Κυκλοφορεί ξανά η ρομαντική κομεντί με πρωταγωνιστή τον David Bowie που σχεδόν κανείς δεν έχει δει

Κυκλοφορεί επιτέλους η ρομαντική κομεντί με πρωταγωνιστή τον David Bowie που κανείς σχεδόν δεν έχει δει Facebook Twitter
Η ταινία ίσα που κυκλοφόρησε το 1992 για να εξαφανιστεί αμέσως, και έκτοτε είναι σχεδόν αδύνατο να την δει κανείς.
0

Ακόμα και οι μεγαλύτεροι θαυμαστές του Ντέιβιντ Μπόουι μπορεί να αγνοούν τη μοναδική του απόπειρα στο είδος της ρομαντικής κομεντί. Δικαιολογημένα. Η ταινία ίσα που κυκλοφόρησε το 1992 για να εξαφανιστεί αμέσως, και έκτοτε είναι σχεδόν αδύνατο να την δει κανείς. Τώρα όμως, ο σκηνοθέτης της έχει επιτυχώς διεκδικήσει, αποκαταστήσει, και ξαναμοντάρει την ταινία που έχει τίτλο «The Linguini Incident», και κάνει το ντεμπούτο της σε Blu-ray αυτή την εβδομάδα.

Ο Ρίτσαρντ Σέπαρντ ήταν μόλις 25 ετών όταν σκηνοθέτησε αυτή την ιδιόρρυθμη, αρχετυπικά νεοϋορκέζικη indie ταινία. Όπως ήταν χαρακτηριστικό της εποχής, ο χαμηλός προϋπολογισμός συγκεντρώθηκε από πολλές πηγές. «Όλη η ταινία χρηματοδοτήθηκε πολύ περίεργα», λέει σήμερα ο σκηνοθέτης. «Είχαμε χρήματα από μικρές εταιρείες home video, χρήματα από πωλήσεις στο εξωτερικό αλλά και κάποια μυστηριώδη κεφάλαια – πολλά μυστηριώδη κεφάλαια…».

Το πρώτο του κατόρθωμα στο κάστ της ταινίας ήρθε νωρίς, όταν προσέλκυσε τη Ροζάνα Αρκέτ, γνωστή ήδη τότε από ταινίες ανάλογου ύφους όπως το «After Hours» του Σκορσέζε και το «Desperately Seeking Susan» όπου εμφανιζόταν και η Madonna.

Ο Σέπαρντ πήρε το θάρρος και έστειλε το σενάριο στον Μπόουι, με την ιδέα ότι μαζί με τον Μικ Τζάγκερ θα μπορούσαν σε ρόλους σπέσιαλ γκεστ σταρ να υποδυθούν τους φαντεζί  εστιάτορες της ταινίας. «Το στείλαμε αφελώς μόνο σ’ αυτούς, για να παίξουν αυτούς τους δύο μικρούς ρόλους, χωρίς να τους προσφέρουμε χρήματα, χωρίς τίποτα», θυμάται ο Σέπαρντ.

Τι την έκανε λοιπόν να ρισκάρει με αυτόν τον νεαρό, αρχάριο σκηνοθέτη; «Μου άρεσε το σενάριο», λέει σήμερα η ίδια. «Απλά πίστευα ότι ήταν καλογραμμένο και αστείο ... και μετά, σαν από θαύμα, εμφανίστηκε ο Ντέιβιντ Μπόουι, γεγονός πραγματικά συναρπαστικό».

Κυκλοφορεί επιτέλους η ρομαντική κομεντί με πρωταγωνιστή τον David Bowie που κανείς σχεδόν δεν έχει δει Facebook Twitter
Ο Μπόουι με τον σκηνοθέτη της ταινίας Ρίτσαρντ Σέπαρντ.

