Ο Τόμας Στούμπερ ψάχνει τη συμμετρία μέσα στους διαδρόμους ενός κλειστού πολυκαταστήματος

Ο Τόμας Στούμπερ ψάχνει τη συμμετρία μέσα στους διαδρόμους ενός κλειστού πολυκαταστήματος Facebook Twitter
Το «Μέσα στους Διαδρόμους» είναι από τα πρώτα πλάνα του μια γλυκιά απόδειξη πως με μια προσεκτικότερη παρατήρηση μπορεί κάποιος να απολαύσει την υψηλή τέχνη των μηχανικών κινήσεων και της οικονομικής διαχείρισης ενός χώρου.
0

Ψάχνοντας την ομορφιά μέσα σε ένα αχανές περιβάλλον όπου μια σειρά αόρατων διεκπεραιωτών προετοιμάζουν αυτό που θα συναντήσουν οι «κανονικοί» άνθρωποι μέσα στην ημέρα, ο Γερμανός Τόμας Στούμπερ δημιούργησε την τέταρτη μεγάλου μήκους ταινία της καριέρας του. Το «Μέσα στους Διαδρόμους» είναι από τα πρώτα πλάνα του μια γλυκιά απόδειξη πως με μια προσεκτικότερη παρατήρηση μπορεί κάποιος να απολαύσει την υψηλή τέχνη των μηχανικών κινήσεων και της οικονομικής διαχείρισης ενός χώρου.


Το Μέσα στους Διαδρόμους ξεκίνησε την πορεία του στο φεστιβάλ του Βερολίνου, παίρνοντας το Βραβείο της Επιτροπής, και εξακολουθεί να γοητεύει μέχρι τώρα, στην έξοδό του στους ελληνικούς κινηματογράφους. Λίγους μήνες νωρίτερα, ο Στούμπερ επισκέφθηκε την Αθήνα για τις Νύχτες Πρεμιέρας, ατύχησε με τον καιρό πέφτοντας πάνω σε μέρες καταιγίδας αντί της λιακάδας που περίμενε και έφυγε με άλλο ένα βραβείο, αυτό του Καλύτερου Σεναρίου.

Όλο αυτό με τα βραβεία στο φεστιβαλικό κύκλωμα είναι ένα παιχνίδι που οφείλεις να παίξεις αν δουλεύεις σοβαρά. Είναι κάτι αντίστοιχο με το παιχνίδι των που παίζεις όταν δουλεύεις σε εντελώς εμπορικό σινεμά.

Στο ενδιάμεσο μας μίλησε για την ταινία του, τη συνεργασία με τον Φραντς Ρογκόφσκι και το πως ορίζει την «ομορφιά» του να δουλεύεις ως μέλος μιας τέτοιας κλειστής κοινότητας.

— Αν το θυμάμαι σωστά, ο Ερνστ Γκόμπριχ στην εισαγωγή του βιβλίου του για την ιστορία της Τέχνης προσπαθεί να δώσει έναν ορισμό της λέξης λέγοντας πως ουσιαστικά είναι η παραμικρή προσπάθεια αλλαγής του περιβάλλοντος χώρου μας ώστε να γίνει ομορφότερος. Το θυμήθηκα στην εισαγωγή της ταινίας, όπου προσπαθείς να βρεις την Τέχνη μέσα από μια σειρά πλάνων από διαδρόμους, ράφια και αντικείμενα μιας αποθήκης. Το πιστεύεις ότι η Τέχνη βρίσκεται οπουδήποτε;

Εννοείται! Και όχι μόνο οπτικά, αλλά και αφηγηματικά ο σκοπός μου ήταν αυτός. Ξεκινώντας την ταινία έτσι προσπάθησα να βρω και εγώ τις δυνατότητες της ύπαρξης ομορφιάς σε έναν χώρο που σε προϊδεάζει για κάτι τέτοιο. Και όντως, ο θεατής δεν περιμένει να δει μια ιστορία που μιλά για τη ζωή και το θάνατο και μπλέκει το ρομάντζο με τη φαντασία σε μια αποθήκη πολυκαταστήματος. Είχα πολλά χρόνια αυτή την ιδέα στο κεφάλι μου, τη σκέψη του τι μπορεί να συμβαίνει μέσα σε χώρους αποθήκευσης όταν αυτοί είναι κλειστοί για το κοινό και όντως μπορεί να συμβαίνει κάτι όμορφο.


