ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
14.12.2022 | 01:11

Σχεδόν 10 χρόνια μόνη

Και μετά από άπειρη δουλειά με τον εαυτό μου, δεν ξέρω τί φταίει πλέον. Δηλαδή, σίγουρα κάτι έφταιξε στην αρχή και το ξέρω. Διόρθωσα πολλά. Άλλαξα, μεγάλωσα, έμαθα, ωρίμασα, το προσπάθησα και εν τέλει το άφησα για καιρό. Αλλά τελευταία άρχισα ξανά να το σκέφτομαι και τα 10 χρόνια μου φαίνονται υπερβολικά πολλά χωρίς μια σχέση στη δεκαετία των 20, έστω μια περιστασιακή επαφή, μια ανταπόκριση. Κοντεύω τα 28. Όλοι μου οι γνωστοί και φίλοι εχουν αλλάξει 2-4 σχέσεις κι εγώ τίποτα απολύτως. Μήπως είναι απλά τυχαίο; Υπάρχετε κι άλλοι εκεί έξω με την ίδια εμπειρία; Τι πιστεύετε ότι φταίει;
32
 
 
 
 
σχόλια

Το ότι κάποιος έχει αλλάξει σχέσεις η είναι σε σχέση δεν σημαίνει ότι είναι και ευτυχισμένος.Ασε που αρκετοι είναι για τα στορυ στο ινστα για να τους δει ο κόσμος ότι είναι ζευγάρι και φωτογραφίες αγαπημένοι και όταν κλείνει η πόρτα του σπιτιού ούτε που μιλιούνται μεταξύ τους..Οπότε μην σκας η ηλικία ένας αριθμός είναι προσπάθησε να είσαι ανοιχτή σε ότι καινουργιο ερχεται με χαμόγελο.Για όλους μας υπάρχει κάτι όμορφο και αμοιβαίο εκεί έξω.Φιλια πολλά και ένα 🌹 από μένα για εσένα

απλα θα εχεις παραλογες απαιτησεις και κριτηρια, τα οποια μονο ενας στους χιλιαδες θα τα εχει. κατι σαν τα φιλτρα στην αναζητηση ενος προιοντως.

Έγινε συνήθεια , πόσο εύκολα κόβεις μια συνήθεια ; Από πολύ εύκολα ,μέχρι πολύ δύσκολα αναλόγως τη συνήθεια και το βαθμό εθισμού σε αυτή.Κάνεις τη λάθος ερώτηση στον εαυτό σου.

Νομίζω ότι έχω την απάντηση που ζητάς και δε θα σου πω ότι φταίει ούτε η τύχη, ούτε το κακό timing, ούτε η δουλειά με τον εαυτό σου. Από όσα γράφεις μου φαίνεται ότι δεν έχεις αποσαφηνίσει τι πραγματικά ζητάς, ώστε να μπορέσεις να το εντοπίσεις και να το διεκδικήσεις. Επίσης, οι γνωστοί και φίλοι δεν αποτελούν μέτρο σύγκρισης. Εσύ, τι θες πραγματικά; Θες μια σχέση αγάπης, αφοσίωσης, αλληλοκατανόησης κτλ. κτλ.; Τότε θα σου πω ότι 10 χρόνια δεν είναι πολλά, ώστε να μην έχεις βρει αυτό που αναζητάς. Θες κάτι περιστασιακό; Τότε θα σου πω ότι 10 χρόνια είναι πολλά και μάλλον δεν το κυνήγησες, γιατί στις μέρες μας είναι από τα πιο απλά πράγματα για να βρεις. Θες απλώς μια ανταπόκριση; Τότε θα σου πω ότι μπορεί και να την είχες και να μην το πήρες καν είδηση ούσα απασχολημένη με τον εαυτό σου.

Θες κάτι περιστασιακό; Τότε θα σου πω ότι 10 χρόνια είναι πολλά και μάλλον δεν το κυνήγησες, γιατί στις μέρες μας είναι από τα πιο απλά πράγματα για να βρεις............ για τους περισσοτερους αντρες δεν ειναι καθολου απλο. ακομα και αυτοι που το χουν με το φλερτ και το μιλημα, τρωνε αρκετα ακυρα μεχρι να βρουν καποια. καλα γιαυους που δε το χουν, δλδ οι περισσοτεροι, αστο...

