Το «Asia Express» και η ευγένεια των κατοίκων της νοτιοανατολικής Ασίας

Στο «Asia Express» όσο η αθωότητα φιλοξενεί, άλλο τόσο η αγένεια απαιτεί Facebook Twitter
Το φαινομενικά παράδοξο του να μοιράζονται αυτοί που δεν έχουν επιλύεται μάλλον με μια ανθρωπολογική παρατήρηση.
0

ΣΤΟ «ASIA EXPRESS» οι κάμερες επιμένουν συνήθως να επικεντρώνονται στα ζευγάρια των Ελλήνων πρωταγωνιστών. Η κεντρική αφήγηση κάποτε σπάει προσωρινά και η μονότονη γκρίνια των celebrities εναλλάσσεται με εικόνες από φυσικά τοπία, σπίτια, ναούς και από την καθημερινότητα των κατοίκων της νοτιοανατολικής Ασίας.

Οι παίχτες αφήνονται στη μοίρα τους, με την παραγωγή να διαθέτει από ένα ευρώ την ημέρα σε κάθε ζευγάρι. Τρέχοντας αυτά αγωνιωδώς, προσπαθούν να φέρουν σε πέρας «αποστολές», μεταβάσεις δηλαδή σε κάποιο συγκεκριμένο μέρος. Χωρίς τα απαραίτητα χρήματα, τα ζευγάρια οφείλουν να εναποθέσουν τις ελπίδες τους στην καλοσύνη των ντόπιων, μιας και οι ξένοι εκεί είναι οι Έλληνες.

Όταν έχουν φαγητό το προσφέρουν μετά χαράς. Έστω κι αν είναι σκέτο ρύζι. Κάτι για να ξεχαστεί προσωρινά η πείνα. Αρκετοί ντόπιοι συναισθάνονται όλη την αγωνία των περιπλανώμενων celebrities. Προς τιμήν τους, κάποιοι αφήνουν κάποιο αντικείμενο που έχουν στον σάκο τους ως ελάχιστη ανταπόδοση.

Αναζητούν λοιπόν με οτοστόπ (συχνά κάπως αγενώς) μέσα μεταφοράς, πράγμα σχετικά εύκολο, εφόσον οι ντόπιοι δεν φαίνεται να γίνονται καχύποπτοι, πόσο μάλλον όταν οι ξένοι που γυρεύουν βοήθεια συνοδεύονται από κάμερες. Όταν όμως πέφτει η νύχτα, τα ζευγάρια των διασήμων καλούνται να αναβαθμίσουν τις απαιτήσεις τους και να ψάξουν για δωρεάν καταλύματα. 

Εδώ πρέπει κανείς να αναρωτηθεί –και η εκπομπή όντως συμβάλλει σε αυτό– τι θα συνέβαινε αν το παιχνίδι είχε τίτλο «Greece Express». Άντε να έβρισκες ίσως στην Ελλάδα, πράγμα δύσκολο, κάποιο μέσο μεταφοράς. Πόσο όμως πιθανό θα ήταν να έβρισκες εδώ κάποιο σπίτι για να μείνεις δωρεάν;

Στο «Asia Express», αντίθετα, ύστερα από λίγη προσπάθεια όλα τα ζευγάρια βρίσκουν. Κάποιοι ντόπιοι, μάλιστα, αδειάζουν τα δικά τους δωμάτια για να τα προσφέρουν στους Έλληνες celebrities, ενώ στριμώχνουν τις πολυμελείς τους οικογένειες στον όποιο χώρο του σπιτιού τούς απομένει. 

Τα σπίτια βέβαια κάθε άλλο παρά ειδυλλιακά είναι. Αν κάτι χαρακτηρίζει οικονομικά τις εικόνες που μας μεταφέρονται, είναι η φτώχεια και η απουσία υποδομών. Κι όμως οι απλοί άνθρωποι εκεί είναι έτοιμοι να μοιραστούν από το υστέρημά τους.

Σκουπίζουν και συγυρίζουν τα δωμάτια που θα μείνουν οι φιλοξενούμενοι. Φέρνουν χαλιά για να στρώσουν στις τάβλες από τα κρεβάτια, από τα οποία συνήθως απουσιάζουν τα στρώματα. Σε κάποιες περιπτώσεις που υπάρχουν ανεμιστήρες, τους φέρνουν, όμως κανένας δεν φαίνεται από τα πλάνα να καταφέρνει να τεθεί σε λειτουργία. 

