Ο πρώτος κανόνας του Fight Club…

Ο πρώτος κανόνας του Fight Club… Facebook Twitter
Η ταινία είναι μια παραληρηματική ciné-selfie (με το είδωλο προσωποποιημένο στο γραμμωμένο κορμί και το σμιλεμένο πρόσωπο του Μπραντ Πιτ) που μιλάει για την αδυναμία ουσιαστικής επαφής.
3

Δεν έμεινα αποσβολωμένος από το Seven. Η ύποπτη απουσία της Γκουίνεθ Πάλτροου με ψύλλιασε, άσε που, μαζί με τους καθ' όλα άψογους Συνήθεις Υπόπτους, τελικά προϋπάντησε το είδος των εξυπνακίστικων θρίλερ. Το Game ήταν ένα εντυπωσιακό λούνα παρκ, αλλά κι αυτό μου φάνηκε πολύ καλό για το περίπου τίποτα. Αλλά το Fight Club έστειλε την τεχνική δεξιότητα του Ντέιβιντ Φίντσερ σε άλλο επίπεδο. Ήταν σίγουρα η πιο «καυτή» ταινία πριν σκάσει το 1999 και παραμένει σφηνωμένη στη γενιά που την είδε στην κρίσιμη προεφηβεία – αν, βέβαια, δεν είχε παραδοθεί αμαχητί στην παραδίπλα γειτονιά του Matrix των δύο χαπιών. Ωστόσο, η υποδοχή της ταινίας στην παγκόσμια πρεμιέρα της στη Βενετία δεν ήταν καθόλου ρόδινη.


Πρώτα συνάντησα τους ηθοποιούς στις συνεντεύξεις στο Εξέλσιορ, το αποκαλόκαιρο του '99. Ο Μπραντ Πιτ άρχισε να με ρωτάει αν είμαστε όλοι καλά στην Ελλάδα, πώς τα πάει η οικογένεια και οι συγγενείς, με πραγματικό νοιάξιμο. Δεν κατάλαβα στην αρχή – «τι ευγένεια» είπα. Μετά θυμήθηκα πως με την Τζένιφερ Άνιστον –πάνε τόσα χρόνια, ε!– στο πλευρό του τα τηλέφωνα πήραν φωτιά εκείνον τον Σεπτέμβριο του μεγάλου σεισμού της Αθήνας. «Δύσκολα γενικώς, αλλά καλά ειδικώς» του απάντησα. Ο Έντουαρντ Νόρτον χαμογελούσε αμήχανα δίπλα του και δεν συγκράτησα τίποτε άλλο από την κουβέντα μας, γιατί σημασία είχε τι έλεγε ή, μάλλον, πώς ένιωθε ο Ντέιβιντ Φίντσερ – χάλια. Σερνόταν! Είχα μπροστά μου έναν cocky σκηνοθέτη που εξέπεμπε κούραση και ήττα.

Γύρισε τα τυπικά του έργα και τις ωραίες ταινίες του. Χρήματα έβγαλε, το δίχως άλλο. Και διατήρησε την υγεία του, έχοντας κληροδοτήσει τον σπόρο του Fight Club, για την υστεροφημία του.

Βρισκόταν στην αρχή μιας λαμπρής καριέρας και διαισθανόταν πως κατέρρεε ο κόσμος του σαν τους ουρανοξύστες στην τελευταία σκηνή του Fight Club, πως ακόμα και το μυημένο κοινό στην Ευρώπη δεν πήρε πρέφα τι ήθελε να κάνει, αναλαμβάνοντας να μεταφέρει στην οθόνη το βιβλίο του Τσακ Πάλανιουκ. Η Fox πολέμησε το όραμά του. Σκέφτηκαν σοβαρά να το καταχωνιάσουν, πετώντας 70 εκατομμύρια. Προφανώς και ενοχλήθηκαν.

Βία, αίμα και, κυρίως, κάτι άβολο σε όλα τα καρέ, τα φανερά και τα subliminal, τα κρυμμένα που ψάχναμε στο DVD και τώρα εύκολα στον υπολογιστή. Κάποιοι κριτικοί τον αποκάλεσαν «φασίστα», σε μερικούς άρεσε πολύ, αλλά σίγησαν, ώσπου χρόνια αργότερα πλήθυναν στη φάση της επανεκτίμησης. Μάλιστα, κάποιος στην Ελλάδα, αδυνατώντας να βρει κάτι καλύτερο, έγραψε το ιστορικό «Ωραίοι ήχοι», αναφερόμενος ευπειθώς, ως συνήθως, στα Όσκαρ που του έδωσαν μόνο μία υποψηφιότητα, στην ηχητική κατηγορία!