— Παράλληλα φαίνεται να πιστεύεις αρκετά στην δύναμη της κοινότητας αλλά και τη γοητεία των κανόνων που έχει και στους οποίους προσαρμόζονται γρήγορα όσοι θέλουν να γίνουν μέλη της.

Νομίζω ότι οι μικρές κοινότητες που δημιουργούνται μέσα σε σύνολα όπως το περιβάλλον εργασίας, είναι ένα πολύ σημαντικό στήριγμα για όσους ανθρώπους νιώθουν αποκομμένοι από την κοινωνία. Είναι ευκολότερο να μπουν σε κάτι τέτοιο, δεν τους τρομάζει όσο το μέγεθος του έξω κόσμου. Και εκεί μαθαίνουν νέα πράγματα, τέτοιες κοινότητες έχουν τη δική τους γλώσσα, τα δικά τους αστεία, έναν κώδικα επικοινωνίας που ο περαστικός δεν θα τα καταλάβει.

Ο Τόμας Στούμπερ ψάχνει τη συμμετρία μέσα στους διαδρόμους ενός κλειστού πολυκαταστήματος Facebook Twitter
Ήξερα τον Φραντς και τη δουλειά του, ήξερα όμως πως είχε δουλέψει συχνά στο παρελθόν το είδος του mumblecore, όπου ο αυτοσχεδιασμός είναι το βασικό εργαλείο του λόγου.


— Η ταινία δημιουργήθηκε μέσα από ένα μικρό διήγημα, περίπου 30 σελίδων, το οποίο μεγάλωσε για να γίνει σενάριο. Είναι τελικά ευκολότερο να κόβεις περιεχόμενο όταν βασίζεται σε κάτι μεγαλύτερο ή να προσθέτεις υλικό όπως συνέβη εδώ;

Είναι πολύ πιο δημιουργική διαδικασία αυτή, να συνεχίζεις δηλαδή μια ιστορία που έχεις πάρει αρχικά σε μικρή μορφή στα χέρια σου. Με τον Κλέμενς Μάιερ, που έγραψε το διήγημα, δουλεύουμε μαζί εδώ και χρόνια και η μετατροπή ήταν ακόμη ευκολότερη. Προσπαθήσαμε να κάνουμε την ιστορία πιο κινηματογραφική και νομίζω πως θα προτιμούσα να ξανακάνω κάτι τέτοιο από το να έχω στα χέρια μου ένα βιβλίο 500 σελίδων, από το οποίο θα κόψω τις περισσότερες.


— Για το ρόλο του εσωστρεφή πρωταγωνιστή επιλέξατε έναν από τους πιο ταλαντούχους Γερμανούς ηθοποιούς της γενιάς του, τον Φραντς Ρογκόφσκι. Πως ήταν η συνεργασία σας;

Ο χρόνος που ξοδεύω στο casting νομίζω πως είναι ο μεγαλύτερος σε σχέση με οτιδήποτε άλλο έχει να κάνει με την ταινία. Είναι μια διαδικασία κεφαλαιώδης για μένα και προβληματίζομαι για το αν πρέπει να διαλέξω κάποιον που μοιάζει με προφανής λύση ή να καταφύγω σε κάποιου είδους δημιουργικό ρίσκο. Ήξερα τον Φραντς και τη δουλειά του, ήξερα όμως πως είχε δουλέψει συχνά στο παρελθόν το είδος του mumblecore, όπου ο αυτοσχεδιασμός είναι το βασικό εργαλείο του λόγου. Εδώ είχαμε ένα έτοιμο σενάριο στο οποίο δύσκολα θα δίναμε τέτοιες ελευθερίες, ο χαρακτήρας του άλλωστε είναι και λιγομίλητος. Παρ' όλα αυτά δουλέψαμε μαζί και το τελικό αποτέλεσμα ήταν πολύ καλό.

