Ο Δημήτρης Εϊπίδης στο LIFO.gr

 Ο Δημήτρης Εϊπίδης στο LIFO.gr Facebook Twitter
0

 

 Ο Δημήτρης Εϊπίδης στο LIFO.gr Facebook Twitter
“Φέτος γιορτάζουμε μέσα από ένα μεγάλο αφιέρωμα τα 100 χρόνια ελληνικού κινηματογράφου. Το κοινό συμμετείχε ενεργά ψηφίζοντας την αγαπημένη του ταινία και διαμορφώνοντας την εικοσάδα ελλην. ταινιών που θα προβληθούν στις αίθουσες”

Κύριε Εϊπίδη  μπορείτε να μας μιλήσετε λίγο για το φετινό Φεστιβάλ; Τι να περιμένουμε; 

Μέσα από το φετινό πρόγραμμα του 55ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης περνούν οι πιο ενδιαφέρουσες εκφάνσεις του νέου ανεξάρτητου σινεμά, σε παγκόσμιο επίπεδο.
Νέοι δημιουργοί, καταξιωμένοι και ήδη αγαπημένοι θα διασταυρωθούν στις αίθουσες δίνοντας την ευκαιρία στους θεατές να επιλέξουν το σινεμά που αγαπούν.

Στο διεθνές διαγωνιστικό μας συστήνονται πρωτοεμφανιζόμενοι δημιουργοί με ταλέντο και άποψη, στους Ανοιχτούς Ορίζοντες συνεχίζουμε να ανακαλύπτουμε κινηματογραφικά ρεύματα και τάσεις, ενώ οι Ματιές στα Βαλκάνια επικεντρώνονται σε γειτονικές χώρες, στο παρελθόν και το παρόν τους.

Οι νέες ταινίες αγαπημένων σκηνοθετών όπως οι Φατίχ Ακίν, ο οποίος θα είναι και παρών, Κριστόφ Ονορέ , Μίρα Ναΐρ, Άμος Γκιτάι, Τζέσικα Χάουσνερ και Νουρί Μπιλγκέ Τζεϊλάν, θα προβληθούν φέτος στο φεστιβάλ.

Και φυσικά πρωταγωνιστικό ρόλο παίζει φέτος και το ελληνικό σινεμά, καθώς γιορτάζουμε μέσα από ένα μεγάλο αφιέρωμα τα 100 χρόνια ελληνικού κινηματογράφου.

Εδώ το κοινό συμμετείχε ενεργά ψηφίζοντας την αγαπημένη του ταινία και διαμορφώνοντας την εικοσάδα ταινιών που θα προβληθούν στις αίθουσες της διοργάνωσης.

Είναι διαφορετικό να εμπνέεσαι από ταινίες και διαφορετικό να τις κοπιάρεις. Είναι σημαντικό για τους νέους σκηνοθέτες να μην φοβούνται να αρθρώσουν τον δικό τους λόγο. Να έχουν τη δική τους φωνή, ακόμη κι αν αυτή έχει ψεγάδια.

Δράσεις της φετινής διοργάνωσης για τις οποίες είστε ιδιαίτερα υπερήφανος και θεωρείτε ότι έχουν ξεχωριστό ενδιαφέρον;

Υπερήφανος είμαι για το φεστιβάλ συνολικά, αν θέλετε όμως να εστιάσω κάπου θα έλεγα ότι τα αφιερώματα είναι αυτά που διαθέτουν ξεχωριστό ενδιαφέρον. Μέσα από τα αφιερώματα το κοινό ανακαλύπτει το μεγάλο σινεμά, εκείνο που πρωτοτυπεί και δίνει νέα ώθηση στην Έβδομη Τέχνη.
Φέτος υποδεχόμαστε στη Θεσσαλονίκη δημιουργούς διαφορετικούς μεταξύ τους που έχουν όμως ένα κοινό στοιχείο:

