«Δημιουργώ σημαίνει ακούω την έμπνευση»

«Δημιουργώ σημαίνει ακούω την έμπνευση» Facebook Twitter
0

Η ταινία του Κύρου είναι η μοναδική ελληνική συμμετοχή και μάλιστα στο επίσημο διαγωνιστικό τμήμα, που επελέγη από 3000 περίπου ταινίες από όλο τον κόσμο.

«Η ταινία μου ονομάζεται Για το Όνομα του Σπουργιτιού», λέει. «Ένας νεαρός χάνει το όνομά του και οδηγείται σε έναν ειδικό, ‘ονοματολόγο’ γιατρό, για να του βρει όνομα. Ο νεαρός όμως απαρνείται το όνομά του για να μπορεί να ‘γίνεται ένα’ με τα πράγματα και τις ψυχές των ανθρώπων, και να μπορεί να γράφει στίχους. Δεν πρόκειται για απώλεια μνήμης αλλά για άρνηση της δυτικής έννοιας της ταυτότητας.

Σύμφωνα με το κράτος, γεννήθηκα στη Λευκωσία το ’72. Αυτό διήρκεσε περίπου 15 χρόνια. Μετά γεννήθηκα στους στίχους του Σαχτούρη και του Καβάφη. Γεννήθηκα στα τοπία και τις πόλεις όπου έζησα, στον έρωτα. Γεννήθηκα εδώ κι εκεί. Στην Αθήνα γεννήθηκα το ’97· δύσκολη γέννα, επίπονη, κρατάει δέκα χρόνια. Μου έχουν πει «είσαι ένα τίποτα» και συμφώνησα μαζί τους. Αργότερα το εξατομίκευσα αυτό και είπα «είμαι ένας κανένας», ή ένας γελωτοποιός που θρηνεί το χαμένο βασίλειο των ποιητών.

Μικρός ήθελα να γίνω τερματοφύλακας. Αυτό το όνειρο μου βγήκε διαστρεβλωμένο, γιατί κατέληξα να είμαι βοηθός ηχολήπτη σε τηλεοπτικές μεταδόσεις ποδοσφαιρικών αγώνων. Στην εφηβεία μου ήθελα να γίνω ποιητής. Όμως ένας αληθινός ποιητής ποτέ δεν καταλήγει να πει «είμαι ποιητής» ή «δεν είμαι ποιητής». Μετεωρίζεται μεταξύ του «είμαι» και του «δεν είμαι». Κι ας έχω εκδώσει μια ποιητική συλλογή.

Με γοητεύουν οι άρρωστοι –σωματικά και ψυχικά– αυτοί που συνωστίστηκα μαζί τους στο νοσοκομείο. Οι σωματικά άρρωστοι γιατί έχουν στο μάτι τους το θάνατο, και έτσι αμφισβητούν την καθημερινή πραγματικότητα που θέλει να μας πείσει ότι είμαστε αθάνατοι. Και οι ψυχικά άρρωστοι γιατί το μάτι τους αμφισβητεί την τάξη της καθημερινής πραγματικότητας. Μας θυμίζει το μάτι τους ότι τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι αλλιώς. Η αμφισβήτηση της επίπλαστης αθανασίας και της τάξης είναι στοιχεία που έχει ένας αληθινός ποιητής. Γι’ αυτό με έχουν πάνω απ’ όλα γοητεύσει οι ποιητές, τα έργα τους και η ζωή.

Δημιουργώ σημαίνει ακούω καθαρά την έμπνευση. Η λέξη δημιουργώ είναι λάθος. Και η έμπνευση δεν μας ανήκει. Όταν μας επισκέπτεται εμείς ανήκουμε σ’ αυτήν. Κατατασσόμαστε στην έμπνευση. Είναι ένα άλλο είδος στρατού, που τον υπηρετούν οι καλλιτέχνες. Παλιά το όνομα του ζωγράφου δεν έμπαινε πάνω στον πίνακα. Η συμβολή του καλλιτέχνη είναι απλά η πάλη που κάνει για να κατασιγάσει τη ματαιοδοξία του και να ακούσει την έμπνευση καθαρά. Αλλά για να έχεις έμπνευση κάτι πρέπει να σε καίει.

