«Godzilla Minus One»: Ένα ατόφια επικό διαμάντι προσγειώθηκε στο Netflix

«Godzilla Minus One»: Ένα ατόφια επικό διαμάντι μόλις προστέθηκε στο Netflix Facebook Twitter
Θερμή παράκληση: Μη δείτε την ταινία ούτε στo laptop σας ούτε στο κινητό σας.
0



ΤΟ «GODZILLA MINUS ONE»
 έκανε ένα έκτακτο, ολιγοήμερο πέρασμα από τις ελληνικές αίθουσες τον περασμένο Δεκέμβρη, χωρίς να επικοινωνηθεί η κυκλοφορία του – όχι μόνο δεν έγινε δημοσιογραφική προβολή, ούτε καν δελτίο Τύπου δεν λάβαμε– και μετά δεν μπορούσε να το βρει κανείς πουθενά. Ούτε το (δικαιότατο) Όσκαρ Οπτικών Εφέ βοήθησε καθόλου και η αιτία πίσω από αυτή την εξαφάνιση είχε όνομα: Godzilla x Kong: The New Empire. 

Επειδή η Legendary θα έβγαζε καινούργια, αγγλόφωνη ταινία Γκοτζίλα, έθεσε όρο στη συμφωνία της με την Toho, τη γενέτειρα του μυθικού κινηματογραφικού τέρατος, η δική τους, γιαπωνέζικη εκδοχή του Γκοτζίλα να προβληθεί για λίγο στις αίθουσες και έπειτα να αποσυρθεί ολοσχερώς και να κρατηθεί μακριά από VOD και streaming πλατφόρμες για μήνες. Μπορείτε να φανταστείτε, λοιπόν, την έκπληξή μας, όταν διαπιστώσαμε ότι δίχως τυμπανοκρουσίες, σχεδόν στα κρυφά, η ταινία έχει προστεθεί από τις αρχές του μήνα στον κατάλογο του Netflix. 

Κάθε εμφάνιση του τέρατος μετράει, έχει αντίκτυπο μεγάλο και κινηματογραφείται με μια ιδέα που αναδεικνύει τόσο το μέγεθος της απειλής όσο και τα γενικά και τα επιμέρους στοιχήματα – είμαστε πεπεισμένοι ότι ο Σπίλμπεργκ λατρεύει την ταινία. 

Είναι τόσο κρίμα που οι περισσότεροι δεν μπορέσαμε να δούμε το «Godzilla Minus One» σε αίθουσα και πήραμε αντ’ αυτoύ ένα φεστιβάλ ψηφιακής οχλαγωγίας από τον Άνταμ Γουίνγκαρντ. Βλέπεις, η μία ταινία δίνει την εντύπωση ότι παρακολουθείς ένα παιδί να παίζει με τα παιχνίδια του –μπορεί να έχει τη χάρη του κι αυτό μερικές φορές–, ενώ η άλλη αποτελεί σπουδαίο, ατόφια επικό σινεμά.

«Godzilla Minus One»: Ένα ατόφια επικό διαμάντι μόλις προστέθηκε στο Netflix Facebook Twitter
Αρκετός φιλμικός χρόνος αφιερώνεται στη ζωή που σταμάτησε λόγω πολέμου και παλεύει να κινηθεί μπροστά, μα απειλείται με πισωγύρισμα από αυτήν τη γιγάντια σαύρα.

Ήδη από την εισαγωγική σκηνή της επίθεσης καταλαβαίνεις ότι θα δεις έναν πολύ διαφορετικό Γκοτζίλα. Ο φακός τοποθετείται στο ύψος του ανθρώπινου βλέμματος, όπως στην πρωτότυπη δημιουργία του 1954, και η επίθεση του τέρατος είναι βάναυση και άγρια. Πρόκειται για έναν Γκοτζίλα μοχθηρό, για τον κακό της υπόθεσης και όχι για έναν αντιήρωα που αποκαθιστά τη φυσική ισορροπία, κατεδαφίζοντας στο μεταξύ μερικά οικοδομικά τετράγωνα. Στην παράδοση της σειράς, δε, ο Γκοτζίλα φέρει συμβολική διάσταση στο έργο. Δεν εκπροσωπεί την τιμωρία μας για τις παρεμβάσεις στη φύση, δεν ενσαρκώνει την πυρηνική απειλή ή τον κολασμό για τη χρήση πυρηνικών όπλων, αλλά το φάντασμα του πολέμου, που επιστρέφει για να στοιχειώσει μια μεταπολεμική Ιαπωνία η οποία προσπαθεί ακόμα να επουλώσει τις πληγές της και παλεύει να διασκεδάσει τις ενοχές και να κρύψει την ντροπή της.