Ο πρώτος κανόνας του Fight Club… Facebook Twitter
O Μπραντ Πιτ, ο Έντουαρντ Νόρτον και ο Ντέιβιντ Φίντσερ στα γυρίσματα του Fight Club. Φωτο: Merrick Morton © Fox 2000 Pictures, Regency Enterprises, Linson Films


«Με λυπεί πραγματικά που οι αντιδράσεις γύρω από την ταινία επικεντρώνονται στη βία. Το θεωρώ μάταιο να δικαιολογηθώ, το Fight Club πραγματεύεται ακριβώς το αντίθετο. Είναι τόσο κρίμα» έλεγε ο Φίντσερ, χυμένος σε έναν καναπέ. Ήταν η ταινία καμπής για εκείνον, ένα κυνικό «εύρηκα» για τη συνέχεια της καριέρας του. Ανεξάρτητα από πρότζεκτ και θέμα, έκτοτε ο Φίντσερ πήρε μια ασφαλή απόσταση, για να μη χολοσκάσει ή, όπως λένε οι μαρτυρίες, για να μη χτυπάει το κεφάλι του στον τοίχο όταν έβγαινε από τα meetings με τους διευθυντές των στούντιο στα παζάρια για την τελική μορφή του Fight Club. Δεν του βγήκε σε κακό η τακτική. Γύρισε τα τυπικά του έργα και τις ωραίες ταινίες του. Χρήματα έβγαλε, το δίχως άλλο. Και διατήρησε την υγεία του, έχοντας κληροδοτήσει τον σπόρο του Fight Club, για την υστεροφημία του.


Εν προκειμένω, το Fight Club, που πόλωσε τους κριτικούς και ξένισε το κοινό που πήγε να δει κάτι συνηθισμένο, στάθηκε γερά στα χρόνια. Με τον Νόρτον και την υπέροχη Έλενα Μπόναμ Κάρτερ πιασμένους από το χέρι στο φινάλε, η ταινία είναι μια παραληρηματική ciné-selfie (με το είδωλο προσωποποιημένο στο γραμμωμένο κορμί και το σμιλεμένο πρόσωπο του Μπραντ Πιτ) που μιλάει για την αδυναμία ουσιαστικής επαφής, με ήρωα έναν άνδρα με μπερδεμένους ρόλους, αγοραστή, αλλά όχι εραστή, τυπικό και φοβισμένο, συναισθηματικά ευνουχισμένο και αστικά τακτοποιημένο.

Στο μεταξύ, η ταινία ξεσκίζει κανονικά και εμφατικά τον υλισμό, και μάλιστα ο αυτουργός είναι ο ίδιος ο Φίντσερ στην πιο σατιρική του ταινία, με δεδομένο πως ξεκίνησε από τη διαφήμιση και τη χρησιμοποίησε, όπως πολύ αργότερα ο Λάνθιμος, για να στρώσει την οπτική του αφήγηση και να την πιλοτάρει κατά το δοκούν, ανάλογα με το θέμα που τον ενδιέφερε κάθε φορά.

Ο πρώτος κανόνας του Fight Club… Facebook Twitter
Ο Έντουαρντ Νόρτον και η υπέροχη Έλενα Μπόναμ Κάρτερ.

To άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO

Οθόνες
3

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

20 χρόνια Fight Club: Η εμβληματική ταινία που στην εποχή της είχε θεωρηθεί ακατανόητη και αποτυχημένη

Οθόνες / 20 χρόνια Fight Club: Η εμβληματική ταινία που στην εποχή της είχε θεωρηθεί ακατανόητη και αποτυχημένη

Ο σκηνοθέτης της ταινίας Ντέιβιντ Φίντσερ θυμάται σήμερα πώς η ταινία που θεωρείται σύγχρονο πολιτιστικό ορόσημο, στην εποχή της υπήρξε μεγάλη εμπορική αποτυχία μετά το «θάψιμό» της από τα στελέχη της 20th Century Fox
10 κινηματογραφικές βιογραφίες που εξόργισαν συγγενείς, φίλους και οπαδούς

Οθόνες / 10 κινηματογραφικές βιογραφίες που εξόργισαν συγγενείς, φίλους και οπαδούς

