Η κρυμμένη Αμερική του Τζεφ Νίκολς

Η κρυμμένη Αμερική του Τζεφ Νίκολς Facebook Twitter
Το ταπεινό παιδί από το Little Rock του Άρκανσο δεν έχει την τυπική, νοσταλγική επιθυμία να γυρίσει στις ρίζες του, γιατί ποτέ δεν αισθάνθηκε πως απομακρύνθηκε από αυτές. Φωτ.: Warner Bros. Pictures
0

Το Take Shelter ήταν η πρώτη του απόπειρα στην επιστημονική φαντασία, διαφορετική, ελλειπτική, στοχαστική, πάντα δυνατή. Με το Midnight Special είδε τον προϋπολογισμό του να αυξάνεται και το science fiction που δοκίμασε κατευθύνθηκε σε μια εγκεφαλική ιστορία, ανακατεύοντας θρησκευτικές αιρέσεις και παιδιά σε μια αγροτική περιοχή. Υπέροχη ταινία, αλλά δεν ήταν ο Σπίλμπεργκ που κάποιοι περίμεναν. Ο Τζεφ Νίκολς δεν θα μπορούσε ποτέ να γίνει ένας νέος Σπίλμπεργκ, το σινεμά του αρνείται να παραδοθεί σε ζαχαρένιες υποπλοκές ή να εκτοξευθεί στην τεχνολογική στρατόσφαιρα των απανωτών εφέ· ο ίδιος προτιμά να επανέλθει στο χειροποίητο σινεμά που γνωρίζει και αγαπά περισσότερο. Ίσως γι’ αυτό να αποχώρησε από τη σκηνοθεσία του A quiet place: Day one, όπως είχε ανακοινωθεί καιρό πριν, κρατώντας έναν απλό credit στο σενάριο.

Η απουσία εμπορικής επιτυχίας, ενός απαραίτητου hit ανάσας για το επόμενο πρότζεκτ, προφανώς τον κράτησε πίσω. Του πήρε χρόνια να επιστρέψει σε ταινία μεγάλου μήκους και φέτος, μετά την καθυστέρηση λόγω των απεργιών σεναριογράφων και ηθοποιών, έχει τους Μηχανόβιους να παρουσιάσει στο κοινό και να υπερηφανεύεται για το αποτέλεσμα. Ο Νίκολς τοποθετείται στη χαραμάδα του indie κυκλώματος με το σύστημα των studio. Και οι ηθοποιοί που έπεισε να υποδυθούν τους κεντρικούς ρόλους, ο Όστιν Μπάτλερ αμέσως μετά τον Έλβις, και ο Τομ Χάρντι, που παραμένει sui generis και απρόβλεπτος στις επιλογές του, μαζί με την Τζόντι Κόμερ του Killing Eve και της Τελευταίας Μονομαχίας, είναι αποτέλεσμα εξαιρετικού κάστινγκ και εμπιστοσύνης.

Ο Νίκολς δεν κάνει εύφλεκτο και μπιτάτο σινεμά. Ξεδιπλώνεται με αποχρώσεις. Δημιουργεί τις πρώτες εντυπώσεις και μετά αφήνεται στην τροχιά τους, διακριτικός, σχεδόν ανεπαίσθητος στο άγγιγμά του – μια σπάνια περίπτωση μη παρεμβατικού σκηνοθέτη.

Τους μίλησε χωριστά και δεν θα μπορούσαν να αρνηθούν, γιατί οι χαρακτήρες τους είναι η ίδια η ταινία και όχι πιόνια σε μια σειρά από δραματικά περιστατικά. Ο Τζεφ Νίκολς που συνάντησα στο Λονδίνο, σε ένα gathering πολλών δημοσιογράφων απ’ όλη την Ευρώπη, επιτέλους χωρίς zoom αλλά διά ζώσης, που θύμισε τις ένδοξες μέρες των junkets, είναι ένας χαμηλών τόνων, λιγομίλητος και καίριος στις απαντήσεις του ευγενέστατος άνθρωπος με την καρδιά ανεξάρτητου κινηματογραφιστή, πολύ μακριά σε πνεύμα και ύφος από τους ισορροπιστές των υπερ-περιπετειών, που μου θύμισε τον Ντέιβιντ Γκόρντον Γκριν, με τον οποίο νομίζω πως είναι συνεργάτες και καλοί φίλοι, και τους 50άρηδες συνοδοιπόρους του που επιμένουν να ψάχνουν πίσω από τα superplots και τη φαντασμαγορία.

