Ο Τόμας Στούμπερ ψάχνει τη συμμετρία μέσα στους διαδρόμους ενός κλειστού πολυκαταστήματος

Ο Τόμας Στούμπερ ψάχνει τη συμμετρία μέσα στους διαδρόμους ενός κλειστού πολυκαταστήματος Facebook Twitter
Το «Μέσα στους Διαδρόμους» είναι από τα πρώτα πλάνα του μια γλυκιά απόδειξη πως με μια προσεκτικότερη παρατήρηση μπορεί κάποιος να απολαύσει την υψηλή τέχνη των μηχανικών κινήσεων και της οικονομικής διαχείρισης ενός χώρου.
0

Ψάχνοντας την ομορφιά μέσα σε ένα αχανές περιβάλλον όπου μια σειρά αόρατων διεκπεραιωτών προετοιμάζουν αυτό που θα συναντήσουν οι «κανονικοί» άνθρωποι μέσα στην ημέρα, ο Γερμανός Τόμας Στούμπερ δημιούργησε την τέταρτη μεγάλου μήκους ταινία της καριέρας του. Το «Μέσα στους Διαδρόμους» είναι από τα πρώτα πλάνα του μια γλυκιά απόδειξη πως με μια προσεκτικότερη παρατήρηση μπορεί κάποιος να απολαύσει την υψηλή τέχνη των μηχανικών κινήσεων και της οικονομικής διαχείρισης ενός χώρου.


Το Μέσα στους Διαδρόμους ξεκίνησε την πορεία του στο φεστιβάλ του Βερολίνου, παίρνοντας το Βραβείο της Επιτροπής, και εξακολουθεί να γοητεύει μέχρι τώρα, στην έξοδό του στους ελληνικούς κινηματογράφους. Λίγους μήνες νωρίτερα, ο Στούμπερ επισκέφθηκε την Αθήνα για τις Νύχτες Πρεμιέρας, ατύχησε με τον καιρό πέφτοντας πάνω σε μέρες καταιγίδας αντί της λιακάδας που περίμενε και έφυγε με άλλο ένα βραβείο, αυτό του Καλύτερου Σεναρίου.

Όλο αυτό με τα βραβεία στο φεστιβαλικό κύκλωμα είναι ένα παιχνίδι που οφείλεις να παίξεις αν δουλεύεις σοβαρά. Είναι κάτι αντίστοιχο με το παιχνίδι των που παίζεις όταν δουλεύεις σε εντελώς εμπορικό σινεμά.

Στο ενδιάμεσο μας μίλησε για την ταινία του, τη συνεργασία με τον Φραντς Ρογκόφσκι και το πως ορίζει την «ομορφιά» του να δουλεύεις ως μέλος μιας τέτοιας κλειστής κοινότητας.

— Αν το θυμάμαι σωστά, ο Ερνστ Γκόμπριχ στην εισαγωγή του βιβλίου του για την ιστορία της Τέχνης προσπαθεί να δώσει έναν ορισμό της λέξης λέγοντας πως ουσιαστικά είναι η παραμικρή προσπάθεια αλλαγής του περιβάλλοντος χώρου μας ώστε να γίνει ομορφότερος. Το θυμήθηκα στην εισαγωγή της ταινίας, όπου προσπαθείς να βρεις την Τέχνη μέσα από μια σειρά πλάνων από διαδρόμους, ράφια και αντικείμενα μιας αποθήκης. Το πιστεύεις ότι η Τέχνη βρίσκεται οπουδήποτε;

Εννοείται! Και όχι μόνο οπτικά, αλλά και αφηγηματικά ο σκοπός μου ήταν αυτός. Ξεκινώντας την ταινία έτσι προσπάθησα να βρω και εγώ τις δυνατότητες της ύπαρξης ομορφιάς σε έναν χώρο που σε προϊδεάζει για κάτι τέτοιο. Και όντως, ο θεατής δεν περιμένει να δει μια ιστορία που μιλά για τη ζωή και το θάνατο και μπλέκει το ρομάντζο με τη φαντασία σε μια αποθήκη πολυκαταστήματος. Είχα πολλά χρόνια αυτή την ιδέα στο κεφάλι μου, τη σκέψη του τι μπορεί να συμβαίνει μέσα σε χώρους αποθήκευσης όταν αυτοί είναι κλειστοί για το κοινό και όντως μπορεί να συμβαίνει κάτι όμορφο.


