Η Σίρλεϊ ΜακΛέιν στα 85: «Ήμουν πάντα ισότιμο μέλος της αντροπαρέας, οπότε κανείς δεν μου την έπεφτε χοντρά» Facebook Twitter
«Ήμουν πάντα συνηθισμένη στην ιδέα ότι βρίσκομαι σε μια δουλειά όπου ένα ελαφρύ χτύπημα στον πισινό αποτελούσε φιλικό κομπλιμέντο. Κανείς δεν το προχώρησε παραπάνω μαζί μου επειδή με φοβόντουσαν».

Η Σίρλεϊ ΜακΛέιν στα 85: «Ήμουν πάντα ισότιμο μέλος της αντροπαρέας, οπότε κανείς δεν μου την έπεφτε χοντρά»

3

Αγαπημένη πρωταγωνίστρια σε αναρίθμητες κλασικές ταινίες αλλά και με μια παράλληλη ζωή ως πολυγραφότατη συγγραφέας μπεστ σέλερ βιβλίων στα οποία εξερευνά τις αναμνήσεις από προηγούμενες ζωές της και διάφορα άλλα μεταφυσικά φαινόμενα, η θρυλική σταρ απομένει ως ένας από τους τελευταίους ζωντανούς συνδέσμους με τις ένδοξες εποχές του Χόλιγουντ. «Η αφέλεια στη νεότητα μπορεί να αποτελέσει ένα πανίσχυρο όπλο» δηλώνει σε μια από τις πολύ σπάνιες συνεντεύξεις της στους New York Times, μιλώντας μεταξύ άλλων για τον Χίτσκοκ, την «παλιοπαρέα» του Rat Pack, τον Πίτερ Σέλερς, τον αδελφό της Γουόρεν Μπίτι και τον μεγάλο ίσως έρωτα της ζωής της, τον Ρόμπερτ Μίτσαμ.

Περί υποκριτικής

«Δεν ξέρω πώς να υποκρίνομαι. Δεν ξέρω πώς να αναπτύσσω έναν χαρακτήρα. Δεν είμαι η Μέριλ Στριπ. Είναι η καλύτερη που υπάρχει αλλά δεν θέλω να το κάνω με τον τρόπο της. Δεν θέλω να είμαι ο χαρακτήρας, θέλω να βλέπω τον εαυτό μου να παίζει τον χαρακτήρα. Η βαθιά συνειδητοποίηση του ποιος είσαι είναι διαφορετική από την βαθιά συνειδητοποίηση του πώς υποκρίνεσαι».

Ήμουν πάντα συνηθισμένη στην ιδέα ότι βρίσκομαι σε μια δουλειά όπου ένα ελαφρύ χτύπημα στον πισινό αποτελούσε φιλικό κομπλιμέντο. Κανείς δεν το προχώρησε παραπάνω μαζί μου επειδή με φοβόντουσαν.

«Προτιμώ το συνεργείο από τους ηθοποιούς»

«Ο βασικός λόγος που μου αρέσει ακόμα να δουλεύω είναι το συνεργείο, όλοι αυτοί οι διαφορετικοί άνθρωποι που εργάζονται στο γύρισμα και είναι σα να αποτελούν έναν ολόκληρο πολιτισμό σε μικρογραφία. Αν με ρωτήσεις να σου πω ένα παράδειγμα επιτυχημένου πολιτισμού, θα σου απαντήσω: Το κινηματογραφικό πλατό».

Η Σίρλεϊ ΜακΛέιν στα 85: «Ήμουν πάντα ισότιμο μέλος της αντροπαρέας, οπότε κανείς δεν μου την έπεφτε χοντρά» Facebook Twitter
Με την Ντέμπρα Γουίνγκερ στις "Σχέσεις Στοργής" (1983)

Η πιο οδυνηρή ανάμνηση από γύρισμα ταινίας

«Η πιο δύσκολη εμπειρία που είχα σε γύρισμα ταινίας ήταν στις "Σχέσεις Στοργής" με την Ντέμπρα Γουίνγκερ. Ω Θεέ μου! Την συνάντησα ξανά πριν μερικά χρόνια σ΄ ένα εστιατόριο και μου ζήτησε συγνώμη βασικά».

