Ο Αθηναίος της εβδομάδας: Άγγελος Φραντζής

Ο Αθηναίος της εβδομάδας: Άγγελος Φραντζής Facebook Twitter
0
Ο Αθηναίος της εβδομάδας: Άγγελος Φραντζής Facebook Twitter
Ζω κάνοντας πράγματα σχετικά με τον χώρο μου, αλλά άλλα. Σίγουρα κανένας μας δεν ζει από τις ταινίες.... Φωτό: Πάρις Ταβιτιάν/ LIFO

Όταν ήμουν μικρός, έκανα κόμικς. Η ταινία που με έναν τρόπο με έκανε να στραφώ στον κινηματογράφο ήταν το Σατυρικόν του Φελίνι. Όταν την είδα ήμουν έφηβος και ήθελα να μάθω πώς γίνεται αυτό. Το φανταστικό με έλκει και με κάποιον τρόπο τρυπώνει στις ταινίες μου. Τελείωσα τη σχολή κινηματογράφου το 1993 στις Βρυξέλλες. Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία μου είναι η Πολαρόιντ. To Σύμπτωμα, η τέταρτη.


Όταν έκανα την Πολαρόιντ, τα πράγματα ήταν πολύ πιο οριοθετημένα, με έναν τρόπο πολύ πιο αρτηριοσκληρωτικό. Υπήρχε μια συγκεκριμένη επετηρίδα χρηματοδότησης, δύσκολα ένας νέος άνθρωπος ξεκινούσε να κάνει μια μεγάλου μήκους ταινία. Όταν έκανα την πρώτη μεγάλου μήκους, στα 28, ήμουν ο πιο πιτσιρικάς. Τώρα, ευτυχώς, ξεκινούν πολύ πιο νέα παιδιά. Έπρεπε να φτάσεις 40 για να είσαι νέος σκηνοθέτης με την πρώτη σου ταινία και στα 50 ήσουν ακόμα νέος, γιατί έκανες τη δεύτερη. Μέσα σε μια τέτοια κατάσταση έχει σημασία να μην είσαι σκληρός και άκαμπτος. Αυτού του είδους τα πράγματα τα αντιμετώπιζα με μεγαλύτερη αισιοδοξία και ελαφρότητα. Και με μια πίστη του τύπου «πάμε να το κάνουμε». Δεν είχαμε μία, τίποτα, και ξαφνικά βρίσκαμε κάποια χρήματα και κάναμε την ταινία. Το ίδιο ακριβώς συνέβη και σε αυτή την ταινία, την τέταρτη. Γι' αυτό λέω ότι δεν έχουν αλλάξει πολλά. Κάνοντας πολλά πράγματα ενδιαμέσως μέχρι να φτιάξεις την τέταρτη ταινία σου, έχει τρομερό ενδιαφέρον το γεγονός ότι τελικά γίνεται όπως η πρώτη.

Κάποτε δεν πίστευε κανείς στις ταινίες που κάναμε. Το κράξιμο ήταν αδιανόητο. Το ελληνικό σινεμά δεν υπήρχε στον παγκόσμιο χάρτη.


Αυτό που δεν έχει αλλάξει καθόλου, και είναι το πιο απογοητευτικό όλα αυτά τα χρόνια, είναι ότι δεν υπάρχει καμία συνέχεια στα πράγματα. Καταρχάς, δεν υπάρχει πολιτιστική πολιτική. Όταν κάποιες στιγμές γίνεται κάτι καλό, δεν έχει καμία συνέχεια. Αλλάζουν οι υπουργοί και χάνονται τα πάντα, όλο το πακέτο, πρέπει να ξεκινήσουμε από την αρχή. Και χρειάζεται πάλι χρόνος, να τα πάρουμε όλα από την αρχή, μέχρι να καταλάβει ο καθένας τι είναι αυτό που κάνει – μιλάμε για την καλή περίπτωση, που ο υπουργός καταλαβαίνει.


