Το Φεστιβάλ του Τορόντο και τα Όσκαρ

Το Φεστιβάλ του Τορόντο και τα Όσκαρ Facebook Twitter
Oι πρωταγωνιστές του La La Land στο φεστιβάλ του Τορόντο: Η ταινία του Ντάμιεν Σαζέλ, που αποθεώθηκε και στη Βενετία, μοιάζει απίθανο να μην πάρει ένα ή περισσότερα Όσκαρ το Φεβρουάριο.
0



Το Φεστιβάλ του Τορόντο, που ολοκληρώθηκε την Κυριακή, έχει πετύχει αρκετά πράγματα στα 40 χρόνια που υπάρχει – πρωτοξεκίνησε το 1976. Το σημαντικότερο είναι πως θεωρείται πλέον ο ναός της αμερικανικής αγοράς, φέρνοντας όλους τους επαγγελματίες του χώρου να δουν μαζεμένες τις ταινίες που θα κυριαρχήσουν τους επόμενους μήνες αλλά και να προαγοράσουν δικαιώματα για παραγωγές που θα μας απασχολήσουν τουλάχιστον μετά από ένα χρόνο. Το αποτέλεσμα αυτού του επιτεύγματος ήταν πως κάθε ταινία από τις ΗΠΑ που έχει υψηλές βλέψεις, να στριμώχνει σε μία ημέρα την παρουσία της στη Βενετία (το κατ' εξοχήν μεγάλο φεστιβάλ της εποχής) ή και να την εγκαταλείπει τελείως για το Τορόντο.


Υπάρχει όμως και κάτι άλλο. Το Τορόντο, σε αντίθεση με τα ευρωπαϊκά φεστιβάλ που φτιάχνουν επιτροπές για να μοιράζουν αφειδώς βραβεία με αποτέλεσμα να βραβεύεται το μισό διαγωνιστικό τμήμα, στηρίζεται στο κοινό για την ανάδειξη της καλύτερης ταινίας. Το People's Choice Αward δίνεται από το 1978, το έχουν πάρει πολλές σημαντικές ταινίες, και ακολουθώντας την γιγάντωση του φεστιβάλ που ξεκίνησε στις αρχές του αιώνα μας, έχει φτάσει σήμερα να θεωρείται προάγγελος για τα Όσκαρ. Υπάρχει ένα σερί που ξεκινά από το 2008 και φτάνει μέχρι πέρυσι, καθώς κάθε αγγλόφωνη ταινία του βραβεύτηκε στο Τορόντο, πήρε ή ήταν υποψήφια για Όσκαρ καλύτερης ταινίας – εξαίρεση το αραβόφωνο Όταν Θέλουν οι Γυναίκες της Ναντίν Λαμπακί που κέρδισε το 2011. Ως το 2008 είχε συμβεί 2 φορές να κερδίζει το Όσκαρ ταινία που είχε πάρει πριν το βραβείο στο Τορόντο (Οι Δρόμοι της Φωτιάς το 1981 και το American Beauty το 1999), ενώ άλλες 5 ήταν υποψήφιες, αριθμός πάντως μικρός για να φανερωθεί μια σύνδεση.

Το People's Choice Αward δίνεται από το 1978, το έχουν πάρει πολλές σημαντικές ταινίες, και ακολουθώντας την γιγάντωση του φεστιβάλ που ξεκίνησε στις αρχές του αιώνα μας, έχει φτάσει σήμερα να θεωρείται προάγγελος για τα Όσκαρ.


Το εντυπωσιακό σε αυτές τις 7 συνεχόμενες ταινίες είναι πως δεν πρόκειται πάντα για προφανείς οσκαρικές επιλογές. Για παράδειγμα το Slumdog Millionaire που το ξεκίνησε το 2008 ήταν μια ταινία ενός σκηνοθέτη που προέρχονταν από αποτυχίες, με την αύρα που τον ακολουθούσε από το Trainspotting να έχει ήδη διαλυθεί, γυρισμένο στην Ινδία με άγνωστους (στο χολιγουντιανό σύστημα) ηθοποιούς. Κι όμως το βραβείο κοινού έδωσε ώθηση στον Ντάνι Μπόιλ, η ταινία έγινε sleeper hit τους επόμενους μήνες και έφτασε να κατακτά 8 Όσκαρ. Το 2009, ο Λι Ντάνιελς είχε ήδη πάρει την ώθησή του από το Σάντανς και τις Κάννες, όμως το Τορόντο το έβαλε και επίσημα στα φαβορί. Το Precious ήταν υποψήφιο για 6, κερδίζοντας τελικά 2 – καθόλου άσχημα.

