Σίκινος: Ο επιβλητικός ναός της Επισκοπής κατέκτησε μια σημαντική βράβευση

Περήφανοι για τη Σίκινο Facebook Twitter
Ο επιβλητικός ναός της Επισκοπής.
0

Η Σίκινος είναι ένας υπέροχος, αυθεντικός και αμόλυντος τόπος, όπου κυριαρχεί η ηρεμία και κάποιος μπορεί κάλλιστα να απομονωθεί ή να ικανοποιήσει την όρεξή του για εξερεύνηση. Ο καλύτερος τρόπος για να το κάνει αυτό είναι περπατώντας. Μάλιστα, το νησί διαθέτει ένα καλοδιατηρημένο δίκτυο μονοπατιών, ενώ μία από τις πιο εντυπωσιακές διαδρομές είναι εκείνη που ξεκινά από το Κάστρο, περνάει από την Επισκοπή και την παραλία του Αγίου Παντελεήμονα και καταλήγει στο γραφικό λιμάνι της Αλοπρόνοιας. 

Στον δρόμο θα συναντήσετε γαϊδουράκια και άλογα που κάνουν τις αγροτικές εργασίες και σπίτια που κατοικούνταν από τους εξόριστους της δικτατορίας Μεταξά. Προχωρώντας θα δείτε να ξεπροβάλλει σταδιακά μπροστά σας ο επιβλητικός ναός της Επισκοπής. Απέχει περίπου μιάμιση ώρα με τα πόδια από τη Χώρα της Σικίνου. Αυτό το εντυπωσιακό αρχαίο μαυσωλείο της Σικίνου συντηρήθηκε και αποκαταστάθηκε με υποδειγματικό τρόπο, γι’ αυτό τιμήθηκε με το Βραβείο Ευρωπαϊκής Πολιτισμικής Κληρονομιάς/Βραβείο Europa Nostra 2022. H σημαντική διεθνής βράβευση οφείλεται στη μεθοδική έρευνα και στη σχολαστική συντήρηση του μνημείου αλλά και στη μοναδικότητα και στην αξία του ως πολιτισμικού τοπόσημου. 

Ο ναός βρίσκεται στο νότιο τμήμα της κεντρικής ράχης της Σικίνου και περιβάλλεται από καλλιέργειες σε πεζούλες. Το μνημείο της Επισκοπής Σικίνου είναι ένα μαυσωλείο των ρωμαϊκών χρόνων που ανοικοδομήθηκε τον 3ο αιώνα μ.Χ. και διατηρήθηκε μέχρι σήμερα σχεδόν ακέραιο λόγω της μετατροπής του σε βυζαντινό ναό. Διαχρονικά, δε, αποτελεί τοπόσημο του νησιού. Στο αρχαίο οικοδόμημα έγιναν διαδοχικές επεμβάσεις κατά τον Μεσαίωνα και τα νεότερα χρόνια, προσφέροντας ένα μοναδικό παλίμψηστο. Αρχικά, ήταν κατασκευασμένο προς τιμή του Πυθίου Απόλλωνα, αργότερα έγινε ρωμαϊκό μαυσωλείο και τελικά μετατράπηκε σε χριστιανικό ναό αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου. 

Αναμφίβολα, όποιος έχει βρεθεί στο συγκεκριμένο σημείο της Σικίνου γνωρίζει καλά ότι πρέπει να σταθεί και να το περιεργαστεί. Θα αντιληφθεί αμέσως ότι εκπέμπει μια ξεχωριστή ενέργεια, ενώνει το αρχαίο με το νέο, δίνοντάς του τη δυνατότητα να ακουμπήσει τα χνάρια της Ιστορίας.

Από το 2016, αρχαιολόγοι, συντηρητές και εργάτες δούλευαν πυρετωδώς υπό την καθοδήγηση της Εφορείας Αρχαιοτήτων Κυκλάδων, η οποία αποφάσισε την αποκατάσταση και την επαναλειτουργία του για το κοινό. Τη μελέτη αποκατάστασής του ανέλαβε το επιστημονικό προσωπικό της εφορείας. Το εγχείρημα υποστηρίχθηκε από την Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού. Τη χρηματοδότηση της στατικής και γεωτεχνικής μελέτης ανέλαβε το Ίδρυμα Μαρτίνου, ενώ το συνολικό έργο χρηματοδοτήθηκε από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης και την Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου. Το εντυπωσιακό αρχαίο μαυσωλείο υπήρξε.

