Τα Μυστικά του Θησαυροφυλακίου: Στο φως τα πολύτιμα αντικείμενα ενός άβατου

Τα Μυστικά του Θησαυροφυλακίου: Στο φως τα πολύτιμα αντικείμενα ενός άβατου για πρώτη φορά στο κοινό Facebook Twitter
Χρυσό δαχτυλίδι με φυτικό διάκοσμο των ύστερων αρχαϊκών-κλασικών χρόνων. Φωτ. Αρχαιολογικό Μουσείο Πατρών
0

Χρυσά και ασημένια κοσμήματα υψηλής αρχαιολογικής και καλλιτεχνικής αξίας, γεμίζουν τις βιτρίνες του Αρχαιολογικού Μουσείου Πατρών στην έκθεση “Τα Μυστικά του Θησαυροφυλακίου” που θα διαρκέσει από τις 24 Νοεμβρίου 2023 έως τα τέλη Μαρτίου 2024 με ελεύθερη είσοδο για το κοινό.

Τα αντικείμενα που παρουσιάζονται στην έκθεση και αποκαλύπτνται για πρώτη φορά στο κοινό φυλάσσονται στο θησαυροφυλάκιο της Εφορείας, διαχωρισμένα ως ερίτιμα ευρήματα ανασκαφών που φωτίζουν διαχρονικά μερικές ιδιαίτερες στιγμές της αρχαίας Αχαΐας αλλά και τις συγκεκριμένες συγκυρίες, που οδήγησαν στη συσσώρευση πλούτου και ώθησαν στο απόγειο την καλλιτεχνική δημιουργία σε εξεζητημένα και σπάνια υλικά. Αντανακλούν κατεξοχήν τους ελληνιστικούς χρόνους (3ος-2ος αι. π.Χ.) και απηχούν την πληθωρική αισθητική της εποχής και την ευρωστία της αστικής τάξης των Πατρών. Δεν λείπουν φυσικά τα διαχρονικά δείγματα της πολύτιμης αυτής μικροτεχνίας, με τα παλαιότερα να χρονολογούνται από τα μυκηναϊκά χρόνια.

Με την περσική κοσμηματοτεχνία σχετίζονται τα κοσμικά βραχιόλια με πέρατα συμμετρικά διαμορφωμένα ως κεφάλια κριαριών, λεόντων ή αιγοειδών, σύμβολα ανυπότακτης δύναμης και ταυτόχρονα εξαιρετικά δείγματα μικροτεχνίας. Σπάνιο είναι το πορτρέτο Έρωτα στα πέρατα του κυκλικού στελέχους. Πολύ αγαπητά ήταν τα σπειρωτά βραχιόλια με μορφή περιελισσόμενου φιδιού, τα οποία βρίσκονται συχνά σε τάφους λόγω της χθόνιας φύσης του ερπετού.

Χρυσός, ασήμι και πολύτιμοι λίθοι, δείγματα της ακμής της Αχαΐας

Το κόσμημα και η κοσμηματική τέχνη σε χρυσό, ασήμι και πολύτιμους λίθους εκπροσωπούν την αίγλη και τη δύναμη των ανώτερων στρωμάτων της κοινωνικής πυραμίδας. Είναι ο αδιαμφισβήτητος δείκτης της οικονομικής ευρωστίας, της επίδειξης, του γοήτρου και του υψηλού κοινωνικού κύρους. Παράλληλα, αντιπροσωπεύουν την αισθητική της εποχής, συνδέονται με τα προσωπικά βιώματα, τις θρησκευτικές δοξασίες και τη μεταθανάτια ζωή, τη δεισιδαιμονία και γενικότερα με τις αντιλήψεις κάθε περιόδου.

