«Είμαι ηθοποιός 45 χρόνια και αυτή είναι η πρώτη φορά που κερδίζω ένα βραβείο»

«Είμαι ηθοποιός 45 χρόνια και αυτή είναι η πρώτη φορά που κερδίζω ένα βραβείο» Facebook Twitter
Στην Ντέμι Μουρ ανήκει το καλύτερο speech της βραδιάς. Γεια στο στόμα της.
0

Το Εμίλια Πέρεζ μπαίνει μπροστά στην κούρσα των Όσκαρ. Άλλωστε την είχαμε διαισθανθεί την αγάπη του Χόλιγουντ για το μελοδραματικό μιούζικαλ του Ζακ Οντιάρ από την πρώιμη επισήμανση στις λίστες των κριτικών και τις υποψηφιότητες σε όλα τα επιμέρους βραβεία, σε μια ταινία που περιλαμβάνει εμφατικά, εκτός από τη συμπερίληψη, μια σύγχρονη και σινεφίλ ματιά στη γυναίκα, ακόμη κι αν σκηνοθέτης της είναι άνδρας.

Με τις 4 κερδισμένες σφαίρες, η Εμίλια Πέρεζ γίνεται το ονοματεπώνυμο της χρονιάς και θυμίζει λίγο το σαρωτικό φλερτ της αμερικανικής βιομηχανίας με το The Artist του Μισέλ Χαζαναβίσιους. Μένει να μάθουμε αν η Κάρλα Σοφία Γκασκόν θα προσπεράσει την ήττα της στις Σφαίρες για να γίνει η πρώτη τρανς γυναίκα με Όσκαρ. Αντίθετα, με τη Σφαίρα δεύτερου γυναικείου ρόλου, η Ζόι Σαλντάνια, η μοναδική πραγματική ηθοποιός της πρωταγωνιστικής τριάδας, βάζει πλώρη για τα επόμενα μεγάλα βραβεία.

Ωστόσο, το πασχαλινό αυγό της υπόθεσης παραμένει το Brutalist. Ο δημιουργός Μπρέιντι Κόρμπετ βραβεύτηκε για τη σκηνοθεσία του και η ταινία απέσπασε και τις Σφαίρες καλύτερου δράματος και πρώτου ανδρικού ρόλου. Οι ανταποκριτές ξένου τύπου του Χόλιγουντ ξετρελάθηκαν με την Εμίλια, αλλά σεβάστηκαν σοβαρά το Brutalist, θεωρώντας πως αυτό αξίζει να τιμηθεί για το όραμά του – σωστό, αν πρέπει να επιλέξεις ανάμεσα στα δύο.

Κι ενώ το χρυσό ντέρμπι θα παιζόταν μεταξύ της Αντζελίνα Τζολί και της Νικόλ Κίντμαν στην κατηγορία της δραματικής ερμηνείας πρώτου ρόλου, ήρθε η Φερνάντα Τόρες από το I’m Still Here για να αρπάξει τη Σφαίρα μέσα από τα διάσημα χέρια τους.

Ως συνήθως, τα σόλοικα αυτά βραβεία, που δεν θα πάψουν ποτέ να ακολουθούν τη γραμμή των Emmys και να διπλομαντεύουν τις υποψηφιότητες των Όσκαρ με τις πλάτες των ατζέντηδων και των στούντιο που τους εξασφαλίζουν τους σταρ για τις τελετές τους,  έχουν το προνόμιο να μοιράζουν τα μεγάλα τους τρόπαια ανάμεσα σε δυο βασικές κατηγορίες και να αφήνουν τα Όσκαρ να βγάλουν το σωστό φίδι από την τρύπα – εκτός αν πρόκειται για περιπτώσεις όπως τα Παράσιτα ή το Moonlight, που κινούνται έξω από τα καλλιτεχνικά τους ραντάρ.