Όταν έχουν φαγητό, το προσφέρουν μετά χαράς. Έστω κι αν είναι σκέτο ρύζι. Κάτι για να ξεχαστεί προσωρινά η πείνα. Αρκετοί ντόπιοι συναισθάνονται όλη την αγωνία των περιπλανώμενων celebrities. Προς τιμήν τους, κάποιοι αφήνουν κάποιο αντικείμενο που έχουν στον σάκο τους ως ελάχιστη ανταπόδοση.

Είναι λες και η ευγένεια αυτών των «κοινών» ανθρώπων να συγκρούεται με την έπαρση και η τελευταία να εγκολπώνεται από και να χάνεται μέσα στην πρώτη. Μια πραγμάτωση μέσα στην καθημερινή ζωή πτυχών των ανατολικών φιλοσοφιών.

Το φαινομενικά παράδοξο του να μοιράζονται αυτοί που δεν έχουν επιλύεται μάλλον με μια ανθρωπολογική παρατήρηση. Πρέπει να είσαι έτοιμος να μην σπαταλήσεις άσκοπα για να μπορέσεις να συγκεντρώσεις πλούτο. Χωρίς να ισχύει απαραίτητα το αντίστροφο, να συγκεντρώνεις δηλαδή πλούτο αν τσιγκουνεύεσαι. Ούτε βέβαια και η τσιγκουνιά να είναι αναγκαία προϋπόθεση μετά από τη συσσώρευση κάποιου πρωταρχικού κεφαλαίου. 

Είναι αυτό που μερικώς και ο τόπος μας είχε και σταδιακά σε μεγάλο βαθμό το έχασε. Θυμάμαι στα πολύ παιδικά μου χρόνια, στην επαρχία, να προσκαλούνται διαρκώς οι περαστικοί, δίπλα από την αυλή της γιαγιάς μου, να πιουν έναν καφέ ή να φάνε ένα γλυκό. Η γιαγιά μου, όπως και πολλές άλλες εκεί γύρω, ήθελε κάτι να τους «φιλέψει». 

Δεν θυμάμαι βέβαια η διάθεση φιλοξενίας να φτάνει στον βαθμό που βλέπουμε να συμβαίνει μες στο παιχνίδι. Και πολύ αμφιβάλλω αν υπήρξε ποτέ σε τέτοια ένταση και έκταση στα νεοελληνικά χρόνια. 

Σκέφτομαι τις επιτόπιες έρευνες του Bronislaw Malinowski και της Margaret Mead για κάποια νησιά στον νοτιοδυτικό Ειρηνικό, όπου οι ανθρωπολόγοι μελέτησαν κάποιες φυλές που εύκολα θα μπορούσε κανείς να πει ότι οι κοινωνίες τους αντιπροσωπεύουν την ενσάρκωση των καλύτερων δυνατοτήτων της ανθρωπότητας. 

Στον χάρτη η απόσταση μου φαίνεται κοντά. Στην πραγματικότητα η απόστασή τους είναι αντίστοιχη με αυτή της Ελλάδας από την Ιρλανδία, ίσως μεγαλύτερη. Όμως βρέχονται όλες από τον Ειρηνικό Ωκεανό και δεν θέλω να πιστέψω, με όλα όσα συμβαίνουν στον κόσμο μας αυτήν τη στιγμή, πως κάναμε λάθος και σε αυτή την ονοματοδοσία.

Στη νοτιοανατολική Ασία βλέπουμε πτυχές ενός χαμένου για μας μεγαλείου, που δικαίως εκπλήσσει και συγκινεί τους παίχτες. Μέσα στους λασπώδεις δρόμους περιφέρεται η ευγένεια που αποκτούν οι άνθρωποι όταν, περισσότερο από το να απαιτούν, επιλέγουν να προσφέρουν. «Οι αρχαίοι Έλληνες ήταν βαθείς γιατί ήταν αφελείς» έλεγε ο Νίτσε κι η φράση του ηχεί όπως ένα κομμάτι παζλ που βρίσκει μια άλλη θέση μέσα στη σύγχρονη γεωγραφία.

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Τζόυς Ευείδη

Οι Αθηναίοι / Τζόυς Ευείδη: «Φαίνομαι πολύ κουλ; Μπα, ρόλος είναι»

Αν της είχαν κάνει στο θέατρο όσες επαγγελματικές προτάσεις είχε ως σερβιτόρα, θα ήταν η Βουγιουκλάκη – όπως λέει. Κι αν και συχνά αυτολογοκρίνεται, δεν κρύβεται πίσω από τις λέξεις. Είναι μια αγαπητή κωμική ηθοποιός, που κάποτε ήθελε να παίξει δραματικούς ρόλους. Και είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Sonny boy: Ο Αλ Πατσίνο με τα δικά του λόγια