Κάποτε δεν πίστευε κανείς στις ταινίες που κάναμε. Το κράξιμο ήταν αδιανόητο. Το ελληνικό σινεμά δεν υπήρχε στον παγκόσμιο χάρτη. Υπήρχε μόνο ο Αγγελόπουλος και τίποτε άλλο. Αυτό αναποδογύρισε. Μέσα σε λίγα χρόνια, και κυρίως λόγω του Λάνθιμου και κάποιων άλλων, οι ταινίες μας έκαναν ένα «μπαμ» και φύγαν έξω. Και από κει που είχες μια ταινία και πουθενά να τη δώσεις, ξαφνικά είχες όλα τα φεστιβάλ να σε κοιτάζουν και να σου λένε «φέρ' την». Αυτό είχε να κάνει με πάρα πολλά πράγματα. Με το ότι κάποιοι άνθρωποι επέμειναν και μπόρεσαν να κάνουν τις ταινίες τους με ελάχιστα μέσα και έναν τρόπο τελείως δικό τους, που δεν ήταν καθόλου αποδεκτός εξαρχής. Αυτό το «έξω πάμε καλά» το αντιμετωπίσαμε με επαρχιωτισμό, δεν το προχωρήσαμε. Σε αυτό το περιβάλλον σπάνια μπορούν οι αποδέκτες να δουν με καθαρότητα το αποτέλεσμα, βγάζοντάς του το περιτύλιγμα. Χωρίς να αναρωτιούνται ποιανού είναι και τι έχει κάνει πριν. Στις αίθουσες, μια-δυο ταινίες αυτού του χώρου θα καταφέρουν να κάνουν κάτι καλύτερο. Η επαφή μέσω των εισιτηρίων έχει χαθεί κατά ένα μεγάλο κομμάτι και είναι αλήθεια ότι τα εισιτήρια που κάνει μια ταινία arthouse εδώ στην Ελλάδα είναι δύο προβολές σε ένα φεστιβάλ με γεμάτη αίθουσα.

Ο Αθηναίος της εβδομάδας: Άγγελος Φραντζής Facebook Twitter
Οι ταινίες που κάνω είναι πολύ διαφορετικές γιατί βαριέμαι και μου αρέσει να βουτάω σε διαφορετικό κάθε φορά σύμπαν... Φωτό: Πάρις Ταβιτιάν/ LIFO


Ζω κάνοντας πράγματα σχετικά με τον χώρο μου, αλλά άλλα. Σίγουρα κανένας μας δεν ζει από τις ταινίες. Αυτό με πιέζει, γιατί είναι πολύ δύσκολο. Γιατί πρέπει να δουλεύεις πάρα πολύ ώστε να βγάλεις κάποια χρήματα για να σταματήσεις και να μπορέσεις να δουλέψεις την ταινία σου. Είναι εξοντωτικό και εννοείται πως αν δεν ήταν έτσι η πραγματικότητα, θα είχα κάνει τις διπλάσιες ταινίες – όχι τέσσερις, οκτώ. Αλλά αυτό είναι το τοπίο. Δεν είναι όμως μόνο εδώ έτσι. Μιλώ με φίλους μου σε διάφορες πόλεις της Ευρώπης, και κάπως έτσι είναι όταν κάνεις μια ταινία σε ένα τέτοιο περιβάλλον.


Υπάρχει μια μεταστροφή τα τελευταία χρόνια στην παραγωγή, προς το καλύτερο. Αυτό που έχει συμβεί είναι ότι υπάρχει μια γενιά παραγωγών που έχει αποκτήσει επαφή με το εξωτερικό, πράγμα που δεν υπήρχε πριν. Έχω μια άλλη ταινία, το Virus, που προετοίμαζα πριν αρχίσω το Σύμπτωμα και τελικά βρήκε χρηματοδότηση. Θα πάει για γύρισμα τον Φεβρουάριο, αλλά τη δουλεύω τέσσερα χρόνια. Το Σύμπτωμα το έκανα ενδιαμέσως γιατί δεν μπορούσα να περιμένω άλλο. Ένιωθα ορμή και ήθελα να μπω στη δουλειά, δεν άντεχα άλλο. Έτσι είναι οι αναμονές των χρηματοδοτήσεων, δυστυχώς, και το ίδιο ισχύει για άπειρα παραδείγματα ταινιών που μπορώ να σου αναφέρω.