Η αρχαιολογική έρευνα που πραγματοποιήθηκε κατά την αναστήλωση του μνημείου εμπλούτισε τις γνώσεις μας για τα ταφικά μνημεία της ρωμαϊκής περιόδου στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, καθώς και για τη βυζαντινή ναοδομία στις Κυκλάδες. Κατά τις εργασίες αποκατάστασης της Επισκοπής αποκαλύφθηκαν πολύτιμα τεκμήρια του παρελθόντος, όπως επιγραφές και σπαράγματα ρωμαϊκών και βυζαντινών τοιχογραφιών, για τη διατήρηση των οποίων εγκαταστάθηκε σύστημα παρακολούθησης μικροκλίματος. Το σημαντικότερο εύρημα ήταν ο ερμητικά σφραγισμένος και ασύλητος τάφος μιας γυναίκας της ανώτερης τάξης που ονομαζόταν Νεικώ.

Η κοινότητα της Σικίνου βοήθησε καταλυτικά στην αναστήλωση του μνημείου. Με το μνημείο κλειστό για το κοινό επί μισό αιώνα, η τοπική κοινωνία προσδοκά να αποκαταστήσει τον ζωτικό δεσμό της με αυτό, αρχικά με τον ετήσιο εορτασμό του Δεκαπενταύγουστου και στη συνέχεια εγκαινιάζοντας πολιτιστικές δραστηριότητες σε συνεργασία με την Εφορεία Αρχαιοτήτων Κυκλάδων.

Περήφανοι για τη Σίκινο Facebook Twitter
Ο ναός της Επισκοπής απέχει περίπου μιάμιση ώρα με τα πόδια από τη Χώρα της Σικίνου.

Κατά τις εργασίες αποκατάστασης επιδιώχθηκε η κατά το δυνατόν επανάχρηση αυθεντικών αρχιτεκτονικών μελών και ενσωματώθηκαν σε αυτό λίθοι που περισυλλέχθηκαν από τον περιβάλλοντα χώρο. «Ο συνδυασμός αρχιτεκτονικών στοιχείων ενός μαυσωλείου της ρωμαϊκής εποχής με αυτά ενός βυζαντινού ναού δημιουργεί ένα μοναδικό μνημείο που είναι απλώς καθηλωτικό», τόνισε η Κριτική Επιτροπή Απονομής του Βραβείου.

«Η αναστήλωση της ετοιμόρροπης Επισκοπής Σικίνου υπήρξε ίσως το απαιτητικότερο έργο με το οποίο έχω καταπιαστεί. Η δυσκολία τού να εργαστείς σε ένα μικρό και δυστυχώς απομονωμένο νησί και οι σύνθετες απαιτήσεις του μνημείου είχαν κρατήσει το μνημείο κλειστό επί μισό αιώνα. Το έργο δεν θα είχε γίνει ποτέ αν η ομάδα που εργάστηκε γι’ αυτό δεν είχε την ποιότητα αλλά και την αφοσίωση που απαιτούνταν για να αντιμετωπιστούν σύνθετα προβλήματα υπό ακραίες συνθήκες. Η βράβευση του έργου από τη Europa Nostra ήταν η ηθική ανταμοιβή όσων δώσαμε ένα κομμάτι της ζωής μας στην αγαπημένη μας Επισκοπή Σικίνου», δήλωσε ο προϊστάμενος της Εφορείας Αρχαιοτήτων Κυκλάδων Δημήτρης Αθανασούλης.

Αναμφίβολα, όποιος έχει βρεθεί στο συγκεκριμένο σημείο της Σικίνου γνωρίζει καλά ότι πρέπει να σταθεί και να το περιεργαστεί. Θα αντιληφθεί αμέσως ότι εκπέμπει μια ξεχωριστή ενέργεια, ενώνει το αρχαίο με το νέο, δίνοντάς του τη δυνατότητα να ακουμπήσει τα χνάρια της Ιστορίας.