Το ταπεινό παιδί από το Little Rock του Άρκανσο δεν έχει την τυπική, νοσταλγική επιθυμία να γυρίσει στις ρίζες του, γιατί ποτέ δεν αισθάνθηκε πως απομακρύνθηκε από αυτές. Εκεί μεγάλωσε, εκεί παρατήρησε τους εργατικής τάξης παππούδες και τους γονείς του, ωραίους τύπους και σπουδαίους αφηγητές, να δουλεύουν τη γη και να συναναστρέφονται τους συμπολίτες του, και ο τόπος του, όμορφος και εξωτικός, όπως συνηθίζει να τον αποκαλεί, τροφοδοτεί άμεσα τις ιστορίες του. Το πόσο τον έχει επηρεάσει ο Μαρκ Τουέιν δεν φαίνεται τόσο στο γεμάτο βαρύτητα ντεμπούτο του, το Shotgun Stories, αλλά αποκαλύπτεται στην καλύτερη και πιο επιτυχημένη ταινία του, το Mud, με τον Μάθιου Μακόναχι, τον Τάι Σέρινταν και τον Σαμ Σέπαρντ, το χρονικό της καταδίωξης ενός φυγά και της παράλληλης περιπέτειας δυο αγοριών, που, στη φλέβα του Τομ και του Χακ, φοβούνται και τολμούν.

Η κρυμμένη Αμερική του Τζεφ Νίκολς Facebook Twitter
Ο Τζεφ Νίκολς με τον Μάθιου Μακόναχι στα γυρίσματα του Mud.
Η κρυμμένη Αμερική του Τζεφ Νίκολς Facebook Twitter
Σκηνή από την ταινία Mud.

Το υπογάστριο της Αμερικής που τον απασχολεί εκδηλώνεται με περιθωριακούς χαρακτήρες, σαν τον αγαπημένο του ηθοποιό, τον αντιτουριστικό και τόσο ταλαντούχο Μάικλ Σάνον, που ξενίζουν την κοινωνία και ακυρώνονται ως παρεξηγημένοι, πριν καν προλάβουν να δικαιολογηθούν. Πίσω από τις δερμάτινες στολές των bike riders και των ασυμμάζευτων μηχανών που ιππεύουν κρύβονται νέα παιδιά που δεν χωρούν στα ισχύοντα σχήματα, δεν εφάπτονται με ωράρια και συστήματα. Φαίνονται ωραίοι και μπορεί να εξελιχθούν σε κάτι επικίνδυνο, βίαιο και ανατρεπτικό. Κάπως έτσι εξηγεί πώς η χώρα του βράζει από τύπους που δεν υποψιάζονται απλώς αλλά γνωρίζουν πως δεν ανήκουν πουθενά, δεν τους «παίζουν» από ψηλά, ή έτσι πιστεύουν, και οργανώνονται σε ομάδες που φρικάρουν τους υπόλοιπους, όπως ακριβώς οι υποκουλτούρες ενώθηκαν και αναπτύχθηκαν μετά τον πόλεμο για να διεκδικήσουν τη θέση τους, με πόζα και ανομία, από την αταξία στην υπονόμευση και από εκεί στη συγχώνευση.

Η κρυμμένη Αμερική του Τζεφ Νίκολς Facebook Twitter
Tο Take Shelter ήταν η πρώτη του απόπειρα στην επιστημονική φαντασία, διαφορετική, ελλειπτική, στοχαστική, πάντα δυνατή.

