«Orion and the Dark»: Ένα animation του Netflix που ξεχωρίζει, από το μυαλό του Τσάρλι Κάουφμαν

«Orion and the Dark»: Ένα animation του Netflix από το μυαλό του Τσάρλι Κάουφμαν Facebook Twitter
Οι φοβίες του Orion δεν περιορίζονται σε μια διαρκή αμφιβολία, κινούμενη στο φάσμα της ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής, αλλά εκτείνονται σε μια γενικότερη υπαρξιστική αγωνία που ταλανίζει όσους χαρακτήρες πέρασαν από το sui generis σύμπαν του Αμερικανού δημιουργού. Φωτ.: DreamWorks Animation / Netflix
0

Ακόμα κι αν κανείς δεν σου είχε πει ότι το σενάριο του «Orion and the Dark» το έχει γράψει ο Τσάρλι Κάουφμαν, θα σου πήγαινε το μυαλό ακούγοντας τον ανήλικο ήρωα να ανησυχεί μήπως προκαλέσει πλημμύρα σε όλο το σχολείο και πνιγούν οι συμμαθητές του αν πατήσει το καζανάκι ή μήπως προφέρει λάθος το όνομα του Βάσκο ντα Γκάμα και ντροπιαστεί αιωνίως, αν σηκώσει το χέρι στην τάξη. Και οι φοβίες του νεαρού Orion δεν σταματούν εκεί. Δεν περιορίζονται σε μια διαρκή αμφιβολία, κινούμενη στο φάσμα της ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής, αλλά εκτείνονται σε μια γενικότερη υπαρξιστική αγωνία που ταλανίζει όσους χαρακτήρες πέρασαν από το sui generis σύμπαν του Αμερικανού δημιουργού. Ο Κάουφμαν εδώ διασκευάζει το ομώνυμο βιβλίο της Έμα Γιάρλετ και εκτελεί χρέη σεναριογράφου αποκλειστικά, για πρώτη φορά εδώ και δύο δεκαετίες, όταν πήρε ο ίδιος τα ηνία της καριέρας του κι άρχισε να σκηνοθετεί, έχοντας λάβει «υποδείξεις» από τους Σπάικ Τζόνζι και Μισέλ Γκοντρί.

Aν ζητούσε κάποιος από τον Orion να καταρτίσει ένα top-5 με πράγματα που τον τρομάζουν, το Σκοτάδι θα ήταν σοβαρός διεκδικητής της πρώτης θέσης. Ε, κι επειδή το Σκοτάδι είναι ευαίσθητο και δεν αντέχει άλλο να τον παρεξηγεί ο ανήλικος ήρωας, εμφανίζεται ένα βράδυ στο παιδικό του δωμάτιο αυτοπροσώπως και τον παίρνει από το χέρι για να του δείξει τα καλά της νύχτας, να του συστήσει τις υπόλοιπες νυχτόβιες οντότητες που εργάζονται σκληρά κατά τη διάρκειά της και να του διδάξει ότι δεν έχει κανέναν λόγο να φοβάται. Όπως τον πληροφορεί, έχει γυρίσει κι ένα ντοκιμαντέρ για την προέλευσή του, σε αφήγηση… Βέρνερ Χέρτζογκ – αν το Σκοτάδι ήταν όντως μια οντότητα με ανθρωπόμορφα χαρακτηριστικά, δεν θα μας έκανε καμία εντύπωση η πληροφορία ότι ο Χέρτζογκ την έχει γνωρίσει και έχει πάρε δώσε μαζί της.

Έχουμε ένα στουντιακό animation που ξεχωρίζει, εκεί που η παραδοσιακή Disney μηρυκάζει παλιότερα σουξέ της (βλέπε «Wish») και η Illumination προσπαθεί να μιμηθεί την πρώτη, δίχως σταλιά έμπνευσης (βλέπε «Migration»). 

