20 σπάνια ελληνικά κινηματογραφικά περιοδικά των τελευταίων 50 χρόνων, που έγραψαν ιστορία

20 σπάνια ελληνικά κινηματογραφικά περιοδικά των τελευταίων 50 χρόνων, που έγραψαν ιστορία Facebook Twitter
1

Για πολλά χρόνια, για δεκαετίες, τα κινηματογραφικά περιοδικά αποτελούσαν τη μεγάλη παράλληλη απόλαυση των σινεφίλ. Πριν την αίθουσα, μετά την αίθουσα, ή και πέραν της αιθούσης, το περιοδικό αναδεικνυόταν σε βασικό κινηματογραφικό σύμβουλο, καλύπτοντας τη γενικότερη γύμνια της σχετικής (διάβαζε ανύπαρκτης) εκπαίδευσης, σχολικής ή άλλης. Πολλοί από ’μας μάθαμε να βλέπουμε σινεμά διαβάζοντας, οι παλαιότεροι, τον «Σύγχρονο Κινηματογράφο» και το «Φιλμ» και οι νεότεροι την «Οθόνη» ή το «Σινεμά». Θεωρητική γνώση, τεκμηριωμένη ανάλυση, αφιερώματα, κριτικές, αλλά και το αναπόφευκτο σε κάποιες περιπτώσεις… χολιγουντιανό κουτσομπολιό, συνόδευσαν γενιές και γενιές σινεφίλ, τα τελευταία 100 χρόνια. Όντως; Οπωσδήποτε, αν σκεφθούμε πως ακραιφνή κινηματογραφικά περιοδικά τυπώνονται στην Ελλάδα ήδη από την δεκαετία του ’20 («Κινηματογραφική Βιβλιοθήκη», «Κινηματογραφικός Αστήρ»).

Εδώ θα θυμηθούμε 18+2 κινηματογραφικά περιοδικά, που τυπώθηκαν στην Ελλάδα τα τελευταία 50 χρόνια…

1. Ελληνικός Κινηματογράφος, τεύχος 1, Οκτώβριος 1966, δρχ.3

 

20 σπάνια ελληνικά κινηματογραφικά περιοδικά των τελευταίων 50 χρόνων, που έγραψαν ιστορία Facebook Twitter

 

Ιστορικό περιοδικό, που στο σύντομο πέρασμά του ασχολήθηκε με τον «άλλο» ελληνικό κινηματογράφο της εποχής και πιο συγκεκριμένα μ’ εκείνον που εμφανίστηκε κάπως μαζικά στο 7ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (22-28/9/1966). Όλοι γνωρίζουμε τις ταινίες: «Με τη Λάμψη στα Μάτια» (Πάνος Γλυκοφρύδης), «Εκδρομή» (Τάκης Κανελλόπουλος), «Μέχρι το Πλοίο» (Αλέξης Δαμιανός), «Πρόσωπο με Πρόσωπο» (Ροβήρος Μανθούλης), «Ο Θάνατος του Αλέξανδρου» (Δημήτρης Κολλάτος), «Τζίμης ο Τίγρης» (Παντελής Βούλγαρης)…

Ο «Ελληνικός Κινηματογράφος» διευθυνόταν από συντακτική ομάδα την οποίαν αποτελούσαν οι Φώτης Αλεξίου (ψευδώνυμο του Αλέξη Γρίβα, νυν προέδρος του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου), Παύλος Ζάννας, Νίνος Φένεκ Μικελίδης, Γιάννης Μπακογιαννόπουλος και Βασίλης Ραφαηλίδης. Εδώ, για πρώτη ίσως φορά, καταγράφεται η φράση «νέος ελληνικός κινηματογράφος» (από τον Αλεξίου), με τον Μπακογιαννόπουλο να τονίζει πλην των όσων άλλων και την… ενηλικίωση του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Πέραν των ελληνικών θεμάτων υπάρχουν κριτικές ξένων ταινιών («Ο Πόλεμος Τελείωσε» του Αλέν Ρενέ, «Η καταδίωξη» του Άρθουρ Πεν), αλλά και ειδήσεις (ο Νίκος Κούνδουρος θα ξεκινούσε τα γυρίσματα της ταινίας του «Το πρόσωπο της Μέδουσας»).

Πρέπει να βγήκαν πέντε τεύχη τού «Ελληνικού Κινηματογράφου» (το ένα διπλό), με τελευταίο εκείνο του Μαρτίου ’67.

2. Σύγχρονος Κινηματογράφος, τεύχος 9-10, Οκτώβριος-Νοέμβριος 70, δρχ.10

 

20 σπάνια ελληνικά κινηματογραφικά περιοδικά των τελευταίων 50 χρόνων, που έγραψαν ιστορία Facebook Twitter

 

Όπως έχουμε ξαναγράψει ο «Σύγχρονος Κινηματογράφος» υπήρξε ένα από τα δυο-τρία σημαντικότερα κινηματογραφικά περιοδικά που τυπώθηκαν ποτέ στη χώρα. Τον Σεπτέμβριο του ’69 βγαίνει το πρώτο τεύχος με υπεύθυνο τον Βαγγέλη Τρικεριώτη, διευθυντή σύνταξης τον Βασίλη Ραφαηλίδη, συντακτική ομάδα αποτελούμενη από τους Θόδωρο Αγγελόπουλο, Γιώργο Κόρρα, Τώνη Λυκουρέση, Λάκη Παπαστάθη, Κώστα Σφήκα… και με οργανωτές τους Παντελή Βούλγαρη, Φανή Πετραλιά, Τάκη Χατζόπουλο κ.ά.

