«The Deliverance» στο Netflix: Ακόμα ένας άχαρος κινηματογραφικός «Εξορκιστής»

«The Deliverance» στο Netflix: Ακόμα ένας άχαρος κινηματογραφικός «Εξορκιστής» Facebook Twitter
Στο ρόλο της λευκής μητέρας της ηρωίδας εμφανίζεται η Γκλεν Κλόουζ, συνεχίζοντας ένα σερί συνεργασιών του σκηνοθέτη με ηθοποιούς εγνωσμένης αξίας σε ρόλους που δεν θα περίμενες.
0



ΜΙΣΟ ΑΙΩΝΑ
αφού ο Φρίντκιν απεικόνισε τη μάχη του Καλού και του Κακού με τρόπο που ο κόσμος δεν είχε ξαναδεί ως τότε, οι δημιουργοί ακόμα παλεύουν να πλάσουν κάτι αντίστοιχο και αποτυγχάνουν, ίσως επειδή ο Εξορκιστής (1973) έπρεπε να είχε παραμείνει μια sui generis δημιουργία, αντί να μετατραπεί σε ξεχωριστό υπο-είδος τρόμου. Φυσικά, αντίγραφά του θα συνεχίσουν να γυρίζονται και το κοινό θα εξακολουθεί να τα βλέπει, είτε λόγω ενδιάθετων χριστιανικών φρονημάτων, είτε επειδή λίγοι φόβοι μπορούν να συγκριθούν με εκείνον της απώλειας του ελέγχου του σώματος από μια εξωγενή, κακόβουλη οντότητα, είτε πρόκειται για ιό, είτε, στην περίπτωσή μας, για δαίμονα. 

Γενικότερα, ως προς το μέτρο και το γούστο τα φίλτρα του Ντάνιελς ποτέ δεν λειτουργούσαν καλά, εδώ σκηνές όπως το crosscutting της πρώτης σωματικής εκδήλωσης του δαιμονισμού ή το flashback του ιστορικού της οικίας μοιάζουν παρμένες από κάποιο Scary Movie μέσα στην υπερβολή τους.

Στο Deliverance έρχεται η σειρά του Λι Ντάνιελς να αναμετρηθεί με τον Εξορκιστή. Στην ταινία μαύρη –έχει σημασία– μάνα μετακομίζει με τα τρία παιδιά της και την άρρωστη, λευκή μητέρα της σε νέο σπίτι. Στην πρώτη πράξη οι χτύποι που ακούγονται το βράδυ στο σπίτι προέρχονται από την ίδια, που γυρίζει μεθυσμένη, τρεκλίζει και βλαστημά. Ακόμα κι οι περιστασιακοί εμετοί δεν οφείλονται στα καμώματα του Παζούζου, αλλά στην κατάχρηση μπέρμπον. Σύντομα, αυτά τα γνώριμα σημάδια δαιμονικής παρουσίας θα λάβουν και πάλι τη συνήθη, μεταφυσική τους εξήγηση, ο μικρότερος υιός θα αποτελέσει το δοχείο για την έλευση του Κακού που θα επηρεάσει τα άλλα δυο και θα διαρρήξει τις εύθραυστες οικογενειακές ισορροπίες.

«The Deliverance» στο Netflix: Ακόμα ένας άχαρος κινηματογραφικός «Εξορκιστής» Facebook Twitter
O Ντάνιελς δεν κατέχει τους μηχανισμούς του σινεμά τρόμου κι αυτό βγάζει μάτι στο κρεσέντο της τρίτης πράξης.