— Παράλληλα φαίνεται να πιστεύεις αρκετά στην δύναμη της κοινότητας αλλά και τη γοητεία των κανόνων που έχει και στους οποίους προσαρμόζονται γρήγορα όσοι θέλουν να γίνουν μέλη της.

Νομίζω ότι οι μικρές κοινότητες που δημιουργούνται μέσα σε σύνολα όπως το περιβάλλον εργασίας, είναι ένα πολύ σημαντικό στήριγμα για όσους ανθρώπους νιώθουν αποκομμένοι από την κοινωνία. Είναι ευκολότερο να μπουν σε κάτι τέτοιο, δεν τους τρομάζει όσο το μέγεθος του έξω κόσμου. Και εκεί μαθαίνουν νέα πράγματα, τέτοιες κοινότητες έχουν τη δική τους γλώσσα, τα δικά τους αστεία, έναν κώδικα επικοινωνίας που ο περαστικός δεν θα τα καταλάβει.

Ο Τόμας Στούμπερ ψάχνει τη συμμετρία μέσα στους διαδρόμους ενός κλειστού πολυκαταστήματος Facebook Twitter
Ήξερα τον Φραντς και τη δουλειά του, ήξερα όμως πως είχε δουλέψει συχνά στο παρελθόν το είδος του mumblecore, όπου ο αυτοσχεδιασμός είναι το βασικό εργαλείο του λόγου.


— Η ταινία δημιουργήθηκε μέσα από ένα μικρό διήγημα, περίπου 30 σελίδων, το οποίο μεγάλωσε για να γίνει σενάριο. Είναι τελικά ευκολότερο να κόβεις περιεχόμενο όταν βασίζεται σε κάτι μεγαλύτερο ή να προσθέτεις υλικό όπως συνέβη εδώ;

Είναι πολύ πιο δημιουργική διαδικασία αυτή, να συνεχίζεις δηλαδή μια ιστορία που έχεις πάρει αρχικά σε μικρή μορφή στα χέρια σου. Με τον Κλέμενς Μάιερ, που έγραψε το διήγημα, δουλεύουμε μαζί εδώ και χρόνια και η μετατροπή ήταν ακόμη ευκολότερη. Προσπαθήσαμε να κάνουμε την ιστορία πιο κινηματογραφική και νομίζω πως θα προτιμούσα να ξανακάνω κάτι τέτοιο από το να έχω στα χέρια μου ένα βιβλίο 500 σελίδων, από το οποίο θα κόψω τις περισσότερες.


— Για το ρόλο του εσωστρεφή πρωταγωνιστή επιλέξατε έναν από τους πιο ταλαντούχους Γερμανούς ηθοποιούς της γενιάς του, τον Φραντς Ρογκόφσκι. Πως ήταν η συνεργασία σας;

Ο χρόνος που ξοδεύω στο casting νομίζω πως είναι ο μεγαλύτερος σε σχέση με οτιδήποτε άλλο έχει να κάνει με την ταινία. Είναι μια διαδικασία κεφαλαιώδης για μένα και προβληματίζομαι για το αν πρέπει να διαλέξω κάποιον που μοιάζει με προφανής λύση ή να καταφύγω σε κάποιου είδους δημιουργικό ρίσκο. Ήξερα τον Φραντς και τη δουλειά του, ήξερα όμως πως είχε δουλέψει συχνά στο παρελθόν το είδος του mumblecore, όπου ο αυτοσχεδιασμός είναι το βασικό εργαλείο του λόγου. Εδώ είχαμε ένα έτοιμο σενάριο στο οποίο δύσκολα θα δίναμε τέτοιες ελευθερίες, ο χαρακτήρας του άλλωστε είναι και λιγομίλητος. Παρ' όλα αυτά δουλέψαμε μαζί και το τελικό αποτέλεσμα ήταν πολύ καλό.

