«Ιt’s what’s Inside» στο Netflix: Ένα ανιαρό throwback στα νεανικά θρίλερ περασμένων δεκαετιών

«Ιt’s what’s Inside» στο Netflix: Ένα ανιαρό throwback στα νεανικά θρίλερ περασμένων δεκαετιών Facebook Twitter
Αν υποθέσουμε, λόγω χαρακτηρολογίας, υποκριτικής κατεύθυνσης και ηθικοπλαστικής κατάληξης, ότι πρόκειται για ένα throwback στα νεανικά θρίλερ των τελών των '90s  και των αρχών των '00s, το θριλερικό σκέλος αργεί τρομακτικά να πάρει μπρος.
0

TON ΠΕΡΑΣΜΕΝΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ το «It’s what’s inside» προβλήθηκε στο Φεστιβάλ του Σάντανς. Και ενώ οι ανταποκρίσεις εντύπων που απευθύνονται πρωτίστως σε ανθρώπους της βιομηχανίας έκαναν λόγο για μια ταινία που μπορεί να δουλέψει θαυμάσια στα multiplex, το Netflix μπήκε σφήνα, δαπανώντας 17 εκατομμύρια δολάρια για τα πλήρη δικαιώματα της ταινίας – το μεγαλύτερο ποσό που δόθηκε ποτέ για ταινία του τμήματος Midnight στο φεστιβάλ.

Οι υπεύθυνοι της πλατφόρμας δεν αγόρασαν μόνο ένα μείγμα κωμωδίας και σασπένς ικανό να κρατήσει το ενδιαφέρον των συνδρομητών τους αλλά και ένα concept πρόσφορο για συνέχειες. Ένα δυνάμει brand name δηλαδή. 

Η κενότητα δεν εντοπίζεται μόνο στους χαρακτήρες, που προκύπτουν απωθητικοί σε βαθμό εφάμιλλο ενός slasher, όπου υιοθετείται αυτή η τακτική ώστε να λαχταράς να τους δεις να πεθαίνουν με απίθανους τρόπους. Είναι και το περιεχόμενο της ταινίας κούφιο, κι ας διατείνεται ο τίτλος ότι το μέσα είναι που μετράει.

Και ποιο είναι αυτό το concept, θα μας ρωτήσετε. Aφορά ένα παιχνίδι για πάρτι όπου, μέσω μιας ιδιαίτερης συσκευής, οι καλεσμένοι αλλάζουν σώματα και στη συνέχεια μαντεύουν ποιος είναι ποιος. Εν προκειμένω, μια παρέα συγκεντρώνεται μετά από χρόνια σε έπαυλη ακριβή και στολισμένη με αφορμή τον επικείμενο γάμο ενός μέλους της. Εκεί θα ξυπνήσουν άσβεστα πάθη του παρελθόντος, αναμνήσεις και ανταγωνιστικές διαθέσεις. Κι αν σκέφτηκες τη «Μεγάλη Ανατριχίλα», αγάπη και αλληλεγγύη δεν θα δεις – πρέπει να εξυπηρετηθεί και η θριλερική πλευρά του εγχειρήματος άλλωστε. Γρήγορα αντιλαμβάνεσαι ότι οι περισσότεροι δεν θέλουν τόσο να παίξουν το παιχνίδι όσο να αξιοποιήσουν το παράδοξο της σωματικής αλλαγής για να κυνηγήσουν τους πόθους τους (ή για να αποτρέψουν τον άλλο από την ικανοποίηση τους). Αναμενόμενα, τα πράγματα θα πάρουν σκοτεινή τροπή. 

«Ιt’s what’s Inside» στο Netflix: Ένα ανιαρό throwback στα νεανικά θρίλερ περασμένων δεκαετιών Facebook Twitter
Πρόκειται για μία από εκείνες τις περιπτώσεις πρώτης ταινίας, όπου ο δημιουργός επιχειρεί να δείξει τι αξίζει ή φοβάται ότι μπορεί να μην έχει άλλη ευκαιρία και θέλει να βάλει μέσα στο ντεμπούτο του όσα περισσότερα προλαβαίνει.