Το τεύχος 9-10 ήταν αφιερωμένο στο 11ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, έχοντας εξώφυλλο βγαλμένο από την «Αναπαράσταση» του Αγγελόπουλου (με τους πρωταγωνιστές Θάνο Γραμμένο και Τούλα Σταθοπούλου). Εδώ υπάρχει η μνημειώδης κριτική του Βασίλη Ραφαηλίδη για την «Αναπαράσταση» (όπως και μια άλλη «στραβή» δική του, δηλαδή σωστή, για το “Easy Rider” του Dennis Hopper), υπάρχουν θέματα για τον ιταλικό κινηματογράφο, θεωρητικά κείμενα («Κινηματογράφος και ιδεολογία» του Ζαν-Πατρίκ Λεμπέλ), κριτικές ταινιών, νέα κ.λπ.

Το περιοδικό πρέπει να πήγε μέχρι αρχές ’73 (διπλό τεύχος 27-28), για να ξαναβγεί επί Μεταπολίτευσης πια ως «Σύγχρονος Κινηματογράφος ’74», «Σύγχρονος Κινηματογράφος ’75», «Σύγχρονος Κινηματογράφος ’76 (Αντώνης Καρκαγιάννης, Μιχάλης Δημόπουλος)… «Σύγχρονος Κινηματογράφος ’83» (Μιχάλης Δημόπουλος).

3. Κούρος/ Η Φρίκη Στο Cinema, τεύχος 14;, 1973;, δρχ.15

 

20 σπάνια ελληνικά κινηματογραφικά περιοδικά των τελευταίων 50 χρόνων, που έγραψαν ιστορία Facebook Twitter

 

Ο «Κούρος» του Λεωνίδα Χρηστάκη δεν ήταν φυσικά κινηματογραφικό περιοδικό, όμως κυκλοφόρησε ένα σημαντικό σχετικό τεύχος. Πρέπει να ήταν το #14 από τις αρχές του ’73 –λέω «πρέπει» επειδή δεν υπάρχει σαφής αναγραφόμενη χρονολόγηση στις σελίδες– το οποίον υπέγραψε εξ ολοκλήρου ο Δημήτρης Παναγιωτάτος (γνωστός σκηνοθέτης, συγγραφέας κ.λπ.). Το θέμα ήταν η… φρίκη στο cinema (αγαπημένη ενασχόληση τού Παναγιωτάτου το «φανταστικό» γενικότερα) και οι ταινίες που την καθόρισαν. Ο συγγραφέας φτιάχνει έναν συναρπαστικό οδηγό (με τα απαραίτητα εισαγωγικά στοιχεία), με πολλές πληροφορίες και φωτογραφίες.

4. Φιλμ, τεύχος 5, Άνοιξη 1975, δρχ.50

 

20 σπάνια ελληνικά κινηματογραφικά περιοδικά των τελευταίων 50 χρόνων, που έγραψαν ιστορία Facebook Twitter

 

Δυνατό περιοδικό που ανήκε στον Θανάση Καστανιώτη και που διευθυνόταν από τον Θανάση Ρεντζή. Πρέπει να κυκλοφόρησαν 32 τεύχη από το 1974 έως το 1986, με το πέμπτο απ’ αυτά να είναι ίσως το πιο «βαρύ» στην περιοδική κινηματογραφική μας ιστορία. Επιγράφεται «Σύγχρονη Σημειολογία και Φιλμολογία» και περιλαμβάνει θεωρητικά κείμενα των Marshall McLuhan, Γιώργου Διζικιρίκη, Christian Metz, Umberto Eco, Jean-François Lyotard κ.ά., όλα σχετικά με την… γλώσσα του κινηματογράφου.

Με τέτοια κείμενα μεγάλωσε τουλάχιστον μια γενιά ελλήνων κινηματογραφόφιλων, εκεί στα πρώτα μεταπολιτευτικά χρόνια, καθώς επισυνέβαιναν και οι ανάλογες «μάχες». Σήμερα τέτοιοι προβληματισμοί αποθαρρύνονται, ενώ και η θεωρητική κατάρτιση δεν φαίνεται να ανήκει στα πρώτα ενδιαφέροντα των νέων σινεφίλ…

5. ΣΙΝΕΜΑ, τεύχος 1, Οκτώβρης-Δεκέμβρης 1978, δρχ.60

 

20 σπάνια ελληνικά κινηματογραφικά περιοδικά των τελευταίων 50 χρόνων, που έγραψαν ιστορία Facebook Twitter

 

Το πρώτο «Σινεμά» ήταν ένα τριμηνιαίο κινηματογραφικό περιοδικό, που εξέδιδε ο Μάκης Μωραΐτης (γνωστός από τα βιβλία και τα κείμενά του για τον πρωτοποριακό και underground κινηματογράφο). Πρέπει να βγήκαν 12 τεύχη μέχρι το 1981 και στο πρώτο απ’ αυτά διαβάζουμε κείμενα και μεταφράσεις για τον Georges Méliès, τον Man Ray, τον Andy Warhol, τον Michael Snow, τον Paul Sharits…