«Είμαι ηθοποιός 45 χρόνια και αυτή είναι η πρώτη φορά που κερδίζω ένα βραβείο» Facebook Twitter
O Έιντριαν Μπρόντι προβάλλει ως το μεγάλο φαβορί, καθώς απέσπασε τη Σφαίρα δραματικής ερμηνείας. Φωτ.: CBS

Στη χρονιά του Σικάγο, ο Ρόμαν Πολάνσκι είχε τρυπώσει με τον Πιανίστα, χαλώντας το τέλειο πάρτι με το Όσκαρ για τη σκηνοθεσία του. Η μεγάλη έκπληξη της βραδιάς ήταν ο Έιντριαν Μπρόντι, όχι για το παθιασμένο του φιλί στη Χάλι Μπέρι αλλά γιατί μέχρι τότε δεν είχε πάρει κανένα από τα σημαντικά βραβεία, παρά μόνο πλασαριζόταν στις πεντάδες. Τώρα προβάλλει ως το μεγάλο φαβορί, καθώς απέσπασε τη Σφαίρα δραματικής ερμηνείας, και επιπλέον η ταινία ακουμπά σε προσωπική του ευαισθησία, την ουγγρική καταγωγή του, με ένα θέμα που αποτελεί την πιο ολοκληρωμένη από τις φιλόδοξες κινηματογραφικές αλληγορίες της σεζόν (κι όχι το Megalopolis).

Στην Ντέμι Μουρ ανήκει το καλύτερο speech της βραδιάς. Γεια στο στόμα της, για τις ηλικιακές και τις ποιοτικές διακρίσεις τις οποίες επισήμανε με στιβαρότητα και εγκαρδιότητα εξίσου, για το ότι ανέφερε το σύμπαν, αλλά δεν διολίσθησε στο κλισέ της κοελικής συνωμοσίας, και για το πρώτο βραβείο που αποσπά στη 45χρονη καριέρα της, στα 62 της, έστω κι αν η Σφαίρα τής ήρθε στην κατηγορία κωμωδίας/μιούζικαλ. Δεν της το είχαμε, ούτε για βράβευση ούτε για τα σταράτα και ωραία λόγια της ως σταρ που ξέγραψε κάποτε ένας παραγωγός ως τύπου ποπκόρν και τέρμα. Με το Substance απέδειξε πως καλό είναι να μην ξεγράφουμε κανέναν, αφού η ανάδειξη οποιουδήποτε ταλέντου, κρυφού ή δηλωμένου, είναι θέμα ρόλου, συνθηκών, συνεργατών και συγκυρίας. Περνάει αυτόματα ως φαβορί για το Όσκαρ, σε μια πολύ ανταγωνιστική χρονιά στην κατηγορία της.

Για την ιστορία, ο νικητής στον δεύτερο ρόλο ήταν ο Κίραν Κάλκιν για τον Αληθινό Πόνο. Όπως και η Μουρ, είναι ηθοποιός που γνωρίζουμε εδώ και δεκαετίες, σε διαφορετικό πλαίσιο βέβαια, αλλά μόλις πρόσφατα «ανακαλύφθηκε» πως αξίζει και βραβεία. Και στην ταινία του Τζέσι Άιζεμπεργκ παίζει πραγματικά καλά.

Κι ενώ το χρυσό ντέρμπι θα παιζόταν μεταξύ της Αντζελίνα Τζολί και της Νικόλ Κίντμαν στην κατηγορία της δραματικής ερμηνείας πρώτου ρόλου, ήρθε η Φερνάντα Τόρες από το I’m Still Here για να αρπάξει τη Σφαίρα μέσα από τα διάσημα χέρια τους, με τον ρόλο της συζύγου που περνάει τα πάνδεινα για να επιβιώσει και να αποκαταστήσει την τιμή του βασανισμένου άνδρα της στα πέτρινα πολιτικά χρόνια της Βραζιλίας.

«Είμαι ηθοποιός 45 χρόνια και αυτή είναι η πρώτη φορά που κερδίζω ένα βραβείο» Facebook Twitter
H Φερνάντα Τόρες στο «I’m Still Here».