@kolitseto
15.12.2022 | 10:03
Δήλωσε ότι είναι γυναίκα, οπότε το να βρει κάτι περιστασιακό- κατά τη γνώμη μου- προϋποθέτει να βγαίνει απλώς από το σπίτι της και να έχει τα "ραντάρ" της ανοιχτά.
Για τους άντρες παραδοσιακά μπορεί να είναι μεν πιο δύσκολο, αλλά σίγουρα δε θα πάρει και δέκα χρόνια να βρουν κάποια για ένα ή και περισσότερα βράδια. Τώρα με τις εφαρμογές και όλα αυτά εν τω μεταξύ, θεωρώ ότι είναι σχεδόν εξίσου απλό και για τα δυο φύλα, χωρίς να χρειαστεί να "εκτεθούν" προηγουμένως και να φάνε άκυρα. Ένα swipe αριστερά κανείς δεν το θυμάται μετά από λίγο καιρό, ενώ μια γνήσια παραδοσιακή χυλόπιτα σου μένει ακόμα και για χρόνια.

Ειμαστε σχεδον συνομηλικες κ είμαι κ γω στην ιδια φαση. Τι φταιει δεν ειμαι σιγουρη, μαλλον ενας συνδυασμος παραγοντων. Αρχικα εχοντας μεινει καιρο μονες μας,συνηθιζουμε αυτη τη single ζωη επομενως το να μπουμε σε μια σχεση κ ξαφνικα να πρεπει να συμβιβαστουμε δεν μας είναι πολυ ευκολο. Κ δεν θα το κανουμε για καποιον που δεν αξιζει, μονο για καποια ιδιαίτερη περίπτωση.
Επισης ολες οι αποτυχημενες γνωριμιες σε γεμιζουν ανασφαλειες που ειναι δυσκολο να αποβαλεις. Οποτε λογω αυτων των ανασφαλειων σαμποταρεις καθε καινούργια γνωριμία γιατι προδικαζεις το τι θα γινει κ δεν δινεις ευκαιρια σε καποιον να αποδειξει οτι οντως ειναι καλος.
Επισης, ας ξεκολλησουμε λιγο απο αυτο το στερεοτυπο οτι οποιος εχει σχεση ειναι απαραίτητα ευτυχισμενος γιατι απ οσο βλεπω γυρω μου αυτο δεν ισχυει! Απλα ισως καποιοι άνθρωποι φοβουνται τη μοναξια οποτε προτιμουν να ειναι με τον οποιονδηποτε απ το να ειναι μονοι. Ειναι πολυ ευκολο να βρεις τον πρωτο τυχοντα κ να κανεις σχεση μαζι του. Εγω ομως δεν θελω τον πρωτο τυχοντα, προτιμω να ειμαι μονη μου παρα με καποιον που δε με καλυπτει. Κοινως μπορει να εχουμε περισσότερες απαιτησεις απο αλλους γι αυτο ειναι κ πιο δυσκολο να βρεθει καποιος που να πληροι τις προϋποθέσεις μας.
Κ πολλα αλλα.....

@Zhara
15.12.2022 | 12:20

Η ιδιαίτερη περίπτωση δεν θα φανεί απαραίτητα αμέσως. Στην πορεία μαθαίνεις τον άλλον-η και βλέπετε πως κυλάει η κατάσταση. Δεν μπορείς με το καλημέρα πχ να πεις ότι ο/η τάδε μου κάνει για σχέση. Το αν αξίζει θα το δείξει ο χρόνος.
Είναι κάπως trial and error το θέμα.
Επίσης πολλες φορές οι υψηλές απαιτήσεις έχουν και το ανάλογο κόστος.
Γενικά μιλάω πάντως.

ΔΕΝ γίνεται να μην είχες έστω και περιστασιακή επαφή όπως λες...Απλά δεν γίνεται. Είσαι και γυναίκα. Σεξ βρίσκεις με το καλημέρα. Αν εννοείς ότι δεν έβρισκες έστω και κάτι περιστασιακόγια 10 χρόνια, μου φαίνεται αδύνατον.
-----------
Τώρα σχετικά με το θέμα σχέσης, τι να πω, ίσως το παράτησες για πολύ καιρό όπως λες και δεν αναζητούσες κάτι. Ίσως να υπήρξαν ευκαιρίες και να τις άφησες.
Ίσως να στάθηκες άτυχη με τους άνδρες διότι παίζει κάποιο ρόλο και αυτό, αν και έχει διάφορους παραμέτρους.
Κάποιος συνδυασμός των παραπάνω..?
Μικρή είσαι πάντως μην απελπίζεσαι, αρκεί να μην το παρατήσεις εντελώς. Όλοι μας έχουμε βιώσει/βιώνουμε την μοναξιά. Από κει και πέρα αν ξέρουμε τι θέλουμε το αναζητούμε και βλέπουμε πως τα φέρνει η ζωή.