Σας περιγράψαμε το «τι», έχει σημασία και το «πώς». Στην εισαγωγή παρακολουθούμε την πολλοστή ατελέσφορη απόπειρα ενός ζεύγους να επιλύσει τα σεξουαλικά του προβλήματα, αυτήν τη φορά μέσω χαλαρού role-playing. Τα απότομα cuts, η διαδοχή των πλάνων και η διεύθυνση των ηθοποιών παραπέμπουν σε βιντεάκια του ΤikΤok. Μήπως η αισθητική, σε συνδυασμό με την απόπειρα των χαρακτήρων να υιοθετήσουν την περσόνα άλλου, μας υποδεικνύει ότι βρισκόμαστε στο σύμπαν των social media; Εύλογη η σκέψη μας, καταρρίπτεται από τη συνέχεια. Ναι, ο πρωτοεμφανιζόμενος Kρεγκ Ζαρντέν αφουγκράζεται τους τρόπους του σοσιαλμιντιακού οπτικοακουστικού υλικού και η (εξαιρετική) tracklist παρατίθεται όχι αντιστικτικά μα άκαιρα, σαν μουσικό χαλί που ουδεμία σχέση έχει με την εικόνα, αλλά βρίσκεται εκεί επειδή πρέπει οπωσδήποτε να ακούγεται μια μελωδία. Δεν υπάρχει τίποτε καυστικό σ’ αυτό, δεν επιχειρείται σάτιρα, πρόκειται για επίκληση της σύγχρονης αισθητικής – δεν είναι από τις ταινίες όπου το περιεχόμενο κρύβεται στη φόρμα κοινώς.

Πρόκειται για μία από εκείνες τις περιπτώσεις πρώτης ταινίας όπου ο δημιουργός επιχειρεί να δείξει τι αξίζει ή φοβάται ότι μπορεί να μην έχει άλλη ευκαιρία και θέλει να βάλει μέσα στο ντεμπούτο του όσα περισσότερα προλαβαίνει – αμφότερα οδηγούν σε μια υπερφορτωμένη σκηνοθετική προσέγγιση. Θα δεις από φωτισμούς αλά Τέρενς Φίσερ (ή Μπάβα και Αρζέντο, αν προτιμάς) και freeze frames μέχρι φωτογραφικά κολάζ και πλάνα 360 μοιρών. Θα δεις πολλά από τα τελευταία κι αν την πρώτη φορά που επιχειρούνται  θέλουν να υποδηλώσουν τη ροή των ψυχών μέσα στα σώματα, την εικοστή φορά καταλήγουν μνημείο επανάληψης και κενότητας. 

«Ιt’s what’s Inside» στο Netflix: Ένα ανιαρό throwback στα νεανικά θρίλερ περασμένων δεκαετιών Facebook Twitter
Mια παρέα συγκεντρώνεται μετά από χρόνια σε έπαυλη ακριβή και στολισμένη με αφορμή τον επικείμενο γάμο ενός μέλους της. Εκεί θα ξυπνήσουν άσβεστα πάθη του παρελθόντος, αναμνήσεις και ανταγωνιστικές διαθέσεις.

Η κενότητα δεν εντοπίζεται μόνο στους χαρακτήρες, που προκύπτουν απωθητικοί σε βαθμό εφάμιλλο ενός slasher, όπου υιοθετείται αυτή η τακτική ώστε να λαχταράς να τους δεις να πεθαίνουν με απίθανους τρόπους. Είναι και το περιεχόμενο της ταινίας κούφιο κι ας διατείνεται ο τίτλος ότι το μέσα είναι που μετράει. Θα μας πείτε, και τι πειράζει, δεν μπορεί μια ταινία να εξυπηρετεί απλώς το είδος της και να μη θέλει να πει κάτι παραπάνω; Ασφαλώς και μπορεί, και μπράβο της. Το ζήτημα είναι κατά πόσο το εξυπηρετεί αποτελεσματικά και αυτό. Αν υποθέσουμε, λόγω χαρακτηρολογίας, υποκριτικής κατεύθυνσης και ηθικοπλαστικής κατάληξης ότι πρόκειται για ένα throwback στα νεανικά θρίλερ των τελών των '90s  και των αρχών των '00s, το θριλερικό σκέλος αργεί τρομακτικά να πάρει μπρος. Ο Ζαρντέν, που υπογράφει και το σενάριο, αφήνεται κατά το μεγαλύτερο μέρος στην επίδειξη σκηνοθετικής και διαλογικής «βιρτουοζιτέ», όπως την αντιλαμβάνεται τέλος πάντων. Η θανάσιμη τροπή έρχεται στο τελευταίο ημίωρο και το σασπένς, αν υπάρχει, πηγάζει αποκλειστικά από το σενάριο, το οποίο επιφυλάσσει και μια μεγάλη ανατροπή, γνωρίζοντας το κοινό του – το ίδιο θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς και για τον υπερφίαλο διδακτισμό και τη μικροαστική ηθικολογία του φινάλε.