Ο Σέπαρντ πήρε το θάρρος και έστειλε το σενάριο στον Μπόουι, με την ιδέα ότι μαζί με τον Μικ Τζάγκερ θα μπορούσαν σε ρόλους σπέσιαλ γκεστ σταρ να υποδυθούν τους φαντεζί εστιάτορες της ταινίας. «Το στείλαμε αφελώς μόνο σ’ αυτούς, για να παίξουν αυτούς τους δύο μικρούς ρόλους, χωρίς να τους προσφέρουμε χρήματα, χωρίς τίποτα», θυμάται ο Σέπαρντ. «Προς μεγάλη μας έκπληξη όμως, λάβαμε ένα σημείωμα από τον Μπόουι που έλεγε: "Ενδιαφέρομαι για την ταινία σας, αλλά δεν θέλω να παίξω αυτόν τον ρόλο. Θα ήθελα να παίξω τον πρωταγωνιστή"».

Ο πρωταγωνιστής ήταν ο Μόντε, ένας Βρετανός μπάρμαν σε ένα ψαγμένο εστιατόριο του νεοϋορκέζικου downtown, ο οποίος προσπαθεί να πείσει μια από τις συναδέλφους του, τη φιλόδοξη Λούσι (Ροζάνα Αρκέτ), να παντρευτούν για να πάρει την πράσινη κάρτα, αντ' αυτού όμως παρασύρεται στο να τη βοηθήσει να ληστέψει τους εργοδότες τους. Την μουσική της ταινίας είχε γράψει ο μελλοντικός υποψήφιος για Όσκαρ, Τόμας Νιούμαν, ενώ χρέη διευθυντή φωτογραφίας έκανε ο Ρόμπερτ Γέομαν, αργότερα συνεργάτης του Γουές Άντερσον. Η ταινία γυρίστηκε το 1990, μέσα σε 30 ημέρες.

«Ήταν τόσο υπέροχος στο πλατό», λέει η Αρκέτ για τον Μπόουι. «Μου άρεσε πολύ να δουλεύω μαζί του, μου άρεσε η ενέργειά του και η ικανότητά του να μπορεί να συνδεθεί με τη στιγμή – αυτό που αποτελεί το όνειρο για έναν ηθοποιό».

Όμως η χαλαρή, συνεργατική ατμόσφαιρα που επικρατούσε στα γυρίσματα της ταινίας, εξατμίστηκε μετά το τέλος τους. Ο Σέπαρντ είχε πέντε εβδομάδες μόνο για να παραδώσει το τελικό μοντάζ, οπότε το κόψιμο που έκανε στην ταινία του ήταν περισσότερο μια πρόχειρη συρραφή. «Είχα μια λίστα με πράγματα που ήθελα να αλλάξω», εξηγεί, αλλά επειδή ήταν ένας ανίσχυρος αρχάριος σκηνοθέτης, η ταινία μονταρίστηκε χωρίς την επίβλεψή του.

Κυκλοφορεί επιτέλους η ρομαντική κομεντί με πρωταγωνιστή τον David Bowie που κανείς σχεδόν δεν έχει δει Facebook Twitter
«Ήταν τόσο υπέροχος στο πλατό», λέει η Αρκέτ για τον Μπόουι.

«Υπήρχαν περίεργα jump cuts, λήψεις που διαρκούσαν πολύ», λέει και προσθέτει: «Απλά, δεν είχε ρυθμό». Εκείνη η 98λεπτη εκδοχή κυκλοφόρησε με συνοπτικές διαδικασίες σε κάποιες αμερικανικές αίθουσες την άνοιξη του 1992 – ένα μεγαλύτερης διάρκειας cut διανεμήθηκε στην Ευρώπη. Οι κριτικές κυμάνθηκαν από την Janet Maslin των New York Times, η οποία την αποκάλεσε μια «χαρούμενα εκκεντρική κωμωδία», μέχρι τον Lawrence Cohn του Variety, ο οποίος την έκρινε ως μια «ανέμπνευστη και φτωχή παραγωγή». Όμως οι κριτικές δεν είχαν σημασία – κανείς σχεδόν δεν την είδε, ούτως ή άλλως. Το «Linguini Incident» χάθηκε στη λήθη.

Η καριέρα του Σέπαρντ δεν υπέφερε πάντως, καθώς αργότερα θα σκηνοθετούσε, μεταξύ άλλων, τον Πιρς Μπρόσναν στο «The Matador», τον Τζουντ Λο στο «Dom Hemingway» και την Άλισον Γουίλιαμς στο «The Perfection». Αλλά η άσχημη επίγευση αυτής της πρώτης του απόπειρας παρέμεινε για τον 59χρονο σήμερα δημιουργό. «Αυτή είναι η μόνη ταινία στην οποία υπάρχει το όνομά μου και δεν είναι δικό μου το τελικό cut», λέει.

