνικής ευθύνης σε σχέση με το δικαίωμα της γυναίκας να ενηλικιωθεί όποτε εκείνη νομίζει;
Δεν γενικεύω, είναι αρχή μου. Κάθε άνδρας είναι διαφορετικός, κάθε γυναίκα είναι μοναδική.

— Συγγνώμη για την άστοχη ερώτησή μου…
(γελάει) Όχι, καθόλου. Απλώς μου είναι δύσκολο να απαντήσω συγκεκριμένα για ένα θέμα που αφορά τα φύλα γενικώς. Ρωτήστε με ό,τι άλλο θέλετε.

— Δεν έχουμε χρόνο. Ευχαριστώ πολύ.
Χαρά μου!

Η Απέραντη Αγάπη προβάλλεται στους κινηματογράφους.

Το τρέιλερ της ταινίας

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

To νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Parallel Mothers

Ανταπόκριση από τη Βενετία / «Παράλληλες Μητέρες»: Η ώριμη μητριαρχία του Πέδρο Αλμοδόβαρ

Οι υπέροχα ουσιαστικές «Παράλληλες Μητέρες» του Πέδρο Αλμοδόβαρ εγκαινίασαν το 78ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας και εμβαθύνουν στο σύμπαν των αποφασιστικών, ατελών γυναικών του Ισπανού δημιουργού.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Θανάσης Βαλτινός: Η νουβέλα «Η Κάθοδος των Εννιά» του διακεκριμένου συγγραφέα

Οθόνες / «Η Κάθοδος των Εννιά»: Η διάσημη νουβέλα του Θανάση Βαλτινού

Πεθαίνει σαν σήμερα ο διακεκριμένος Έλληνας συγγραφέας. Αυτή είναι η ιστορία ενός από τα εμβληματικότερα βιβλία του και η βραβευμένη μεταφορά της στον κινηματογράφο, το 1984, από τον Χρίστο Σιοπαχά.
ΦΩΝΤΑΣ ΤΡΟΥΣΑΣ
Η Ιζαμπέλ Ιπέρ έπαιξε σε 120 ταινίες. Σε αυτές τις 10 ξεπέρασε τον εαυτό της

Οθόνες / Η Ιζαμπέλ Ιπέρ έπαιξε σε 120 ταινίες. Σε αυτές τις 10 ξεπέρασε τον εαυτό της

Με αφορμή το αφιέρωμα που ετοίμασε το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για μία από τις σπουδαιότερες ηθοποιούς της εποχής μας, επιλέγουμε 10 ταινίες της, στις οποίες έχει αποτυπωθεί η τεράστια υποκριτική της δυναμική και η ικανότητά της να μεταμορφώνεται εσωτερικά με κάθε ρόλο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Βιμ Βέντερς: Τι θα δούμε στο μεγάλο αφιέρωμα που έρχεται στη Στέγη

Οθόνες / Βιμ Βέντερς: Τι θα δούμε στο μεγάλο αφιέρωμα που έρχεται στη Στέγη

Ένα μοναδικό μεγάλο αφιέρωμα στον σπουδαίο δημιουργό για ένα τριήμερο σε όλους τους χώρους της Στέγης, με προβολές των ταινιών του, ένα masterclass και μια συζήτησή του με την Αφροδίτη Παναγιωτάκου στην Κεντρική Σκηνή.
M. HULOT
Steve Blame: «Το σημαντικότερο πράγμα στη ζωή είναι να παραμένεις καλός άνθρωπος»

Οθόνες / Steve Blame: «Το σημαντικότερο πράγμα στη ζωή είναι η καλοσύνη»

Υπήρξε από τις πιο αναγνωρίσιμες διεθνώς τηλεοπτικές περσόνες, όντας ο κεντρικός παρουσιαστής του MTV. Σήμερα ο 66χρονος τηλεοπτικός παραγωγός, συγγραφέας και σεναριογράφος ζει πλέον μόνιμα στην Αθήνα, όμως ο έρωτας με την Ελλάδα κρατάει από πολύ παλιά. Ο Steve Blame αφηγείται τη ζωή του στη LifO.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Oι 10 Καλύτερες Ελληνικές Ταινίες των ‘20s μέχρι τώρα

Η λίστα / Oι 10 καλύτερες ελληνικές ταινίες των '20s μέχρι τώρα

Ποιες ελληνικές ταινίες της τρέχουσας δεκαετίας έχουν ξεχωρίσει μέχρι στιγμής; Ρωτήσαμε 20 κριτικούς κινηματογράφου, ανθρώπους του ευρύτερου κινηματογραφικού χώρου και αθεράπευτους σινεφίλ και σας παρουσιάζουμε το top 10 που προέκυψε μέσα από το συναρπαστικό, σύνθετο μωσαϊκό του σύγχρονου ελληνικού σινεμά.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Η αλήθεια είναι πως δεν μπορώ να εξηγήσω απόλυτα γιατί επιστρέφω διαρκώς εκεί»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Επιστρέφοντας, μπορεί να πιάσουμε πάλι το νήμα»