Η κόρη της θρυλικής Φερνάντα Μοντενέγκρο (που εμφανίζεται στον ίδιο ρόλο, σε μεγαλύτερη ηλικία, στην επιστροφή του Βάλτερ Σάλες στο σινεμά) απειλεί τη Μουρ και τις υπόλοιπες, και η ταινία είναι η μόνη που κοιτάζει στα ίσα την Εμίλια Πέρεζ (που κέρδισε τη μη αγγλόφωνη Χρυσή Σφαίρα) στο διεθνές Όσκαρ, σε ένα ακραίο σενάριο. Παρεμπιπτόντως, η Σφαίρα καλύτερου σεναρίου κατέληξε στο Κονκλάβιο, που είναι πιθανό να αναζητήσει εκεί και το μοναδικό του Όσκαρ, αν ο Ρέιφ Φάινς στριμωχτεί ανάμεσα στον Μπρόντι και τον Τίμοθι «Ντίλαν» Σαλαμέ.

Αν το Ανόρα με το ηχηρό knock out του αποκλεισμού από όλα τα βραβεία προκάλεσε ερωτηματικά για την τύχη του στα υπόλοιπα βραβεία της σεζόν (σενάριο ίσως;), το Wicked δέχτηκε ένα γερό knock down, αφού κέρδισε μόνο την αμφιλεγόμενης λειτουργίας και προβληματικής σημασίας Σφαίρα για «καλύτερο κινηματογραφικό-εμπορικό επίτευγμα»! Είναι, σαν να λένε, bon pour l’Orient: για τα χρήματα που φέρατε στα ταμεία, καλοί είστε, κι όποιος κατάλαβε, κατάλαβε… Δηλαδή, η Μπάρμπι της φετινής χρονιάς!

Αν τα Όσκαρ είναι η αμπιγιέ βραδιά για τον πλανήτη, που παρακολουθεί με ένα κάποιο δέος τη μεγάλη κοινότητα του σινεμά να αυτοσυγχαίρεται με λίγο τρακ και πολλή επισημότητα,  οι Σφαίρες ανέκαθεν περνούσαν το μήνυμα του γιορτινού δείπνου μεταξύ χολιγουντιανών φίλων, όπου όλοι θα ζήλευαν να έχουν μια πρόσκληση για να πιουν τα κοκτέιλ του Beverly Hills Hotel και να φάνε σούσι από τα χεράκια του Nobu στο τραπέζι τους.

Φέτος όμως τα ντυσίματα παρέπεμπαν σε παλιό καλό glamour και άστραφταν ως σαφώς πιο αναβαθμισμένα, από τις ενδελεχείς κούρμπες του Louis Vuitton της Ζεντάγια, το άψογα ραμμένο πινγκουινάτο σμόκιν του Κόλιν Φάρελ, τη διαμαντένια Boucheron καρφίτσα του Κόλμαν Ντομίνγκο και τη Νικόλ Κίντμαν με '60s στέκα βγαλμένη από την Κοιλάδα με τις κούκλες ως τις κλασικά κομψές επιλογές της Αντζελίνα Τζολί και των δυο νεότερων great Kates, της Μπλάνσετ και της Γουίνσλετ.

«Είμαι ηθοποιός 45 χρόνια και αυτή είναι η πρώτη φορά που κερδίζω ένα βραβείο» Facebook Twitter
Η Νικόλ Κίντμαν με '60s στέκα βγαλμένη από την «Κοιλάδα με τις Κούκλες».
«Είμαι ηθοποιός 45 χρόνια και αυτή είναι η πρώτη φορά που κερδίζω ένα βραβείο» Facebook Twitter
H Ζεντάγια στις ενδελεχείς κούρμπες του Louis Vuitton φορέματος της.