Τα στέρεα και εξεζητημένα κοσμήματα ήταν κοσμικά, προορισμένα δηλαδή να φοριούνται εν ζωή. Ορισμένα από αυτά που παρουσιάζονται στην έκθεση είναι απλά δημιουργήματα και η αξία τους προσδιοριζόταν από το υλικό κατασκευής τους. Άλλα όμως είναι βαρύτιμα δείγματα της μικροτεχνίας, με συνδυασμό διαφορετικών τεχνικών κατασκευής και με μεγάλη καλλιτεχνική αξία. Στον αντίποδα βρισκόταν μία παράλληλη κοσμηματική τέχνη ειδικού προορισμού. Αφορούσε στην κατασκευή νεκρικών κοσμημάτων από πολύ λεπτά χρυσά ελάσματα χαμηλού βάρους, που στόλιζαν και συνόδευαν τους νεκρούς. Η θεματολογία της διακόσμησής τους σχετιζόταν συνήθως με τις εσχατολογικές αντιλήψεις. Ήταν ιδιαίτερα εύθραυστα αλλά το πολύτιμο υλικό τους ήταν το ακατάλληλο για να επιδείξει ο κύρος και τον πλούτο της οικογένειας.

Μία ξεχωριστή κατηγορία ταφικών κοσμημάτων με ιδιαίτερο συμβολικό περιεχόμενο είναι τα νεκρικά στεφάνια. Χρησιμοποιούνταν ως εμβλήματα της αρετής του νεκρού, συνδεόμενα έτσι με την ηθική πλευρά της ζωής του. Στους άνδρες τοποθετούσαν στεφάνια δρυός, στις γυναίκες πιο συνηθισμένα ήταν τα στεφάνια μυρσίνης. Υπήρχαν ακόμα στεφάνια ποικίλων φυτών και δέντρων (ελιάς, δάφνης ή με τρίλοβα φύλλα). Ανάλογη ταφική χρήση και παρόμοιο συμβολικό είχαν και τα διαδήματα, που ως κοσμικά αντικείμενα αποτελούσαν διακριτικά της δύναμης και της εξουσίας. Στην Αχαΐα ήταν γνωστά ήδη από τη μυκηναϊκή περίοδο  (15ος αι. π.Χ. και μετά), συγκροτούμενα από επάλληλα πλακίδια με ποικίλη θεματολογία (ναυτίλοι, ρόδακες κ.ά.), ήταν όμως περισσότερο διαδεδομένα στην ελληνιστική περίοδο. Επικρατούν τα ταινιωτά χρυσά ελάσματα, συχνά με αμυδρή κορύφωση στο κέντρο της ταινίας.

Δαχτυλίδια, περιδέραια, περόνες, τα κοσμήματα της ζωής

Τα Μυστικά του Θησαυροφυλακίου: Στο φως τα πολύτιμα αντικείμενα ενός άβατου για πρώτη φορά στο κοινό Facebook Twitter
Χρυσό δακτυλίδι με έγγλυφο ιππόκαμπο των ελληνιστικών χρόνων. Φωτ. Αρχαιολογικό Μουσείο Πατρών

Τα χρυσά δακτυλίδια ήταν μικρά αλλά πολύτιμα κοσμήματα ζωής. Τα πιο απλά και φθηνότερα στην απόκτησή τους ήταν οι κρίκοι με μικρό βάρος χρυσού και με διευρυμένη,  συνήθως ακόσμητη, σφενδόνη. Υπάρχουν ωστόσο και βαρύτιμα δείγματα που φέρουν επιπρόσθετα έγγλυφες παραστάσεις σε (ημι)πολύτιμους λίθους, στους οποίους αποδίδονταν υπερφυσικές ή μαγικές δυνάμεις. Στο πλούσιο θεματολόγιο των εγγλύφων σε αυτά τα εξωτικά και εισηγμένα υλικά, περιλαμβάνονται θεότητες ή θεοποιημένες έννοιες (Τύχη, Νίκη), μυθικά πλάσματα (Τρίτων), ηγεμονικά πορτραίτα, ως και ζώα.

Η δυσκολία στην κατεργασία των λίθων αύξανε την αξία αυτών των κοσμημάτων. Κάποιοι τα φορούσαν θεωρώντας πως είχαν αποτροπαϊκές δυνάμεις, που εξασφάλιζαν προστασία από το κακό και τον φθόνο, ή είχαν τη δυνατότητα να βοηθήσουν σε διάφορους τομείς της ζωής. Τα δακτυλίδια  που συνόδευαν τους νεκρούς κατασκευάζονταν από λεπτά χρυσά ελάσματα, με πολύ μικρότερο κόστος υλικού και εργασίας. Ορισμένα από αυτά μιμούνταν πειστικά τα κοσμήματα ζωής και έφεραν πολύτιμους λίθους. Άλλα ήταν υπερβολικά ευμεγέθη και άφηναν την εντύπωση ότι ήταν ακριβά και πολύτιμα. Ο πιο διαδεδομένος τύπος νεκρικού δακτυλιδιού είχε τη μορφή ελισσόμενου φιδιού, ένα ερπετό με χθόνια χαρακτηριστικά και συνδεδεμένο με τις μεταθανάτιες δοξασίες.