Ο κεντρικός χαρακτήρας, ένας πιλότος καμικάζι που δίστασε να εκτελέσει τα αυτοκτονικά, επιθετικά του καθήκοντα και επέλεξε να ζήσει, ενσαρκώνει αυτή την ταπείνωση. Οι επιθέσεις του Γκοτζίλα θα δώσουν στον ήρωα την ευκαιρία να εξιλεωθεί. Κι εδώ έγκειται η υπέροχη ιδέα που φωλιάζει στην καρδιά της ταινίας. Στην ιαπωνική κουλτούρα η αυτοθυσία είναι συνυφασμένη με την τιμή και την περηφάνια.

Στην ταινία οι πολίτες αυτοοργανώνονται, χωριστά από ένα κράτος που τους έσυρε σε έναν αιματηρό πόλεμο και τους τοποθέτησε στη λάθος πλευρά της Ιστορίας – Χιροσίμα και Ναγκασάκι, πολύς κόσμος ξεχνά ότι η Ιαπωνία συντάχθηκε με τις δυνάμεις του Άξονα. Η αυτοοργάνωσή τους στοχεύει στην αυτόνομη αντιμετώπιση της απειλής και καταλήγει να επαναπροσδιορίσει την έννοια της αυτοθυσίας. Βλέπεις, στην αποστολή που οργανώνουν ο θάνατος δεν αντιμετωπίζεται ως πράξη ανδρεία, ούτε συνιστά αυτοσκοπό. Είναι πιθανός, μα αποφευκτέος. Για να μην τα πολυλογούμε, έχουμε μια ταινία όπου οι ήρωες δεν πρέπει να πεθάνουν για την πατρίδα τους, αλλά να ζήσουν για την πατρίδα τους, πρέπει να κατατροπώσουν τον εχθρό με τον κατάλληλο τρόπο, ώστε να μη χαθεί ούτε μία ζωή. Ε, και αυτό το εύρημα καθιστά το «Godzilla: Minus One» μια γνήσια αντιπολεμική ταινία, μεταξύ άλλων.

«Godzilla Minus One»: Ένα ατόφια επικό διαμάντι μόλις προστέθηκε στο Netflix Facebook Twitter
Η δουλειά των υπευθύνων οπτικών εφέ είναι καταπληκτική, ειδικά στις θαλάσσιες σκηνές, και πραγματοποιήθηκε με το 1/20ό του κόστους αντίστοιχων αμερικανικών παραγωγών – για δες που τελικά χρειάζονται κυρίως μεράκι, επιμονή και χρόνος, παρά θεόρατοι προϋπολογισμοί.

Αρκετός φιλμικός χρόνος αφιερώνεται στη ζωή που σταμάτησε λόγω πολέμου και παλεύει να κινηθεί μπροστά, μα απειλείται με πισωγύρισμα από αυτήν τη γιγάντια σαύρα. Το δράμα της ταινίας εστιάζει στον άνθρωπο, ενίοτε με την υπερβάλλουσα δραματικότητα του σινεμά της Άπω Ανατολής, που στο δυτικό μας μάτι φαντάζει over the top, αλλά, όπως έχουμε αντιληφθεί από τα συμφραζόμενα, στο δικό τους δεν δείχνει τέτοια. Και επειδή το ανθρώπινο δράμα βρίσκεται στον πυρήνα της, επειδή πίσω από την κάμερα υπάρχει σκηνοθέτης και όχι τροχονόμος, η προσέγγιση της δράσης είναι ανθρωποκεντρική. Δεν τον μέλει η δομή της καταστροφής τον Τακάσι Γιαμαζάκι, τον ενδιαφέρουν το δέος και ο φόβος που νιώθουν οι άνθρωποι που είχαν την ατυχία να βρεθούν στο επίκεντρό της – είπαμε, οι επιθέσεις κινηματογραφούνται από το ύψος του βλέμματος. Την κινηματογραφική εννοιολόγηση του δέους αποπειράται η σκηνοθεσία του Γιαμαζάκι, αυτό θέλει να αισθανθούμε. Έτσι, κάθε εμφάνιση του τέρατος μετράει, έχει αντίκτυπο μεγάλο και κινηματογραφείται με μια ιδέα που αναδεικνύει τόσο το μέγεθος της απειλής όσο και τα γενικά και τα επιμέρους στοιχήματα – είμαστε πεπεισμένοι ότι ο Σπίλμπεργκ λατρεύει την ταινία. 