#TheDude, υπάρχουν και γυναίκες που ψάχνουν την ποιότητα στη ζωή τους δεν είναι όλες περάστε καπετάνιοι περάστε παραγιοί. Ξέρω δεν το πιστεύεις αυτό που λέω αλλα ισχύει να ξέρεις.

@Red Judge
15.12.2022 | 05:56

Δεν χρειάζεται να είναι κάποια ''περάστε καπετάνιοι περάστε παραγιοί'' όμως για να έχει ποιότητα.
Και επίσης μας ανέφερε η εξ ότι δεν έχει καμία ανταπόκριση / περιστασιακή επαφή, το οποίο για μια γυναίκα είναι πανεύκολο να βρει αν θέλει.

Εγώ είμαι στα 27 και μπορώ να σε διαβεβαιώσω πως δεν είσαι μόνη. Από τα 19 μου μέχρι τώρα στα 27 είχα μόνο 1 σχέση (και κάποιες γνωριμίες διαδικτυακές που δεν οδήγησαν κάπου). Μη ψάχνεις να βρεις τι φταίει, απλά έτυχε, συμβαίνουν αυτά τα πράματα, μπορεί απλά να μην στάθηκες τυχερή ή να μην γνώρισες τον κατάλληλο άνθρωπο στη σωστή στιγμή. Και κάτι ακόμα, το οτί οι γνωστοί/φίλοι σου άλλαξαν άτομα δε σημαίνει κάτι, άμα καταλήξεις μόνος τι σημασία έχει αν πέρασαν από τη ζωή σου 1 ή 2 ή 5 άτομα; Το αποτέλεσμα μετράει. Οι φίλοι σου που είχαν 2 και 3 σχέσεις, πέρασαν από 2 και 3 χωρισμούς οπότε αν όλες οι σχέσεις τους μαζί διήρκησαν ας πούμε 5 χρόνια, δες τα σαν 5 χαμένα χρόνια και όχι ως 5 κερδισμένα αφού στην τελική, είναι ακόμα ελέυθεροι. Δε προτιμάς να γνωρίσεις τον σωστό άνθρωπο και ας αργήσει αυτό λίγο παραπάνω από το να γνωρίζεις λάθος άτομα ή στη λάθος χρονική στιγμή με αποτέλεσμα να χωρίσετε;

@CloudlessMind

''Οι φίλοι σου που είχαν 2 και 3 σχέσεις, πέρασαν από 2 και 3 χωρισμούς οπότε αν όλες οι σχέσεις τους μαζί διήρκησαν ας πούμε 5 χρόνια, δες τα σαν 5 χαμένα χρόνια και όχι ως 5 κερδισμένα αφού στην τελική, είναι ακόμα ελέυθεροι.''

Δεν είναι ακριβώς χαμένα διότι κέρδισαν εμπειρίες/αναμνήσεις.
Χωρίς αυτό να σημαίνει απαραίτητα ότι όλα ήταν μέλι γάλα. Σίγουρα θα υπήρχαν και άσχημες αναμνήσεις. Αλλά όλα στην ζωή είναι.

Δίκιο έχετε μα κάποιες φορές ακόμα και οι περιστασιακές όμορφες στιγμές έχουν τη χρησιμότητά τους.
Για ανθρώπους που δεν έχουν τίποτα στα ερωτικά τους θεωρούνται πολύτιμες.
Ένας όμορφος χρόνος σχέσης π.χ. ή λίγοι μήνες ευτυχίας ακόμα κι αν οδήγησαν σε χωρισμό με κοινή συναίνεση.
Κάτι έζησε η έρημη ψυχή και το παρατημένο σώμα κι έχει τις αναμνήσεις να πορεύεται ακόμα κι αν το αποτέλεσμα ήταν πληγωτικό.