Τα περιδέραια στόλιζαν τον λαιμό ή στερεώνονταν στο ένδυμα επάνω από το στήθος με τη βοήθεια πορπών. Πρόκειται για περίτεχνες αλυσίδες, συχνά με μικρογραφικά κεφάλια ζώων στα άκρα (ταύρων, κριαριών ή λεόντων), υποδηλώνοντας συμβολικά τον αγώνα, τη νίκη και τη δύναμη. Σε ορισμένα υπήρχαν αναρτημένα περίαπτα που λειτουργούσαν και ως φυλακτά, ενίοτε με τη χρήση πολύτιμων λίθων ή γυαλιού. Διαδεδομένη ήταν η χρήση του γοργόνειου με αποτροπαϊκό χαρακτήρα, ενώ άλλα αγαπητά μοτίβα ήταν το αστεροειδές, η αχιβάδα και η λεοντοπροτομή.

Τα Μυστικά του Θησαυροφυλακίου: Στο φως τα πολύτιμα αντικείμενα ενός άβατου για πρώτη φορά στο κοινό Facebook Twitter
Κεφάλι κριού, λεπτομέρεια από την απόληξη βραχιολιού των ελληνιστικών χρόνων. Φωτ. Αρχαιολογικό Μουσείο Πατρών
Τα Μυστικά του Θησαυροφυλακίου: Στο φως τα πολύτιμα αντικείμενα ενός άβατου για πρώτη φορά στο κοινό Facebook Twitter
Χρυσό σκουλαρίκι με ολόγλυφο Έρωτα ελληνιστικών χρόνων. Φωτ. Αρχαιολογικό Μουσείο Πατρών
Τα Μυστικά του Θησαυροφυλακίου: Στο φως τα πολύτιμα αντικείμενα ενός άβατου για πρώτη φορά στο κοινό Facebook Twitter
Χρυσό σκουλαρίκι με γοργόνειο και φτερωτή ιπτάμενη Νίκη των ελληνιστικών χρόνων. Φωτ. Αρχαιολογικό Μουσείο Πατρών

Οι περόνες χρησίμευαν κυρίως για τη συγκράτηση των ενδυμάτων και δευτερευόντως για τη διευθέτηση της κόμης. Ο συνηθέστερος τύπος ήταν ένα κυλινδρικό συρμάτινο στέλεχος, με το ένα άκρο αιχμηρό και την κορυφή φαρδύτερη και αρκετές φορές διακοσμημένη ενώ υπάρχουν και σύνθετα δείγματα. Τα ενώτια (σκουλαρίκα), μικρά αλλά συνήθως περίτεχνα στολίδια της γυναικείας ομορφιάς, δεν έλειπαν από τις πλούσιες κοσμηματοθήκες. Η θεματολογία των ταφικών ενωτίων σχετιζόταν με εσχατολογικές αντιλήψεις. Εντυπωσιακά είναι τα ενώτια με μορφή Νίκης και φτερά σε πλήρη έκταση, ως σύμβολο της γυναικείας ομορφιάς και της νίκης της νεκρής στον αγώνα της ζωής. Στο εικονογραφικό ρεπερτόριο περιλαμβάνονται φανταστικά όντα που κατάγονταν από την Εγγύς Ανατολή, όπως οι Σειρήνες με δρεπανόσχημα φτερά και Σφίγγες. Στα κοσμικά ενώτια εντυπωσιάζουν μερικά βαρύτιμα δείγματα, που ανάλογα με το μέγεθος, την τέχνη και τη χρήση πολύτιμων λίθων απευθύνονταν σε ιδιαίτερα πλούσιες αστές. Για τα διάλιθα χρησιμοποιούσαν ημιπολύτιμους λίθους κυρίως εισηγμένους από την Ανατολή, όπως αμέθυστο ή lapis lazuli αλλά και ορεία κρύσταλλο.