Ο Τόμας Στούμπερ ψάχνει τη συμμετρία μέσα στους διαδρόμους ενός κλειστού πολυκαταστήματος Facebook Twitter
Ο χρόνος που ξοδεύω στο casting νομίζω πως είναι ο μεγαλύτερος σε σχέση με οτιδήποτε άλλο έχει να κάνει με την ταινία.


— Ο ήρωας που υποδύεται ψάχνει τη δεύτερη ευκαιρία στη ζωή του, προσπαθεί να ξεφύγει από το παρελθόν του. Πόσο εύκολο είναι κάτι τέτοιο σήμερα για έναν νέο στη Γερμανία; Είναι μια χώρα ανοιχτή στη δεύτερη ευκαιρία;

Δε μπορώ να το απαντήσω αυτό, άλλωστε είναι περισσότερο ενδοκινηματογραφικό αυτό που έψαχνα, παρά ένα σχόλιο για τη σημερινή Γερμανία. Χτίσαμε έναν ήρωα πάνω στην παράδοση του Σκορσέζε, γεμάτο ενοχές σε σχέση με το παρελθόν που αγωνίζεται να ξεφύγει από αυτές και να ξαναρχίζει τη ζωή του.


— Η ταινία ξεκίνησε την φεστιβαλική πορεία της παίρνοντας το βραβείο της Επιτροπής στο Βερολίνο. Πόσο σημαντικό ήταν αυτό για την ίδια αλλά και τις επόμενες δουλειές σας;

Όλο αυτό με τα βραβεία στο φεστιβαλικό κύκλωμα είναι ένα παιχνίδι που οφείλεις να παίξεις αν δουλεύεις σοβαρά. Είναι κάτι αντίστοιχο με το παιχνίδι των που παίζεις όταν δουλεύεις σε εντελώς εμπορικό σινεμά. Πριν τα βραβεία, πρέπει να σε ενδιαφέρει πού θα κάνει πρεμιέρα η ταινία σου. Μετά από αυτό, αν έρθουν και βραβεία είναι ακόμη καλύτερο, σχεδιάζεις καλύτερα τα ταξίδια σου σε όλο τον κόσμο και πρέπει να μελετάς τη σχέση που χτίζει με κάθε κοινό – δεν έχουν όλες οι χώρες το ίδιο κοινό άλλωστε. Και στο τέλος, αν όλο αυτό το ταξίδι συνοδευτεί με περισσότερα βραβεία καταλαβαίνετε πως μπορείς να βρεις ευκολότερα χρήματα για κάτι άλλο. Δουλεύω πάλι με τον Κλέμενς Μάιερ, ετοιμάζουμε κάτι για την τηλεόραση, πάντως το όλο φετινό ταξίδι της ταινίας μας βοηθά πολύ για τη συνέχεια.

 

Μέσα στους Διαδρόμους - trailer 

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

6 ντοκιμαντέρ που μας συγκλόνισαν στο Καστελλόριζο

Οθόνες / Η αποκαλυπτική ματιά 6 ξεχωριστών ντοκιμαντέρ του «Beyond Borders»

Το Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Καστελλορίζου πρόβαλε φέτος ταινίες πολιτικά φορτισμένες που οραματίζονται ένα μέλλον χωρίς σύνορα. Έξι από αυτές έκαναν ιδιαίτερη εντύπωση χάρη στην αισθητική και την προβληματική τους.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ο ξεχασμένος απαγωγέας Τόνι Κυρίτσης, που ενέπνευσε τον Γκας Βαν Σαντ για το Dead Man's Wire