Η συνέχεια θα θυμίσει σε πολλούς ένα αμάλγαμα «Ιnside Out» και «Monsters Inc» –αμφότερες καλές αφετηρίες για έμπνευση–, φέροντας παιδαγωγικές και ψυχαγωγικές αρετές που συναντά κανείς στις ταινίες της Pixar, κι ας πρόκειται για συμπαραγωγή Dreamworks και Netflix. Αν η ταινία έμενε εκεί, θα αποτελούσε μια ευπρεπή, πλην δευτερογενή παιδική φαντασία, από αυτές που ο ενήλικας θεατής μπορεί να παρακολουθήσει αβασάνιστα μαζί με το παιδί του. Η ειδοποιός διαφορά και η σφραγίδα Κάουφμαν έρχεται μέσω εγκιβωτισμένων αφηγήσεων, οι οποίες, ουσιαστικά, ακολουθούν την εξέλιξη της συνταγής του στουντιακού animation. Είναι δύσκολο να μιλήσουμε γι' αυτό χωρίς να περάσουμε για τα καλά στη σφαίρα των spoilers, αλλά θα κάνουμε μια απόπειρα.

Orion and the Dark: Ένα animation του Netflix από το μυαλό του Τσάρλι Κάουφμαν Facebook Twitter
Aν ζητούσε κάποιος από τον Orion να καταρτίσει ένα top-5 με πράγματα που τον τρομάζουν, το Σκοτάδι θα ήταν σοβαρός διεκδικητής της πρώτης θέσης.

Αν η ταινία γυριζόταν αρκετές δεκαετίες πίσω, όταν είχαμε μανιχαϊστικά σύμπαντα και απλές ιστορίες, ο Orion θα φοβόταν το σκοτάδι, θα το γνώριζε, θα ζούσε μια περιπέτεια μαζί του και η φοβία του θα εξαφανιζόταν μια και καλή. Καθώς ο κόσμος γινόταν πιο σύνθετος και η ψυχανάλυση γνώριζε ευρύτερη διάδοση και αποδοχή, η συνταγή άλλαξε. Σε αυτά τα animation ο Orion δεν θα θεραπευόταν οριστικά από τον φόβο του μέσα από την περιπέτειά του, θα μάθαινε, όμως, να ζει με αυτόν και να τον διαχειρίζεται – μια θεραπεία εγγύτερη στην πραγματικότητα, δηλαδή.

Στη συνέχεια ήρθαν τα social media. H διάσπαση προσοχής αυξήθηκε και η ανάγκη εναρμονισμού με την επικαιρότητα απέκτησε υπαρξιστικό χαρακτήρα, κι έτσι μέλημα των δημιουργών έχει γίνει να κρατήσουν το ενδιαφέρον του πιτσιρικά με διαρκή ευρήματα και να αφουγκραστούν τις τάσεις της εποχής – π.χ. τα πολυσύμπαντα.

Η ταινία εξερευνά όλες αυτές τις εκδοχές και η στάση της είναι τρυφερή προς όλες, καμία δεν αφορίζει, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι τα animation και γενικότερα οι ιστορίες μπορεί να αλλάζουν μορφή και δομή μέσα στα χρόνια, αλλά στόχο έχουν και πάλι να ψυχαγωγήσουν, να παρηγορήσουν, να «θεραπεύσουν» και να βοηθήσουν την επικοινωνία ανάμεσα στις γενιές.