Από το μπουρζουά διαμέρισμα της εύρωστης Έλεν Μπέρστιν, μεταφερόμαστε σε ένα μικροαστικό με μουχλιασμένο υπόγειο και την Άντρα Ντέι να χρωστά δυο νοίκια και να δυσκολεύεται να τα βγάλει πέρα. Δεν εξαντλείται εκεί η παραλλαγή της συνταγής από τον Ντάνιελς, προσθέτει και τη μαύρη εμπειρία στο μείγμα, με την ηρωίδα να προσπαθεί να εξηγήσει σε λευκούς πως δεν ευθύνεται η ίδια για όσα συμβαίνουν στο παιδί της, αλλά να μην την πιστεύει κανείς, ούτε καν η –είπαμε, λευκή– μητέρα της. Η Άντρα Ντέι, που μας άφησε με το στόμα ανοιχτό στο κατά τα άλλα κιτρινίζον The United States vs Billy Holiday, εδώ για ακόμα μια φορά επιδεικνύει ερμηνευτικό τσαγανό και, προς τιμήν της, δεν προσπαθεί να κάνει τον χαρακτήρα της πιο συμπαθητικό, αν και αυτό πρέπει να πιστωθεί εξ ημισείας και στον Ντάνιελς, έστω κι αν η «γκρίζα» χαρακτηρολογική σκιαγράφηση εξυπηρετεί κυρίως την αγαπημένη του κινηματογραφική συνήθεια: την πορνογραφία της δυστυχίας, αυτή που τον έκανε ευρύτερα γνωστό μέσω του Precious (2009).

Στο ρόλο της λευκής μητέρας της ηρωίδας εμφανίζεται η Γκλεν Κλόουζ, συνεχίζοντας ένα σερί συνεργασιών του σκηνοθέτη με ηθοποιούς εγνωσμένης αξίας σε ρόλους που δεν θα περίμενες. Βλέποντας την Έλεν Μίρεν ως εκτελέστρια στο Shadowboxer (2005) ή τη Νικόλ Κίντμαν να κατουράει – καλά διάβασες – τον Ζακ Έφρον στο Paperboy (2012) ή την Γκλεν Κλόουζ στο παρόν να επικαλείται τη μαύρη slang ή να αποκαλεί το φαγητό της «σκατά με σκόρδο»,  θα πίστευες ότι μόνο μέσω εκβιασμού θα μπορούσε να τις έχει πείσει να παίξουν στις ταινίες του. Στα μάτια μας είναι άλλος ο λόγος που συμφωνούν, αφενός τους προτείνεται κάτι διαφορετικό που βλέπουν ως ερμηνευτική πρόκληση, αφετέρου πλέον γνωρίζουν ότι ο Ντάνιελς θα τους δώσει χώρο, χρόνο και τουλάχιστον μία «μεγάλη» σκηνή για να σολάρουν – κι αυτό μπορεί να οδηγήσει μέχρι τα Όσκαρ. 

«The Deliverance» στο Netflix: Ακόμα ένας άχαρος κινηματογραφικός «Εξορκιστής» Facebook Twitter
Γενικότερα, ως προς το μέτρο και το γούστο τα φίλτρα του Ντάνιελς ποτέ δεν λειτουργούσαν καλά.

Να σημειωθεί ότι η Κλόουζ, που εδώ και χρόνια μοιάζει να έχει καταληφθεί από το πνεύμα της Νόρμα Ντέσμοντ, να της έχει γίνει δεύτερη ερμηνευτική φύση ο τρόπος της ξεπεσμένης σταρ του βωβού κινηματογράφου από τη θεατρική εκδοχή του Sunset Boulevard, όπου πρωταγωνιστούσε, είναι το πιο μετρημένο στοιχείο της ταινίας. Γενικότερα, ως προς το μέτρο και το γούστο τα φίλτρα του Ντάνιελς ποτέ δεν λειτουργούσαν καλά, εδώ σκηνές όπως το crosscutting της πρώτης σωματικής εκδήλωσης του δαιμονισμού ή το flashback του ιστορικού της οικίας μοιάζουν παρμένες από κάποιο Scary Movie μέσα στην υπερβολή τους. Περαιτέρω, όπως ο Πολ Σρέιντερ πριν από αυτόν, που έχει κάνει ταινίες με ατμόσφαιρα δυσφορίας ζηλευτή για το 90% της horror παραγωγής, αλλά τα θαλάσσωσε στις δυο αγνές απόπειρές του στον τρόμο, ο Ντάνιελς δεν κατέχει τους μηχανισμούς του σινεμά τρόμου κι αυτό βγάζει μάτι στο κρεσέντο της τρίτης πράξης. Κι αν κάποιοι αμφιβάλλουν για τις προθέσεις του κι αναρωτιούνται μήπως δεν ήθελε να κάνει ταινία τρόμου, αυτές επικυρώνονται στις πληροφορίες των τίτλων τέλους, όπου μας ενημερώνει μετά δυσοίωνης μουσικής υπόκρουσης για τα ανεξήγητα φαινόμενα που συμβαίνουν μέχρι σήμερα στην κατοικία της γυναίκας που ενέπνευσε το σενάριο,.