Ανταπόκριση από τη Βενετία / «Dead Man’s Wire»: Η χλιαρή επιστροφή του Γκας βαν Σαντ

Μετά από πέντε χρόνια ο Αμερικανός σκηνοθέτης επανέρχεται με την ξεχασμένη ιστορία ενός απαγωγέα, κάνοντας μια βιογραφία με νόημα, που όμως δεν προσθέτει κάτι στη φιλμογραφία του.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Βίκι Κριπς στη LIFO: «Καθένας επιλέγει το δικό του δηλητήριο»

Οθόνες / Βίκι Κριπς: «Καθένας επιλέγει το δικό του δηλητήριο»

Η ηθοποιός που στάθηκε σαν ίση προς ίσο απέναντι σε ολόκληρο Ντάνιελ Ντέι-Λιούις μιλάει στη LiFO σε μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης με αφορμή την κυκλοφορία του «Hot Milk», που συμπεριλαμβάνει γυρίσματα στη χώρα μας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
To αριστουργηματικό Ran του Κουροσάβα και 8 ακόμα λόγοι για να πάτε σινεμά

Οθόνες / To αριστουργηματικό Ran του Κουροσάβα και 8 ακόμα λόγοι για να πάτε σινεμά

Μια ταινία βασισμένη σε βιβλίο του Στίβεν Κινγκ, η επιστροφή του Ντάρεν Αρονόφσκι, η καλύτερη ταινία του Κουροσάβα σε επανέκδοση και το τέταρτο μέρος της σειράς ταινιών θρίλερ «Το Κάλεσμα» – Τι παίζει από σήμερα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
THE LIFO TEAM
«Η φωνή της Χιντ Ρατζάμπ» ζωντανεύει στη Βενετία

Ανταπόκριση από τη Βενετία / «Η φωνή της Χιντ Ρατζάμπ» ζωντανεύει στη Βενετία

Έκκληση από τους συντελεστές της ταινίας της Κάουτερ Μπεν Χάνια να σταματήσουν επιτέλους οι δολοφονίες παιδιών στη Γάζα, με αφορμή το σπαρακτικό τηλεφώνημα της 6χρονης Παλαιστίνιας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
A House of Dynamite

Ανταπόκριση από τη Βενετία / «House of Dynamite»: Η Κάθριν Μπίγκελοου πατάει το κουμπί – και μας κόβει την ανάσα

Με χειρουργική ακρίβεια, η πρώτη γυναίκα που τιμήθηκε με Όσκαρ σκηνοθεσίας μας πείθει ανατριχιαστικά για τον επικείμενο πυρηνικό όλεθρο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ο μάγος του Κρεμλίνου

Ανταπόκριση από τη Βενετία / «Ο μάγος του Κρεμλίνου»: Ο ρυθμιστής του Πούτιν δεν χωρά σε ταινία

Πίσω από το ψυχρό πρόσωπο της εξουσίας, κρύβεται ο ψίθυρος ενός σύγχρονου Ρασπούτιν. Ο Ολιβιέ Ασαγιάς τον ακολουθεί – αλλά μήπως τον πρόδωσε η φόρμα;
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
No other choice

Ανταπόκριση από τη Βενετία / «No other choice»: Η ταινία που θα οδηγήσει τον Παρκ Τσαν-γουκ στα Όσκαρ

Ο Κορεάτης σκηνοθέτης παραμένει ένας από τους μεγάλους σύγχρονους κινηματογραφιστές, αν και η αντικαπιταλιστική του σάτιρα «No other choice» δεν είναι η καλύτερή του ταινία.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Είναι σαν να κάνεις τον Δράκουλα χορτοφάγο»: Γιατί το σέξι τέρας του Φρανκενστάιν που παίζει ο Τζέικομπ Ελόρντι είναι λάθος