Ήταν εύκολο φέτος ο παρουσιαστής να είναι καλύτερος από το καθολικό περσινό φιάσκο του αφελώς απαράσκευου, δωρεάν κομπορρήμονα Τζο Κόι. Η Νίκι Γκλέιζερ είχε προετοιμαστεί καλά, προβάροντας το υλικό της μπροστά σε live κοινό εβδομάδες πριν, για να τεστάρει αν τα αστεία της λειτουργούν ή πέφτουν στο κενό. Έχοντας το υγιές άγχος της κωμικού, αν και βετεράνος στην πιάτσα του stand up, που δεν πιστεύει πως a priori τη γνωρίζουν όλοι, και θέλοντας να προβιβαστεί στις εξετάσεις για το μεγάλο κλαμπ, η μοχθηρή roaster (όσοι έχουν δει αποσπάσματα από το ξεφτίλισμα που είχε ρίξει στον Τομ Μπρέιντι ενώπιόν του θα μπουν στο νόημα της αφοβίας της), έριξε κοντά και υπολογισμένα βέλη, π.χ. στον Σαλαμέ για το μουστάκι που μοιάζει με βλεφαρίδες, κάποιες πολιτικές αιχμές, εξαιρώντας το κουρασμένο ανέκδοτο που λέγεται Τραμπ, κι ένα σκετς/τραγουδάκι που συνδύαζε το Κονκλάβιο και το Wicked με το έξυπνα διακεκομμένο Pope-ular. Ήταν ευχάριστη και γρήγορη και άρεσε στο κοινό της, που είναι και το ζητούμενο. Νομίζω πως θα την ξαναδούμε και του χρόνου.

«Είμαι ηθοποιός 45 χρόνια και αυτή είναι η πρώτη φορά που κερδίζω ένα βραβείο» Facebook Twitter
Η Νίκι Γκλέιζερ είχε προετοιμαστεί καλά, προβάροντας το υλικό της μπροστά σε live κοινό εβδομάδες πριν, για να τεστάρει αν τα αστεία της λειτουργούν ή πέφτουν στο κενό.

Κι ενώ η Γκλέιζερ αποφάσισε πως δεν θα ακουμπήσει το φλέγον θέμα της Μπλέικ Λάιβλι, και καλά έκανε, κανένα από τα αστεία της δεν κόπηκε, αντίθετα με μια αναφορά του παρουσιαστή Σεθ Ρόγκαν στον απόντα Ράιαν Γκόσλινγκ με αυτοϊκανοποιούμενο καταλύτη τον… Μίκι Μάους, που το CBS έκρινε απαράδεκτο προς αναμετάδοση κι έτσι πέρασε βουβό το στιγμιότυπο από τους δέκτες.

Το τιμητικό βραβείο της βραδιάς ήταν εδώ και χρόνια το Cecil de Mille Award. Ένα θρυλικό όνομα παραλάμβανε το βραβείο και χαλαρά, χωρίς πίεση χρόνου και απόσταση ανάμεσα στη σκηνή και τα καθίσματα, όπως στα Όσκαρ, παραδινόταν στην ευφορία της βραδιάς και στις πλούσιες αναμνήσεις του προς τέρψιν όλων μας. Το κλου των βραβείων πολλαπλασιάστηκε σε παραπάνω από έναν αποδέκτες και φέτος παραλείφθηκε από τη μετάδοση, όπως και στα Όσκαρ, πράγμα που γίνεται εδώ και χρόνια βέβαια. Μέγα λάθος. Δεν ξηλώνεις το ατού σου, όταν μάλιστα προσθέτει σε κύρος που πασχίζεις να αποκτήσεις μετά από απανωτά στραπάτσα.

Το Shogun κυριάρχησε στις τηλεοπτικές Σφαίρες και εδώ εγείρεται μια συνεχιζόμενη απορία: όλοι οι Ιάπωνες συντελεστές που βραβεύονται το προφέρουν, φυσικά, όπως πρέπει: Σογκούν. Γιατί όλοι οι Αμερικανοί επιμένουν να το λένε Σόουγκαν; (και κανένας δεν τους την έχει πει ακόμη;)

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Βιμ Βέντερς: Τι θα δούμε στο μεγάλο αφιέρωμα που έρχεται στη Στέγη

Οθόνες / Βιμ Βέντερς: Τι θα δούμε στο μεγάλο αφιέρωμα που έρχεται στη Στέγη

Ένα μοναδικό μεγάλο αφιέρωμα στον σπουδαίο δημιουργό για ένα τριήμερο σε όλους τους χώρους της Στέγης, με προβολές των ταινιών του, ένα masterclass και μια συζήτησή του με την Αφροδίτη Παναγιωτάκου στην Κεντρική Σκηνή.
M. HULOT
Steve Blame: «Το σημαντικότερο πράγμα στη ζωή είναι να παραμένεις καλός άνθρωπος»