Όπως έγραφε και ο Μάκης Μωραΐτης στις πρώτες σελίδες του «Σινεμά» του: «Με την έκδοση αυτού του περιοδικού, οι στόχοι μας, έτσι κάπως απλά, θέτονται ως εξής: α) θέλουμε με τούτο το περιοδικό να πανηγυρίσουμε, έστω και κάπως αργά, ένα πραγματικά νέο κινηματογράφο που αν και έχει φέρει μια ολόκληρη επανάσταση στην κιν/φική γλώσσα, αγνοείται παντελώς στον τόπο μας(…), β) βασική μας επιθυμία είναι να βοηθήσουμε όσο μπορούμε την ανάπτυξη του Νέου Ελληνικού Κινηματογράφου στις καθαρά πρωτοποριακές του τάσεις(…)».

6. Τσόντα, τεύχος 2, Φεβρουάριος-Μάρτιος ’79, δρχ.40

 

20 σπάνια ελληνικά κινηματογραφικά περιοδικά των τελευταίων 50 χρόνων, που έγραψαν ιστορία Facebook Twitter

 

Ωραίος τίτλος για κινηματογραφικό περιοδικό… καμμία σχέση, όμως, με την γνωστή μας «τσόντα». Η «Τσόντα» κυκλοφορεί στο τέλος του 1978 από την Κινηματογραφική Λέσχη του Θεατρικού Εργαστηρίου Θεσσαλονίκης (Κώστας Λαχάς, Νίκος Ναουμίδης, Μάκης Τρικούκης…) και κρατάει μέχρι τα μέσα περίπου της δεκαετίας του ’80.

Στο τεύχος 2, από τον Φλεβάρη-Μάρτη του ’79, διαβάζουμε ένα πολύ καλό αφιέρωμα στον ουγγρικό κινηματογράφο (Miklós Jancsó, Márta Mészáros, Károly Makk, András Kovács, Zoltán Fábri), καθώς και κείμενα για τον κινηματογράφο-ντοκουμέντο του Μίκαϊλ Ρομ («Αληθινός Φασισμός»), των Σάκη Μανιάτη-Γιώργου Τσεμπερόπουλου («Μέγαρα»), του Γκριγκόρι Τσουχράι («Μνήμη») κ.ά.

7. Θεατρικά Κινηματογραφικά Τηλεοπτικά, τεύχος 36-37, Νοέμβριος-Δεκέμβριος 1979, δρχ.80

 

20 σπάνια ελληνικά κινηματογραφικά περιοδικά των τελευταίων 50 χρόνων, που έγραψαν ιστορία Facebook Twitter

 

Τρία-σε-ένα περιοδικό που ξεκίνησε δεκαπενθήμερο τον Ιανουάριο του ’77, για να καταλήξει μηνιαίο με αλλοπρόσαλλη αρίθμηση (διπλά, τριπλά τεύχη κ.λπ.) τρία χρόνια αργότερα. Παρά ταύτα το ενδιαφέρον δεν έλειπε. Σ’ ένα από τα τελευταία τεύχη του, με εξώφυλλο τον Κωνσταντίνο Τζούμα από τα «Κουρέλια…», διαβάζουμε μιαν ενδιαφέρουσα συνέντευξη του Νίκου Νικολαΐδη, ένα πολεμικό κείμενο του Κώστα Φέρρη και άλλα διάφορα…

 

8. Μετείκασμα, τεύχος 1, Νοέμβριος 1980, δρχ.60

 

20 σπάνια ελληνικά κινηματογραφικά περιοδικά των τελευταίων 50 χρόνων, που έγραψαν ιστορία Facebook Twitter

 

Το μικρού σχήματος «Μετείκασμα» κυκλοφόρησε ένα μόνο τεύχος (σπανιότατο σήμερα), έχοντας ως εκδότη και διευθυντή του τον Κώστα Φέρρη. «Μετείκασμα» είναι, όπως διαβάζουμε στην αρχή, το… φαινόμενο της διατήρησης της εικόνας που μεταφέρει το οπτικό νεύρο στον εγκέφαλο, για ένα κλάσμα του δευτερολέπτου μετά την εξαφάνισή της. Το περιοδικό, στο μεγαλύτερο μέρος του, είναι αφιερωμένο στον συγγραφέα, ζωγράφο και σκηνοθέτη Herbert Achternbusch, μια «μορφή» του γερμανικού κινηματογράφου που έχει επισκεφθεί τη χώρα μας στο παρελθόν –η πρώτη το 1962–, όντας επηρεασμένος, κατά τα λεγόμενά του, από την ελληνική αρχαιότητα και μυθολογία. Όπως ο ίδιος μας συστήνεται στην σελίδα 15 του περιοδικού:

«Υποχρεώθηκα να γεννηθώ το 1938, αφού είχα ήδη επιλέξει τους γονείς μου. Η μητέρα μου ήταν μία αθλητική καλλονή από χωριό, και μόνο στην πόλη ένιωθε άνετα. Ο πατέρας μου ήταν πολύ ανέμελος και του άρεσε να πίνει και να κάνει αστεία. Μόλις πάτησα το πόδι μου στη γη, πέσαν απάνω μου νοσοκομεία, σχολεία και ό,τι άλλο υπάρχει. Υπάκουσα όσο έπρεπε, και υπερασπίστηκα τον ελεύθερο χρόνο μου. Έγραψα βιβλία ίσαμε που πιάστηκα από το καθισιό. Ύστερα έκανα κινηματογράφο, γιατί ήθελα να κινούμαι. Τα παιδιά που απόκτησα αρχίζουν τα ίδια από την αρχή. Γεια χαρά!».