Αν η φόρμα του animation ακολουθούσε την ανάπτυξη της ιδέας, αν π.χ. το σκίτσο άλλαζε ώστε να καταστήσει σαφή την εξέλιξη του είδους και να εμπλουτίσει κινηματογραφικά την ιδέα, θα είχαμε έναν αξιομνημόνευτο εκπρόσωπο του είδους. Λείπει, ενδεχομένως, και η ενεργή συνδρομή του Κάουφμαν (στην «Anomalisa» συν-σκηνοθετούσε) για να αναδείξει την ιδιοσυγκρασία της γραφής. Έστω κι έτσι, έχουμε ένα στουντιακό animation που ξεχωρίζει, εκεί που η παραδοσιακή Disney μηρυκάζει παλιότερα σουξέ της (βλέπε «Wish») και η Illumination προσπαθεί να μιμηθεί την πρώτη, δίχως σταλιά έμπνευσης (βλέπε «Migration»). Και είναι κρίμα που ο συμπαραγωγός Netflix έβαλε φρένο στην έξοδο της ταινίας στις αίθουσες, όχι λόγω του κενού οικογενειακής ψυχαγωγίας στον προγραμματισμό του Φεβρουαρίου, αλλά λόγω της ποιότητάς της.

Orion and the Dark: Ένα animation του Netflix από το μυαλό του Τσάρλι Κάουφμαν Facebook Twitter
Φωτ.: DreamWorks Animation / Netflix

Orion and the Dark | Official Trailer | Netflix

Το Orion and the Dark είναι διαθέσιμο στην πλατφόρμα του Netflix.

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

6 αποκαλυπτικά ντοκιμαντέρ για τη ζωή και τον κόσμο που ζούμε τώρα

Οθόνες / 6 αποκαλυπτικά ντοκιμαντέρ για τη ζωή και τον κόσμο που ζούμε τώρα

Το Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Καστελλορίζου πρόβαλε φέτος ταινίες πολιτικά φορτισμένες που οραματίζονται ένα μέλλον χωρίς σύνορα. Έξι από αυτές έκαναν ιδιαίτερη εντύπωση χάρη στην αισθητική και την προβληματική τους.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Βίκι Κριπς στη LIFO: «Καθένας επιλέγει το δικό του δηλητήριο»

Οθόνες / Βίκι Κριπς: «Καθένας επιλέγει το δικό του δηλητήριο»

Η ηθοποιός που στάθηκε σαν ίση προς ίσο απέναντι σε ολόκληρο Ντάνιελ Ντέι-Λιούις μιλάει στη LiFO σε μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης με αφορμή την κυκλοφορία του «Hot Milk», που συμπεριλαμβάνει γυρίσματα στη χώρα μας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Ο ξεχασμένος απαγωγέας Τόνι Κυρίτσης, που ενέπνευσε τον Γκας Βαν Σαντ για το Dead Man's Wire

Ανταπόκριση από τη Βενετία / «Dead Man’s Wire»: Η χλιαρή επιστροφή του Γκας βαν Σαντ

Μετά από πέντε χρόνια ο Αμερικανός σκηνοθέτης επανέρχεται με την ξεχασμένη ιστορία ενός απαγωγέα, κάνοντας μια βιογραφία με νόημα, που όμως δεν προσθέτει κάτι στη φιλμογραφία του.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
To αριστουργηματικό Ran του Κουροσάβα και 8 ακόμα λόγοι για να πάτε σινεμά

Οθόνες / To αριστουργηματικό Ran του Κουροσάβα και 8 ακόμα λόγοι για να πάτε σινεμά

Μια ταινία βασισμένη σε βιβλίο του Στίβεν Κινγκ, η επιστροφή του Ντάρεν Αρονόφσκι, η καλύτερη ταινία του Κουροσάβα σε επανέκδοση και το τέταρτο μέρος της σειράς ταινιών θρίλερ «Το Κάλεσμα» – Τι παίζει από σήμερα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
THE LIFO TEAM
«Η φωνή της Χιντ Ρατζάμπ» ζωντανεύει στη Βενετία

Ανταπόκριση από τη Βενετία / «Η φωνή της Χιντ Ρατζάμπ» ζωντανεύει στη Βενετία

Έκκληση από τους συντελεστές της ταινίας της Κάουτερ Μπεν Χάνια να σταματήσουν επιτέλους οι δολοφονίες παιδιών στη Γάζα, με αφορμή το σπαρακτικό τηλεφώνημα της 6χρονης Παλαιστίνιας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
A House of Dynamite