Το Φεστιβάλ του Τορόντο και τα Όσκαρ Facebook Twitter
Tο βραβείο κοινού έδωσε ώθηση στον Ντάνι Μπόιλ και το Slumdog Millionaire έγινε sleeper hit τους επόμενους μήνες και έφτασε να κατακτά 8 Όσκαρ.


Το 2010, λίγο μετά την προβολή του στο επίσης επιδραστικό φεστιβάλ του Telluride στις ΗΠΑ (ένα τετραήμερο προβολών χωρίς κανένα διαγωνιστικό χαρακτήρα που πρωτοσυστήνει τις ταινίες της χειμερινής σεζόν), εμφανίζεται στο Τορόντο ο Λόγος του Βασιλιά του Τομ Χούπερ και η σχέση του βασιλιά Κόλιν Φερθ με τον λογοθεραπευτή Τζέφρεϊ Ρας συγκινεί τους πάντες. Μετά το βραβείο κοινού, η ταινία πάει φουριόζα για τα Όσκαρ, παίρνει τελικά 4 (ανάμεσά τους ταινίας και σκηνοθεσίας), ενώ όπως αναμενόταν θριαμβεύει και στα BAFTA με 7 βραβεύσεις. Το 2012, ένα χρόνο μετά το Όταν Θέλουν οι Γυναίκες που δεν πήγε στις τελικές επιλογές για τα ξενόγλωσσα Όσκαρ, επιστροφή στα συνηθισμένα. Ο Ντέιβιντ Ράσελ συστήνει στον Καναδά τον φιλόδοξο Οδηγό Αισιοδοξίας, που αν και δεν φαίνεται να έχει προφανή οσκαρική δυναμική, συμπαρασύρει θεατές και κριτικούς στον φρενήρη ρυθμό του. Παίρνει 8 υποψηφιότητες, ανάμεσά τους και τις 4 για ερμηνεία κάτι που συνέβη για πρώτη φορά μετά το 1981 και τους Κόκκινους του Γουόρεν Μπίτι, και αν και φεύγει με μόλις ένα βραβείο, βάζει πρόωρα την Τζένιφερ Λόρενς στους μεγάλους σταρ της εποχής μας.


Τα τρία επόμενα χρόνια πιστοποιείται η δύναμη του φεστιβάλ. Βραβεύει το 12 Χρόνια Σκλάβος, κάτι που κάνει όλος ο πλανήτης αργότερα, στη συνέχεια το Παιχνίδι της Μίμησης (8 υποψηφιότητες, 1 Όσκαρ) και πέρυσι το Δωμάτιο, την υπέροχη ταινία του Λένι Άμπραμσον που είδε την πρωταγωνίστριά του Μπρι Λάρσον να θριαμβεύει. Που οδηγούν όλα αυτά; Στο προχθεσινό βραβείο που πήρε το La La Land του Ντάμιεν Σαζέλ, που αποθεώθηκε και στη Βενετία και μοιάζει απίθανο να μην πάρει ένα ή περισσότερα Όσκαρ το Φεβρουάριο. Ο Σαζέλ πάντως (που πέρυσι είχε φτάσει κοντά με το Whiplash) αν έχει μεγάλες προσδοκίες, θα πρέπει να θυμάται και μια άλλη παράδοση. Οι 3 ταινίες των τελευταίων χρόνων μαζί με τις 2 που αναφέραμε στην αρχή, οι οποίες κατάφεραν να πάρουν το σημαντικότερο βραβείο, το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας, είναι όλες γυρισμένες από Βρετανούς.



Το καλό σινεμά όμως δε φτάνει πάντα στα Όσκαρ. Μεταξύ άλλων λοιπόν, βραβείο στο Τορόντο έχει πάρει το Bad Timing του Νίκολας Ρεγκ, Η Παρακμή της Αμερικανικής Αυτοκρατορίας του Ντενίς Αρκάν, το Fisher King του Τέρι Γκίλιαμ, το Zatoichi του Τακέσι Κιτάνο και οι Επικίνδυνες Υποσχέσεις του Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ. Πάνω απ' όλα, αυτό το φεστιβάλ βραβεύει ταινίες που προορίζονται να γίνουν κλασικές.