Ψάξτε να βρείτε και να δείτε τα αναρχικά στη γραφή φιλμ του Achternbusch, ο οποίος, πλην των όσων άλλων, έχει γράψει και το σενάριο για τη φοβερή ταινία του Werner Herzog “Herz aus Glas”. Το δικό του “Bierkampf” υπάρχει και στο YouTube, αλλά χωρίς υπότιτλους…

 

9. Προοδευτικός Κινηματογράφος/ άλλοι καιροί, περίοδος Β, τεύχος 12, Α τρίμηνο 1982, δρχ.100

 

20 σπάνια ελληνικά κινηματογραφικά περιοδικά των τελευταίων 50 χρόνων, που έγραψαν ιστορία Facebook Twitter

 

«Βαρύ», αριστερό (μαρξιστικό) περιοδικό της εποχής, ο «Προοδευτικός Κινηματογράφος» πρωτοβγαίνει το 1978 και ξανά ως «Προοδευτικός Κινηματογράφος/ Άλλοι καιροί» γύρω στο ’81, με υπεύθυνη σύνταξης την Άντα Κλαμπατσέα. Πρέπει να κυκλοφόρησαν περί τα 12 τεύχη, και στο τελευταίο(;) απ’ αυτά συναντάμε κείμενα καθαρής πολιτικής φιλολογίας, φεμινιστικά, αλλά και άρθρα για την ελεύθερη ραδιοφωνία, που τότε «έκαιγε» (ωραίο πολυσέλιδο αφιέρωμα). Ξεχωρίζουν επίσης τα άρθρα για δύο ελληνικές ταινίες της εποχής, τις «Ιστορίες μιας Κερήθρας» του Νίκου Βεργίτση και τις «Γυναίκες στην Εξορία» του Βαγγέλη Δημητρίου. Με το περιοδικό συνεργαζόταν ο γνωστός συγγραφέας, κριτικός και μεταφραστής Άρης Μαραγκόπουλος.

 

10. Cine Φανταστικό, τεύχος 1, Φεβρουάριος 1983, δρχ.150

 

20 σπάνια ελληνικά κινηματογραφικά περιοδικά των τελευταίων 50 χρόνων, που έγραψαν ιστορία Facebook Twitter

  

Το «Ciné ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ» έβγαινε κάθε δυο μήνες από τον Βαγγέλη Κοτρώνη (με αρχή τον Φλεβάρη του ’83). Ο Κοτρώνης, που σκοτώθηκε σε τροχαίο το 1985 στα 28 του χρόνια υπήρξε, στη σύντομη ζωή του, μια τρομερή περίπτωση. Πρόλαβε να τυπώσει λογοτεχνικά και ποιητικά βιβλία (Αθήνα-Οθόνη, Ασανσέρ για το Ικρίωμα…), να εκδώσει περιοδικά (Χιονάτη για Μεγάλους, Ciné ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ), να ιδρύσει εκδόσεις (Χιονάτη για Μεγάλους), να συμμετάσχει στην συγγραφή σεναρίων και να γράψει σενάρια ο ίδιος (Ο Δράκουλας των Εξαρχείων, Ντελίριο…), να σκηνοθετήσει ταινίες (Flash, Βερνταλάκ), να παίξει σε ταινίες (Σουβλίστε τους, Άρπα Colla…), να γράψει σε περιοδικά (Ιδεοδρόμιο…), να οργανώσει (μαζί με τον Αντώνη Στεργιάκη) τις ανεπανάληπτες για την εποχή (πρώτο μισό των eighties) μεταμεσονύχτιες προβολές ταινιών… φρίκης και τρόμου, αρχικά στο Ελυζέ των Ιλισίων και αργότερα (μόνος του;) στο Ριάλτο της Κυψέλης κ.λπ. Όπως έγραφε και ο ίδιος στο editorial του πρώτου «Ciné ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ»:

«Η ΧΙΟΝΑΤΗ για μεγάλους ξεκίνησε να εκδίδεται το Δεκέμβριο του 1979. Αν δηλ. συνέχιζε να εκδίδεται μέχρι τώρα θα έκλεινε 3 χρόνια. Όμως το τελευταίο της τεύχος βγήκε τον Μάιο του ’82. Και τώρα κυκλοφορεί ένα καινούριο περιοδικό που κάτω από την επωνυμία Ciné ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ φιλοδοξεί να καλύψει μια ολόκληρη κίνηση κουλτούρας και κοινωνικής έρευνας που έχει ξεκινήσει στον υπόλοιπο κόσμοι ευθύς αμέσως μετά το Β παγκόσμιο πόλεμο και που στην Ελλάδα τα τελευταία μόλις χρόνια έχει αρχίσει να αχνοφαίνεται».