Η οικογένεια του διάσημου συγγραφέα του «Άρχοντα των Δαχτυλιδιών», Τζ. Ρ. Ρ. Τόλκιν, έχει ήδη αποκηρύξει την επικείμενη μεταφορά της ζωής του στην οθόνη, μπαίνοντας στη μακρά λίστα συγγενών, φίλων και οπαδών που αποδοκίμασαν έντονα τις ταινίες για τους αγαπημένους τους

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο Ρίτσαρντ Τσάμπερλεϊν στα 90: Ο βασιλιάς της τηλεόρασης ζει εδώ και χρόνια χωρίς μυστικά

Οθόνες / Ο Ρίτσαρντ Τσάμπερλεϊν στα 90: Ο βασιλιάς της τηλεόρασης ζει εδώ και χρόνια χωρίς μυστικά

Διάσημος ανά τον πλανήτη από το «Σογκούν» και «Τα πουλιά πεθαίνουν τραγουδώντας», ο Αμερικανός ηθοποιός αποφάσισε πριν από είκοσι χρόνια να αποκαλύψει την σεξουαλική του ταυτότητα και να κερδίσει την ελευθερία του
THE LIFO TEAM
Η αποδόμηση του greek dream στις ταινίες του Νίκου Παπατάκη

Οθόνες / Η αποδόμηση του greek dream στις ταινίες του Νίκου Παπατάκη

Ο εμιγκρές που κατάφερε να δει διεισδυτικά και βαθιά στην ελληνική ψυχή, ο «μοναχικός αναρχικός» με την πολύ μικρή σε μέγεθος φιλμογραφία αλλά την τεράστια σε καλλιτεχνική αξία. Από τον Παπατάκη μέχρι τον Λάνθιμο, η απόσταση είναι μικρότερη απ' όσο φανταζόμαστε.
ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ
10 σπουδαίες κινηματογραφικές ερμηνείες του Κίλιαν Μέρφι

Οθόνες / Από τα ζόμπι του Ντάνι Μπόιλ ως τον Κεν Λόουτς: Δέκα σπουδαίες ερμηνείες του Κίλιαν Μέρφι

Ο φετινός νικητής του Όσκαρ α' ανδρικού ρόλου είναι ένας αυθεντικός καρατερίστας, αλλιώτικος και απόκοσμος, συγκινητικός στα όρια της συντριβής. 
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η Apple πετάει τόσα πολλά χρήματα σε παραγωγές που δεν βλέπει σχεδόν κανείς;

Οθόνες / Γιατί η Apple πετάει τόσα πολλά χρήματα σε παραγωγές που δεν βλέπει σχεδόν κανείς;

Ο τεχνολογικός γίγαντας έχει την πολυτέλεια να ξοδεύει μυθικά ποσά για περιεχόμενο υψηλού κύρους αλλά χαμηλής ανταπόκρισης. Είναι αυτό μέρος μιας στρατηγικής ή απλά έχει λεφτά για πέταμα;
THE LIFO TEAM
Αλέν Ντελόν: Οι τραγικές τελευταίες σελίδες της ζωής ενός μεγάλου σταρ

Οθόνες / Αλέν Ντελόν: Οι τραγικές τελευταίες σελίδες της ζωής ενός μεγάλου σταρ

Ένα πικρό φινάλε σε μια λαμπερή ζωή, με ιστορίες μίσους μεταξύ των παιδιών του, μια περιουσία που έχει διανεμηθεί «άδικα» και κατηγορίες για χειραγώγηση και κακοποίηση.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Tα «Αδέσποτα Κορμιά» δεν είναι μόνο η πολυσυζητημένη αφίσα τους

The Review / Tα «Αδέσποτα Κορμιά» δεν είναι μόνο η πολυσυζητημένη αφίσα τους

Ο Γιάννης Βασιλείου και η Τίνα Μανδηλαρά αναλύουν την ταινία που συζητήθηκε περισσότερο από όλες στο 26ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, τα «Αδέσποτα Κορμιά» της Ελίνας Ψύκου, με αφορμή την κυκλοφορία της στις αίθουσες από 28 Μαρτίου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Κέιτ Μπλάνσετ: «Οι κοινωνίες σπρώχνουν τις συλλογικές τους αποτυχίες κάτω από το χαλί»

Αποκλειστική συνέντευξη / Κέιτ Μπλάνσετ: «Οι κοινωνίες σπρώχνουν τις συλλογικές τους αποτυχίες κάτω από το χαλί»