Το επιμύθιο του «Ιησού Χριστού, που νικάει και όλα τα κακά σκορπάει» τόσο ευλαβικά και εμφατικά κομίζεται, που δεν θα μας έκανε εντύπωση αν η ταινία είχε γυριστεί από αυτές τις εταιρείες παραγωγής μυθοπλασίας απευθυνόμενης στο αμερικανικό χριστιανικό κοινό. Θυμίζει εκείνες τις ταινίες, απλώς οι χαρακτήρες ξεστομίζουν λίγα «fuck» και «motherfucker» παραπάνω.

Η ταινία «The Deliverance» είναι διαθέσιμη στην πλατφόρμα του Netflix. 

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Made in Vain»: Γιατί ένας άνθρωπος θέλει να γίνει bodybuilder;

Οθόνες / «Made in Vain»: Γιατί ένας άνθρωπος θέλει να γίνει bodybuilder;

Ένα αποκαλυπτικό ελληνικό ντοκιμαντέρ που αποτυπώνει την ωμή αλήθεια για το άθλημα του bodybuilding –έναν κόσμο όπου δοκιμάζονται τα όρια σώματος και πνεύματος– έρχεται στις αίθουσες την Πέμπτη 29 Μαΐου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Είναι η «Κιούκα» η «ελληνική ταινία της χρονιάς»;

The Review / Τι είναι αυτό που κάνει την ταινία «Κιούκα» να συζητιέται τόσο;

O Χρήστος Παρίδης συνομιλεί με τη Βένα Γεωργακοπούλου για την ταινία «Κιούκα: Πριν το τέλος του καλοκαιριού» του 31χρονου Κωστή Χαραμουντάνη. Πώς καταφέρνει το όραμα ενός millennial σκηνοθέτη να ξεχωρίζει στο σύγχρονο ελληνικό σινεμά — και γιατί αξίζει την προσοχή μας;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ρίτσαρντ Γκιρ: Η αβάσταχτη γοητεία της σεμνότητας 

Οθόνες / Ρίτσαρντ Γκιρ: Η αβάσταχτη γοητεία της σεμνότητας 

Με αφορμή την έξοδο του «Oh, Canada» στις εγχώριες αίθουσες, ανατρέχουμε στο σύνολο της καριέρας ενός σταρ που οι περισσότεροι θεωρούμε δεδομένο, ίσως επειδή όσα κάνει στην οθόνη φαντάζουν τόσο ανεπιτήδευτα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Κάν’ το όπως ο Γκοντάρ

Ανταπόκριση από τις Κάννες / Κάν’ το όπως ο Γκοντάρ

Ως άλλος Αμερικανός στο Παρίσι του ’60, ο Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ με τη φετινή του συμμετοχή, το ασπρόμαυρο «Nouvelle Vague», αποτίνει φόρο τιμής στον θρυλικό auteur του γαλλικού Νέου Κύματος, υπενθυμίζοντάς μας την τέχνη (και το θράσος) της νεότητας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Στις σχολικές γιορτές ο Θοδωρής Σελέκος ζήλευε τα φτερά αγγέλου που είχε ο φίλος του ο Παναγιώτης

Οθόνες / Στις σχολικές γιορτές ο Θοδωρής Σελέκος ζήλευε τα φτερά αγγέλου που είχε ο φίλος του ο Παναγιώτης