Οι ταινίες που κάνω είναι πολύ διαφορετικές γιατί βαριέμαι και μου αρέσει να βουτάω σε διαφορετικό κάθε φορά σύμπαν. Είναι το δικό μου βλέμμα βέβαια, αλλά είναι τελείως διαφορετικό. Θέμα και ύφος για μένα είναι το ίδιο. Το ένα είναι προϊόν του άλλου για να μπορέσεις να αρθρώσεις ένα καλλιτεχνικό αποτέλεσμα που να έχει μια αξία. Εξαιρετικό ενδιαφέρον έχει και το να κάνω μια ταινία πολύ γρήγορα. Σε αντίθεση με το Virus, για το Σύμπτωμα, από την αρχική σύλληψη μέχρι το γύρισμα, πέρασαν μόνο 4 μήνες.

Ο Αθηναίος της εβδομάδας: Άγγελος Φραντζής Facebook Twitter
Αν μια ταινία μπορείς να την περιγράψεις, αυτό θα συμβεί σε επίπεδο διανοητικό. Μια ταινία είναι αυτά που δεν μπορείς να γράψεις, δεν μπορείς να πεις... Φωτό: Πάρις Ταβιτιάν/ LIFO


Με το Σύμπτωμα ένιωσα να είμαι ξανά στην αρχή. Η ταινία γεννήθηκε από κάποια παράξενα όνειρα που είδα το καλοκαίρι, που με βούτηξαν σε μια περιοχή που δεν είχα ξαναβουτήξει. Ήταν μια κατάδυση σε μια πολύ σκοτεινή περιοχή της ύπαρξης η οποία αφορά αυτό το αιώνιο θέμα –προϊόν του δυτικού πολιτισμού και άπειρων έργων τέχνης–, που έχει να κάνει με τη σύγκρουση ανάμεσα στην ενόρμηση και στην ηθική, με τα διπολικά στερεότυπα. Από τη μία είναι τα πρέπει και τα θέλω και από την άλλη το ότι είμαστε συνεχώς σε έναν κόσμο διπόλων: ο άντρας και η γυναίκα, το καλό και το κακό. Στην ταινία αυτό είναι ένας βασικός παράγοντας. Με μια φράση θα μπορούσα να πω ότι είναι μια ταινία για όλα όσα νομίζουμε ότι είναι ο διάβολος. Είναι μια ιστορία φανταστικού κινηματογράφου με μια καρδιά μελοδράματος.


Αν μια ταινία μπορείς να την περιγράψεις, αυτό θα συμβεί σε επίπεδο διανοητικό. Μια ταινία είναι αυτά που δεν μπορείς να γράψεις, δεν μπορείς να πεις. Γιατί υπάρχουν πράγματα απέναντι στα οποία πρέπει να είσαι πάντα ανοιχτός. Που δεν λέγονται και, ακόμα περισσότερο, δεν σχεδιάζονται. Το ζήτημα είναι πόσο ανοιχτός είσαι εσύ να δεις αυτό που μπορεί να συμβεί στο σινεμά και πουθενά αλλού: να σου επιτρέψει ένας ηθοποιός να διαγνώσεις –χωρίς να έχει μια δραματική σκηνή ή να μιλά– στο πρόσωπό του σαράντα διαφορετικά πράγματα που έχουν συμβεί. Να σου πει μια ολόκληρη ιστορία, χωρίς να σου μιλήσει καθόλου. Αυτό είναι το πιο γοητευτικό, κάτι για το οποίο είμαι ευγνώμων που έχει συμβεί.


Η ταινία Σύμπτωμα του Άγγελου Φραντζή θα προβληθεί στις Νύχτες Πρεμιέρας.

Ευχαριστούμε το μπαρ kolokotroni 9 για την ευγενική παραχώρηση του χώρου της φωτογράφισης

Οθόνες
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η Ειρήνη Παπά μέσα από 9 ταινίες και 1 ντοκιμαντέρ

Οθόνες / Ειρήνη Παπά: Οι σημαντικότερες ταινίες της για ένα πενθήμερο στην Ταινιοθήκη

Την αποκάλεσαν «Καρυάτιδα», συνέβαλε στο να φτάσει το αρχαίο δράμα στο Χόλιγουντ, υπήρξε μια αληθινή σταρ. Αυτή την εβδομάδα μπορούμε να δούμε ξανά την «Αντιγόνη», τις «Τρωάδες», το «Ζ» και άλλες ταινίες που η Ειρήνη Παπά σφράγισε με την ερμηνεία της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Η αιώνια και οικουμενική θεία Μπεμπέκα