0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Αποστολή: Η Βενετία χορεύει στο ρυθμό του «La La Land»

Οθόνες / Αποστολή: Η Βενετία χορεύει στο ρυθμό του «La La Land»

Ανάμεσα στα τρυφερά νεοκυματικά μιούζικαλ του Ζακ Ντεμί και την ανθολόγηση της MGM στη μεγάλη της ακμή, το «La La Land» του Ντέιμιαν Σαζέλ είναι εντυπωσιακά περισσότερα πράγματα από μια νοσταλγική ωδή στο κλασικό μουσικοχορευτικό ιδίωμα.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Φεστιβάλ Bενετίας: Το πένθος του Νικ Κέιβ

Οθόνες / Φεστιβάλ Bενετίας: Το πένθος του Νικ Κέιβ

Το ντοκιμαντέρ «One more time with feeling» του Άντριου Ντόμινικ με αφορμή το νέο άλμπουμ του Nick Cave και των Bad Seeds εξελίσσεται σε εξομολογητικό ψυχογράφημα που προδίδει τον πόνο του και αποκαλύπτει την αξιοπρέπειά του.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Oscar Stories: Οσκαρικό σκάνδαλο, χωρίς ελαφρυντικά

Pulp Fiction / Κάρλα Σοφία Γκασκόν: Οσκαρικό σκάνδαλο, χωρίς ελαφρυντικά

Οι οσκαρικές φιλοδοξίες του Netflix για το Emilia Pérez έπεσαν στο κενό, καθώς η πρώτη τρανς υποψήφια στην ιστορία του θεσμού κατηγορείται για πολιτική ανορθογραφία και εξοστρακίζεται.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Κάρλα Σοφία Γκασκόν: Πώς μια ιστορική πρωτιά μετατράπηκε σε ιστορικό εφιάλτη

Οθόνες / Κάρλα Σοφία Γκασκόν: Πώς μια ιστορική πρωτιά μετατράπηκε σε ιστορικό εφιάλτη

Το να είσαι τρανς είναι ζήτημα προσωπικής ταυτότητας, όχι πολιτικών πεποιθήσεων. Και το να προϋποθέτουμε ότι τα τρανς άτομα είναι μονολιθικά στις απόψεις τους ή ανίκανα να έχουν συντηρητικές ή αντιδραστικές απόψεις, είναι απλά παράλογο.
THE LIFO TEAM
Μαύροι Πίνακες: Σίριαλ κίλερ κουλτουριάρης, αστυνομικοί ευφυέστατοι

Νέα στήλη/ Κριτική τηλεόρασης / Μαύροι Πίνακες: Σίριαλ κίλερ κουλτουριάρης, αστυνομικοί ευφυέστατοι

Κριτική της Πόπης Διαμαντάκου για το αστυνομικό θρίλερ του Star, για μια ελληνική παραγωγή που προσπαθεί να ανεβάσει τον πήχη και να συγκριθεί με ξένες παρόμοιες.
ΠΟΠΗ ΔΙΑΜΑΝΤΑΚΟΥ
«Θολός βυθός», μια ταινία για τις παιδουπόλεις της Φρειδερίκης

Οθόνες / Οι παιδουπόλεις της Φρειδερίκης γίνονται ταινία

Βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο του Γιάννη Ατζακά, η νέα ταινία της Ελένης Αλεξανδράκη «Θολός Βυθός» είναι μια βουτιά στις ζωές των παιδιών που έγιναν έρμαια της προπαγάνδας και πιόνια σε έναν πόλεμο που δεν καταλάβαιναν.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Στη Νέα Υόρκη με τον Γκόντφρεϊ Ρέτζιο

Εικαστικά / Το θρυλικό «Koyaanisqatsi» αναβιώνει στη Νέα Υόρκη μέσω της τεχνητής νοημοσύνης

Το ψηφιακό έργο του Τζον Φιτζέραλντ «The Vivid Unknown», μια από τις φετινές συμμετοχές του Ιδρύματος Ωνάση στο φεστιβάλ «Under the Radar», συνομιλεί εκ νέου με την εμβληματική ταινία του Γκόντφρεϊ Ρέτζιο.
ΒΑΡΒΑΡΑ ΔΟΥΚΑ
10 εξαιρετικές ταινίες που μπορείτε να δείτε τώρα στο Ertflix