Όχι πια. Πριν από τρία χρόνια, μία από τους παραγωγούς της ταινίας, επικοινώνησε με τον σκηνοθέτη και του πρότεινε να αποκτήσουν εκ νέου τα δικαιώματα του «The Linguini Incident», να το μοντάρουν από την αρχή ώστε να ταιριάζει με το αρχικό όραμα του Σέπαρντ και να το κυκλοφορήσουν για πρώτη φορά σε dvd και σε πλατφόρμες και streaming. Αυτό όμως δεν ήταν καθόλου εύκολο. Οι αρχικές εταιρείες παραγωγής και οι χρηματοδότες της ταινίας είχαν προ πολλού εξαφανιστεί ή χρεοκοπήσει, αφού είχαν πουλήσει τα δικαιώματα της ταινίας σε άλλες εταιρείες που επίσης δεν υπήρχαν πλέον.

Η σωτηρία της ταινίας υπήρξε ένα άρθρο που είχε δημοσιευτεί το 2004 στο περιοδικό Variety και αποκάλυπτε ότι το «Linguini Incident» ήταν μία από τις επτά ταινίες των οποίων τα πνευματικά δικαιώματα είχε διεκδικήσει και κερδίσει το Σωματείο Ηθοποιών της Οθόνης λόγω μη καταβολής ποσοστού δικαιωμάτων στους ηθοποιούς. Μετά από μια μακρά διαπραγμάτευση, επιτεύχθηκε τελικά συμφωνία με το σωματείο για να αγοράσουν πίσω τα δικαιώματα.

Κυκλοφορεί επιτέλους η ρομαντική κομεντί με πρωταγωνιστή τον David Bowie που κανείς σχεδόν δεν έχει δει Facebook Twitter
«Mε τη νέα 4Κ τεχνολογία, μπόρεσα να προσθέσω ζουμ, να αλλάξω τα κάδρα και να δώσω μια ενέργεια που βοηθάει στην αφήγηση αυτής της παράξενης και χαριτωμένης ιστορίας».

Το σωματείο όμως είχε στην κατοχή του μόνο τα πνευματικά δικαιώματα. Όταν ο Ρίντλεϊ Σκοτ ή ο Φράνσις Φορντ Κόπολα κάνουν ένα director's cut, έχουν στη διάθεσή τους όλο το πρωτότυπο υλικό – dailies, αρνητικά, προηγούμενες εκδοχές, απομονωμένες ηχητικές υποκρούσεις… Αλλά σ’ αυτή την περίπτωση, αυτά τα υλικά είχαν χαθεί προ πολλού.

Ο Σέπαρντ δεν μπορούσε καν να βρει μια κόπια 35 mm της ταινίας, το απολύτως απαραίτητο δηλαδή για τη σάρωση σε 4Κ που θα χρειαζόταν για να ξεκινήσει να δουλεύει. Τελικά, η αναζήτηση τον οδήγησε σ’ ένα κινηματογράφο στη Ζυρίχη που είχε προβάλει μια κόπια μερικά χρόνια νωρίτερα, και αυτή η αίθουσα τον συνέδεσε με έναν βρετανικό διανομέα που είχε τα ευρωπαϊκά δικαιώματα της ταινίας.

Δεδομένου ότι η κόπια που βρέθηκε ήταν από τη μεγαλύτερη, ευρωπαϊκή εκδοχή της ταινίας, η σάρωση σε 4K έδωσε στον Σέπαρντ περισσότερα περιθώρια για να δουλέψει. «Έτσι, στο νέο μοντάζ», λέει ο ίδιος, «μπόρεσα να επιταχύνω τον ρυθμό της ταινίας και να απαλλαγώ από όλα τα περίεργα jump cuts που δεν φαινόταν να λειτουργούν. Και στη συνέχεια, με τη νέα 4Κ τεχνολογία, μπόρεσα να προσθέσω ζουμ, να αλλάξω τα κάδρα και να δώσω μια ενέργεια που βοηθάει στην αφήγηση αυτής της παράξενης και χαριτωμένης ιστορίας».