μα τι λογική είναι αυτή..."χαμένα χρόνια"

μια σχέση που τελειώνει δεν είναι αποτυχημένη. είναι επιτυχημένη για λιγότερο χρονικό διάστημα.

χαλαρώστε λίγο και σταματήστε να βλέπετε τους ανθρώπους σαν επένδυση, γιατί προβλέπω να είστε μόνες για πολύ καιρό ακόμα.

προς σχόλιο στην απάντηση μου που δημοσιεύθηκε στις 15.12.2022 | 09:00 - δεν βλέπω τους ανθρώπους σαν επένδυση, απλά λέω πως εφόσον το νόημα της σχέσης είναι να οδηγήσει κάπου και να είστε μαζί και από τη στιγμή που ο χωρισμός καταστρέφει οτιδήποτε έχει χτιστεί μεταξύ 2 άτομα (και ξαναγίνεσαι ξένος με αυτό το άτομο ακριβώς όπως ήσουν πριν μπει στη ζωή σου) , ξαναγυρνάς στο σημείο μηδέν, ελεύθερος/η και άνευ σχέσης. Πρέπει πάλι να μπεις στην διαδικασία να γνωρίσεις νέα άτομα, να ανακαλύψεις τον μικρόκοσμό τους, να περάσετε από διάφορες καταστάσεις και σιγά σιγά να δημιουργηθουν οι βάσεις για να προκύψει μία σχέση, άρα αυτόματα αναιρείται όποια πρόοδος είχες είτε αυτή ήταν πρόοδος μερικών εβδομάδων, είτε μηνών είτε ετών, ξανά από την αρχή, και αυτό είναι πολύ ψυχοφθόρο όπως και αν το κοιτάξει κανείς. Και φυσικά δεν έχει νόημα αν πέρασες 5 χρόνια π.χ με 1 άνθρωπο ή με 10 ανθρώπους, το αποτέλεσμα είναι (δυστυχώς) το ίδιο. Δε ξέρω για σένα αλλά αν εμένα προσωπικά με έβαζες να διαλέξω μεταξύ 2 επιλογές, ή γνωρίζεις κάποιον/α και έχετε σχέση x διάστημα και καταλήγετε στο τέλος χωρισμένοι (όσες όμορφες στιγμές και αν περάσατε μαζί) ή δεν γνωρίζεις κάποιον/α, διαλέγω το δεύτερο. Ο σκοπός της σχέσης είναι η διάρκεια (εκτός αν μιλάμε για κάτι άλλο και όχι για σχέση) και ο χωρισμός τα μηδενίζει όλα. Το οτί έχεις x όμορφες/άσχημες αναμνήσεις από έναν άνθρωπο που πέρασες x διάστημα, δεν καταλήγει κάπου, ούτε εμπειρία είναι καθώς κάθε άνθρωπος είναι τελείως διαφορετικός. Φυσικά και η μοναξιά δεν είναι καλή αλλά ποιος δεν θέλει να γνωρίσει τον σωστό άνθρωπο στην σωστή στιγμή και να ζήσουν κάτι αληθινό για πολλά πολλά χρόνια; (δε λέω "για πάντα" και με πείτε ονειροπόλο ρομαντικό). Οι εμπειρίες από τις σχέσεις δεν αφήνουν αποτυπώματα που σε "καλυτερεύουν" ή σε "σκληραγωγούν" όπως οι εμπειρίες από τις δουλειές, δεν είναι βιογραφικό η ψυχή μας. Άμα ήταν έτσι, όλοι έχουμε περάσει από x καταστάσεις οι οποίες μας άλλαξαν οπότε όλοι θα είχαμε προετοιμαστεί για το οτιδήποτε θα ερχόταν μετά, αμ δεν λειτουργεί έτσι το πράμα, αγαπάμε με τη καρδιά και το μυαλό το παραμερίζουμε, για αυτό κάνουμε τα ίδια και τα ίδια λάθη και εμπιστευόμαστε ξανά και ξανά..

@CloudlessMind
16.12.2022 | 03:54

''Οι εμπειρίες από τις σχέσεις δεν αφήνουν αποτυπώματα που σε "καλυτερεύουν" ή σε "σκληραγωγούν" όπως οι εμπειρίες από τις δουλειές, δεν είναι βιογραφικό η ψυχή μας.''