Ως γνήσιος Αμερικανός κινηματογραφιστής, ο Νίκολς όχι μόνο δεν σνομπάρει τα είδη αλλά τα αγκαλιάζει οργανικά στη φιλμογραφία του – εκτός από την επιστημονική φαντασία, η δραματική βιογραφία τού χρησίμευσε για να διορθώσει μια ιστορική αδικία στην περίπτωση του Lovin, με τη Ρουθ Νέγκα, το 2016. Συγγενεύει εκλεκτικά με τους σιδεροκέφαλους επιγόνους του Τζον Σέιλς, εκείνους που δεν αναλώνονται στους κινηματογραφικούς μύθους αλλά εντρυφούν στους Americana μύθους και στις επιπτώσεις τους στην τρέχουσα κουλτούρα: με τον Σον Μπέϊκερ, που κινείται σε συγκεκριμένες κοινότητες και τις εξετάζει σε βάθος, ή με τον Τεξανό Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ, που ανοίγεται σε μεγαλύτερο εύρος ιστοριών και ειδών, από την Before τριλογία και το Dazed and Confused μέχρι το School of Rock και το φετινό κοκτέιλ μεταμφιέσεων και genre bending, το Hit Man, έχοντας την επιπλέον ιδιαιτερότητα να επενδύει σε μακροχρόνια πρότζεκτ, πρώτα με το εκπληκτικό Boyhood και τώρα με το Merrily we roll along, που μόλις έβαλε μπροστά και ευελπιστεί να ολοκληρώσει σε δύο δεκαετίες, με τους ίδιους συντελεστές, καλώς και την υγεία τους εχόντων φυσικά!

Η κρυμμένη Αμερική του Τζεφ Νίκολς Facebook Twitter
Με το Midnight Special είδε τον προϋπολογισμό του να αυξάνεται και το science fiction που δοκίμασε κατευθύνθηκε σε μια εγκεφαλική ιστορία, ανακατεύοντας θρησκευτικές αιρέσεις και παιδιά σε μια αγροτική περιοχή. Φωτ.: Road Attractions/Everett Collection
Η κρυμμένη Αμερική του Τζεφ Νίκολς Facebook Twitter
O Τζεφ Νίκολς με τον Όστιν Μπάτλερ στα γυρίσματα των Μηχανόβιων.

Ο Νίκολς δεν κάνει εύφλεκτο και μπιτάτο σινεμά. Ξεδιπλώνεται με αποχρώσεις. Δημιουργεί τις πρώτες εντυπώσεις και μετά αφήνεται στην τροχιά τους, διακριτικός, σχεδόν ανεπαίσθητος στο άγγιγμά του – μια σπάνια περίπτωση μη παρεμβατικού σκηνοθέτη. Αυτό έκανε και στους Μηχανόβιους, που μου έλεγε πως αντίκρισε τους πρωταγωνιστές στο φωτογραφικό λεύκωμα του Ντάνι Λάιον, διάβασε τις μαρτυρίες τους, γοητεύθηκε από την κοινότητα που σκάρωσαν, τους αναπαρέστησε και τους εμπιστεύτηκε, θέλοντας να δει πώς θα μιλήσουν και θα φερθούν, σχεδόν ως θεατής στο show που ο ίδιος έστησε. Όλοι αναρωτιόμαστε πώς θα αντέξουν οι λεγόμενες μεσαίες παραγωγές όπως αυτή, πόσο ευεργετικά θα πριμοδοτούνται από φεστιβάλ, κριτικές και ένα συγκεκριμένο κοινό, ποιος είναι ο ζωτικός χώρος που τους αναλογεί στις αίθουσες, στο περιθώριο των ιστοριών επικής κλίμακας του Νόλαν, του Σκορσέζε και των super heroes. Να όμως που ο Νίκολς και οι όμοιοί του απομακρύνονται όλο και περισσότερο από τις πλατφόρμες και συνεχίζουν με αξιοπρέπεια στον μικρό και τοπικό τους δρόμο, που μόνο στενό δεν τον λες.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

To νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Θανάσης Βαλτινός: Η νουβέλα «Η Κάθοδος των Εννιά» του διακεκριμένου συγγραφέα

Οθόνες / «Η Κάθοδος των Εννιά»: Η διάσημη νουβέλα του Θανάση Βαλτινού

Πεθαίνει σαν σήμερα ο διακεκριμένος Έλληνας συγγραφέας. Αυτή είναι η ιστορία ενός από τα εμβληματικότερα βιβλία του και η βραβευμένη μεταφορά της στον κινηματογράφο, το 1984, από τον Χρίστο Σιοπαχά.
ΦΩΝΤΑΣ ΤΡΟΥΣΑΣ
Η Ιζαμπέλ Ιπέρ έπαιξε σε 120 ταινίες. Σε αυτές τις 10 ξεπέρασε τον εαυτό της