Ο σκηνοθέτης Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος μας μιλά για το χωριό όπου γεννήθηκε, το Αρματολικό στη νότια Πίνδο, αλλά και για το νέο του ντοκιμαντέρ, «Τα τέρματα του Αυγούστου», που διαδραματίζεται εκεί.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Γιούλη Τσαγκαράκη: «Κάθε σπίτι έχει τον δικό του Νετανιάχου, τον δικό του Τραμπ»

Οθόνες / Γιούλη Τσαγκαράκη: Η θεία Σταματίνα από τις «Σέρρες» του Γιώργου Καπουτζίδη μιλά στη LifO

Η ταλαντούχα ηθοποιός με τον ρόλο της ίντερσεξ θείας έσπασε ταμπού και άνοιξε ξανά μια σειρά συζητήσεων για το φύλο, την LGBTQI+ κοινότητα, τα ανθρώπινα δικαιώματα. Πώς ετοιμάστηκε για το ρόλο; Πώς βλέπει τις αντιδράσεις;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης έχει τα πιο ψαγμένα αφιερώματα

Οθόνες / Το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης έχει τα πιο ψαγμένα αφιερώματα

Από μια ρετροσπεκτίβα στην Ιζαμπέλ Ιπέρ μέχρι έναν πλήρη οδηγό του έργου του Γιώργου Τσεμπερόπουλου και από το spotlight στον Μαρσέλ Πανιόλ μέχρι μια ανατρεπτική ματιά στην έννοια του plot twist, οι θεματικές ενότητες του φεστιβάλ διατηρούν αμείωτο το ενδιαφέρον μας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Τι θα δούμε στο 66ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Σινεμά / Τι θα δούμε στο 66ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Η νέα ταινία της Ιζαμπέλ Ιπέρ, φιλμ που έρχονται από τις Κάννες, πρεμιέρες, οι μικρού μήκους του Γιώργου Τσεμπερόπουλου και οι ελληνικές συμμετοχές των διαγωνιστικών τμημάτων είναι μερικοί από τους λόγους που θα μας στείλουν και φέτος στις αίθουσες του αγαπημένου κινηματογραφικού θεσμού.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Το αμερικανικό σινεμά δίνει τη μία μάχη μετά την άλλη

Pulp Fiction / Το αμερικανικό σινεμά δίνει τη μία μάχη μετά την άλλη

Προτροπή για αντίσταση ή παραίνεση για τρομοκρατία; Το αριστούργημα του Πολ Τόμας Άντερσον «Μια μάχη μετά την άλλη», οι εξαιρετικές πρόσφατες αλληγορίες «Weapons» και «Eddington», αλλά και οι αξέχαστες κινηματογραφικές αναφορές τους απασχολούν τον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο και τον αρχισυντάκτη της LiFO Γιάννη Πανταζόπουλο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Επιτρέπεται να θαυμάζουμε σήμερα τη Λένι Ρίφενσταλ;

Ιδέες / Επιτρέπεται να θαυμάζουμε σήμερα τη Λένι Ρίφενσταλ;

Με αφορμή το νέο ντοκιμαντέρ για μια από τις πιο αμφιλεγόμενες προσωπικότητες του 20ού αιώνα, ξαναθυμόμαστε τι είχαν απαντήσει στη LiFO οι Πέπη Ρηγοπούλου, Θωμάς Μοσχόπουλος, Δημήτρης Στεφανάκης, Θάνος Παπακωνσταντίνου, Πάνος Κούτρας και Θεόφιλος Τραμπούλης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Boots»: Μια σειρά για το τι σημαίνει «να είσαι gay στον στρατό»

Οθόνες / «Boots»: Kάτι καλό θα κάνει αυτή η σειρά για να την αποκαλούν «woke σκουπίδι»

H τηλεοπτική σειρά οκτώ επεισοδίων του Netflix, που έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις, προσεγγίζει με μοναδικό και συγκινητικό τρόπο το θέμα της ομοφοβίας στον στρατό. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Η Ειρήνη Παπά μέσα από 9 ταινίες και 1 ντοκιμαντέρ

Οθόνες / Ειρήνη Παπά: Οι σημαντικότερες ταινίες της για ένα πενθήμερο στην Ταινιοθήκη

Την αποκάλεσαν «Καρυάτιδα», συνέβαλε στο να φτάσει το αρχαίο δράμα στο Χόλιγουντ, υπήρξε μια αληθινή σταρ. Αυτή την εβδομάδα μπορούμε να δούμε ξανά την «Αντιγόνη», τις «Τρωάδες», το «Ζ» και άλλες ταινίες που η Ειρήνη Παπά σφράγισε με την ερμηνεία της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