Οθόνες / Steve Blame: «Το σημαντικότερο πράγμα στη ζωή είναι η καλοσύνη»

Υπήρξε από τις πιο αναγνωρίσιμες διεθνώς τηλεοπτικές περσόνες, όντας ο κεντρικός παρουσιαστής του MTV. Σήμερα ο 66χρονος τηλεοπτικός παραγωγός, συγγραφέας και σεναριογράφος ζει πλέον μόνιμα στην Αθήνα, όμως ο έρωτας με την Ελλάδα κρατάει από πολύ παλιά. Ο Steve Blame αφηγείται τη ζωή του στη LifO.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Oι 10 Καλύτερες Ελληνικές Ταινίες των ‘20s μέχρι τώρα

Η λίστα / Oι 10 καλύτερες ελληνικές ταινίες των '20s μέχρι τώρα

Ποιες ελληνικές ταινίες της τρέχουσας δεκαετίας έχουν ξεχωρίσει μέχρι στιγμής; Ρωτήσαμε 20 κριτικούς κινηματογράφου, ανθρώπους του ευρύτερου κινηματογραφικού χώρου και αθεράπευτους σινεφίλ και σας παρουσιάζουμε το top 10 που προέκυψε μέσα από το συναρπαστικό, σύνθετο μωσαϊκό του σύγχρονου ελληνικού σινεμά.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Η αλήθεια είναι πως δεν μπορώ να εξηγήσω απόλυτα γιατί επιστρέφω διαρκώς εκεί»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Επιστρέφοντας, μπορεί να πιάσουμε πάλι το νήμα»

Ο σκηνοθέτης Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος μας μιλά για το χωριό όπου γεννήθηκε, το Αρματολικό στη νότια Πίνδο, αλλά και για το νέο του ντοκιμαντέρ, «Τα τέρματα του Αυγούστου», που διαδραματίζεται εκεί.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Γιούλη Τσαγκαράκη: «Κάθε σπίτι έχει τον δικό του Νετανιάχου, τον δικό του Τραμπ»

Οθόνες / Γιούλη Τσαγκαράκη: Η θεία Σταματίνα από τις «Σέρρες» του Γιώργου Καπουτζίδη μιλά στη LifO

Η ταλαντούχα ηθοποιός με τον ρόλο της ίντερσεξ θείας έσπασε ταμπού και άνοιξε ξανά μια σειρά συζητήσεων για το φύλο, την LGBTQI+ κοινότητα, τα ανθρώπινα δικαιώματα. Πώς ετοιμάστηκε για το ρόλο; Πώς βλέπει τις αντιδράσεις;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης έχει τα πιο ψαγμένα αφιερώματα

Οθόνες / Το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης έχει τα πιο ψαγμένα αφιερώματα

Από μια ρετροσπεκτίβα στην Ιζαμπέλ Ιπέρ μέχρι έναν πλήρη οδηγό του έργου του Γιώργου Τσεμπερόπουλου και από το spotlight στον Μαρσέλ Πανιόλ μέχρι μια ανατρεπτική ματιά στην έννοια του plot twist, οι θεματικές ενότητες του φεστιβάλ διατηρούν αμείωτο το ενδιαφέρον μας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Τι θα δούμε στο 66ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Σινεμά / Τι θα δούμε στο 66ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Η νέα ταινία της Ιζαμπέλ Ιπέρ, φιλμ που έρχονται από τις Κάννες, πρεμιέρες, οι μικρού μήκους του Γιώργου Τσεμπερόπουλου και οι ελληνικές συμμετοχές των διαγωνιστικών τμημάτων είναι μερικοί από τους λόγους που θα μας στείλουν και φέτος στις αίθουσες του αγαπημένου κινηματογραφικού θεσμού.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Το αμερικανικό σινεμά δίνει τη μία μάχη μετά την άλλη

Pulp Fiction / Το αμερικανικό σινεμά δίνει τη μία μάχη μετά την άλλη

Προτροπή για αντίσταση ή παραίνεση για τρομοκρατία; Το αριστούργημα του Πολ Τόμας Άντερσον «Μια μάχη μετά την άλλη», οι εξαιρετικές πρόσφατες αλληγορίες «Weapons» και «Eddington», αλλά και οι αξέχαστες κινηματογραφικές αναφορές τους απασχολούν τον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο και τον αρχισυντάκτη της LiFO Γιάννη Πανταζόπουλο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Επιτρέπεται να θαυμάζουμε σήμερα τη Λένι Ρίφενσταλ;