Οθόνες / Η Ιζαμπέλ Ιπέρ έπαιξε σε 120 ταινίες. Σε αυτές τις 10 ξεπέρασε τον εαυτό της

Με αφορμή το αφιέρωμα που ετοίμασε το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για μία από τις σπουδαιότερες ηθοποιούς της εποχής μας, επιλέγουμε 10 ταινίες της, στις οποίες έχει αποτυπωθεί η τεράστια υποκριτική της δυναμική και η ικανότητά της να μεταμορφώνεται εσωτερικά με κάθε ρόλο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Βιμ Βέντερς: Τι θα δούμε στο μεγάλο αφιέρωμα που έρχεται στη Στέγη

Οθόνες / Βιμ Βέντερς: Τι θα δούμε στο μεγάλο αφιέρωμα που έρχεται στη Στέγη

Ένα μοναδικό μεγάλο αφιέρωμα στον σπουδαίο δημιουργό για ένα τριήμερο σε όλους τους χώρους της Στέγης, με προβολές των ταινιών του, ένα masterclass και μια συζήτησή του με την Αφροδίτη Παναγιωτάκου στην Κεντρική Σκηνή.
M. HULOT
Steve Blame: «Το σημαντικότερο πράγμα στη ζωή είναι να παραμένεις καλός άνθρωπος»

Οθόνες / Steve Blame: «Το σημαντικότερο πράγμα στη ζωή είναι η καλοσύνη»

Υπήρξε από τις πιο αναγνωρίσιμες διεθνώς τηλεοπτικές περσόνες, όντας ο κεντρικός παρουσιαστής του MTV. Σήμερα ο 66χρονος τηλεοπτικός παραγωγός, συγγραφέας και σεναριογράφος ζει πλέον μόνιμα στην Αθήνα, όμως ο έρωτας με την Ελλάδα κρατάει από πολύ παλιά. Ο Steve Blame αφηγείται τη ζωή του στη LifO.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Oι 10 Καλύτερες Ελληνικές Ταινίες των ‘20s μέχρι τώρα

Η λίστα / Oι 10 καλύτερες ελληνικές ταινίες των '20s μέχρι τώρα

Ποιες ελληνικές ταινίες της τρέχουσας δεκαετίας έχουν ξεχωρίσει μέχρι στιγμής; Ρωτήσαμε 20 κριτικούς κινηματογράφου, ανθρώπους του ευρύτερου κινηματογραφικού χώρου και αθεράπευτους σινεφίλ και σας παρουσιάζουμε το top 10 που προέκυψε μέσα από το συναρπαστικό, σύνθετο μωσαϊκό του σύγχρονου ελληνικού σινεμά.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Η αλήθεια είναι πως δεν μπορώ να εξηγήσω απόλυτα γιατί επιστρέφω διαρκώς εκεί»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Επιστρέφοντας, μπορεί να πιάσουμε πάλι το νήμα»

Ο σκηνοθέτης Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος μας μιλά για το χωριό όπου γεννήθηκε, το Αρματολικό στη νότια Πίνδο, αλλά και για το νέο του ντοκιμαντέρ, «Τα τέρματα του Αυγούστου», που διαδραματίζεται εκεί.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης έχει τα πιο ψαγμένα αφιερώματα

Οθόνες / Το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης έχει τα πιο ψαγμένα αφιερώματα

Από μια ρετροσπεκτίβα στην Ιζαμπέλ Ιπέρ μέχρι έναν πλήρη οδηγό του έργου του Γιώργου Τσεμπερόπουλου και από το spotlight στον Μαρσέλ Πανιόλ μέχρι μια ανατρεπτική ματιά στην έννοια του plot twist, οι θεματικές ενότητες του φεστιβάλ διατηρούν αμείωτο το ενδιαφέρον μας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Γιούλη Τσαγκαράκη: «Κάθε σπίτι έχει τον δικό του Νετανιάχου, τον δικό του Τραμπ»