Είναι όλοι, ο καθένας στο είδος του, μοναδικός. Η Χάνα Σιγκούλα, μούσα του Φασμπίντερ, η οποία θα είναι μαζί μας φέτος για να παρουσιάσει τις ταινίες της. Το φεστιβάλ θα την τιμήσει, ενώ η ίδια θα συμμετάσχει και σε μια ξεχωριστή εκδήλωση που συνδυάζει το σινεμά με τη μουσική.
Στα αφιερώματα φέτος προτείνουμε το έργο του Σέρβου κινηματογραφιστή Ζέλιμιρ Ζίλνικ, ενός πραγματικού ακτιβιστή της εικόνας με πολιτική φωνή, με ταινίες που δεν έχουν προβληθεί ποτέ στην Ελλάδα. Ο ίδιος θα παραβρεθεί και θα συνομιλήσει με το κοινό σε ένα ιδιαίτερο masterclass.
Το δεύτερο masterclass της διοργάνωσης θα δώσει ο Ραμίν Μπαχράνι απ' τις νέες φωνές του νέου ανεξάρτητου αμερικανικού σινεμά, ενώ μαζί μας θα είναι και ο Ούγγρος σκηνοθέτης Κόρνελ Μούντρουτσο.

Μάλιστα η ταινία του "White Dog" που απέσπασε το βραβείο του τμήματος Ένα Κάποιο Βλέμμα στο φεστιβάλ Κανών θα ανοίξει την αυλαία της 55ης διοργάνωσης.

Η ταινία λήξης απ' την άλλη πλευρά, με τίτλο "Ένα περιστέρι έκατσε σε ένα κλαδί, συλλογιζόμενο την ύπαρξη του" φέρει την υπογραφή του Σουηδού σκηνοθέτη Ρόι Άντερσον, νικητή του πρόσφατου φεστιβάλ Βενετίας.

 Ο Δημήτρης Εϊπίδης στο LIFO.gr Facebook Twitter
Με τον σκηνοθέτη Τζιμ Τζάρμους στο περσινό Φεστιάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (Νοεμ. 2013)

Ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση της διοργάνωσης ενός διεθνούς φεστιβάλ κινηματογράφου σήμερα;

Οι προσκλήσεις είναι πολλές και σε πολλά επίπεδα.
Οικονομική αρχικά, καθώς οι καιροί είναι δύσκολοι και καλούμαστε να πραγματοποιούμε ένα φεστιβάλ με χαμηλό προϋπολογισμό, διατηρώντας ταυτόχρονα την ποιότητα σε υψηλό επίπεδο.
Πρόκληση είναι επίσης η ίδια η καλλιτεχνική πρόταση που απευθύνουμε στους θεατές. Ο χώρος των φεστιβάλ είναι ανταγωνιστικός και οφείλεις να ανακαλύπτεις πρώτος τους δημιουργούς, τις ταινίες, τα ρεύματα του αύριο. Κάθε μια ταινία που προστίθεται στο πρόγραμμα ενός φεστιβάλ αντιπροσωπεύει όλες τις προκλήσεις, τις απαιτήσεις, αλλά και το όραμα για έναν κινηματογράφο που εξελίσσεται διαρκώς.

Σε εξαιρετικά δύσκολες συγκυρίες κατορθώσαμε να εξυγιάνουμε το φεστιβάλ κάνοντας τρομερή οικονομία σε όλα τα επίπεδα. Συνεχίζουμε με ακόμη περισσότερη οικονομία, σε μια εποχή που και η χρηματοδότηση είναι η μικρότερη από κάθε άλλη φορά.

 

Μεγάλος ντόρος είχε δημιουργηθεί παλαιότερα και για τα μεγάλα οικονομικά προβλήματα και χρέη του Φεστιβάλ. Ποια είναι σήμερα η εικόνα του, και τι χρειάστηκε για την εξυγίανση του θεσμού;

Σε εξαιρετικά δύσκολες συγκυρίες κατορθώσαμε να εξυγιάνουμε το φεστιβάλ, κάνοντας τρομερή οικονομία σε όλα τα επίπεδα. Συνεχίζουμε την οικονομία, ακόμη περισσότερο, σε μια εποχή που και η χρηματοδότηση είναι η μικρότερη από κάθε άλλη εποχή. Όμως όταν αναλαμβάνεις μια υποχρέωση απέναντι σε έναν ιστορικό θεσμό και φυσικά απέναντι στο κοινό, οφείλεις να κάνεις το καλύτερο δυνατό, φυσικά στο μέτρο του ανθρώπινου.