Πρέπει να μάθουμε απ’ τα σκυλιά και τις γάτες μας, απ’ τα πουλιά και τα δέντρα. Αυτά ζούνε χωρίς όνομα, και χωρίς τεχνολογική πρόοδο. Πρώτα είμαστε ζώα και μετά άνθρωποι. Και όταν λέω «ζώα» δεν το εννοώ με αρνητική έννοια, εννοώ ότι πρώτα ανήκουμε στη ζωή, και μετά η ζωή μάς ανήκει. Η ταινία είναι ένα κρυπτογραφημένο μανιφέστο εναντίον του εγωκεντρισμού και του τεχνολογικού ναρκισσισμού.

Όχι, οι αληθινοί καλλιτέχνες δεν υπηρετούν τον εαυτό τους. Αντίθετα, είναι ταπεινοί, γιατί στην ουσία είναι υπηρέτες της έμπνευσης που τους δίνεται. Η πίστη στην έμπνευσή τους όμως είναι πάρα πολύ δυνατή, και αυτό παρεξηγείται.

Η προσήλωση στον κινηματογράφο και την ποίηση με απομονώνει πολύ. Ο κόσμος δεν ασχολείται με την πάλη που κάνεις μέχρι να τελειώσει ένα έργο. Ο κόσμος ασχολείται με το αποτέλεσμα, με τη φήμη σου, με τα βραβεία. Δεν κάνω «εσωτερικά ταξίδια» αλλά εσωτερικούς πολέμους με τη ματαιοδοξία μου, την ηλιθιότητα και την άγνοιά μου. Δεν φεύγω «ταξιδάκι». Όταν παλεύω με το «δράκο», όπως λέει ο Βαλαής, μετά επιστρέφω πολλές φορές λαβωμένος, αλλά οι γύρω μου δεν το καταλαβαίνουν κατ’ ανάγκη ότι είμαι λαβωμένος. Κάνω και τον τραυματιοφορέα και τον τραυματία. Δεν είναι μοναχικό αυτό;

Τι σημαίνει για σένα η επιλογή της ταινίας σου στο διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ Κανών;
Μου άρεσε που κάποιοι κατάλαβαν τη γλώσσα και την προβληματική της ταινίας. Ας μην ξεγελιόμαστε όμως. Μπορεί να υπάρχουν καλύτερες ταινίες που να μην έχουν επιλεγεί.

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Τζόυς Ευείδη

Οι Αθηναίοι / Τζόυς Ευείδη: «Φαίνομαι πολύ κουλ; Μπα, ρόλος είναι»

Αν της είχαν κάνει στο θέατρο όσες επαγγελματικές προτάσεις είχε ως σερβιτόρα, θα ήταν η Βουγιουκλάκη – όπως λέει. Κι αν και συχνά αυτολογοκρίνεται, δεν κρύβεται πίσω από τις λέξεις. Είναι μια αγαπητή κωμική ηθοποιός, που κάποτε ήθελε να παίξει δραματικούς ρόλους. Και είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Sonny boy: Ο Αλ Πατσίνο με τα δικά του λόγια

Pulp Fiction / Sonny boy: Ο Αλ Πατσίνο με τα δικά του λόγια

Mε αφορμή την βιογραφία του που μόλις κυκλοφόρησε στα Ελληνικά, ανατρέχουμε στη ζωή και την καριέρα του κορυφαίου σταρ, που προσπάθησε πολύ να αποφύγει τη διασημότητα, αλλά, ευτυχώς για εμάς, απέτυχε.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Είναι «καταραμένη» η κινηματογραφική βιογραφία του Μάικλ Τζάκσον;

Οθόνες / Είναι «καταραμένη» η κινηματογραφική βιογραφία του Μάικλ Τζάκσον;