Τα Μυστικά του Θησαυροφυλακίου: Στο φως τα πολύτιμα αντικείμενα ενός άβατου για πρώτη φορά στο κοινό Facebook Twitter
Χρυσό δακτυλίδι με έγγλυφη στεφανωμένη κεφαλή. Φωτ. Αρχαιολογικό Μουσείο Πατρών

Με την περσική κοσμηματοτεχνία σχετίζονται τα κοσμικά βραχιόλια με πέρατα συμμετρικά διαμορφωμένα ως κεφάλια κριαριών, λεόντων ή αιγοειδών, σύμβολα ανυπότακτης δύναμης και ταυτόχρονα εξαιρετικά δείγματα μικροτεχνίας. Σπάνιο είναι το πορτρέτο Έρωτα στα πέρατα του κυκλικού στελέχους. Πολύ αγαπητά ήταν τα σπειρωτά βραχιόλια με μορφή περιελισσόμενου φιδιού, τα οποία βρίσκονται συχνά σε τάφους λόγω της χθόνιας φύσης του ερπετού.

Ιδιαίτερα αντικείμενα είναι ορισμένα ασημένια τελετουργικά εργαλεία, όπως ένα μαχαίρι από την αρχαία Δύμη (Κάτω Αχαΐα). Κοσμείται με ανθέμιο από επίθετο φύλλο χρυσού κοντά στη λαβή, στο άκρο της οποίας υπάρχει ολόγλυφο επίχρυσο πουλί. Ανάλογα αντικείμενα είναι δύο κοχλιάρια, το ένα με απόληξη μικρής χήνας στη λαβή και το άλλο με ολόγλυφο πάνθηρα.

Μια έκθεση με τις επιρροές της Δύσης και της Ανατολής

Τα Μυστικά του Θησαυροφυλακίου: Στο φως τα πολύτιμα αντικείμενα ενός άβατου για πρώτη φορά στο κοινό Facebook Twitter
Θησαυρός ενετικών νομισμάτων του 14ου αι. από τις ανασκαφές στη Μικρή Περιμετρική των Πατρών. Φωτ. Αρχαιολογικό Μουσείο Πατρών

Η έκθεση διαρθρώνεται σε δύο άξονες: Αφ’ ενός παρουσιάζονται χρυσά και ασημένια κοσμήματα υψηλής αρχαιολογικής και καλλιτεχνικής αξίας, που φέρνουν στο προσκήνιο όχι μόνο την οικονομική ευμάρεια της τοπικής αριστοκρατίας πολύ πριν ιδρυθεί η ρωμαϊκή αποικία στην Πάτρα, αλλά και μια αλυσίδα πολιτισμικών και τεχνογνωστικών αλληλεπιδράσεων που απλώνεται ως τα βάθη της Ανατολής.

Αφ’ ετέρου, θησαυροί χρυσών και ασημένιων νομισμάτων από τις ιστορικές περιόδους της Αχαϊκής Συμπολιτείας, της ρωμαϊκής και βυζαντινής αυτοκρατορίας, των δόγηδων της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας, αλλά και της Οθωμανοκρατίας, σκιαγραφούν κοινωνικές συνθήκες και πολιτικο-οικονομικές κρίσεις που επέβαλαν την απόκρυψή τους.

Την έκθεση συμπληρώνουν θησαυροί ασημένιων και χρυσών νομισμάτων που αποκρύβησαν σε ταραγμένες ιστορικές περιόδους πολεμικών συγκρούσεων, αναρχίας και πολιτικών ανακατατάξεων. Αξιοσημείωτος ο θησαυρός των περίπου 800 αργυρών δραχμών από την αρχαία Δύμη. Ρωμαϊκοί και βυζαντινοί σόλιδοι, ενετικά σολδίνια και τορνεζέλλα, οθωμανικοί παράδες μαρτυρούν την αγωνία, την ανασφάλεια και τον φόβο των κατοίκων της Πάτρας μπροστά στον επερχόμενο κίνδυνο. Ξεχωρίζουν για τη σπανιότητά τους και τις πληροφορίες που προσφέρουν για την ιστορία της πόλης δύο μεμονωμένα χρυσά νομίσματα: το tremisse του αυτοκράτορα Μαυρικίου Τιβέριου (583-602) και το δουκάτο του δόγη Michele Steno (1400-1413).