Μεγαλύτερο ενδιαφέρον από την άσκηση ύφους (μάλλον) έχει το παιχνίδι ανάμεσα στα μέλη του καστ, τα οποία καλούνται να αλλάξουν ερμηνευτική ρότα, ακολουθώντας εκείνη των συμπρωταγωνιστών τους, ανάλογα με το ποιος υποτίθεται ότι βρίσκεται στο σώμα τους. Αν η παρακολούθηση ασκήσεων υποκριτικής είναι η ιδανική μέθοδος ψυχαγωγίας για σας, κοπιάστε. Προειδοποιούμε, όμως, ότι οι σκηνοθετικές «γιρλάντες» και τα παιχνιδιάρικα «φωτάκια» του Ζαρντέν θα κάνουν ό,τι μπορούν για να σας αποπροσανατολίσουν από το πάρτι υποκριτικής. 

Η ταινία «It’s what’s inside» είναι διαθέσιμη μέσω της πλατφόρμας του Netflix.

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Will & Harper: Μαθήματα αποδοχής, συμπερίληψης και βαθιάς φιλίας

Daily / Will & Harper: Μαθήματα αποδοχής, συμπερίληψης και βαθιάς φιλίας

Όταν η παλιά του φιλική επαφή από το Saturday Night Live αποκάλυψε στον έκπληκτο Γουίλ Φέρελ ότι έχει ξεκινήσει διαδικασία φυλομετάβασης, ο διάσημος κωμικός είχε την ιδέα να κάνουν μαζί ένα ταξίδι στην αμερικανική ενδοχώρα και να καταγράψουν την εμπειρία τους σ’ αυτή την ταινία.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Γιατί έχει κολλήσει η Νικόλ Κίντμαν στο ρόλο της Θλιμμένης Συζύγου;

Οθόνες / Γιατί έχει κολλήσει η Νικόλ Κίντμαν στον ρόλο της θλιμμένης συζύγου;

Στο μεγαλύτερο μέρος της τελευταίας δεκαετίας, η ηθοποιός μοιάζει να υποδύεται αποκλειστικά όμορφες γυναίκες που υπάγονται σε υψηλές φορολογικές κλίμακες, τις βαρύνουν όμως τα κασμιρένια μαντήλια και το ταραγμένο παρελθόν τους.
THE LIFO TEAM

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οι θρυλικοί boomers του 65ου φεστιβάλ θεσσαλονίκης

Pulp Fiction / Οι θρυλικοί boomers του 65ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης

Ρέιφ Φάινς, Ζιλιέτ Μπινός, Ματ Ντίλον: Oι διάσημοι, σχεδόν συνομήλικοι ηθοποιοί που τιμήθηκαν με Χρυσό Αλέξανδρο και έδειξαν με τις διαφορετικές επιλογές τους ισάριθμα σίκουελ στην καριέρας τους.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Μονομάχος II»: Αν και λιγότερο brutal από τον Ράσελ Κρόου, ο Πολ Μέσκαλ υπόσχεται αίμα στην αρένα

Οθόνες / «Μονομάχος II»: Αν και λιγότερο brutal από τον Ράσελ Κρόου, ο Πολ Μέσκαλ υπόσχεται αίμα στην αρένα

Ένα έπος δράσης και χαρακτήρων που κυλά θεαματικά, ουσιαστικά, υπερβολικά, συγκινητικά, χορταστικά και εμφατικά, όπως όλοι οι υποψήφιοι θεατές αναμένουν εδώ και πολύ καιρό.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η πιο διάσημη υπόθεση «απαγωγής από εξωγήινους» αναβιώνει στο Netflix εν μέσω μηνύσεων

Οθόνες / Η απαγωγή του αιώνα αναβιώνει στο Netflix εν μέσω μηνύσεων

Παρότι συμμετείχε στο σενάριο του ντοκιμαντέρ «The Manhattan Alien Abduction», η Λίντα Ναπολιτάνο που ισχυρίζεται ότι απήχθη από εξωγήινους στο κέντρο του Μανχάταν προ 35ετίας μηνύει την πλατφόρμα για αθέτηση της συμφωνίας τους.
THE LIFO TEAM
Ο Άγγελος Φραντζής θέλησε να κάνει μια αστεία ταινία 