Ο Τόμας Στούμπερ ψάχνει τη συμμετρία μέσα στους διαδρόμους ενός κλειστού πολυκαταστήματος Facebook Twitter
Ο χρόνος που ξοδεύω στο casting νομίζω πως είναι ο μεγαλύτερος σε σχέση με οτιδήποτε άλλο έχει να κάνει με την ταινία.


— Ο ήρωας που υποδύεται ψάχνει τη δεύτερη ευκαιρία στη ζωή του, προσπαθεί να ξεφύγει από το παρελθόν του. Πόσο εύκολο είναι κάτι τέτοιο σήμερα για έναν νέο στη Γερμανία; Είναι μια χώρα ανοιχτή στη δεύτερη ευκαιρία;

Δε μπορώ να το απαντήσω αυτό, άλλωστε είναι περισσότερο ενδοκινηματογραφικό αυτό που έψαχνα, παρά ένα σχόλιο για τη σημερινή Γερμανία. Χτίσαμε έναν ήρωα πάνω στην παράδοση του Σκορσέζε, γεμάτο ενοχές σε σχέση με το παρελθόν που αγωνίζεται να ξεφύγει από αυτές και να ξαναρχίζει τη ζωή του.


— Η ταινία ξεκίνησε την φεστιβαλική πορεία της παίρνοντας το βραβείο της Επιτροπής στο Βερολίνο. Πόσο σημαντικό ήταν αυτό για την ίδια αλλά και τις επόμενες δουλειές σας;

Όλο αυτό με τα βραβεία στο φεστιβαλικό κύκλωμα είναι ένα παιχνίδι που οφείλεις να παίξεις αν δουλεύεις σοβαρά. Είναι κάτι αντίστοιχο με το παιχνίδι των που παίζεις όταν δουλεύεις σε εντελώς εμπορικό σινεμά. Πριν τα βραβεία, πρέπει να σε ενδιαφέρει πού θα κάνει πρεμιέρα η ταινία σου. Μετά από αυτό, αν έρθουν και βραβεία είναι ακόμη καλύτερο, σχεδιάζεις καλύτερα τα ταξίδια σου σε όλο τον κόσμο και πρέπει να μελετάς τη σχέση που χτίζει με κάθε κοινό – δεν έχουν όλες οι χώρες το ίδιο κοινό άλλωστε. Και στο τέλος, αν όλο αυτό το ταξίδι συνοδευτεί με περισσότερα βραβεία καταλαβαίνετε πως μπορείς να βρεις ευκολότερα χρήματα για κάτι άλλο. Δουλεύω πάλι με τον Κλέμενς Μάιερ, ετοιμάζουμε κάτι για την τηλεόραση, πάντως το όλο φετινό ταξίδι της ταινίας μας βοηθά πολύ για τη συνέχεια.

 

Μέσα στους Διαδρόμους - trailer 

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Νεριτάν Ζιντζιρία: «Η Ελλάδα έχει φετίχ να βαφτίζει τους νέους "φαινόμενα"»

Οθόνες / Νεριτάν Ζιντζιρία: «Η Ελλάδα έχει φετίχ να βαφτίζει τους νέους "φαινόμενα"»

Όταν αποφάσισε να γίνει κινηματογραφιστής, του είπαν ότι θα πεινάσει, αλλά με έναν πολύ δημιουργικό τρόπο. Έκανε τις πρώτες του ταινίες κυριολεκτικά με χώμα και νερό, αλλά πλέον τρέχει παράλληλα οκτώ πρότζεκτ. Κάνει σινεμά συνομιλώντας με το σινεμά του Γιάνναρη, του Δαμιανού, του Παπατάκη. Ο Νεριτάν Ζιντζιρία αφηγείται τη ζωή του στη LifO.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
When Nobody’s Watching: Πριν κλωτσήσουν τη μπάλα, πρέπει να νικήσουν την προκατάληψη