Είναι εμπειρίες ζωής, αναμνήσεις....Δεν συγκρίνεται με δουλειά ή τπτ άλλο, είναι διαφορετικά πράγματα. Η μοναξιά/έλλειψη συντροφικότητας, τουλάχιστον μακροπρόθεσμα, έχει και τα αρνητικά της.

Αγαπητή μου εξομολογούμενη τα καλά νεα ειναι οτι δεν φταιες σε κάτι. Δεν εκανες τιποτα λάθος.
Τα κακά νεα τωρα. Είσαι άτυχη. Απλως κακη τυχη στα ερωτικά εχεις.

Το γεγονός ότι λες πως έχεις κάνει άπειρη δουλειά με τον εαυτό σου δε σημαίνει πως θα σου εξασφαλίσει εγγυημένα μια καλή ερωτική ζωή. Ή μπορεί να έκανες άπειρη δουλειά προς τη λάθος κατεύθυνση. Τώρα το ποιά είναι η σωστή κατεύθυνση είναι μεγάλη συζήτηση και δεν προσφέρεται για μεγάλη ανάλυση εδώ. Προσωπικά μού έχει γίνει ψυχολογική ανάλυση η οποία είχε μια βάση αλλά εκτός από αυτή παίζουν ρόλο και πολλοί εξωγενείς παράγοντες.
Αν μια ζωή ήσουν ντροπαλή κοπέλα και δίσταζες ερωτικά να εκδηλώσεις το ενδιαφέρον σου στον άλλο, όχι απαραίτητα να εκφράσεις αμέσως τα συναισθήματά σου αλλά να δώσεις το πράσινο φως με ένα βλέμμα ή έναν ενθαρρυντικό λόγο ώστε να παρακινήσεις τον άλλο να γνωριστείτε τότε αυτό το πράγμα δεν αλλάζει από τη μια στιγμή στην άλλη. Μπορεί επίσης κατά το παρελθόν να αμέλησες ευκαιρίες που σου δόθηκαν ή να μην τις κατάλαβες, κυρίως σε νεότερη ηλικία. Η ερωτική μας ζωή χτίζεται από νωρίς και η επικοινωνία με τους ανθρώπους που μας ενδιαφέρουν ερωτικά ώστε στη συνέχεια της ζωής μας να μπουν σε μια ρότα. Αν δε γίνει αυτό τότε είναι πανδύσκολο (ίσως όμως όχι ακατόρθωτο) να κάνει κάποιος άνθρωπος καινούρια αρχή στον ερωτικό τομέα ειδικά όσο μεγαλώνει. Είμαι δέκα χρόνια μεγαλύτερός σου και σε καταλαβαίνω, δεν μου είναι κάτι άγνωστο σ' αυτό που γράφεις.
Από εκεί και πέρα πολλοί άνθρωποι εννοούν πως δεν έχουν σχέση ή δεν μπορούν να κάνουν σχέση αλλά η ερωτική τους ζωή έστω και περιστασιακά τρέχει κανονικά. Ελπίζω να ανήκεις σε αυτούς τους ανθρώπους αν και νομίζω πως όχι αφού γράφεις τη φράση '' έστω μια περιστασιακή επαφή, μια ανταπόκριση''.
Αν λοιπόν δεν έχεις τίποτα απολύτως τότε σε κατανοώ απόλυτα κι όχι μόνο από ενσυναίσθηση. Δεν έχει νόημα να κάνω περαιτέρω ανάλυση και να πλατειάσω περισσότερο για τα λάθη που κάνουν οι μόνοι ερωτικά άνθρωποι ή τον τρόπο που αντιμετωπίζονται από τους άλλους. Ο συνδυασμός αυτών των δύο στοιχείων όμως είναι αποτρεπτικός ως προς το πλησίασμα και τη γνωριμία.
Χρειάζεται κάποιο άτομο να πλησιάσει το άτομο που διστάζει και κυρίως να το κάνει να αισθανθεί επιθυμητό ερωτικά. Μια φορά μού είχε συμβεί αυτό και θα το θυμάμαι ευ όρου ζωής με συγκίνηση κι ευγνωμοσύνη.
Ξέρω και την αντίθετη άποψη που θα ακουστεί πάνω σ' αυτό, ότι η ανασφάλεια και το να μην υψώνει κάποιος ανάστημα και η έλλειψη σιγουριάς και μπλα μπλα μπλα είναι αντιαφροδισιακό (ή ντεκαβλέ όπως το λένε συνήθως). Ίσως να είναι, δεν αντιλέγω αλλά ευτυχώς δεν είναι για όλους τους ανθρώπους έτσι τα πράγματα.
Άνθρωποι εντελώς μόνοι ερωτικά κατά τη διάρκεια της ζωής τους είναι κάτι σπάνιο οπότε μακάρι να ήταν τρολάρισμα ή υπερβολική η εξομολόγησή σου.
Μου φαίνεται όμως ότι είναι αληθινή, οπότε έχω να σου πω πως νιώθω απόλυτα τον ψυχικό (και σωματικό κάποιες φορές) πόνο καθώς και την απορία.
Έχεις γνωστούς και φίλους όμως, δεν είσαι παντέρημη οπότε μακάρι σε κάποια έξοδό σας που θα περνάτε όμορφα κάπου (ιδίως τώρα τις γιορτές που όλοι βγαίνουν) να σου συμβεί ο έρωτας που επιθυμείς και κυρίως να είναι αμοιβαίος. Καλές γιορτές, χρόνια πολλά, καλή χρονιά.
Τραγούδι για σένα:
https://youtu.be/zoZizM8FppM