Οθόνες / Άγγελος Φραντζής: «Mόνο αν πας στην πηγή των τραυμάτων, μπορείς να απελευθερωθείς»

Μια κουβέντα με τον ακατάτακτο σκηνοθέτη λίγο πριν από την επίσημη πρεμιέρα της νέας του ταινίας «Ο Νόμος του Μέρφυ», μιας σουρεαλιστικής υπαρξιακής κωμωδίας που δεν μοιάζει με καμία από τις προηγούμενες δουλειές του.
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
Γιατί διχάζει τόσο το «The Substance»;

The Review / Γιατί διχάζει τόσο το «The Substance»;

Ο Αλέξανδρος Διακοσάββας και η δημοσιογράφος και κριτικός κινηματογράφου Ιωσηφίνα Γριβέα συζητούν για την πιο αμφιλεγόμενη ταινία της χρονιάς, που έχει προκαλέσει έντονες διαμάχες στα social media, για τη φεμινιστική της διάσταση και για τις γυναικείες φωνές στο σινεμά, που επιτέλους ακούγονται πιο ηχηρά από ποτέ.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Ματ Ντίλον: Outsider για πάντα

Οθόνες / Ματ Ντίλον: Outsider για πάντα

Ξεκίνησε ως εφηβικό είδωλο στα ’80s, πρωταγωνίστησε σε δύο εμβληματικές ταινίες του Κόπολα και έχτισε την καριέρα του επιλέγοντας ταινίες με γνώμονα τα ενδιαφέροντά του. Στα 60 του έχει συνδεθεί με μερικές από τις πιο αγαπημένες καλτ ταινίες διεθνώς, δηλώνει ζωγράφος και διατηρεί σημαντική συλλογή τέχνης. Έρχεται στη Θεσσαλονίκη για να παραλάβει έναν τιμητικό Χρυσό Αλέξανδρο. 
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Τζέιμς Φράνκο και Σεθ Ρόγκεν: Το πικρό τέλος ενός μεγάλου bromance

Οθόνες / Τζέιμς Φράνκο και Σεθ Ρόγκεν: Το πικρό τέλος ενός μεγάλου bromance

Οι κατηγορίες εναντίον του Φράνκο για σεξουαλική κακοποίηση έβαλαν στον γύψο όχι μόνο την καριέρα του στο Χόλιγουντ αλλά και τη στενή φιλία του με τον επί εικοσαετίας κολλητό και συνεργάτη του.
THE LIFO TEAM
15 highlights του 65ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης

Οθόνες / 15 highlights του 65ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης

Πάμελα Άντερσον, Αριάν Λαμπέντ, Αθηνά Ραχήλ Τσαγγάρη, σινεφίλ τέρατα και όλη η νέα ελληνική κινηματογραφική παραγωγή της χρονιάς στην 65η διοργάνωση που για δέκα μέρες (31/10-10/11) θα μεταμορφώσει τη Θεσσαλονίκη.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Teri Garr (1944-2024): Το χιούμορ τής έσωσε τη ζωή

Απώλειες / Teri Garr (1944-2024): Το χιούμορ τής έσωσε τη ζωή

Αστεία και ανθρώπινη, η αξιαγάπητη, υπερταλαντούχα Τέρι Γκαρ, που απολαύσαμε στο «Young Frankenstein» και το «Τούτσι» και αγαπήσαμε από τις εμφανίσεις της στο βραδινό talk show του Ντέιβιντ Λέτερμαν, ήταν μια από τις πιο λαμπερές σουμπρέτες του αμερικανικού σινεμά.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Bruce Springsteen & the E Street Band: Το ροκ του παρελθόντος και του μέλλοντος μας

Daily / Bruce Springsteen & the E Street Band: Το ροκ του παρελθόντος και του μέλλοντός μας

«Μετά από 50 χρόνια στον δρόμο, είναι πολύ αργά για να σταματήσουμε τώρα», δηλώνει μ’ ένα διακριτικό μειδίαμα ο 75χρονος ροκ σταρ σ’ ένα νέο ντοκιμαντέρ που παρακολουθεί από απόσταση αναπνοής την πρόσφατη περιοδεία του Μπρους Σπρίνγκστιν και της θρυλικής μπάντας του.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