Pulp Fiction / Sonny boy: Ο Αλ Πατσίνο με τα δικά του λόγια

Mε αφορμή την βιογραφία του που μόλις κυκλοφόρησε στα Ελληνικά, ανατρέχουμε στη ζωή και την καριέρα του κορυφαίου σταρ, που προσπάθησε πολύ να αποφύγει τη διασημότητα, αλλά, ευτυχώς για εμάς, απέτυχε.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Είναι «καταραμένη» η κινηματογραφική βιογραφία του Μάικλ Τζάκσον;

Οθόνες / Είναι «καταραμένη» η κινηματογραφική βιογραφία του Μάικλ Τζάκσον;

Νέα αναβολή πήρε η ταινία «Michael» ενώ η παραγωγή ανακοίνωσε την έναρξη επιπλέον γυρισμάτων, τα οποία ενδεχομένως θα επιχειρήσουν να ασχοληθούν με τις βαριές κατηγορίες εις βάρος του αείμνηστου «Βασιλιά της ποπ».
THE LIFO TEAM
Τι είναι το IMAX που, μετά τη Θεσσαλονίκη, έρχεται και στην Αθήνα

Οθόνες / Τι είναι το IMAX που, μετά τη Θεσσαλονίκη, έρχεται και στην Αθήνα

Η ανακοίνωση των Village Cinemas γεμίζει χαρά τους Αθηναίους σινεφίλ που πρόκειται να αποκτήσουν τη δική τους αίθουσα IMAX. Τι είναι, όμως, η τεχνολογία IMAX και γιατί μέχρι πρότινος είχε μόνο η Θεσσαλονίκη πιστοποιημένη αίθουσα;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Ερωτικές ιστορίες κάτω από τα αστέρια στο Cine Paris

Οθόνες / Ερωτικές ιστορίες κάτω από τα αστέρια στο Cine Paris

Ένα υπέροχο κινηματογραφικό αφιέρωμα στο στέκι της Πλάκας, με παλιές δόξες, όπως το «Brief Encounter» και το «Roman Holiday» αλλά και πιο σύγχρονες, όπως το κομψοτέχνημα «In the Mood for Love» και το σπαραχτικό «Cold War».
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Βασίλη και Δάφνη, πώς γυρίσατε την πιο αφοπλιστική ερωτική σκηνή του ελληνικού σινεμά;

Lifo Videos / Βασίλη και Δάφνη, πώς γυρίσατε την πιο αφοπλιστική ερωτική σκηνή του ελληνικού σινεμά;

Ο βραβευμένος σκηνοθέτης και σεναριογράφος Βασίλης Κεκάτος, μαζί με την πρωταγωνίστριά του, Δάφνη Πατακιά, μιλούν για όσα έζησαν στα γυρίσματα της ταινίας «Οι άγριες μέρες μας» – μιας ιστορίας με χαρακτήρες που είναι «γλυκά τσογλανάκια».
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
«Made in Vain»: Γιατί ένας άνθρωπος θέλει να γίνει bodybuilder;

Οθόνες / «Made in Vain»: Γιατί ένας άνθρωπος θέλει να γίνει bodybuilder;

Ένα αποκαλυπτικό ελληνικό ντοκιμαντέρ που αποτυπώνει την ωμή αλήθεια για το άθλημα του bodybuilding –έναν κόσμο όπου δοκιμάζονται τα όρια σώματος και πνεύματος– έρχεται στις αίθουσες την Πέμπτη 29 Μαΐου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Είναι η «Κιούκα» η «ελληνική ταινία της χρονιάς»;

The Review / Τι είναι αυτό που κάνει την ταινία «Κιούκα» να συζητιέται τόσο;

O Χρήστος Παρίδης συνομιλεί με τη Βένα Γεωργακοπούλου για την ταινία «Κιούκα: Πριν το τέλος του καλοκαιριού» του 31χρονου Κωστή Χαραμουντάνη. Πώς καταφέρνει το όραμα ενός millennial σκηνοθέτη να ξεχωρίζει στο σύγχρονο ελληνικό σινεμά — και γιατί αξίζει την προσοχή μας;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ρίτσαρντ Γκιρ: Η αβάσταχτη γοητεία της σεμνότητας 

Οθόνες / Ρίτσαρντ Γκιρ: Η αβάσταχτη γοητεία της σεμνότητας 

Με αφορμή την έξοδο του «Oh, Canada» στις εγχώριες αίθουσες, ανατρέχουμε στο σύνολο της καριέρας ενός σταρ που οι περισσότεροι θεωρούμε δεδομένο, ίσως επειδή όσα κάνει στην οθόνη φαντάζουν τόσο ανεπιτήδευτα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