Η δουλειά των υπευθύνων οπτικών εφέ είναι καταπληκτική, ειδικά στις θαλάσσιες σκηνές, και πραγματοποιήθηκε με το 1/20ό του κόστους αντίστοιχων αμερικανικών παραγωγών – για δες που τελικά χρειάζονται κυρίως μεράκι, επιμονή και χρόνος, παρά θεόρατοι προϋπολογισμοί. Η τοποθέτηση της δράσης λίγο μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο φέρνει μαζί της και μια άλλη κινηματογραφική αύρα, τόσο πιστά και ευθέως αναφερόμενη στην πολεμική περιπέτεια της εποχής, ώστε νομίζεις πως θα εμφανιστεί στην οθόνη ο Γκρέγκορι Πεκ από στιγμή σε στιγμή. Νευραλγική είναι και η σημασία του score του Ναόκι Σάτο, με έγχορδα επιτακτικά, με χορωδιακά αποσπάσματα επιβλητικά και με έξι (!) διαφορετικά θέματα. Η μουσική του Σάτο φέρνει τη συγκινησιακή φόρτιση και ενισχύει την επικότητα, τελώντας σε συμβιωτική σχέση με την εικόνα, σε βαθμό που αδυνατείς να φανταστείς τη μία χωρίς την άλλη. Θυμίζει, έτσι, εκείνο το «σινεμά των καλύτερων μας χρόνων» για το οποίο μιλούν οι παλιότεροι. 

«Godzilla Minus One»: Ένα ατόφια επικό διαμάντι μόλις προστέθηκε στο Netflix Facebook Twitter
Ο φακός τοποθετείται στο ύψος του ανθρώπινου βλέμματος, όπως στην πρωτότυπη δημιουργία του 1954, και η επίθεση του τέρατος είναι βάναυση και άγρια.

Σε μια εποχή που η αξιολογική κατάταξη έρχεται ψυχαναγκαστικά, γρήγορα και εύκολα, προσπαθούμε να την αποφύγουμε, ωστόσο όταν οι αρετές μιας ταινίας είναι τέτοιες, δεν υπάρχει λόγος να συγκρατηθούμε. Το «Godzilla: Minus One» είναι ένα από τα καλύτερα monster movies που γυρίστηκαν ποτέ. Εκπροσωπεί ένα αποδραστικό σινεμά με μυαλό και καρδιά, εγκληματικά απόν από τη μεγάλη οθόνη τα τελευταία χρόνια.

Θερμή παράκληση προς εσάς που φτάσατε ως εδώ: μη δείτε την ταινία ούτε στo laptop σας, ούτε στο κινητό σας. Αν έχετε τη δυνατότητα, παρακολουθείστε τη σε τηλεόραση αρκετών ιντσών και με όσο το δυνατόν καλύτερο ηχοσύστημα. Α, θερμή παράκληση και προς όποιον αρμόδιο διαβάζει: φέρτε ξανά την ταινία στις κινηματογραφικές αίθουσες, έστω και για μία εβδομάδα. Εκεί ανήκει. 

Η ταινία «Godzilla: Minus One» είναι διαθέσιμη στο Netflix

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Steve: Η μοναξιά του δασκάλου μεγάλων αποστάσεων

Daily / Steve: Η μοναξιά του δασκάλου μεγάλων αποστάσεων

Ένα κρίσιμο και «μανιοκαταθλιπτικό» 24ωρο στη ζωή ενός εκπαιδευτικού σε ένα σχολείο για προβληματικούς εφήβους αποτελεί τον καμβά για το υπερκινητικό δράμα του Netflix με πρωταγωνιστή τον Κίλιαν Μέρφι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Νεριτάν Ζιντζιρία: «Η Ελλάδα έχει φετίχ να βαφτίζει τους νέους "φαινόμενα"»

Οθόνες / Νεριτάν Ζιντζιρία: «Η Ελλάδα έχει φετίχ να βαφτίζει τους νέους "φαινόμενα"»