Ιδέες / Επιτρέπεται να θαυμάζουμε σήμερα τη Λένι Ρίφενσταλ;

Με αφορμή το νέο ντοκιμαντέρ για μια από τις πιο αμφιλεγόμενες προσωπικότητες του 20ού αιώνα, ξαναθυμόμαστε τι είχαν απαντήσει στη LiFO οι Πέπη Ρηγοπούλου, Θωμάς Μοσχόπουλος, Δημήτρης Στεφανάκης, Θάνος Παπακωνσταντίνου, Πάνος Κούτρας και Θεόφιλος Τραμπούλης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Boots»: Μια σειρά για το τι σημαίνει «να είσαι gay στον στρατό»

Οθόνες / «Boots»: Kάτι καλό θα κάνει αυτή η σειρά για να την αποκαλούν «woke σκουπίδι»

H τηλεοπτική σειρά οκτώ επεισοδίων του Netflix, που έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις, προσεγγίζει με μοναδικό και συγκινητικό τρόπο το θέμα της ομοφοβίας στον στρατό. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Η Ειρήνη Παπά μέσα από 9 ταινίες και 1 ντοκιμαντέρ

Οθόνες / Ειρήνη Παπά: Οι σημαντικότερες ταινίες της για ένα πενθήμερο στην Ταινιοθήκη

Την αποκάλεσαν «Καρυάτιδα», συνέβαλε στο να φτάσει το αρχαίο δράμα στο Χόλιγουντ, υπήρξε μια αληθινή σταρ. Αυτή την εβδομάδα μπορούμε να δούμε ξανά την «Αντιγόνη», τις «Τρωάδες», το «Ζ» και άλλες ταινίες που η Ειρήνη Παπά σφράγισε με την ερμηνεία της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Η αιώνια και οικουμενική θεία Μπεμπέκα

Daily / Η αιώνια και οικουμενική θεία Μπεμπέκα

Η αναγγελία του θανάτου της Άννας Κυριακού προκάλεσε βαθιά συγκίνηση και θλίψη καθώς πολλοί έμοιαζαν να πενθούν όχι τόσο την απώλεια της ίδιας της ηθοποιού όσο του χαρακτήρα της στις «Tρεις Χάριτες», κι ας έχουν περάσει τρεις δεκαετίες από τότε.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Ανδρέας Αποστολίδης, συγγραφέας, σκηνοθέτης

Οι Αθηναίοι / Ανδρέας Αποστολίδης: «Πλέον το αστυνομικό μυθιστόρημα ανθεί ως παραγωγή, αλλά δεν ανανεώνεται»

Επί δικτατορίας σχετιζόταν με παράνομες οργανώσεις και έφτασε να κατηγορηθεί ως ηθικός αυτουργός της κατάληψης του Πολυτεχνείου. To ταξίδι του με την αστυνομική λογοτεχνια ξεκίνησε με μια μετάφραση του Ρέιμοντ Τσάντλερ. Σειρά πήραν η Χάισμιθ, ο Ελρόι και άλλοι σπουδαίοι συγγραφείς. Μετά, έγραψε τα δικά του μυθιστορήματα, ασχολήθηκε με την αρχαιοκαπηλία και το ντοκιμαντέρ. O Ανδρέας Αποστολίδης αφηγείται τη ζωή του στη LiFO.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Buy yourself a butt plug: Γιατί όλοι μιλούν για την ταινία «Pillion»;

Οθόνες / Buy yourself a butt plug: Γιατί όλοι μιλούν για την ταινία «Pillion»;

Το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Χάρι Λάιτον, όπου ο Χάρι Μέλινγκ συνάπτει μια BDSM σχέση με τον Σκάρσγκαρντ, ήδη από το τρέιλερ έχει πυροδοτήσει συζητήσεις για τον σεξουαλικό προσανατολισμό του Σουηδού πρωταγωνιστή.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