Daily / Η αιώνια και οικουμενική θεία Μπεμπέκα

Η αναγγελία του θανάτου της Άννας Κυριακού προκάλεσε βαθιά συγκίνηση και θλίψη καθώς πολλοί έμοιαζαν να πενθούν όχι τόσο την απώλεια της ίδιας της ηθοποιού όσο του χαρακτήρα της στις «Tρεις Χάριτες», κι ας έχουν περάσει τρεις δεκαετίες από τότε.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Ανδρέας Αποστολίδης, συγγραφέας, σκηνοθέτης

Οι Αθηναίοι / Ανδρέας Αποστολίδης: «Πλέον το αστυνομικό μυθιστόρημα ανθεί ως παραγωγή, αλλά δεν ανανεώνεται»

Επί δικτατορίας σχετιζόταν με παράνομες οργανώσεις και έφτασε να κατηγορηθεί ως ηθικός αυτουργός της κατάληψης του Πολυτεχνείου. To ταξίδι του με την αστυνομική λογοτεχνια ξεκίνησε με μια μετάφραση του Ρέιμοντ Τσάντλερ. Σειρά πήραν η Χάισμιθ, ο Ελρόι και άλλοι σπουδαίοι συγγραφείς. Μετά, έγραψε τα δικά του μυθιστορήματα, ασχολήθηκε με την αρχαιοκαπηλία και το ντοκιμαντέρ. O Ανδρέας Αποστολίδης αφηγείται τη ζωή του στη LiFO.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Buy yourself a butt plug: Γιατί όλοι μιλούν για την ταινία «Pillion»;

Οθόνες / Buy yourself a butt plug: Γιατί όλοι μιλούν για την ταινία «Pillion»;

Το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Χάρι Λάιτον, όπου ο Χάρι Μέλινγκ συνάπτει μια BDSM σχέση με τον Σκάρσγκαρντ, ήδη από το τρέιλερ έχει πυροδοτήσει συζητήσεις για τον σεξουαλικό προσανατολισμό του Σουηδού πρωταγωνιστή.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Με το «Chasing Dragons» ο Άκης Ζιάκκας ένωσε μονομιάς τις τρεις δρακολίμνες

Οθόνες / Ο Άκης Ζιάκας ενώνει σε μία διαδρομή τις τρεις Δρακόλιμνες

«Chasing Dragons»: 120 χιλιόμετρα, 8.000 μέτρα υψομετρική διαφορά σε μία μέρα. Μια ταινία που διαρκεί μία ώρα και καταγράφει αυτή τη συγκλονιστική διαδρομή που ξεπερνά τα όρια της αντοχής, σωματικής και ψυχολογικής.
ΜΙΝΑ ΚΑΛΟΓΕΡΑ
Mπιλ Κίντερ στη LiFO: «Oι ταινίες κινουμένων σχεδίων δεν είναι μόνο για παιδιά»

Οθόνες / Mπιλ Κίντερ: «Oι ταινίες κινουμένων σχεδίων δεν είναι μόνο για παιδιά»

Ο συνεργάτης του Κόπολα και υπεύθυνος μοντάζ και post-production σε ταινίες όπως το «Wall-e» μάς μίλησε για το μοντάζ στο animation, για την Pixar και για τότε που ένα στούντιο πλήρωσε 80 εκατομμύρια δολάρια τον Κόπολα για να μη γυρίσει μια ταινία. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Τζάρεντ Λέτο, Έμα Τόμσον, ο σκύλος Ίντι και άλλοι δύο λόγοι να πάτε σινεμά

Οθόνες / Τζάρεντ Λέτο, Έμα Τόμσον, ο σκύλος Ίντι και άλλοι δύο λόγοι να πάτε σινεμά

Η τρίτη και χειρότερη κατάθεση στο σύμπαν του «Tron», η πολυσυζητημένη ταινία τρόμου «Good Boy», το δεύτερο μέρος της τριλογίας του Νταγκ Γιόχαν Χάουγκερουντ και η Έμα Τόμσον ως ένοπλη προστάτιδα. Τι παίζει στα σινεμά από σήμερα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η μακρά αποκαθήλωση του Kanye West