Τα Μυστικά του Θησαυροφυλακίου: Στο φως τα πολύτιμα αντικείμενα ενός άβατου για πρώτη φορά στο κοινό Facebook Twitter
Χρυσό περίαπτο με νεαρό ιππέα των ελληνιστικών χρόνων. Φωτ. Αρχαιολογικό Μουσείο Πατρών
Τα Μυστικά του Θησαυροφυλακίου: Στο φως τα πολύτιμα αντικείμενα ενός άβατου για πρώτη φορά στο κοινό Facebook Twitter
Χρυσό ελληνιστικό περίαπτο με κεφαλή Μέδουσας. Κοιτά προς τα αριστερά της για να μην πετρώσει τον θεατή. Φωτ. Αρχαιολογικό Μουσείο Πατρών
Τα Μυστικά του Θησαυροφυλακίου: Στο φως τα πολύτιμα αντικείμενα ενός άβατου για πρώτη φορά στο κοινό Facebook Twitter
Ασημένιο βραχιόλι με μορφή φιδιού και επίχρυσα άκρα. Φωτ. Αρχαιολογικό Μουσείο Πατρών
Τα Μυστικά του Θησαυροφυλακίου: Στο φως τα πολύτιμα αντικείμενα ενός άβατου για πρώτη φορά στο κοινό Facebook Twitter
Χρυσό διάλιθο σκουλαρίκι με κρεμαστό αμφορέα και αλυσίδες των ελληνιστικών χρόνων. Φωτ. Αρχαιολογικό Μουσείο Πατρών
Τα Μυστικά του Θησαυροφυλακίου: Στο φως τα πολύτιμα αντικείμενα ενός άβατου για πρώτη φορά στο κοινό Facebook Twitter
Χρυσά διαδήματα μυκηναϊκών και ελληνιστικών χρόνων. Φωτ. Αρχαιολογικό Μουσείο Πατρών
Τα Μυστικά του Θησαυροφυλακίου: Στο φως τα πολύτιμα αντικείμενα ενός άβατου για πρώτη φορά στο κοινό Facebook Twitter
Βαρύτιμο σκουλαρίκι με πολύφυλλο ρόδακα και πυραμιδωτό ανάρτημα. Πάτρα, ελληνιστικοί χρόνοι. Φωτ. Αρχαιολογικό Μουσείο Πατρών
Τα Μυστικά του Θησαυροφυλακίου: Στο φως τα πολύτιμα αντικείμενα ενός άβατου για πρώτη φορά στο κοινό Facebook Twitter
Γενική άποψη της έκθεσης. Φωτ. Αρχαιολογικό Μουσείο Πατρών
Αρχαιολογία & Ιστορία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Έλλη Σκοπετέα: Tο ανατρεπτικό έργο μιας ιστορικού που έφυγε νωρίς

Βιβλίο / Έλλη Σκοπετέα: Tο ανατρεπτικό έργο μιας ιστορικού που έφυγε νωρίς

Δεν υπάρχει μελέτη για τον ελληνικό εθνικισμό που να μην έχει αναφορές στο έργο της. Η επανακυκλοφορία του βιβλίου της «Το “Πρότυπο Βασίλειο” και η Μεγάλη Ιδέα» από τις εκδόσεις Νήσος συνιστά αναμφίβολα εκδοτικό γεγονός.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Ποιον θεωρούσαν «άσχημο» στην αρχαία Αθήνα;

Ιστορία μιας πόλης / Υπήρχαν και «άσχημα» αγαλματίδια στην αρχαία Αθήνα

Μικρά αγαλματίδια ή γλυπτά λατρευτικού ή θρησκευτικού συνήθως χαρακτήρα, που απεικονίζουν ανθρώπινες ή ζωικές μορφές: τα ειδώλια. Είναι όλα oμοιόμορφα ή υπάρχουν και ενδιαφέρουσες, συχνά αναπάντεχες, διαφοροποιήσεις; H Αγιάτη Μπενάρδου συνομιλεί με την Αναστασία Μεϊντάνη.
THE LIFO TEAM
Η ιστορία του κούρου Αριστοδίκου που στάθηκε ορόσημο της ελληνικής τέχνης