Νέα αναβολή πήρε η ταινία «Michael» ενώ η παραγωγή ανακοίνωσε την έναρξη επιπλέον γυρισμάτων, τα οποία ενδεχομένως θα επιχειρήσουν να ασχοληθούν με τις βαριές κατηγορίες εις βάρος του αείμνηστου «Βασιλιά της ποπ».
THE LIFO TEAM
Τι είναι το IMAX που, μετά τη Θεσσαλονίκη, έρχεται και στην Αθήνα

Οθόνες / Τι είναι το IMAX που, μετά τη Θεσσαλονίκη, έρχεται και στην Αθήνα

Η ανακοίνωση των Village Cinemas γεμίζει χαρά τους Αθηναίους σινεφίλ που πρόκειται να αποκτήσουν τη δική τους αίθουσα IMAX. Τι είναι, όμως, η τεχνολογία IMAX και γιατί μέχρι πρότινος είχε μόνο η Θεσσαλονίκη πιστοποιημένη αίθουσα;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Ερωτικές ιστορίες κάτω από τα αστέρια στο Cine Paris

Οθόνες / Ερωτικές ιστορίες κάτω από τα αστέρια στο Cine Paris

Ένα υπέροχο κινηματογραφικό αφιέρωμα στο στέκι της Πλάκας, με παλιές δόξες, όπως το «Brief Encounter» και το «Roman Holiday» αλλά και πιο σύγχρονες, όπως το κομψοτέχνημα «In the Mood for Love» και το σπαραχτικό «Cold War».
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Βασίλη και Δάφνη, πώς γυρίσατε την πιο αφοπλιστική ερωτική σκηνή του ελληνικού σινεμά;

Lifo Videos / Βασίλη και Δάφνη, πώς γυρίσατε την πιο αφοπλιστική ερωτική σκηνή του ελληνικού σινεμά;

Ο βραβευμένος σκηνοθέτης και σεναριογράφος Βασίλης Κεκάτος, μαζί με την πρωταγωνίστριά του, Δάφνη Πατακιά, μιλούν για όσα έζησαν στα γυρίσματα της ταινίας «Οι άγριες μέρες μας» – μιας ιστορίας με χαρακτήρες που είναι «γλυκά τσογλανάκια».
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
«Made in Vain»: Γιατί ένας άνθρωπος θέλει να γίνει bodybuilder;

Οθόνες / «Made in Vain»: Γιατί ένας άνθρωπος θέλει να γίνει bodybuilder;

Ένα αποκαλυπτικό ελληνικό ντοκιμαντέρ που αποτυπώνει την ωμή αλήθεια για το άθλημα του bodybuilding –έναν κόσμο όπου δοκιμάζονται τα όρια σώματος και πνεύματος– έρχεται στις αίθουσες την Πέμπτη 29 Μαΐου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Είναι η «Κιούκα» η «ελληνική ταινία της χρονιάς»;

The Review / Τι είναι αυτό που κάνει την ταινία «Κιούκα» να συζητιέται τόσο;

O Χρήστος Παρίδης συνομιλεί με τη Βένα Γεωργακοπούλου για την ταινία «Κιούκα: Πριν το τέλος του καλοκαιριού» του 31χρονου Κωστή Χαραμουντάνη. Πώς καταφέρνει το όραμα ενός millennial σκηνοθέτη να ξεχωρίζει στο σύγχρονο ελληνικό σινεμά — και γιατί αξίζει την προσοχή μας;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ρίτσαρντ Γκιρ: Η αβάσταχτη γοητεία της σεμνότητας 

Οθόνες / Ρίτσαρντ Γκιρ: Η αβάσταχτη γοητεία της σεμνότητας 

Με αφορμή την έξοδο του «Oh, Canada» στις εγχώριες αίθουσες, ανατρέχουμε στο σύνολο της καριέρας ενός σταρ που οι περισσότεροι θεωρούμε δεδομένο, ίσως επειδή όσα κάνει στην οθόνη φαντάζουν τόσο ανεπιτήδευτα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