Τη θεματολογία εκείνου του πρώτου τεύχους την βλέπετε…

11. Οθόνη, τεύχος 23, Δεκέμβριος ’84-Ιανουάριος ’85, δρχ.200

 

20 σπάνια ελληνικά κινηματογραφικά περιοδικά των τελευταίων 50 χρόνων, που έγραψαν ιστορία Facebook Twitter

 

Ό,τι ήταν ο «Σύγχρονος Κινηματογράφος» για τη δεκαετία του ’70, ήταν η «Οθόνη» για τη δεκαετία του ’80 (ακόμη και οπτικά έμοιαζε στον «Σύγχρονο Κινηματογράφο» της πρώτης εποχής με το μεγάλο σχήμα). Το περιοδικό είχε την έδρα του στη Θεσσαλονίκη και στα κείμενά του επιχειρούσε να συνδυάσει τον βαθύ με τον λιγότερο βαθύ (αλλά πάντα συνεπή) κινηματογραφικό λόγο. Ονόματα που πέρασαν από την «Οθόνη»; Πολλά και γνωστά. Να μερικά: Νότης Φόρσος, Γιάννης και Περικλής Δεληολάνης, Αλέξης Δερμεντζόγλου, Βασίλης Κεχαγιάς, Χρήστος Μήτσης, Γιώργος Τζιώτζιος… Πολύ ενδιαφέρουσες ήταν οι σελίδες των Ειδήσεων-Σχολίων, ενώ τα θέματα αφορούσαν στον ελληνικό και ξένο κινηματογράφο, γραμμένα πάντα με σοβαρότητα και άποψη.

Στο εξώφυλλο τού τεύχος που έχουμε επιλέξει βλέπουμε τον Klaus Maria Brandauer από την ωραία ταινία τού Jerzy Skolimowski «Το Πλοίο των Παρανόμων».

12. Κινηματογραφικά Τετράδια, τεύχος 22-23, Δεκέμβρης ’85, δρχ.300

 

20 σπάνια ελληνικά κινηματογραφικά περιοδικά των τελευταίων 50 χρόνων, που έγραψαν ιστορία Facebook Twitter

  

Κι άλλο έντυπο από την Θεσσαλονίκη, τα «Κινηματογραφικά Τετράδια» (κατά τα Cahiers du Cinéma), που είχαν στη σύνταξή τους τον Μπάμπη Ακτσόγλου, τον Δημήτρη Κολιοδήμο κ.ά. Καλό περιοδικό, που μερικές φορές έμοιαζε με βιβλίο, και που ιδίως στα τεύχη των εκάστοτε Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης τα έδινε όλα.

Όπως στο παρόν του 26ου Φεστιβάλ (1985) με την Πέμη Ζούνη στο εξώφυλλο από την ταινία του Σταύρου Τσιώλη «Μια Τόσο Μακρινή Απουσία»… με το τεύχος να συμπληρώνεται κι από ένα 16σέλιδο αφιέρωμα στον Orson Welles.

 

13. Κάμερα, τεύχος 7, Μάιος-Ιούνιος 1987, δρχ.250

 

20 σπάνια ελληνικά κινηματογραφικά περιοδικά των τελευταίων 50 χρόνων, που έγραψαν ιστορία Facebook Twitter

 

Συμπαθητικό περιοδικό ήταν η «Κάμερα», ενώ είχε και «καλές πένες», όπως την Στέλλα Θεοδωράκη και τον Ηλία Κανέλλη. Κι εδώ τα κλασικά… ελληνικός και ξένος κινηματογράφος, μα ακόμη και τηλεόραση, βίντεο, βιβλίο και άλλα διάφορα.

Στο παρόν τεύχος κυριαρχεί το ελληνικό σινεμά (στο εξώφυλλο «Το Δέντρο που Πληγώναμε» του Δήμου Αβδελιώδη), αλλά εκείνο που ξεχωρίζει είναι το κείμενο της Μαρίας Παραδείση για την βελγίδα σκηνοθέτιδα Chantal Akerman, που πέθανε τον προηγούμενο μήνα (5/10).

 

14. Αντί, περίοδος Β, τεύχος 374, 27/5/1988, δρχ.150

 

20 σπάνια ελληνικά κινηματογραφικά περιοδικά των τελευταίων 50 χρόνων, που έγραψαν ιστορία Facebook Twitter

 

Το «αντί» δεν υπήρξε φυσικά κινηματογραφικό περιοδικό, όπως και ο «Κούρος» στην αρχή αυτού του κειμένου, έδωσε όμως ένα κινηματογραφικό τεύχος που αξίζει πολλά λεφτά. Κατ’ αρχάς έχω τη γνώμη πως στη συγκεκριμένη περίπτωση έχουμε το ωραιότερο κινηματογραφικό μας εξώφυλλο. Ο Λευτέρης Βογιατζής στη βροχερή, χειμωνιάτικη Κέρκυρα να περπατάει στο έρημο Λιστόν, από την ταινία «Μελόδραμα;» του Νίκου Παναγιωτόπουλου. Η ύλη του τεύχους είναι βασικά συνεντεύξεις, αλλά τι συνεντεύξεις! Μία και μία. Διαβάστε ονόματα: Αλέξης Δαμιανός, Σταύρος Τορνές, Γιώργος Πανουσόπουλος, Σταύρος Τσιώλης, Μαρία Γαβαλά, Δήμος Αβδελιώδης, Θόδωρος Μαραγκός, Φίλιππος Κουτσαφτής, Θανάσης Αρβανίτης (τεχνικός ήχου), Γιώργος Στάμου (υπεύθυνος εργαστηρίου) και τέλος ο σπουδαίος Σωκράτης Καψάσκης (σκηνοθέτης, ποιητής, μεταφραστής, αλλά και ο αιθουσάρχης του Studio).