Αρχαιολογία / Κούρος Αριστόδικος: Ένα άγαλμα ορόσημο στην αρχαία ελληνική Τέχνη

Το άγαλμα, λίγο μεγαλύτερο του φυσικού μεγέθους, έχει ύψος 1,95 μ., είναι σμιλεμένο σε παριανό μάρμαρο, χρονολογείται από τους μελετητές γύρω στα 510-500 π.Χ., αποτελεί το τελευταίο δείγμα της μεγάλης σειράς των αττικών κούρων και αποκαλύπτει ποιες ήταν οι ταφικές συνήθειες στην Αθήνα εκείνης της εποχής.
THE LIFO TEAM
Ποιοι ήταν οι μαυραγορίτες της Κατοχής και πώς λειτουργούσαν;

Ιστορία μιας πόλης / Ποιοι ήταν οι μαυραγορίτες της Κατοχής;

Πώς ήταν η καθημερινότητα στην Αθήνα της γερμανικής Κατοχής; Ποιες στρατηγικές ανέπτυξαν οι Αθηναίοι για να επιβιώσουν; Πώς και πού έβρισκαν τρόφιμα; Πώς επηρέασε η παρουσία των κατακτητών τις μετακινήσεις των κατοίκων της πόλης; H Αγιάτη Μπενάρδου συνομιλεί με τον Μενέλαο Χαραλαμπίδη για την καθημερινή ζωή στην κατοχική Αθήνα.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Τι έτρεχε με τους λαγούς στην αρχαία Αθήνα;

Ιστορία μιας πόλης / Τι έτρεχε με τους λαγούς στην αρχαία Αθήνα;

Στην αρχαία Αθήνα, ο λαγός δεν ήταν μόνο θήραμα, αλλά και σύμβολο ερωτικής επιθυμίας και γονιμότητας, ενώ χρησιμοποιούνταν επίσης ως προσφορά στους θεούς. Ο Ξενοφών έγραψε για το κυνήγι του, ενώ εμφανίζεται συχνά στην τέχνη - στα αγγεία, στις παραστάσεις συμποσίων, ακόμη και σε ταφικά μνημεία. Η Αγιάτη Μπενάρδου συνομιλεί με την Κάτια Μαργαρίτη ρίχνοντας φως στο παρελθόν ενός ζώου που είχε πολύ μεγαλύτερη σημασία απ’ ό,τι ίσως φανταζόμαστε.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Μιμάρ Σινάν: Ο αρχιτέκτονας που έχτισε τα πιο σημαντικά κτίρια της οθωμανικής αυτοκρατορίας

Γεννήθηκε σαν σήμερα  / Μιμάρ Σινάν: Ο αρχιτέκτονας που έχτισε τα πιο σημαντικά κτίρια της οθωμανικής αυτοκρατορίας

Στις 15 Απριλίου 1489 γεννήθηκε ο αρχιτέκτονας που έφτιαξε από τριακόσια τριάντα έργα. Ανάμεσα σε αυτά, το Τέμενος του Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπούς (1550 -1557) και το Κουρσούμ Τζαμί ή Τζαμί του Οσμάν Σαχ στα Τρίκαλα, το μοναδικό του έργο που σώζεται στην Ελλάδα.
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
«Η ερωμένη της»: Το πιο τολμηρό αθηναϊκό ρομάντζο του Μεσοπολέμου

Ιστορία μιας πόλης / «Η ερωμένη της»: Το πιο τολμηρό αθηναϊκό ρομάντζο του Μεσοπολέμου

Πόσο μπορεί να συμβάλει ένα βιβλίο στη σεξουαλική χειραφέτηση των Ελληνίδων; Η Αγιάτη Μπενάρδου μιλά με την Παναγιώτα Βογιατζή για την Ντόρα Ρωζέττη και τη γυναικεία ομοφυλοφιλία στην Αθήνα των αρχών του 20ού αώνα.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Close up: Η ψηφιακά αποκατεστημένη τοιχογραφία στον τάφο του Φιλίππου στις Αιγές

Αρχαιολογία & Ιστορία / Close up: Η ψηφιακά αποκατεστημένη τοιχογραφία στον τάφο του Φιλίππου στις Αιγές