Ο Μπομπ Φόσι, ο Σινάτρα, ο Ντιν Μάρτιν και τ΄άλλα παιδιά

«Με τον Μπομπ [Φόσι] είχαμε στενή φιλική σχέση, αλλά ποτέ του δεν έκανε καμιά περίεργη κίνηση. Ποτέ. Ούτε βέβαια και ο Φρανκ Σινάτρα ή ο Ντιν Μάρτιν. Δεν ήμουν ποτέ στόχος σεξουαλικών υπαινιγμών. Ήμουν ισότιμο μέλος της αντροπαρέας και δεν υπήρχε λόγος να θυσιάσουμε τη φιλία μας. Αν μη τι άλλο, ο Φρανκ και ο Ντιν με προστάτευαν όταν πήγαινα να κάνω καμιά ανοησία»

Η Σίρλεϊ ΜακΛέιν στα 85: «Ήμουν πάντα ισότιμο μέλος της αντροπαρέας, οπότε κανείς δεν μου την έπεφτε χοντρά» Facebook Twitter
Με τον Φρανκ Σινάτρα και τον Ντιν Μάρτιν στο "Some came Running" (1958)

Για τον Χίτσκοκ και την παρενόχληση πολύ πριν το #MeToo

«Ήμουν στο Χόλιγουντ από τα 18 μου. Πιτσιρίκα δούλεψα με τον Χίτσκοκ. Δεν μου έκανε αυτά που άκουσα μετά ότι έκανε σε άλλες γυναίκες. Από την άλλη βέβαια, εγώ δεν ήμουν ξανθιά και λεπτή και αιθέρια».

«Ήμουν πάντα συνηθισμένη στην ιδέα ότι βρίσκομαι σε μια δουλειά όπου ένα ελαφρύ χτύπημα στον πισινό αποτελούσε φιλικό κομπλιμέντο. Κανείς δεν το προχώρησε παραπάνω μαζί μου επειδή με φοβόντουσαν».

Για τον Πίτερ Σέλερς και την «διαρροή» στην αύρα του

«Ο Πίτερ Σέλερς είχε μια "διαρροή" στην αύρα του που του επέτρεπε να θυμάται εμπειρίες από προηγούμενες ζωές κα να τις χρησιμοποιεί στους διαφορετικούς χαρακτήρες που υποδυόταν. Όταν γυρίζαμε το "Being There" («Να είσαι εκεί, κύριε Τσανς»), πίστευε πραγματικά ότι είναι ο Τσάνσι Γκάρντινερ και ότι εγώ είμαι η Ιβ. Πίστευε ότι είναι πραγματικά ερωτευμένος μαζί μου. Παλιότερα είχαμε υπάρξει κολλητοί στα πάρτι του τζετ σετ. Έκανα τρελή παρέα μαζί του και με τον Πίτερ Ο' Τουλ όποτε βρισκόμουν στο Λονδίνο ή στο Παρίσι. Μέναμε ξάγρυπνοι για τρεις νύχτες σερί. Εγώ συνήθως φρόντιζα να μην σωριάζονται διαρκώς κάτω από το μεθύσι.

Η Σίρλεϊ ΜακΛέιν στα 85: «Ήμουν πάντα ισότιμο μέλος της αντροπαρέας, οπότε κανείς δεν μου την έπεφτε χοντρά» Facebook Twitter
Με τον Χίτσκοκ και τον Τζον Φορσάιθ στα γυρίσματα του "The Trouble with Ηarry" (1955)
Η Σίρλεϊ ΜακΛέιν στα 85: «Ήμουν πάντα ισότιμο μέλος της αντροπαρέας, οπότε κανείς δεν μου την έπεφτε χοντρά» Facebook Twitter
Με τον Πίτερ Σέλερς στο "Being There" (1979)

Για τον αδελφό της, τον Γουόρεν Μπίτι

«Είμαστε διαφορετικοί – αυτός είναι του δεξιού ημισφαιρίου του εγκεφάλου κι εγώ του αριστερού, της λογικής και της φαντασίας αντίστοιχα δηλαδή – αλλά μοιραζόμαστε μια κοινή αντίληψη περί σωστού και δικαίου, ίσως επειδή ο μπαμπάς μας ήταν επιθεωρητής σχολείων και η μαμά μας δασκάλα».