 

15. Cine 7, τεύχος 13, Ιούνιος ’88, δρχ.250

 

20 σπάνια ελληνικά κινηματογραφικά περιοδικά των τελευταίων 50 χρόνων, που έγραψαν ιστορία Facebook Twitter

 

Το “cine7” ήταν ένα διαφορετικό έντυπο. Το έβγαζε ο Βάσος Γεώργας και στους συντάκτες του συναντάμε τους Αντώνη Κεχρή, Μάνο Ξυδού(ς), Θοδωρή Βαμβακάρη, Ρόμπυ Εκσιέλ, Κώστα Φέρρη, Νίκο Ζερβό κ.ά. Σαν περιοδικό είχε μια κάπως… αναρχική δομή (έμοιαζε με fanzine) με τις ειδήσεις και τα ειδησάρια να πέφτουν βροχή, με κείμενα στημένα παράξενα, με πολλές Α/Μ φωτογραφίες και πολλαπλές γραμματοσειρές που τσάκιζαν το μάτι, συμπληρώνοντας με κόμιξ, μουσικά θέματα και μια πολύ καλή στήλη αλληλογραφίας.

Στο παρόν τεύχος ξεχωρίζει το αφιέρωμα στην reggae (άσχετο αλλά καλό!), αλλά κι ένα κείμενο του Κεχρή για το φαινόμενο… Dario Argento.

 

16. Σινεμά, τεύχος 2, Δεκέμβριος 1989, δρχ.350

 

20 σπάνια ελληνικά κινηματογραφικά περιοδικά των τελευταίων 50 χρόνων, που έγραψαν ιστορία Facebook Twitter

 

Το «Σινεμά», το δεύτερο «Σινεμά», είναι το περιοδικό που ξέρουμε όλοι, αφού κυκλοφορεί ακόμη… 26 ολόκληρα χρόνια μετά! Ξεκίνησε δηλαδή το Φθινόπωρο του ’89 (αν θυμάμαι καλά μ’ ένα μηδενικό τεύχος) κι έκανε τη διαφορά «σβήνοντας» κατ’ ουσίαν ό,τι σύγχρονό του υπήρχε. Μεγάλο σχήμα, έγχρωμο, καλή εκτύπωση, πιασάρικα δημοφιλή θέματα (Χόλυγουντ σε αυξημένες δόσεις), απλό και κατανοητό γράψιμο… Διευθυντής ήταν ο Γιώργος Τζιώτζιος, υπεύθυνος σύνταξης ο Χρήστος Μήτσης, και στην συντακτική ομάδα πολλοί και διάφοροι. Από τον Μπάμπη Ακτσόγλου και τον Παναγιώτη Τιμογιαννάκη, μέχρι τον Νότη Φόρσο και τον Θάνο Φουργιώτη.

Στο τεύχος 2 το “Valmont” του Miloš Forman στο cover και μέσα πολλά και διάφορα… Τα βλέπετε…

 

17. Splater Zine, τεύχος 1, Άνοιξη ’92, δρχ.400

 

20 σπάνια ελληνικά κινηματογραφικά περιοδικά των τελευταίων 50 χρόνων, που έγραψαν ιστορία Facebook Twitter

 

Και αν το «Σινεμά» το ξέρουν όλοι το “Splatter zine” θα το θυμούνται ελάχιστοι. Εξάλλου δεν έβγαλε πολλά τεύχη (στο δίκτυο διάβασα για τέσσερα, αλλά εγώ έχω δει μόλις δύο). Το περιοδικό, fanzine να το πούμε, δεν ήταν καθαρά κινηματογραφικό, αλλά γενικότερα «σπλατερικό» (αφού υπήρχαν κείμενα για τον H.P. Lovecraft, για το splatter στην Αρχαία Ελλάδα κ.λπ.), έχοντας και κάποια μουσική ύλη (συνέντευξη με τους Last Drive, δισκοκριτικές). Τα καθαρά κινηματογραφικά θέματα αφορούσαν σ’ ένα ακόμη αφιέρωμα στον Dario Argento, αλλά και σ’ έναν εκτεταμένο κατάλογο ταινιών με zombie. Είχε και χιούμορ το περιοδικό, ενώ ήταν μάλλον ακατάλληλο για τους ανηλίκους… πάσης ηλικίας.

18. αντιΚινηματογράφος, τεύχος 3, Άνοιξη 1993, δρχ.400

 

20 σπάνια ελληνικά κινηματογραφικά περιοδικά των τελευταίων 50 χρόνων, που έγραψαν ιστορία Facebook Twitter

 

Καλό περιοδικό, το οποίον έβγαζε ο Γιάννης Φραγκούλης από τον Πειραιά. Αν και βρισκόμαστε στα nineties ο «αντιΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ» θυμίζει με το στήσιμο και την θεματολογία του early eighties, για να μην πω ακόμη και seventies. Την εποχή τής κυριαρχίας του «Σινεμά» ένα διαφορετικό ασπρόμαυρο περιοδικό έρχεται να διεκδικήσει το κοινό του. Και το κατάφερε για κάμποσα τεύχη…

Στο #3, από την άνοιξη του ’93, ξεχωρίζει το αφιέρωμα στον «ερωτισμό στον κινηματογράφο», όπως και η τελευταία συνέντευξη του Χρήστου Βακαλόπουλου (είχε πεθάνει τον Γενάρη εκείνης της χρονιάς).