Με στοιχεία από The New York Times

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Θανάσης Βαλτινός: Η νουβέλα «Η Κάθοδος των Εννιά» του διακεκριμένου συγγραφέα

Οθόνες / «Η Κάθοδος των Εννιά»: Η διάσημη νουβέλα του Θανάση Βαλτινού

Πεθαίνει σαν σήμερα ο διακεκριμένος Έλληνας συγγραφέας. Αυτή είναι η ιστορία ενός από τα εμβληματικότερα βιβλία του και η βραβευμένη μεταφορά της στον κινηματογράφο, το 1984, από τον Χρίστο Σιοπαχά.
ΦΩΝΤΑΣ ΤΡΟΥΣΑΣ
Η Ιζαμπέλ Ιπέρ έπαιξε σε 120 ταινίες. Σε αυτές τις 10 ξεπέρασε τον εαυτό της

Οθόνες / Η Ιζαμπέλ Ιπέρ έπαιξε σε 120 ταινίες. Σε αυτές τις 10 ξεπέρασε τον εαυτό της

Με αφορμή το αφιέρωμα που ετοίμασε το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για μία από τις σπουδαιότερες ηθοποιούς της εποχής μας, επιλέγουμε 10 ταινίες της, στις οποίες έχει αποτυπωθεί η τεράστια υποκριτική της δυναμική και η ικανότητά της να μεταμορφώνεται εσωτερικά με κάθε ρόλο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Βιμ Βέντερς: Τι θα δούμε στο μεγάλο αφιέρωμα που έρχεται στη Στέγη

Οθόνες / Βιμ Βέντερς: Τι θα δούμε στο μεγάλο αφιέρωμα που έρχεται στη Στέγη

Ένα μοναδικό μεγάλο αφιέρωμα στον σπουδαίο δημιουργό για ένα τριήμερο σε όλους τους χώρους της Στέγης, με προβολές των ταινιών του, ένα masterclass και μια συζήτησή του με την Αφροδίτη Παναγιωτάκου στην Κεντρική Σκηνή.
M. HULOT
Steve Blame: «Το σημαντικότερο πράγμα στη ζωή είναι να παραμένεις καλός άνθρωπος»

Οθόνες / Steve Blame: «Το σημαντικότερο πράγμα στη ζωή είναι η καλοσύνη»

Υπήρξε από τις πιο αναγνωρίσιμες διεθνώς τηλεοπτικές περσόνες, όντας ο κεντρικός παρουσιαστής του MTV. Σήμερα ο 66χρονος τηλεοπτικός παραγωγός, συγγραφέας και σεναριογράφος ζει πλέον μόνιμα στην Αθήνα, όμως ο έρωτας με την Ελλάδα κρατάει από πολύ παλιά. Ο Steve Blame αφηγείται τη ζωή του στη LifO.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Oι 10 Καλύτερες Ελληνικές Ταινίες των ‘20s μέχρι τώρα

Η λίστα / Oι 10 καλύτερες ελληνικές ταινίες των '20s μέχρι τώρα

Ποιες ελληνικές ταινίες της τρέχουσας δεκαετίας έχουν ξεχωρίσει μέχρι στιγμής; Ρωτήσαμε 20 κριτικούς κινηματογράφου, ανθρώπους του ευρύτερου κινηματογραφικού χώρου και αθεράπευτους σινεφίλ και σας παρουσιάζουμε το top 10 που προέκυψε μέσα από το συναρπαστικό, σύνθετο μωσαϊκό του σύγχρονου ελληνικού σινεμά.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Η αλήθεια είναι πως δεν μπορώ να εξηγήσω απόλυτα γιατί επιστρέφω διαρκώς εκεί»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Επιστρέφοντας, μπορεί να πιάσουμε πάλι το νήμα»

Ο σκηνοθέτης Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος μας μιλά για το χωριό όπου γεννήθηκε, το Αρματολικό στη νότια Πίνδο, αλλά και για το νέο του ντοκιμαντέρ, «Τα τέρματα του Αυγούστου», που διαδραματίζεται εκεί.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης έχει τα πιο ψαγμένα αφιερώματα

Οθόνες / Το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης έχει τα πιο ψαγμένα αφιερώματα