Οθόνες / Η μακρά αποκαθήλωση του Kanye West

Το νέο ντοκιμαντέρ με τίτλο «In whose name?» παρουσιάζει τον Kanye West ως μια ιδιοφυΐα εγκλωβισμένη στο σώμα ενός παιδιού που βρίσκεται πάντα στα πρόθυρα ενός ακόμα κακομαθημένου ξεσπάσματος. Αρκεί αυτό για να αγνοήσουμε τα σφάλματά του;
THE LIFO TEAM
10 ταινίες για να μπείτε σε φθινοπωρινή διάθεση

Οθόνες / 10 ταινίες που θέλεις να βλέπεις και να είναι φθινόπωρο

Είναι τα κίτρινα φύλλα του Central Park; Η μελοδραματική ατμόσφαιρα; Αγγλικά τοπία στη βροχή; Κάτι πάντως ενώνει αυτές τις δέκα ταινίες και όταν τις βλέπεις θες να είναι και ο καιρός αλλιώτικος.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Steve: Η μοναξιά του δασκάλου μεγάλων αποστάσεων

Daily / Steve: Η μοναξιά του δασκάλου μεγάλων αποστάσεων

Ένα κρίσιμο και «μανιοκαταθλιπτικό» 24ωρο στη ζωή ενός εκπαιδευτικού σε ένα σχολείο για προβληματικούς εφήβους αποτελεί τον καμβά για το υπερκινητικό δράμα του Netflix με πρωταγωνιστή τον Κίλιαν Μέρφι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Νεριτάν Ζιντζιρία: «Η Ελλάδα έχει φετίχ να βαφτίζει τους νέους "φαινόμενα"»

Οθόνες / Νεριτάν Ζιντζιρία: «Η Ελλάδα έχει φετίχ να βαφτίζει τους νέους "φαινόμενα"»

Όταν αποφάσισε να γίνει κινηματογραφιστής, του είπαν ότι θα πεινάσει, αλλά με έναν πολύ δημιουργικό τρόπο. Έκανε τις πρώτες του ταινίες κυριολεκτικά με χώμα και νερό, αλλά πλέον τρέχει παράλληλα οκτώ πρότζεκτ. Κάνει σινεμά συνομιλώντας με το σινεμά του Γιάνναρη, του Δαμιανού, του Παπατάκη. Ο Νεριτάν Ζιντζιρία αφηγείται τη ζωή του στη LifO.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
When Nobody’s Watching: Πριν κλωτσήσουν τη μπάλα, πρέπει να νικήσουν την προκατάληψη

Οθόνες / When Nobody’s Watching: Πριν κλωτσήσουν τη μπάλα, πρέπει να νικήσουν την προκατάληψη

Η Ελλάδα κάνει τα πρώτα της σοβαρά βήματα για να σταθεί ισότιμα στο ευρωπαϊκό γήπεδο του γυναικείου ποδοσφαίρου - Το νέο ντοκιμαντέρ του ΠΣΑΠΠ, “When Nobody’s Watching”, ρίχνει φως στις ζωές των αθλητριών που παλεύουν μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Η δραματική στροφή του The Rock και άλλοι 3 λόγοι να πάτε σινεμά

Οθόνες / Η δραματική στροφή του The Rock και άλλοι 3 λόγοι να πάτε σινεμά

Ακόμα μια κινηματογραφική μεταφορά του Δράκουλα, ένα κινέζικο animation που είναι η πέμπτη εμπορικότερη ταινία όλων των εποχών αλλά και η επανακυκλοφορία του «Avatar: The Way of Water» - Τι παίζει από σήμερα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη
THE LIFO TEAM
«Good Boy»: Ναι, ο σκύλος σας βλέπει φαντάσματα» ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ

Οθόνες / «Good Boy»: Ναι, ο σκύλος σας βλέπει φαντάσματα

Η πολυσυζητημένη ταινία τρόμου του Μπεν Λέονμπεργκ δίνει σάρκα και οστά σε έναν από τους μεγαλύτερους φόβους των ιδιοκτητών σκύλου και αντλεί τη συγκίνησή της από τον αρραγή δεσμό ανθρώπου και ζώου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