Για τον Ρόμπερτ Μίτσαμ

«Είχε χτίσει ολόκληρο παραμύθι για την άγρια και περιπετειώδη ζωή του πριν το Χόλιγουντ, αλλά ήταν εξαιρετικός, χωρίς αμφιβολία. Μπορούσε να διαβάσει ταχύτατα ένα σενάριο και να στο απαγγείλει ολόκληρο απ' έξω αμέσως μετά. Ήταν ιδιοφυής, αλλά δεν ήθελε να το ξέρει κανείς. Ήταν πολύ ευαίσθητος και ένα από τα πράγματα που τον έκαναν τόσο ελκυστικό για μένα ήταν το ότι δεν μπορούσα να βγάλω άκρη σχετικά με το ποιος ήταν ακριβώς. Αυτό μου έδινε κάτι να κάνω».

Με στοιχεία από τους New York Times

Οθόνες
3

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Made in Vain»: Γιατί ένας άνθρωπος θέλει να γίνει bodybuilder;

Οθόνες / «Made in Vain»: Γιατί ένας άνθρωπος θέλει να γίνει bodybuilder;

Ένα αποκαλυπτικό ελληνικό ντοκιμαντέρ που αποτυπώνει την ωμή αλήθεια για το άθλημα του bodybuilding –έναν κόσμο όπου δοκιμάζονται τα όρια σώματος και πνεύματος– έρχεται στις αίθουσες την Πέμπτη 29 Μαΐου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Είναι η «Κιούκα» η «ελληνική ταινία της χρονιάς»;

The Review / Τι είναι αυτό που κάνει την ταινία «Κιούκα» να συζητιέται τόσο;

O Χρήστος Παρίδης συνομιλεί με τη Βένα Γεωργακοπούλου για την ταινία «Κιούκα: Πριν το τέλος του καλοκαιριού» του 31χρονου Κωστή Χαραμουντάνη. Πώς καταφέρνει το όραμα ενός millennial σκηνοθέτη να ξεχωρίζει στο σύγχρονο ελληνικό σινεμά — και γιατί αξίζει την προσοχή μας;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ρίτσαρντ Γκιρ: Η αβάσταχτη γοητεία της σεμνότητας 

Οθόνες / Ρίτσαρντ Γκιρ: Η αβάσταχτη γοητεία της σεμνότητας 

Με αφορμή την έξοδο του «Oh, Canada» στις εγχώριες αίθουσες, ανατρέχουμε στο σύνολο της καριέρας ενός σταρ που οι περισσότεροι θεωρούμε δεδομένο, ίσως επειδή όσα κάνει στην οθόνη φαντάζουν τόσο ανεπιτήδευτα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Κάν’ το όπως ο Γκοντάρ

Ανταπόκριση από τις Κάννες / Κάν’ το όπως ο Γκοντάρ

Ως άλλος Αμερικανός στο Παρίσι του ’60, ο Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ με τη φετινή του συμμετοχή, το ασπρόμαυρο «Nouvelle Vague», αποτίνει φόρο τιμής στον θρυλικό auteur του γαλλικού Νέου Κύματος, υπενθυμίζοντάς μας την τέχνη (και το θράσος) της νεότητας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Στις σχολικές γιορτές ο Θοδωρής Σελέκος ζήλευε τα φτερά αγγέλου που είχε ο φίλος του ο Παναγιώτης

Οθόνες / Στις σχολικές γιορτές ο Θοδωρής Σελέκος ζήλευε τα φτερά αγγέλου που είχε ο φίλος του ο Παναγιώτης

Ο Θοδωρής Σελέκος μεγάλωσε στο Νέο Ηράκλειο και ασχολείται με τον κινηματογράφο . Στα πρώτα του βήματα ήταν μέρος της κολεκτίβας ATH KIDS. Έχει σκηνοθετήσει βιντεοκλίπ για καλλιτέχνες όπως ο Ethismos, ο Saske, οι Sworr και διαφημιστικά για brands όπως η Muerte Inc. Παλιότερα άκουγε περισσότερη hip-hop μουσική. Τώρα ακούει jazz και soul. Η πρώτη ταινία μικρού μήκους του ονομάζεται «Can you water a garden with tears?». Του αρέσει η ησυχία και οι αργές ταινίες.
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΚΟΥΛΑΚΗ
Χολιγουντιανή απόβαση στην Κρουαζέτ, μια πολιτική διαμαρτυρία αλλά και «ψαλίδι» στο γυμνό

Κάννες 2025 / Χολιγουντιανή απόβαση στην Κρουαζέτ, μια πολιτική διαμαρτυρία αλλά και «ψαλίδι» στο γυμνό