Από μια ρετροσπεκτίβα στην Ιζαμπέλ Ιπέρ μέχρι έναν πλήρη οδηγό του έργου του Γιώργου Τσεμπερόπουλου και από το spotlight στον Μαρσέλ Πανιόλ μέχρι μια ανατρεπτική ματιά στην έννοια του plot twist, οι θεματικές ενότητες του φεστιβάλ διατηρούν αμείωτο το ενδιαφέρον μας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Γιούλη Τσαγκαράκη: «Κάθε σπίτι έχει τον δικό του Νετανιάχου, τον δικό του Τραμπ»

Οθόνες / Γιούλη Τσαγκαράκη: Η θεία Σταματίνα από τις «Σέρρες» του Γιώργου Καπουτζίδη μιλά στη LifO

Η ταλαντούχα ηθοποιός με τον ρόλο της ίντερσεξ θείας έσπασε ταμπού και άνοιξε ξανά μια σειρά συζητήσεων για το φύλο, την LGBTQI+ κοινότητα, τα ανθρώπινα δικαιώματα. Πώς ετοιμάστηκε για το ρόλο; Πώς βλέπει τις αντιδράσεις;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Τι θα δούμε στο 66ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Σινεμά / Τι θα δούμε στο 66ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Η νέα ταινία της Ιζαμπέλ Ιπέρ, φιλμ που έρχονται από τις Κάννες, πρεμιέρες, οι μικρού μήκους του Γιώργου Τσεμπερόπουλου και οι ελληνικές συμμετοχές των διαγωνιστικών τμημάτων είναι μερικοί από τους λόγους που θα μας στείλουν και φέτος στις αίθουσες του αγαπημένου κινηματογραφικού θεσμού.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Το αμερικανικό σινεμά δίνει τη μία μάχη μετά την άλλη

Pulp Fiction / Το αμερικανικό σινεμά δίνει τη μία μάχη μετά την άλλη

Προτροπή για αντίσταση ή παραίνεση για τρομοκρατία; Το αριστούργημα του Πολ Τόμας Άντερσον «Μια μάχη μετά την άλλη», οι εξαιρετικές πρόσφατες αλληγορίες «Weapons» και «Eddington», αλλά και οι αξέχαστες κινηματογραφικές αναφορές τους απασχολούν τον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο και τον αρχισυντάκτη της LiFO Γιάννη Πανταζόπουλο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Επιτρέπεται να θαυμάζουμε σήμερα τη Λένι Ρίφενσταλ;

Ιδέες / Επιτρέπεται να θαυμάζουμε σήμερα τη Λένι Ρίφενσταλ;

Με αφορμή το νέο ντοκιμαντέρ για μια από τις πιο αμφιλεγόμενες προσωπικότητες του 20ού αιώνα, ξαναθυμόμαστε τι είχαν απαντήσει στη LiFO οι Πέπη Ρηγοπούλου, Θωμάς Μοσχόπουλος, Δημήτρης Στεφανάκης, Θάνος Παπακωνσταντίνου, Πάνος Κούτρας και Θεόφιλος Τραμπούλης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Boots»: Μια σειρά για το τι σημαίνει «να είσαι gay στον στρατό»

Οθόνες / «Boots»: Kάτι καλό θα κάνει αυτή η σειρά για να την αποκαλούν «woke σκουπίδι»

H τηλεοπτική σειρά οκτώ επεισοδίων του Netflix, που έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις, προσεγγίζει με μοναδικό και συγκινητικό τρόπο το θέμα της ομοφοβίας στον στρατό. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Η Ειρήνη Παπά μέσα από 9 ταινίες και 1 ντοκιμαντέρ

Οθόνες / Ειρήνη Παπά: Οι σημαντικότερες ταινίες της για ένα πενθήμερο στην Ταινιοθήκη

Την αποκάλεσαν «Καρυάτιδα», συνέβαλε στο να φτάσει το αρχαίο δράμα στο Χόλιγουντ, υπήρξε μια αληθινή σταρ. Αυτή την εβδομάδα μπορούμε να δούμε ξανά την «Αντιγόνη», τις «Τρωάδες», το «Ζ» και άλλες ταινίες που η Ειρήνη Παπά σφράγισε με την ερμηνεία της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