Όταν αποφάσισε να γίνει κινηματογραφιστής, του είπαν ότι θα πεινάσει, αλλά με έναν πολύ δημιουργικό τρόπο. Έκανε τις πρώτες του ταινίες κυριολεκτικά με χώμα και νερό, αλλά πλέον τρέχει παράλληλα οκτώ πρότζεκτ. Κάνει σινεμά συνομιλώντας με το σινεμά του Γιάνναρη, του Δαμιανού, του Παπατάκη. Ο Νεριτάν Ζιντζιρία αφηγείται τη ζωή του στη LifO.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
When Nobody’s Watching: Πριν κλωτσήσουν τη μπάλα, πρέπει να νικήσουν την προκατάληψη

Οθόνες / When Nobody’s Watching: Πριν κλωτσήσουν τη μπάλα, πρέπει να νικήσουν την προκατάληψη

Η Ελλάδα κάνει τα πρώτα της σοβαρά βήματα για να σταθεί ισότιμα στο ευρωπαϊκό γήπεδο του γυναικείου ποδοσφαίρου - Το νέο ντοκιμαντέρ του ΠΣΑΠΠ, “When Nobody’s Watching”, ρίχνει φως στις ζωές των αθλητριών που παλεύουν μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Η δραματική στροφή του The Rock και άλλοι 3 λόγοι να πάτε σινεμά

Οθόνες / Η δραματική στροφή του The Rock και άλλοι 3 λόγοι να πάτε σινεμά

Ακόμα μια κινηματογραφική μεταφορά του Δράκουλα, ένα κινέζικο animation που είναι η πέμπτη εμπορικότερη ταινία όλων των εποχών αλλά και η επανακυκλοφορία του «Avatar: The Way of Water» - Τι παίζει από σήμερα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη
THE LIFO TEAM
«Good Boy»: Ναι, ο σκύλος σας βλέπει φαντάσματα» ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ

Οθόνες / «Good Boy»: Ναι, ο σκύλος σας βλέπει φαντάσματα

Η πολυσυζητημένη ταινία τρόμου του Μπεν Λέονμπεργκ δίνει σάρκα και οστά σε έναν από τους μεγαλύτερους φόβους των ιδιοκτητών σκύλου και αντλεί τη συγκίνησή της από τον αρραγή δεσμό ανθρώπου και ζώου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Χρόνια Πολλά Πέδρο! 20 χρόνια τώρα βλέπουμε τις ταινίες σου.

Οθόνες / Χρόνια Πολλά Πέδρο! 20 χρόνια τώρα βλέπουμε τις ταινίες σου.

Ο Πέδρο Αλμοδοβάρ που έχει σήμερα γενέθλια παραμένει διαχρονικά ένας από τους αγαπημένους μας σκηνοθέτες. Μαζέψαμε σε ένα αφιέρωμα ό, τι έχουμε γράψει για τις ταινίες του αλλά και κάποια ενδιαφέροντα θέματα για το έργο του που αξίζει να τα διαβάσετε!
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η Αθηνά Ραχήλ Τσαγγάρη γύρισε μια πανκ αλληγορία για όσα βιώνουμε σήμερα

Οθόνες / Η Αθηνά Ραχήλ Τσαγγάρη γύρισε μια πανκ αλληγορία για όσα βιώνουμε σήμερα

Η περιπετειώδης δημιουργία του «Harvest», της εντυπωσιακής πρώτης αγγλόφωνης ταινίας της ταλαντούχας σκηνοθέτιδας, ζωντανεύει την ονειρική και σκληρή ατμόσφαιρα ενός μεσαιωνικού σκωτσέζικου χωριού καθώς αυτό εξαφανίζεται από τον χάρτη.  
M. HULOT
CHECK 10 τηλεοπτικές σειρές που θα δούμε μέχρι το τέλος του έτους

Οθόνες / 10 σειρές που θα δούμε μέχρι το τέλος του έτους

Από τη νέα σεζόν του «Slow Horses» στο μεγάλο φινάλε του «Stranger Things» κι από ένα φιλόδοξο πορτρέτο του Σκορσέζε στο νέο στοίχημα του δημιουργού του «Breaking Bad», διαλέγουμε δέκα σειρές που αναμένεται να μονοπωλήσουν το ενδιαφέρον μας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
6 αποκαλυπτικά ντοκιμαντέρ για τη ζωή και τον κόσμο που ζούμε τώρα

Οθόνες / 6 αποκαλυπτικά ντοκιμαντέρ για τη ζωή και τον κόσμο που ζούμε τώρα

Το Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Καστελλορίζου πρόβαλε φέτος ταινίες πολιτικά φορτισμένες που οραματίζονται ένα μέλλον χωρίς σύνορα. Έξι από αυτές έκαναν ιδιαίτερη εντύπωση χάρη στην αισθητική και την προβληματική τους.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