Περήφανοι για τη Σίκινο Facebook Twitter
Επισκοπή/Σίκινος
Περήφανοι για τη Σίκινο Facebook Twitter
Τη μελέτη αποκατάστασής του ναού ανέλαβε το επιστημονικό προσωπικό της Εφορείας Αρχαιοτήτων Κυκλάδων.
Περήφανοι για τη Σίκινο Facebook Twitter
Οι σύνθετες απαιτήσεις του μνημείου το είχαν κρατήσει κλειστό επί μισό αιώνα.
Περήφανοι για τη Σίκινο Facebook Twitter
Επισκοπή/Σίκινος
Περήφανοι για τη Σίκινο Facebook Twitter
Επισκοπή/Σίκινος

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Αρχαιολογία & Ιστορία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Διασχίζοντας τη Σίκινο μέσα από μονοπάτια που μυρίζουν μέλι κι άγρια ρίγανη

Ταξίδια / Διασχίζοντας τη Σίκινο μέσα από μονοπάτια που μυρίζουν μέλι κι άγρια ρίγανη

Ένας τόπος ανεξερεύνητος, ανόθευτος, αυθεντικός, έτοιμος να αποκαλυφθεί στον ταξιδιώτη που αντιμετωπίζει τα ταξίδια ως εμπειρία ψυχανάλυσης, ενδοσκόπησης, εσωτερικής αναζήτησης και αλλαγής.
ΑΓΓΕΛΟΣ ΚΛΕΙΤΣΙΚΑΣ
Η Νεικώ της Σικίνου στο μικροσκόπιο - Τι λέει ο Έφορος Αρχαιοτήτων Κυκλάδων για το σπάνιο ταφικό εύρημα

Αρχαιολογία & Ιστορία / Η Νεικώ της Σικίνου στο μικροσκόπιο - Τι λέει ο Έφορος Αρχαιοτήτων Κυκλάδων για το σπάνιο ταφικό εύρημα

Μια από τις σημαντικότερες αρχαιολογικές ανακαλύψεις των τελευταίων χρόνων έγινε πριν από λίγες μέρες στη διάρκεια αναστηλωτικών εργασιών στην Επισκοπή Σικίνου
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ρήνεια: Το νησί των νεκρών απέναντι από τη Δήλο

Ιστορία μιας πόλης / Ρήνεια, η άλλη Δήλος

Ένα νησί που δεν προοριζόταν για ζωή αλλά για θάνατο. Απέναντι από τη λαμπρή Δήλο, η Ρήνεια κουβαλά τα πιο σιωπηλά –και ίσως πιο ανθρώπινα– μυστικά του Αιγαίου. Η Αγιάτη Μπενάρδου συνομιλεί με την αρχαιολόγο Ζώζη Παπαδοπούλου.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Δήλος: H καρδιά των Κυκλάδων

Ιστορία μιας πόλης / Δήλος: H καρδιά των Κυκλάδων

Στη μέση των Κυκλάδων, σ’ ένα νησί χωρίς μόνιμους κατοίκους, η γη κρύβει ακόμη φωνές. Αν ξέρεις πού να κοιτάξεις, η Δήλος αρχίζει να σου μιλά για θεούς που λατρεύτηκαν, εμπορικές αυτοκρατορίες που γεννήθηκαν, λαούς που ήρθαν και έφυγαν, και τελετές που παραμένουν μυστήριο. Το νησί αυτό υπήρξε κάποτε το κέντρο του κόσμου – και ακόμη κρατά μυστικά. Η Αγιάτη Μπενάρδου συνομιλεί με την αρχαιολόγο Ζώζη Παπαδοπούλου.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Εν μέσω των γυναικών της αμαρτίας. Μια επίσκεψη στα Βούρλα τον Φλεβάρη του 1936

Αρχαιολογία & Ιστορία / Εν μέσω των γυναικών της αμαρτίας. Μια επίσκεψη στα Βούρλα τον Φλεβάρη του 1936