Τύχαιε περαστικε, ο τρόπος σκέψης σου είναι κατά τη γνώμη μου λαθος.
Πρέπει να έχεις συχνή ερωτική τριβή και με δική σου πρωτοβουλια, και ας τρως τα μούτρα σου συνέχεια. Είναι προτιμότερο και πιο υγιές, πάντα κατά την άποψή μου τονίζω, από το να περιμένεις να σε κάνει κάποια να νοιώθεις ερωτικά επιθυμητός.Πετας τη μπάλα στην εξέδρα και γίνεσαι άθελά σου(ίσως και ηθελημένα) θύμα. Η φράση σου, ότι σου συνέβη μια φορά και θα το θυμάσαι πάντα με συγκίνηση και ευγνωμοσύνη τα λέει όλα. Σα να της είσαι και υποχρεωμένος δηλαδή. Και όχι δεν είναι ντεκαβλε και αντιαφροδισιακο να είναι καποιος/α με έλλειψη σιγουριάς και αυτοπεποίθησης, κάποιοι φτιάχνονται μ αυτά τα χαρακτηριστικά.Αλλά αυτοί οι κάποιοι, είναι συνήθως οι λεγόμενοι χειριστικοι χαρακτήρες που έλκονται από άτομα με τέτοια χαρακτηριστικά προκειμένου να τα έχουν του χεριού τους. Και κυκλοφορούν πολλοί και πολλές από δαύτους.
Άρα επανερχομαστε σ αυτό που σου είπα εξ αρχής, γίνεσαι θύμα.
Είναι γεγονός ότι το practice στις ερωτικές σχέσεις, καλό είναι να ξεκινάει όσο το δυνατόν νωρίτερα. Μεγαλώνοντας, χάνουμε τον αυθορμητισμό και ξεκλειδωνουμε πιο δύσκολα. Αποκτάμε παραξενιές και δεν αφηνομαστε εύκολα. Αλλά από την άλλη άμα θες κάτι παααρα πολύ, υποτίθεται ότι γίνεται. Μπορεί και όχι βέβαια, αλλά εμείς θα ξέρουμε πως κάναμε την προσπάθεια μας,παντα όμως με τους δικούς μας όρους.