Ανταπόκριση από τη Βενετία / «House of Dynamite»: Η Κάθριν Μπίγκελοου πατάει το κουμπί – και μας κόβει την ανάσα

Με χειρουργική ακρίβεια, η πρώτη γυναίκα που τιμήθηκε με Όσκαρ σκηνοθεσίας μας πείθει ανατριχιαστικά για τον επικείμενο πυρηνικό όλεθρο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ο μάγος του Κρεμλίνου

Ανταπόκριση από τη Βενετία / «Ο μάγος του Κρεμλίνου»: Ο ρυθμιστής του Πούτιν δεν χωρά σε ταινία

Πίσω από το ψυχρό πρόσωπο της εξουσίας, κρύβεται ο ψίθυρος ενός σύγχρονου Ρασπούτιν. Ο Ολιβιέ Ασαγιάς τον ακολουθεί – αλλά μήπως τον πρόδωσε η φόρμα;
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
No other choice

Ανταπόκριση από τη Βενετία / «No other choice»: Η ταινία που θα οδηγήσει τον Παρκ Τσαν-γουκ στα Όσκαρ

Ο Κορεάτης σκηνοθέτης παραμένει ένας από τους μεγάλους σύγχρονους κινηματογραφιστές, αν και η αντικαπιταλιστική του σάτιρα «No other choice» δεν είναι η καλύτερή του ταινία.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Είναι σαν να κάνεις τον Δράκουλα χορτοφάγο»: Γιατί το σέξι τέρας του Φρανκενστάιν που παίζει ο Τζέικομπ Ελόρντι είναι λάθος

Οθόνες / Γιατί το σέξι τέρας του νέου «Φρανκενστάιν» είναι λάθος

Στη διασκευή του κλασικού μυθιστορήματος της Μέρι Σέλεϊ από τον Γκιγιέρμο ντελ Τόρο πρωταγωνιστεί ο «εξωφρενικά όμορφος» Τζέικομπ Ελόρντι στον ρόλο του τέρατος – πράγμα που έχει ως αποτέλεσμα μια ταινία χωρίς ειρμό. 
THE LIFO TEAM
O Στίβεν Κινγκ στο σινεμά: Οι 10 καλύτερες μεταφορές

Οθόνες / O Στίβεν Κινγκ στο σινεμά: Οι 10 καλύτερες μεταφορές

Είναι εντυπωσιακός ο αριθμός διασκευών του έργου του δημοφιλούς συγγραφέα που θα δούμε στο πανί, στο γυαλί και στο σανίδι, κι αυτό στάθηκε αφορμή για ένα αφιέρωμα στις καλύτερες ταινίες που ενέπνευσαν τα γραπτά του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Φρανκενστάιν: Ένα θεσπέσιο μελόδραμα που σε παρασύρει και σε ματώνει

Ανταπόκριση από τη Βενετία / Φρανκενστάιν: Ένα θεσπέσιο μελόδραμα που σε παρασύρει και σε ματώνει

O Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο θα έκανε την Μέρι Σέλεϊ περήφανη. Ο δικός του Φρανκενστάιν κατορθώνει να μην προδώσει το πνεύμα του πολυδιασκευασμένου μυθιστορήματός της.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
After the Hunt: Το #MeToo στα χέρια του Λούκα Γκουαντανίνο είναι μια μπερδεμένη υπόθεση

Ανταπόκριση από τη Βενετία / After the Hunt: Το #MeToo στα χέρια του Γκουαντανίνο είναι μια μπερδεμένη υπόθεση

Ο Λούκα Γκουαντανίνο νοσταλγεί τη χαμένη τέχνη του διαλόγου, αλλά το After the Hunt χάνει το δίκιο του στην ακαδημαϊκή φλυαρία και τις σεναριακές αστοχίες.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