Πώς νιώθετε για το λεγόμενο new weird wave of greek cinema, όρος που εφηύρε για πρώτη φορά ο Steve Rose της Guardian κι έχει έκτοτε προκαλέσει συζητήσεις επί συζητήσεων για τους νέους έλληνες δημιουργούς και το ύφος τους;

Πιστεύω ότι το ελληνικό σινεμά ανανεώνεται, και το λεγόμενο weird wave αποτελεί άλλη μια απόδειξη αυτής της ανανέωσης. Οι ταμπέλες δεν έχουν πραγματική σημασία. Σημασία έχει να προχωρά μπροστά ο κινηματογράφος, χωρίς αγκυλώσεις. Κάθε νέο ρεύμα είναι ώθηση προς μια άλλη εποχή και προσωπικά την υποστηρίζω με κάθε τρόπο.

Τι θα συμβουλεύατε έναν νέο δημιουργό που προσπαθεί να φτιάξει ταινίες στην σημερινή Ελλάδα;

Να επιμένει, να ρισκάρει, να μην φοβάται να αρθρώσει τον δικό του λόγο, και σε καμία περίπτωση να μην υιοθετεί τη γλώσσα άλλων δημιουργών. Είναι διαφορετικό να εμπνέεσαι από ταινίες και διαφορετικό να τις κοπιάρεις. Είναι σημαντικό για τους νέους σκηνοθέτες να έχουν τη δική τους φωνή, ακόμη κι αν αυτή έχει ψεγάδια. Αυτά διορθώνονται με την εμπειρία και τον χρόνο, όμως το ύφος , η συνέπεια στον εαυτό σου, και η ειλικρίνεια είναι βασική πρώτη ύλη για κάθε νέα προσπάθεια.

 Ο Δημήτρης Εϊπίδης στο LIFO.gr Facebook Twitter
Με τον Αλεξάντερ Πέιν ο οποίος ήταν πρόεδρος της κριτικής επιτροπής της περσινής διοργάνωσης - στη λήξη της οποίας είχε προβληθεί και το Νεμπράσκα.

Πώς βλέπετε σήμερα το μέλλον του Φεστιβάλ;

Θέλω να είμαι αισιόδοξος ακόμη κι όταν όλα συμβάλλουν για το αντίθετο. Η απαισιοδοξία είναι αντιδημιουργική και δεν βοηθά σε τίποτα.

Τέλος, κ. Εϊπίδη, πρωταγωνιστείτε στον χώρο του κινηματογράφου εδώ και δεκαετίες. Διατηρείτε ακόμα τον ίδιο ενθουσιασμό γι' αυτόν, ή το βάρος της επαγγελματικής ενασχόλησης έχει αλλάξει το πώς νιώθετε για το σινεμά;

Τη στιγμή που ανάμεσα στις αμέτρητες ταινίες που παρακολουθώ, ανακαλύπτω εκείνη που αξίζει να την μοιραστώ με το κοινό, έχω όχι μόνο τον ίδιο αλλά περισσότερο ενθουσιασμό απ' όταν ξεκίνησα στον χώρο του κινηματογράφου. Κι αυτό γιατί με τα χρόνια αλλάζει σίγουρα ο τρόπος που βλέπεις σινεμά, αλλάζει η προοπτική σου, αλλάζεις εσύ ο ίδιος. Το μόνο που δεν αλλάζει είναι η αγάπη σου για το σινεμά.

Το ελληνικό σινεμά ανανεώνεται, και το λεγόμενο weird wave αποτελεί άλλη μια απόδειξη αυτής της ανανέωσης. Οι ταμπέλες δεν έχουν σημασία. Σημασία έχει να προχωρά μπροστά ο κινηματογράφος, χωρίς αγκυλώσεις

Ο Διευθυντής του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Ο Δημήτρης Εϊπίδης σπούδασε Αγγλική Λογοτεχνία και Αμερικανικό Θέατρο στο Σαν Φρανσίσκο, Σκηνοθεσία Θεάτρου στην Νέα Υόρκη, ενώ είναι και απόφοιτος της Σχολής Κινηματογράφου του Λονδίνου.

Το 1971 ίδρυσε το Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Μόντρεαλ το οποίο και διηύθυνε επί 14 χρόνια, ενώ μέχρι σήμερα παραμένει διευθυντής του διεθνούς του προγράμματός του. Από το 1988 είναι υπεύθυνος διεθνούς προγράμματος του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τορόντο, και από το 1995 έως σήμερα, είναι επίσης διευθυντής προγράμματος του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Ισλανδίας στο Ρέικιαβικ.