Οθόνες / Γιούλη Τσαγκαράκη: Η θεία Σταματίνα από τις «Σέρρες» του Γιώργου Καπουτζίδη μιλά στη LifO

Η ταλαντούχα ηθοποιός με τον ρόλο της ίντερσεξ θείας έσπασε ταμπού και άνοιξε ξανά μια σειρά συζητήσεων για το φύλο, την LGBTQI+ κοινότητα, τα ανθρώπινα δικαιώματα. Πώς ετοιμάστηκε για το ρόλο; Πώς βλέπει τις αντιδράσεις;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Τι θα δούμε στο 66ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Σινεμά / Τι θα δούμε στο 66ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Η νέα ταινία της Ιζαμπέλ Ιπέρ, φιλμ που έρχονται από τις Κάννες, πρεμιέρες, οι μικρού μήκους του Γιώργου Τσεμπερόπουλου και οι ελληνικές συμμετοχές των διαγωνιστικών τμημάτων είναι μερικοί από τους λόγους που θα μας στείλουν και φέτος στις αίθουσες του αγαπημένου κινηματογραφικού θεσμού.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Το αμερικανικό σινεμά δίνει τη μία μάχη μετά την άλλη

Pulp Fiction / Το αμερικανικό σινεμά δίνει τη μία μάχη μετά την άλλη

Προτροπή για αντίσταση ή παραίνεση για τρομοκρατία; Το αριστούργημα του Πολ Τόμας Άντερσον «Μια μάχη μετά την άλλη», οι εξαιρετικές πρόσφατες αλληγορίες «Weapons» και «Eddington», αλλά και οι αξέχαστες κινηματογραφικές αναφορές τους απασχολούν τον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο και τον αρχισυντάκτη της LiFO Γιάννη Πανταζόπουλο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Επιτρέπεται να θαυμάζουμε σήμερα τη Λένι Ρίφενσταλ;

Ιδέες / Επιτρέπεται να θαυμάζουμε σήμερα τη Λένι Ρίφενσταλ;

Με αφορμή το νέο ντοκιμαντέρ για μια από τις πιο αμφιλεγόμενες προσωπικότητες του 20ού αιώνα, ξαναθυμόμαστε τι είχαν απαντήσει στη LiFO οι Πέπη Ρηγοπούλου, Θωμάς Μοσχόπουλος, Δημήτρης Στεφανάκης, Θάνος Παπακωνσταντίνου, Πάνος Κούτρας και Θεόφιλος Τραμπούλης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Boots»: Μια σειρά για το τι σημαίνει «να είσαι gay στον στρατό»

Οθόνες / «Boots»: Kάτι καλό θα κάνει αυτή η σειρά για να την αποκαλούν «woke σκουπίδι»

H τηλεοπτική σειρά οκτώ επεισοδίων του Netflix, που έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις, προσεγγίζει με μοναδικό και συγκινητικό τρόπο το θέμα της ομοφοβίας στον στρατό. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Η Ειρήνη Παπά μέσα από 9 ταινίες και 1 ντοκιμαντέρ

Οθόνες / Ειρήνη Παπά: Οι σημαντικότερες ταινίες της για ένα πενθήμερο στην Ταινιοθήκη

Την αποκάλεσαν «Καρυάτιδα», συνέβαλε στο να φτάσει το αρχαίο δράμα στο Χόλιγουντ, υπήρξε μια αληθινή σταρ. Αυτή την εβδομάδα μπορούμε να δούμε ξανά την «Αντιγόνη», τις «Τρωάδες», το «Ζ» και άλλες ταινίες που η Ειρήνη Παπά σφράγισε με την ερμηνεία της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Η αιώνια και οικουμενική θεία Μπεμπέκα

Daily / Η αιώνια και οικουμενική θεία Μπεμπέκα

Η αναγγελία του θανάτου της Άννας Κυριακού προκάλεσε βαθιά συγκίνηση και θλίψη καθώς πολλοί έμοιαζαν να πενθούν όχι τόσο την απώλεια της ίδιας της ηθοποιού όσο του χαρακτήρα της στις «Tρεις Χάριτες», κι ας έχουν περάσει τρεις δεκαετίες από τότε.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