Με αφορμή το «Νέο Αγόρι», μια ταινία του συμπατριώτη της Γουόρικ Θόρντον στην οποία ανέλαβε την παραγωγή και πρωταγωνιστεί, η σπουδαία ηθοποιός συζητά με τον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο. Αποκαλύπτει ένα δύσκολο παιδικό βίωμα, μιλά για τις έννοιες του θαύματος και του σωτήρα, θυμάται πώς γνώρισε τον Χρήστο Νίκου και τι την έλκει στο σινεμά που αυτός οραματίζεται. 
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ο Πολ Σάιμον δεν ακούει καθόλου πλέον από το ένα αυτί αλλά η μουσική παραμένει βαθιά εντός του

Daily / Ο Πολ Σάιμον δεν ακούει καθόλου πλέον από το ένα αυτί αλλά η μουσική παραμένει βαθιά εντός του

Το ντοκιμαντέρ «In Restless Dreams: The Music of Paul Simon» αποτελεί μια συναρπαστική αναδρομή στη μακρά πορεία του σπουδαίου δημιουργού, από τους Simon and Garfunkel μέχρι σήμερα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Η «Αιώνια Λιακάδα ενός Καθαρού Μυαλού» έγινε 20 χρονών

Οθόνες / Έρωτας και μνήμη: Η «Αιώνια Λιακάδα ενός Καθαρού Μυαλού» έγινε 20 χρονών

Η δημοφιλής ρομαντική ταινία με τον Τζιμ Κάρεϊ και την Κέιτ Γουίνσλετ συμπλήρωσε μια εικοσαετία από την αμερικανική της πρεμιέρα. Με αφορμή αυτή την επέτειο, την επισκεπτόμαστε ξανά και εξετάζουμε γιατί παραμένει αγαπητή μέχρι σήμερα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Τρία ελληνικά ντοκιμαντέρ του 26ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης που πρέπει να δείτε οπωσδήποτε

Οθόνες / Γιατί τα ελληνικά ντοκιμαντέρ είναι στο σύνολό τους καλύτερα από τις ταινίες μυθοπλασίας - Τρία παραδείγματα

Τα πολυσυζητημένα «Αδέσποτα Κορμιά», ένα ερωτικό προσκύνημα στη Σαπφώ και ένα στοιχειωμένο σκακιστικό καφενείο στην καρδιά του αθηναϊκού κέντρου: Τρεις ταινίες που ξεχώρισαν στο 26ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Υπάρχει άνθρωπος που δεν έκλαψε με το «One Day» του Netflix;

The Review / Υπάρχει άνθρωπος που δεν έκλαψε με το «One Day» του Netflix;

Ο Γιάννης Βασιλείου και η Ναταλία Πετρίτη συζητούν για τα συν και τα πλην της παραγωγής του Netflix, για τους λόγους που δέθηκαν οι θεατές μαζί της και για άλλες πρόσφατες παραγωγές που θα έκαναν ακόμα και μια πέτρα να κλάψει.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Πάθη, μίση, ανταλλαγή εραστών και ατέλειωτοι καβγάδες: Το μυστικό παρασκήνιο πίσω από τις βελούδινες ταινίες του Τζέιμς Άιβορι

Οθόνες / Πάθη, μίση, ατέλειωτοι καβγάδες: Το παρασκήνιο πίσω από τις βελούδινες ταινίες του Τζέιμς Άιβορι

Ένα νέο ντοκιμαντέρ για το ντουέτο του παραγωγού Ισμαήλ Μέρτσαντ και του σκηνοθέτη Τζέιμς Άιβορι καθιστά σαφές ότι τα υποβόσκοντα πάθη στις ταινίες τους δεν ήταν τίποτα σε σύγκριση με ό,τι συνέβαινε πίσω από την κάμερα.
THE LIFO TEAM
Lee Grant: «Η εξορία μου από το Χόλιγουντ ήταν η καλύτερη εκπαίδευση που θα μπορούσα να φανταστώ»

Οθόνες / Λι Γκραντ: Μια «ακυρωμένη» ηθοποιός, μια ακόμα ενεργή και αξιόλογη σκηνοθέτιδα

To τρομερό ταλέντο που έκανε μπαμ από μακριά και το Χόλιγουντ κατέστρεψε χωρίς αιτία βρίσκεται πια στην κορυφή της λίστας με τους μεγαλύτερους (σε ηλικία) εν ζωή σκηνοθέτες. Η ιστορία της ζωής και της καριέρας του κοριτσιού με την κλεμμένη νεότητα είναι συγκλονιστική.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