Η συγγραφέας, δημοσιογράφος και φεμινίστρια Λιλίκα Νάκου επισκέφθηκε το –υπό κρατική διαχείριση– πορνείο των Βούρλων τον Φλεβάρη του 1936, συνομίλησε με τις «γυναίκες της αμαρτίας» και μετέφερε τις εντυπώσεις της.
ΤΑΣΟΣ ΘΕΟΦΙΛΟΥ
Μέλι, Ρόδια, Aμβροσία: Τι έτρωγαν τελικά στον Όλυμπο οι Θεοί;

Αρχαιολογία & Ιστορία / Μέλι, Ρόδια, Aμβροσία: Τι έτρωγαν τελικά στον Όλυμπο οι Θεοί;

Τόσο οι γραπτές πηγές όσο και η εικονογραφία της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας αποκαλύπτουν ότι οι θεοί και οι ήρωες ήταν μάλλον εκλεκτικότεροι των θνητών ως προς τη διατροφή τους. Και τα φαγητά τους έκρυβαν κίνητρα πέρα από την πείνα...
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Ματίας Ρουστ: Μια ατέλειωτη ιστορία των ’80s

Αρχαιολογία & Ιστορία / Ματίας Ρουστ: Μια ατέλειωτη ιστορία των ’80s

Το βράδυ της 28ης Μαΐου 1987 ο 18χρονος Γερμανός προσγειώνεται με ένα Cessna στην Κόκκινη Πλατεία για να αποδείξει ότι «αν κάποιος σαν εμένα μπορεί να περάσει σώος και αβλαβής στην άλλη πλευρά, τότε δεν υπάρχει τόσο μεγάλος κίνδυνος, και ίσως να μπορούμε να τα βρούμε όλοι μεταξύ μας».
ΜΑΚΗΣ ΜΑΛΑΦΕΚΑΣ
Η Μεγαλόχαρη ως αστυνομικό λαγωνικό 

Αρχαιολογία & Ιστορία / Τα «αντιλωποδυτικά θαύματα» της Παναγίας

Μια δημοσιογραφική έρευνα που έκανε το 1933 ο αστυνομικός ρεπόρτερ Ευστάθιος Θωμόπουλος κατέγραψε τους άθλους της Παναγίας· από την Κρήτη μέχρι τη Ροδόπη, οι πιστοί «έβλεπαν» τη δράση της, ένιωθαν ευγνώμονες και τη μαρτυρούσαν.
ΤΑΣΟΣ ΘΕΟΦΙΛΟΥ
Γιατί έθαβαν βρέφη μέσα σε αγγεία στο Βαθύ της Αστυπάλαιας;

Ιστορία μιας πόλης / Γιατί έθαβαν βρέφη μέσα σε αγγεία στο Βαθύ της Αστυπάλαιας;

Τι το ιδιαίτερο συμβαίνει στο Βαθύ της Αστυπάλαιας και τι συνεχίζει να αποκαλύπτει η αρχαιολογική έρευνα στην περιοχή; Η Αγιάτη Μπενάρδου συζητά με τον Ανδρέα Βλαχόπουλο.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
«ΒΙΑΣ»: Τα αρχαιολογικά τοπία ως ζωντανά οικοσυστήματα

Αρχαιολογία & Ιστορία / Καμπανούλες στους Δελφούς, Πέρδικες στο Σούνιο. Ό,τι φυτρώνει και ζει στους αρχαιολογικούς χώρους

Μια πρωτοποριακή επιστημονική προσέγγιση του πολιτιστικού τοπίου αποκαλύπτει έναν άγνωστο κόσμο χιλιάδων ζώων και φυτών σε είκοσι εμβληματικούς αρχαιολογικούς χώρους της χώρας. 
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Βασίλης Λαμπρινουδάκης: Ο αρχαιολόγος πίσω από το νέο μουσείο της Επιδαύρου

Οι Αθηναίοι / Βασίλης Λαμπρινουδάκης: Ο αρχαιολόγος πίσω από το νέο μουσείο της Επιδαύρου

Από τις ανασκαφές στην Επίδαυρο και τη Νάξο, ο ομότιμος καθηγητής Κλασικής Αρχαιολογίας αφηγείται μια ζωή αφιερωμένη στην ανάδειξη της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Και όπως λέει, το πιο πολύτιμο εύρημα δεν ήταν αρχαιολογικό – ήταν η γυναίκα του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