Στην τελετή έναρξης του Φεστιβάλ Καννών, ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο εξαπέλυσε για ακόμη μία φορά σφοδρή κριτική κατά της αμερικανικής πολιτικής, μια μικρή γαλλική ταινία εγκαινίασε το φεστιβάλ, ενώ οι λαμπερές σταρ υποχρεώθηκαν να περιορίσουν τις ημίγυμνες εμφανίσεις τους στο κόκκινο χαλί.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ποιος είναι τελοσπάντων αυτός ο Λεός Καράξ;

Οθόνες / Λεός Καράξ: Ποιος είναι ο σκηνοθέτης του Holy Motors;

«Δεν είμαι εγώ», δηλώνει ο ασυμβίβαστος Γάλλος δημιουργός στον τίτλο της φιλμικής του αυτοβιογραφίας, εντείνοντας το μυστήριο γύρω από το πρόσωπό του και προσθέτοντας ακόμη μία ψηφίδα σε ένα συναρπαστικό καλλιτεχνικό work in progress.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Ένκε Φεζολλάρι

Μυθολογίες / «Όποτε θέλω να κλάψω, βλέπω το The Hours»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Ένκε Φεζολλάρι

Το πρώτο ερωτικό σκίρτημα ήρθε με το Persona του Μπέργκμαν. Όταν είδε το Happy Together του Wong Kar-Wai, ήθελε να ουρλιάξει. Τα παθιασμένα συναισθήματα έχουν τον πρώτο λόγο στην κινηματογραφική λίστα του ηθοποιού και σκηνοθέτη.
«Becoming Led Zeppelin»: Το χρονικό του βαρύτερου ροκ συγκροτήματος όλων των εποχών

Pulp Fiction / Led Zeppelin: Ένα ντοκιμαντέρ για το «βαρύτερο» ροκ συγκρότημα όλων των εποχών

Το ντοκιμαντέρ «Becoming Led Zeppelin» του Μπέρναρντ ΜακΜάχον παρουσιάζει την ιστορία του θρυλικού hard rock συγκροτήματος, φωτίζοντας το background των μελών του και τις περιστάσεις που οδήγησαν στην ίδρυσή του, φτάνοντας μέχρι και την κυκλοφορία του δεύτερου άλμπουμ τους και την απαρχή της απόλυτης δόξας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
movies

Οθόνες / Η Σταχτοπούτα αλλιώς και 5 ακόμα λόγοι για να πάτε σινεμά

Το διάσημο παραμύθι γίνεται ταινία τρόμου, εφηβικά δράματα και η καινούργια σκηνοθετική δουλειά του διεθνούς φήμης Έλληνα διευθυντή φωτογραφίας Φαίδωνα Παπαμιχαήλ – Τι παίζει από σήμερα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
THE LIFO TEAM
Φαίδων Παπαμιχαήλ: «Παντού με περνούν για ξένο, δεν έχω πλέον μητρική γλώσσα»

Pulp Fiction / «Παντού με περνούν για ξένο, δεν έχω πλέον μητρική γλώσσα»

Με αφορμή τη νέα του ταινία, ο σημαντικός διευθυντής φωτογραφίας και σκηνοθέτης Φαίδων Παπαμιχαήλ αφηγείται στον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο τη συναρπαστική διαδρομή της ζωής του από τα πρώτα του βήματα μέχρι τις μεγαλύτερες στιγμές της καριέρας του.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

1 σχόλια
"Ήμουν πάντα συνηθισμένη στην ιδέα ότι βρίσκομαι σε μια δουλειά όπου ένα ελαφρύ χτύπημα στον πισινό αποτελούσε φιλικό κομπλιμέντο. Κανείς δεν το προχώρησε παραπάνω μαζί μου επειδή με φοβόντουσαν." Μπορεί να μην το προχώρησε κάνεις παραπάνω, αλλά και το ελαφρύ χτύπημα στον πισινό είναι σεξουαλική παρενόχληση, δεν είναι φιλικό κομπλιμέντο (αν ήταν κομπλιμέντο, τότε θα χτυπούσαν και τους άντρες στον πισινό). Και αυτό που προσπαθούμε σήμερα οι γυναίκες είναι να σταματήσουμε να "είμαστε συνηθισμένες" στην σεξουαλική παρενόχληση.
Kαλά, δοκιμάστε να κάνετε το 1/1000 από τα έργα και ημέρες της θεάρας Shirley και μετά μοιραστείτε το (αχρείαστο) σχόλιο σας περί πατριαρχίας. Αντε με ολους τους "αγανακτισμενους" που πρέπει να διαβάζουμε την αποψαρα τους για ολους και για όλα καθε φορά.