Στην Θεσσαλονίκη:
Από το 1992 έως το 2005 ο Δημήτρης Εϊπίδης διηύθυνε το παράλληλο τμήμα του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, "Νέοι Ορίζοντες".


Το 1999, του απονεμήθηκε το τιμητικό βραβείο της FIPRESCI (Διεθνής Συνομοσπονδία Κριτικών Κινηματογράφου) για την ποιότητα και την πρωτοτυπία των προγραμμάτων των "Νέων Οριζόντων".


Την ίδια χρονιά ίδρυσε το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης -που έχει χαρακτηριστεί το τρίτο σημαντικότερο στον ευρωπαϊκό χώρο (Μedia)- και το οποίο συνεχίζει να διευθύνει έως και σήμερα.
Την άνοιξη του 2014 ανέλαβε την θέση του Διευθυντή του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσαλονίκης.

Έχει διδάξει Ιστορία Κινηματογράφου σε Πανεπιστήμια του Μόντρεαλ, έχει υπάρξει μέλος κριτικής επιτροπής σε πολλά διεθνή κινηματογραφικά φεστιβάλ, μεταξύ των οποίων αυτό του Σαν Σεμπαστιάν, της Αβινιόν, της Σεούλ, της Φιλαδέλφειας, του Μπιλμπάο, του Κάρλοβι Βάρι, του Άμστερνταμ, κ.ά, ενώ από το 2001 είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου.

0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Είναι η «Κιούκα» η «ελληνική ταινία της χρονιάς»;

The Review / Τι είναι αυτό που κάνει την ταινία «Κιούκα» να συζητιέται τόσο;

O Χρήστος Παρίδης συνομιλεί με τη Βένα Γεωργακοπούλου για την ταινία «Κιούκα: Πριν το τέλος του καλοκαιριού» του 31χρονου Κωστή Χαραμουντάνη. Πώς καταφέρνει το όραμα ενός millennial σκηνοθέτη να ξεχωρίζει στο σύγχρονο ελληνικό σινεμά — και γιατί αξίζει την προσοχή μας;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ρίτσαρντ Γκιρ: Η αβάσταχτη γοητεία της σεμνότητας 

Οθόνες / Ρίτσαρντ Γκιρ: Η αβάσταχτη γοητεία της σεμνότητας 

Με αφορμή την έξοδο του «Oh, Canada» στις εγχώριες αίθουσες, ανατρέχουμε στο σύνολο της καριέρας ενός σταρ που οι περισσότεροι θεωρούμε δεδομένο, ίσως επειδή όσα κάνει στην οθόνη φαντάζουν τόσο ανεπιτήδευτα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Κάν’ το όπως ο Γκοντάρ

Ανταπόκριση από τις Κάννες / Κάν’ το όπως ο Γκοντάρ

Ως άλλος Αμερικανός στο Παρίσι του ’60, ο Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ με τη φετινή του συμμετοχή, το ασπρόμαυρο «Nouvelle Vague», αποτίνει φόρο τιμής στον θρυλικό auteur του γαλλικού Νέου Κύματος, υπενθυμίζοντάς μας την τέχνη (και το θράσος) της νεότητας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Στις σχολικές γιορτές ο Θοδωρής Σελέκος ζήλευε τα φτερά αγγέλου που είχε ο φίλος του ο Παναγιώτης

Οθόνες / Στις σχολικές γιορτές ο Θοδωρής Σελέκος ζήλευε τα φτερά αγγέλου που είχε ο φίλος του ο Παναγιώτης

Ο Θοδωρής Σελέκος μεγάλωσε στο Νέο Ηράκλειο και ασχολείται με τον κινηματογράφο . Στα πρώτα του βήματα ήταν μέρος της κολεκτίβας ATH KIDS. Έχει σκηνοθετήσει βιντεοκλίπ για καλλιτέχνες όπως ο Ethismos, ο Saske, οι Sworr και διαφημιστικά για brands όπως η Muerte Inc. Παλιότερα άκουγε περισσότερη hip-hop μουσική. Τώρα ακούει jazz και soul. Η πρώτη ταινία μικρού μήκους του ονομάζεται «Can you water a garden with tears?». Του αρέσει η ησυχία και οι αργές ταινίες.
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΚΟΥΛΑΚΗ
Χολιγουντιανή απόβαση στην Κρουαζέτ, μια πολιτική διαμαρτυρία αλλά και «ψαλίδι» στο γυμνό