Ο Θοδωρής Σελέκος μεγάλωσε στο Νέο Ηράκλειο και ασχολείται με τον κινηματογράφο . Στα πρώτα του βήματα ήταν μέρος της κολεκτίβας ATH KIDS. Έχει σκηνοθετήσει βιντεοκλίπ για καλλιτέχνες όπως ο Ethismos, ο Saske, οι Sworr και διαφημιστικά για brands όπως η Muerte Inc. Παλιότερα άκουγε περισσότερη hip-hop μουσική. Τώρα ακούει jazz και soul. Η πρώτη ταινία μικρού μήκους του ονομάζεται «Can you water a garden with tears?». Του αρέσει η ησυχία και οι αργές ταινίες.
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΚΟΥΛΑΚΗ
Χολιγουντιανή απόβαση στην Κρουαζέτ, μια πολιτική διαμαρτυρία αλλά και «ψαλίδι» στο γυμνό

Κάννες 2025 / Χολιγουντιανή απόβαση στην Κρουαζέτ, μια πολιτική διαμαρτυρία αλλά και «ψαλίδι» στο γυμνό

Στην τελετή έναρξης του Φεστιβάλ Καννών, ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο εξαπέλυσε για ακόμη μία φορά σφοδρή κριτική κατά της αμερικανικής πολιτικής, μια μικρή γαλλική ταινία εγκαινίασε το φεστιβάλ, ενώ οι λαμπερές σταρ υποχρεώθηκαν να περιορίσουν τις ημίγυμνες εμφανίσεις τους στο κόκκινο χαλί.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ποιος είναι τελοσπάντων αυτός ο Λεός Καράξ;

Οθόνες / Λεός Καράξ: Ποιος είναι ο σκηνοθέτης του Holy Motors;

«Δεν είμαι εγώ», δηλώνει ο ασυμβίβαστος Γάλλος δημιουργός στον τίτλο της φιλμικής του αυτοβιογραφίας, εντείνοντας το μυστήριο γύρω από το πρόσωπό του και προσθέτοντας ακόμη μία ψηφίδα σε ένα συναρπαστικό καλλιτεχνικό work in progress.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Ένκε Φεζολλάρι

Μυθολογίες / «Όποτε θέλω να κλάψω, βλέπω το The Hours»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Ένκε Φεζολλάρι

Το πρώτο ερωτικό σκίρτημα ήρθε με το Persona του Μπέργκμαν. Όταν είδε το Happy Together του Wong Kar-Wai, ήθελε να ουρλιάξει. Τα παθιασμένα συναισθήματα έχουν τον πρώτο λόγο στην κινηματογραφική λίστα του ηθοποιού και σκηνοθέτη.
«Becoming Led Zeppelin»: Το χρονικό του βαρύτερου ροκ συγκροτήματος όλων των εποχών

Pulp Fiction / Led Zeppelin: Ένα ντοκιμαντέρ για το «βαρύτερο» ροκ συγκρότημα όλων των εποχών

Το ντοκιμαντέρ «Becoming Led Zeppelin» του Μπέρναρντ ΜακΜάχον παρουσιάζει την ιστορία του θρυλικού hard rock συγκροτήματος, φωτίζοντας το background των μελών του και τις περιστάσεις που οδήγησαν στην ίδρυσή του, φτάνοντας μέχρι και την κυκλοφορία του δεύτερου άλμπουμ τους και την απαρχή της απόλυτης δόξας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
movies

Οθόνες / Η Σταχτοπούτα αλλιώς και 5 ακόμα λόγοι για να πάτε σινεμά

Το διάσημο παραμύθι γίνεται ταινία τρόμου, εφηβικά δράματα και η καινούργια σκηνοθετική δουλειά του διεθνούς φήμης Έλληνα διευθυντή φωτογραφίας Φαίδωνα Παπαμιχαήλ – Τι παίζει από σήμερα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
THE LIFO TEAM
Φαίδων Παπαμιχαήλ: «Παντού με περνούν για ξένο, δεν έχω πλέον μητρική γλώσσα»

Pulp Fiction / «Παντού με περνούν για ξένο, δεν έχω πλέον μητρική γλώσσα»

Με αφορμή τη νέα του ταινία, ο σημαντικός διευθυντής φωτογραφίας και σκηνοθέτης Φαίδων Παπαμιχαήλ αφηγείται στον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο τη συναρπαστική διαδρομή της ζωής του από τα πρώτα του βήματα μέχρι τις μεγαλύτερες στιγμές της καριέρας του.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