Το σημαντικότερο σωζόμενο έργο της κλασικής ξαναζωντανεύει 23 αιώνες μετά με τη βοήθεια της αρχαιομετρίας, της τεχνητή νοημοσύνη και της καλλιτεχνικής δημιουργίας σε μια καινοτόμο μελέτη αποκατάστασή του που ανοίγει νέους ορίζοντες στην αναβίωση της αρχαίας τέχνης.
THE LIFO TEAM
Πώς η τεχνολογία αποκαθιστά το σημαντικότερο έργο της κλασικής ζωγραφικής 23 αιώνες μετά;

Αρχαιολογία & Ιστορία / Πώς η τεχνολογία αποκαθιστά το σημαντικότερο έργο της κλασικής ζωγραφικής 23 αιώνες μετά;

Η αρχαιομετρία, η τεχνητή νοημοσύνη και η καλλιτεχνική δημιουργία συνεργάστηκαν σε μια καινοτόμο μελέτη αποκατάστασης της τοιχογραφίας με το κυνήγι από τον τάφο του Φιλίππου στις Αιγές, ανοίγοντας νέους ορίζοντες στην αναβίωση της αρχαίας τέχνης.
M. HULOT
Δωσίλογοι: Ποιοι και γιατί συνεργάστηκαν με τους κατακτητές;

Ιστορία μιας πόλης / Δωσίλογοι: Ποιοι και γιατί συνεργάστηκαν με τους κατακτητές;

Πώς επιχειρήθηκε η αναθεώρηση της εικόνας των δωσιλόγων τις δεκαετίες που ακολούθησαν μετά την Κατοχή και τα Δεκεμβριανά, και ποια ήταν η επίδραση αυτής της αναθεώρησης στη δημόσια ιστορική μνήμη; Η Αγιάτη Μπενάρδου συζητά με τον Μενέλαο Χαραλαμπίδη για ένα θέμα ταμπού που ακόμα απασχολεί τους ιστορικούς αλλά και την κοινωνία.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Από τι πέθαναν δεκάδες χιλιάδες Αθηναίοι το 430 π.Χ.;

Ιστορία μιας πόλης / Από τι πέθαναν δεκάδες χιλιάδες Αθηναίοι το 430 π.Χ.;

Ο Θουκυδίδης ισχυρίζεται ότι ήταν μια ασθένεια εισαγόμενη, η οποία ξεκίνησε από την Αιθιοπία και προτού φθάσει στην Αθήνα, εξαπλώθηκε στην Αίγυπτο και την Περσική αυτοκρατορία. H Αγιάτη Μπενάρδου μιλά με τον Στέφανο Παρασκευαΐδη για τον λοιμό των Αθηνών με την πρωτοφανή θνησιμότητα, καθώς υπολογίζεται ότι χάθηκε το 1/3 του πληθυσμού της πόλης.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Επίσκεψη στον αρχέγονο κόσμο της Σαμοθράκης με σύμμαχο την τεχνολογία

Αρχαιολογία & Ιστορία / Σαμοθράκη: Βλέπουμε την ιστορία του νησιού ξανά με σύμμαχο την τεχνολογία

Η Σαμοθράκη του Νίκης, του Ομήρου, των Καβείρων, των φιλοσόφων, των χαρτογράφων της Αναγέννησης, των αρχαιολόγων, των αρχιτεκτόνων και των φωτογράφων του 20ού αιώνα αλλά και των σύγχρονων μοντελιστών σε μια εμπεριστατωμένη έκθεση της Αμερικανικής Σχολής Κλασικών Σπουδών.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
ΑΣΚΤ: Η σχολή που «γέννησε» τους μεγαλύτερους Έλληνες καλλιτέχνες

Ιστορία μιας πόλης / ΑΣΚΤ: Εδώ γεννήθηκαν οι μεγαλύτεροι Έλληνες καλλιτέχνες

H Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών υπήρξε θεμέλιος λίθος για την ελληνική τέχνη, με σημαντικούς δασκάλους όπως ο Παρθένης και ο Μόραλης να συμβάλλουν στην ανάπτυξή της. Η Αγιάτη Μπενάρδου συζητά με την ιστορικό τέχνης Χριστίνα Δημακοπούλου για την καθοριστική τους επιρροή.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