 

19. Καθρέφτης, τεύχος 1, Καλοκαίρι 1996, δρχ.1000

 

20 σπάνια ελληνικά κινηματογραφικά περιοδικά των τελευταίων 50 χρόνων, που έγραψαν ιστορία Facebook Twitter

 

Το 1996 κάμποσα περιοδικά είχαν πιάσει πλέον το χιλιάρικο και ο «Καθρέφτης» ήταν ένα απ’ αυτά. Το έντυπο, που ήταν διμηνιαίο, εξέδιδε η κινηματογραφική ομάδα «Καθρέφτης», με σύμβουλο έκδοσης τον Μάκη Μωραΐτη (του πρώτου «Σινεμά»). Στην ύλη κείμενο του Θανάση Ρεντζή, ένα ωραίο αφιέρωμα του Μωραΐτη στον Gregory Markopoulos, ένα κείμενο της Σώτης Τριανταφύλλου για τον «Κινηματογράφο ως ποπ κουλτούρα», ένα του Νίκου Μητρογιαννόπουλου για «τον επαρχιώτη στην Ομόνοια»…

 

20. Κινηματογράφος & Επικοινωνία, τεύχος 4, Νοέμβριος 2000-Ιανουάριος 2001, δρχ.1500

 

20 σπάνια ελληνικά κινηματογραφικά περιοδικά των τελευταίων 50 χρόνων, που έγραψαν ιστορία Facebook Twitter

 

Περιοδικό που θυμίζει, στην ύλη του, τον «αντιΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ» και όχι μόνο επειδή το έβγαζε ο ίδιος άνθρωπος (Γιάννης Φραγκούλης). Ξεχωρίζουν το αφιέρωμα «Προς τα πού βαδίζει ο Ελληνικός Κινηματογράφος;», οι συνεντεύξεις των Αμπάς Κιαροστάμι και Χρήστου Δήμα, καθώς κι ένα κείμενο της Mariangela Jelo για τον Πιέρ-Πάολο Παζολίνι και τον τρόπο που αντιμετώπιζε το θέατρο.

Το άρθρο δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στο LIFO.gr το 2015.

Οθόνες
1

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Είναι η «Κιούκα» η «ελληνική ταινία της χρονιάς»;

The Review / Τι είναι αυτό που κάνει την ταινία «Κιούκα» να συζητιέται τόσο;

O Χρήστος Παρίδης συνομιλεί με τη Βένα Γεωργακοπούλου για την ταινία «Κιούκα: Πριν το τέλος του καλοκαιριού» του 31χρονου Κωστή Χαραμουντάνη. Πώς καταφέρνει το όραμα ενός millennial σκηνοθέτη να ξεχωρίζει στο σύγχρονο ελληνικό σινεμά — και γιατί αξίζει την προσοχή μας;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ρίτσαρντ Γκιρ: Η αβάσταχτη γοητεία της σεμνότητας 

Οθόνες / Ρίτσαρντ Γκιρ: Η αβάσταχτη γοητεία της σεμνότητας 

Με αφορμή την έξοδο του «Oh, Canada» στις εγχώριες αίθουσες, ανατρέχουμε στο σύνολο της καριέρας ενός σταρ που οι περισσότεροι θεωρούμε δεδομένο, ίσως επειδή όσα κάνει στην οθόνη φαντάζουν τόσο ανεπιτήδευτα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Κάν’ το όπως ο Γκοντάρ

Ανταπόκριση από τις Κάννες / Κάν’ το όπως ο Γκοντάρ

Ως άλλος Αμερικανός στο Παρίσι του ’60, ο Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ με τη φετινή του συμμετοχή, το ασπρόμαυρο «Nouvelle Vague», αποτίνει φόρο τιμής στον θρυλικό auteur του γαλλικού Νέου Κύματος, υπενθυμίζοντάς μας την τέχνη (και το θράσος) της νεότητας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Στις σχολικές γιορτές ο Θοδωρής Σελέκος ζήλευε τα φτερά αγγέλου που είχε ο φίλος του ο Παναγιώτης

Οθόνες / Στις σχολικές γιορτές ο Θοδωρής Σελέκος ζήλευε τα φτερά αγγέλου που είχε ο φίλος του ο Παναγιώτης

Ο Θοδωρής Σελέκος μεγάλωσε στο Νέο Ηράκλειο και ασχολείται με τον κινηματογράφο . Στα πρώτα του βήματα ήταν μέρος της κολεκτίβας ATH KIDS. Έχει σκηνοθετήσει βιντεοκλίπ για καλλιτέχνες όπως ο Ethismos, ο Saske, οι Sworr και διαφημιστικά για brands όπως η Muerte Inc. Παλιότερα άκουγε περισσότερη hip-hop μουσική. Τώρα ακούει jazz και soul. Η πρώτη ταινία μικρού μήκους του ονομάζεται «Can you water a garden with tears?». Του αρέσει η ησυχία και οι αργές ταινίες.
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΚΟΥΛΑΚΗ
Χολιγουντιανή απόβαση στην Κρουαζέτ, μια πολιτική διαμαρτυρία αλλά και «ψαλίδι» στο γυμνό