Οθόνες / Γιατί το σέξι τέρας του νέου «Φρανκενστάιν» είναι λάθος

Στη διασκευή του κλασικού μυθιστορήματος της Μέρι Σέλεϊ από τον Γκιγιέρμο ντελ Τόρο πρωταγωνιστεί ο «εξωφρενικά όμορφος» Τζέικομπ Ελόρντι στον ρόλο του τέρατος – πράγμα που έχει ως αποτέλεσμα μια ταινία χωρίς ειρμό. 
THE LIFO TEAM
O Στίβεν Κινγκ στο σινεμά: Οι 10 καλύτερες μεταφορές

Οθόνες / O Στίβεν Κινγκ στο σινεμά: Οι 10 καλύτερες μεταφορές

Είναι εντυπωσιακός ο αριθμός διασκευών του έργου του δημοφιλούς συγγραφέα που θα δούμε στο πανί, στο γυαλί και στο σανίδι, κι αυτό στάθηκε αφορμή για ένα αφιέρωμα στις καλύτερες ταινίες που ενέπνευσαν τα γραπτά του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Φρανκενστάιν: Ένα θεσπέσιο μελόδραμα που σε παρασύρει και σε ματώνει

Ανταπόκριση από τη Βενετία / Φρανκενστάιν: Ένα θεσπέσιο μελόδραμα που σε παρασύρει και σε ματώνει

O Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο θα έκανε την Μέρι Σέλεϊ περήφανη. Ο δικός του Φρανκενστάιν κατορθώνει να μην προδώσει το πνεύμα του πολυδιασκευασμένου μυθιστορήματός της.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
After the Hunt: Το #MeToo στα χέρια του Λούκα Γκουαντανίνο είναι μια μπερδεμένη υπόθεση

Ανταπόκριση από τη Βενετία / After the Hunt: Το #MeToo στα χέρια του Γκουαντανίνο είναι μια μπερδεμένη υπόθεση

Ο Λούκα Γκουαντανίνο νοσταλγεί τη χαμένη τέχνη του διαλόγου, αλλά το After the Hunt χάνει το δίκιο του στην ακαδημαϊκή φλυαρία και τις σεναριακές αστοχίες.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Όλα του γάμου δύσκολα: 10 ταινίες για να δείτε μετά το «Ρόουζ εναντίον Ρόουζ»

Οθόνες / Όλα του γάμου δύσκολα: 10 ταινίες για να δείτε μετά το «Ρόουζ εναντίον Ρόουζ»

Από το «Awful Truth» του Λίο ΜακΚάρεϊ στο «Gone Girl» του Ντέιβιντ Φίντσερ κι από τις μπεργκμανικές «Σκηνές από έναν γάμο» στο «Revolutionary Road» του Σαμ Μέντες, ανατρέχουμε σε δέκα ταινίες για όσους ενώθηκαν ενώπιον Θεού κι ανθρώπων «μέχρι να τους χωρίσει ο θάνατος».   
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
ΒΟΥΓΟΝΙΑ

Ανταπόκριση από τη Βενετία / «Βουγονία»: Κριτική για τη νέα ταινία του Γιώργου Λάνθιμου

«Είναι περιπέτεια η "Βουγονία", fun και πιο περίπλοκη απ’ ότι δείχνει» - Ο Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος καταγράφει τις εντυπώσεις του από την παγκόσμια πρεμιέρα της ταινίας στο 82ο Φεστιβάλ Βενετίας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Terence Stamp (1938-2025): Ο μάγκας του Λονδίνου που θα γινόταν Τζέιμς Μποντ

Οθόνες / Terence Stamp (1938-2025): Ο μάγκας του Λονδίνου που θα γινόταν Τζέιμς Μποντ

«Το άτακτο αγόρι του βρετανικού σινεμά βρήκε τον δρόμο του σε ώριμες επιλογές, είτε παίζοντας κάποιον αδυσώπητο κακό είτε αφήνοντας τα λακωνικά του διακριτικά σαν στάμπα, όνομα και πράγμα, σε σύντομες εμφανίσεις – εννοείται πως έχει υποδυθεί και τον διάβολο!»
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