Οθόνες / When Nobody’s Watching: Πριν κλωτσήσουν τη μπάλα, πρέπει να νικήσουν την προκατάληψη

Η Ελλάδα κάνει τα πρώτα της σοβαρά βήματα για να σταθεί ισότιμα στο ευρωπαϊκό γήπεδο του γυναικείου ποδοσφαίρου - Το νέο ντοκιμαντέρ του ΠΣΑΠΠ, “When Nobody’s Watching”, ρίχνει φως στις ζωές των αθλητριών που παλεύουν μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Η δραματική στροφή του The Rock και άλλοι 3 λόγοι να πάτε σινεμά

Οθόνες / Η δραματική στροφή του The Rock και άλλοι 3 λόγοι να πάτε σινεμά

Ακόμα μια κινηματογραφική μεταφορά του Δράκουλα, ένα κινέζικο animation που είναι η πέμπτη εμπορικότερη ταινία όλων των εποχών αλλά και η επανακυκλοφορία του «Avatar: The Way of Water» - Τι παίζει από σήμερα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη
THE LIFO TEAM
«Good Boy»: Ναι, ο σκύλος σας βλέπει φαντάσματα» ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ

Οθόνες / «Good Boy»: Ναι, ο σκύλος σας βλέπει φαντάσματα

Η πολυσυζητημένη ταινία τρόμου του Μπεν Λέονμπεργκ δίνει σάρκα και οστά σε έναν από τους μεγαλύτερους φόβους των ιδιοκτητών σκύλου και αντλεί τη συγκίνησή της από τον αρραγή δεσμό ανθρώπου και ζώου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Χρόνια Πολλά Πέδρο! 20 χρόνια τώρα βλέπουμε τις ταινίες σου.

Οθόνες / Χρόνια Πολλά Πέδρο! 20 χρόνια τώρα βλέπουμε τις ταινίες σου.

Ο Πέδρο Αλμοδοβάρ που έχει σήμερα γενέθλια παραμένει διαχρονικά ένας από τους αγαπημένους μας σκηνοθέτες. Μαζέψαμε σε ένα αφιέρωμα ό, τι έχουμε γράψει για τις ταινίες του αλλά και κάποια ενδιαφέροντα θέματα για το έργο του που αξίζει να τα διαβάσετε!
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η Αθηνά Ραχήλ Τσαγγάρη γύρισε μια πανκ αλληγορία για όσα βιώνουμε σήμερα

Οθόνες / Η Αθηνά Ραχήλ Τσαγγάρη γύρισε μια πανκ αλληγορία για όσα βιώνουμε σήμερα

Η περιπετειώδης δημιουργία του «Harvest», της εντυπωσιακής πρώτης αγγλόφωνης ταινίας της ταλαντούχας σκηνοθέτιδας, ζωντανεύει την ονειρική και σκληρή ατμόσφαιρα ενός μεσαιωνικού σκωτσέζικου χωριού καθώς αυτό εξαφανίζεται από τον χάρτη.  
M. HULOT
CHECK 10 τηλεοπτικές σειρές που θα δούμε μέχρι το τέλος του έτους

Οθόνες / 10 σειρές που θα δούμε μέχρι το τέλος του έτους

Από τη νέα σεζόν του «Slow Horses» στο μεγάλο φινάλε του «Stranger Things» κι από ένα φιλόδοξο πορτρέτο του Σκορσέζε στο νέο στοίχημα του δημιουργού του «Breaking Bad», διαλέγουμε δέκα σειρές που αναμένεται να μονοπωλήσουν το ενδιαφέρον μας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
6 αποκαλυπτικά ντοκιμαντέρ για τη ζωή και τον κόσμο που ζούμε τώρα

Οθόνες / 6 αποκαλυπτικά ντοκιμαντέρ για τη ζωή και τον κόσμο που ζούμε τώρα

Το Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Καστελλορίζου πρόβαλε φέτος ταινίες πολιτικά φορτισμένες που οραματίζονται ένα μέλλον χωρίς σύνορα. Έξι από αυτές έκαναν ιδιαίτερη εντύπωση χάρη στην αισθητική και την προβληματική τους.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