Οθόνες / 10 εξαιρετικές ταινίες που μπορείτε να δείτε τώρα στο Ertflix

Δέκα ξεχωριστές οικιακές προβολές, από το διαχρονικό μυστήριο του «Ονόματος του Ρόδου» ως τον ξεσηκωτικό χορό του «Αnother Round» κι από τις weird κωμικές αναζητήσεις του «Chevalier» ως το τρυφερό ντοκιμαντέρ για τον Γιάννη Σπανό.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
67α Grammy: Βεντέτες, βραβεία που άργησαν και ομιλίες που δεν έκαναν γκελ

Μουσική / 67α Grammy: Βεντέτες, βραβεία που άργησαν και ομιλίες που δεν έκαναν γκελ

Η Beyoncé έδειξε να εκπλήσσεται όταν άκουσε το όνομά της από τα χείλη τής πάλαι ποτέ country artist και νυν βασίλισσας της pop, Τέιλορ Σουίφτ, ενώ όλοι οι υπόλοιποι έμειναν έκπληκτοι από μια γυμνή εμφάνιση.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Leon of Athens

Μυθολογίες / Ένα Dogville με Vanilla sky: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Leon of Athens

Εκτός από το «Dogville» του Τρίερ, ο τραγουδοποιός θυμάται πού, πότε και με ποιους έχει δει τις αγαπημένες του ταινίες. Θυμάται επίσης ότι, αν και στην αρχή βαρέθηκε τη «Συνεκδοχή» του Κάουφμαν, εκ των υστέρων συνειδητοποίησε πως η ταινία μιλάει για τους αξεδιάλυτους εφιάλτες μας.
Inland Empire, Κάψε το μετάξι

Pulp Fiction / Inland Empire: Μυστηριώδες και σκοτεινό, όσο αξίζει σε έναν Λιντς

Μία ακόμη παραβολή για τον απόηχο του Χόλιγουντ -πιο υποκειμενική και σουρεαλιστική από εκείνη του Mulholland Drive-, το γλυκόπικρο κλείσιμο του ματιού ενός δημιουργού που τα έκανε όλα μόνος του.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Δείτε ολόκληρη την πρώτη συνέντευξη της Björk on camera μετά μια δεκαετία

Μουσική / Δείτε ολόκληρη την πρώτη συνέντευξη της Björk on camera μετά μια δεκαετία

«Μη σταματάτε. Έχουμε αφθονία. Έχουμε λύσεις. Μπορούμε να αρχίσουμε πάλι από την αρχή»: Η Björk παρουσιάζει την προσωπική της ουτοπία με το πρότζεκτ «Cornucopia» και μιλάει μπροστά στην κάμερα, για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό. 
THE LIFO TEAM
Οι 10 αγαπημένες ταινίες της Μαρίνας Δανέζη

Μυθολογίες / «Ήτανε πέναλτι, κύριε Πάνο;»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες της Μαρίνας Δανέζη

Από μια εισπρακτική αποτυχία και απαγορευμένη ταινία του 1932, μέχρι την ωμή βία της Pieta (που δεν ξέρει γιατί την έχει δει επανειλημμένα) και την cult σουρεαλιστική ματιά του Τσιώλη, η σκηνοθέτρια μας χαρίζει μια σπάνια σινεφίλ λίστα που συνδυάζει θράσος και ανθρωπισμό.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
Soundtrack to a Coup d’Etat: Ένα υβριδικό αριστούργημα που βρήκε το δρόμο για τα Όσκαρ 

Daily / Soundtrack to a Coup d’Etat: Ένα υβριδικό αριστούργημα που βρήκε τον δρόμο για τα Όσκαρ

Υποψήφια για το βραβείο καλύτερης ταινίας ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους είναι αυτή η εκπληκτική ταινία που εκθέτει με αποκαλυπτικό τρόπο τη μεταχείριση της αφρόκρεμας της τζαζ μουσικής ως «βιτρίνας» για την καθαίρεση και τη δολοφονία του ηγέτη της ανεξαρτησίας του Κογκό, Πατρίς Λουμούμπα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
125 λεπτά με την Πόπη Διαμαντάκου/ Πόπη Διαμαντάκου: «Δεν με αγγίζουν οι επιθέσεις, δεν κάνω δημόσιες σχέσεις, δεν γλείφω»

Media / «Δεν υπάρχει τηλεκριτική σήμερα, όλα είναι δημόσιες σχέσεις»

Η γνωστή τηλεκριτικός Πόπη Διαμαντάκου μιλά στη LiFO για τη μακρά επαγγελματική της διαδρομή, την τηλεόραση του χθες και του σήμερα και απαντά για πρώτη φορά στα επικριτικά σχόλια που προκαλούν κατά καιρούς τα κείμενα της.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