Κάννες 2025 / Χολιγουντιανή απόβαση στην Κρουαζέτ, μια πολιτική διαμαρτυρία αλλά και «ψαλίδι» στο γυμνό

Στην τελετή έναρξης του Φεστιβάλ Καννών, ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο εξαπέλυσε για ακόμη μία φορά σφοδρή κριτική κατά της αμερικανικής πολιτικής, μια μικρή γαλλική ταινία εγκαινίασε το φεστιβάλ, ενώ οι λαμπερές σταρ υποχρεώθηκαν να περιορίσουν τις ημίγυμνες εμφανίσεις τους στο κόκκινο χαλί.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ποιος είναι τελοσπάντων αυτός ο Λεός Καράξ;

Οθόνες / Λεός Καράξ: Ποιος είναι ο σκηνοθέτης του Holy Motors;

«Δεν είμαι εγώ», δηλώνει ο ασυμβίβαστος Γάλλος δημιουργός στον τίτλο της φιλμικής του αυτοβιογραφίας, εντείνοντας το μυστήριο γύρω από το πρόσωπό του και προσθέτοντας ακόμη μία ψηφίδα σε ένα συναρπαστικό καλλιτεχνικό work in progress.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Ένκε Φεζολλάρι

Μυθολογίες / «Όποτε θέλω να κλάψω, βλέπω το The Hours»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Ένκε Φεζολλάρι

Το πρώτο ερωτικό σκίρτημα ήρθε με το Persona του Μπέργκμαν. Όταν είδε το Happy Together του Wong Kar-Wai, ήθελε να ουρλιάξει. Τα παθιασμένα συναισθήματα έχουν τον πρώτο λόγο στην κινηματογραφική λίστα του ηθοποιού και σκηνοθέτη.
«Becoming Led Zeppelin»: Το χρονικό του βαρύτερου ροκ συγκροτήματος όλων των εποχών

Pulp Fiction / Led Zeppelin: Ένα ντοκιμαντέρ για το «βαρύτερο» ροκ συγκρότημα όλων των εποχών

Το ντοκιμαντέρ «Becoming Led Zeppelin» του Μπέρναρντ ΜακΜάχον παρουσιάζει την ιστορία του θρυλικού hard rock συγκροτήματος, φωτίζοντας το background των μελών του και τις περιστάσεις που οδήγησαν στην ίδρυσή του, φτάνοντας μέχρι και την κυκλοφορία του δεύτερου άλμπουμ τους και την απαρχή της απόλυτης δόξας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
movies

Οθόνες / Η Σταχτοπούτα αλλιώς και 5 ακόμα λόγοι για να πάτε σινεμά

Το διάσημο παραμύθι γίνεται ταινία τρόμου, εφηβικά δράματα και η καινούργια σκηνοθετική δουλειά του διεθνούς φήμης Έλληνα διευθυντή φωτογραφίας Φαίδωνα Παπαμιχαήλ – Τι παίζει από σήμερα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
THE LIFO TEAM
Φαίδων Παπαμιχαήλ: «Παντού με περνούν για ξένο, δεν έχω πλέον μητρική γλώσσα»

Pulp Fiction / «Παντού με περνούν για ξένο, δεν έχω πλέον μητρική γλώσσα»

Με αφορμή τη νέα του ταινία, ο σημαντικός διευθυντής φωτογραφίας και σκηνοθέτης Φαίδων Παπαμιχαήλ αφηγείται στον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο τη συναρπαστική διαδρομή της ζωής του από τα πρώτα του βήματα μέχρι τις μεγαλύτερες στιγμές της καριέρας του.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
El Eternauta: Το θρυλικό κόμικ μεταφέρθηκε στο Netflix σε μια σειρά υψηλών προδιαγραφών

Daily / El Eternauta: Το θρυλικό κόμικ μεταφέρθηκε στο Netflix σε μια σειρά υψηλών προδιαγραφών

«Ο κοσμοναύτης του απείρου» έκανε πρεμιέρα πριν από μερικές μέρες, σε μια μεταφορά αντάξια του θρύλου που συνοδεύει τόσο το έργο όσο και τον δημιουργό του, ο οποίος βρήκε τραγικό τέλος στα χέρια της αργεντινής χούντας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Πόσο θα τα έσπαγε/γαμάτη θα ήταν μια θρησκεία με θεό τον Νίκολας Κέιτζ»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες της Ναταλίας Σουίφτ / «Αν μοιραστώ μαζί σου την ταινία που αγαπάω, μόνο αγάπη έχω να σου δώσω»

Μυθολογίες / «Φαντάζεστε μια θρησκεία με θεό τον Κέιτζ;»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες της Ναταλίας Σουίφτ

Από το After Hours του Σκορσέζε, που την απελευθέρωσε, μέχρι τη Γλυκιά Συμμορία του Νικολαΐδη, που τη σημάδεψε με τη μουσική της, η ηθοποιός μοιράζεται μια ετερόκλητη κινηματογραφική λίστα.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