Κάννες 2025 / Χολιγουντιανή απόβαση στην Κρουαζέτ, μια πολιτική διαμαρτυρία αλλά και «ψαλίδι» στο γυμνό

Στην τελετή έναρξης του Φεστιβάλ Καννών, ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο εξαπέλυσε για ακόμη μία φορά σφοδρή κριτική κατά της αμερικανικής πολιτικής, μια μικρή γαλλική ταινία εγκαινίασε το φεστιβάλ, ενώ οι λαμπερές σταρ υποχρεώθηκαν να περιορίσουν τις ημίγυμνες εμφανίσεις τους στο κόκκινο χαλί.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ποιος είναι τελοσπάντων αυτός ο Λεός Καράξ;

Οθόνες / Λεός Καράξ: Ποιος είναι ο σκηνοθέτης του Holy Motors;

«Δεν είμαι εγώ», δηλώνει ο ασυμβίβαστος Γάλλος δημιουργός στον τίτλο της φιλμικής του αυτοβιογραφίας, εντείνοντας το μυστήριο γύρω από το πρόσωπό του και προσθέτοντας ακόμη μία ψηφίδα σε ένα συναρπαστικό καλλιτεχνικό work in progress.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Ένκε Φεζολλάρι

Μυθολογίες / «Όποτε θέλω να κλάψω, βλέπω το The Hours»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Ένκε Φεζολλάρι

Το πρώτο ερωτικό σκίρτημα ήρθε με το Persona του Μπέργκμαν. Όταν είδε το Happy Together του Wong Kar-Wai, ήθελε να ουρλιάξει. Τα παθιασμένα συναισθήματα έχουν τον πρώτο λόγο στην κινηματογραφική λίστα του ηθοποιού και σκηνοθέτη.
«Becoming Led Zeppelin»: Το χρονικό του βαρύτερου ροκ συγκροτήματος όλων των εποχών

Pulp Fiction / Led Zeppelin: Ένα ντοκιμαντέρ για το «βαρύτερο» ροκ συγκρότημα όλων των εποχών

Το ντοκιμαντέρ «Becoming Led Zeppelin» του Μπέρναρντ ΜακΜάχον παρουσιάζει την ιστορία του θρυλικού hard rock συγκροτήματος, φωτίζοντας το background των μελών του και τις περιστάσεις που οδήγησαν στην ίδρυσή του, φτάνοντας μέχρι και την κυκλοφορία του δεύτερου άλμπουμ τους και την απαρχή της απόλυτης δόξας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
movies

Οθόνες / Η Σταχτοπούτα αλλιώς και 5 ακόμα λόγοι για να πάτε σινεμά

Το διάσημο παραμύθι γίνεται ταινία τρόμου, εφηβικά δράματα και η καινούργια σκηνοθετική δουλειά του διεθνούς φήμης Έλληνα διευθυντή φωτογραφίας Φαίδωνα Παπαμιχαήλ – Τι παίζει από σήμερα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
THE LIFO TEAM
Φαίδων Παπαμιχαήλ: «Παντού με περνούν για ξένο, δεν έχω πλέον μητρική γλώσσα»

Pulp Fiction / «Παντού με περνούν για ξένο, δεν έχω πλέον μητρική γλώσσα»

Με αφορμή τη νέα του ταινία, ο σημαντικός διευθυντής φωτογραφίας και σκηνοθέτης Φαίδων Παπαμιχαήλ αφηγείται στον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο τη συναρπαστική διαδρομή της ζωής του από τα πρώτα του βήματα μέχρι τις μεγαλύτερες στιγμές της καριέρας του.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
El Eternauta: Το θρυλικό κόμικ μεταφέρθηκε στο Netflix σε μια σειρά υψηλών προδιαγραφών

Daily / El Eternauta: Το θρυλικό κόμικ μεταφέρθηκε στο Netflix σε μια σειρά υψηλών προδιαγραφών

«Ο κοσμοναύτης του απείρου» έκανε πρεμιέρα πριν από μερικές μέρες, σε μια μεταφορά αντάξια του θρύλου που συνοδεύει τόσο το έργο όσο και τον δημιουργό του, ο οποίος βρήκε τραγικό τέλος στα χέρια της αργεντινής χούντας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