@16.12.2022 | 03:40
Νομίζω θα βρεις μερικώς την απάντησή σου στο σχόλιο του/της CloudlessMind 16.12.2022 | 03:54. Δεν έχουμε έρθει όλ@ σ`αυτόν τον κόσμο για να "περάσουμε" από όσα περισσότερα βλέμματα και χέρια γίνεται, ούτε είναι θέμα practice ή επιμονής να βρεις τον άνθρωπο σου. Η τύχη για μένα είναι ένας παράγοντας που συνήθως αφήνουμε στην απέξω, γιατί οι περισσότεροι/ες πλέον έχουν υπάρξει σε σχέσεις συμβιβασμού- συμφέροντος, oπότε θεωρούν ακατανόητο σύμφωνα με το δικό τους σκεπτικό ένας άνθρωπος να πορεύεται μόνος και έτσι καταλήγει να θεωρείται "θύμα" που αναπολεί στιγμές του παρελθόντος ή "παράξενος". Τι γίνεται όμως αν είχες γνωρίσει τον άνθρωπο σου, η ζωή σου φέρθηκε σκληρά και τον απομάκρυνε για τους όποιους λόγους από κοντά σου ή τι γίνεται αν όντως δεν έχεις γνωρίσει τον άνθρωπο σου; Δεν είναι αποτέλεσμα της τύχης αυτά; Όπως το να μην "πετάξω" τη μπάλα στην εξέδρα και να προσεγγίσω ερωτικά 100 γυναίκες, μου διασφαλίζει ότι θα βρω τον άνθρωπο μου; Δεν είναι πάλι θέμα τύχης;
Και αν τελικά όλα αυτά είναι θέμα τύχης, γιατί να εξευτελίσω τη ζωή μου- που λέει και ο Καβάφης- γυρίζοντας και εκθέτοντάς την στων σχέσεων και των συναναστροφών την καθημερινή ανοησία, ώσπου να γίνει σα μια ξένη φορτική για μένα τον ίδιο;

Νεφεληγερετη, τίποτα από όσα αναφέρεις δεν εγραψα ούτε καν υπονόησα.
Το θέμα δεν είναι να βρει κάποιος τον άνθρωπο του, φράση στην οποία δεν πιστεύω έτσι και αλλιώς αλλά αυτό είναι άλλο θέμα. Να κάνεις μια όσο το δυνατόν πιο πετυχημένη σχέση, ναι καλό είναι να το επιδιώκει κάνεις και ναι και εγώ πιστεύω πως είναι θέμα τύχης κυρίως και πως σε ελάχιστους πετυχαίνει. Επίσης σιχαίνομαι τις συμβατικές σχέσεις, έχω υπάρξει σε τέτοιες και έχω φύγει νύχτα, πληρώνοντας και το ανάλογο τίμημα. Ούτε προτρέπω κανέναν να έχει τέτοιου είδους σχέση, είναι αργός θάνατος κατ εμέ.
Εγώ σχολίασα την ερωτική διαδραση που καλό είναι να ξεκινάει ένας άνθρωπος νωρίς στη ζωή του, είτε με ελεύθερες σχέσεις, είτε με κανονικές σχέσεις γιατί είναι ένας τρόπος να ανακαλύπτεις τον εαυτό σου, να μαθαίνεις τα όρια σου, να δεις πως λειτουργείς στην συνύπαρξη σου με κάποιον άλλον άνθρωπο. Αυτό εννοώ όταν λέω practice, και σε καμία περίπτωση δεν λέω να περάσεις η να σε περάσει ένας στρατώνας ολόκληρος, γιατί αυτό προκαλεί αλλού είδους φθορά.
Μη πιάσουμε όμως και το άλλο άκρο και φτάσουμε σε μια άλφα ηλικία με σχεδόν μηδενική ερωτική εμπειρία, γιατί και αυτό έχει άσχημες συνέπειες.
Εν ολίγοις, ο συγκεκριμένος σχολιαστής, με βάση την δική μου οπτική αντιμετωπίζει λάθος το όλο θέμα, έχει μια παθητικοτητα η προσέγγιση του, κάτι που τον καθιστά θυμα. Δικαίωμα του θα μου πεις και θα συμφωνήσω, εγώ είμαι της αποψης να πιάνεις τη ζωή από τα κέρατα και ας τρως τα μούτρα σου, για όλους τους τομείς το πιστεύω αυτό, δεν μου αρέσει η θυματοποιηση.

Τύχαιε περαστικε, τα σχόλια μου έχουν πάντα καλή πρόθεση, τι σε κάνει να πιστεύεις πως όχι; Γιατί να έχω κακή πρόθεση απέναντι σε ανθρώπους που μου είναι παντελώς άγνωστοι; Καλό είναι να μάθεις να δέχεσαι μια αντίθετη γνώμη, κάτι θα σου μείνει και απ αυτή, αρκεί να είσαι δεκτικός βέβαια, να μη βλέπεις φαντάσματα εκεί που δεν υπάρχουν.
Για τον ανώνυμο σχολιασμό έχεις ένα δίκιο, αρκετοί σχολιάζουν ανώνυμα και είναι εύκολο να γίνουν παρεξηγήσεις, αλλά και πάλι ένα ψευδώνυμο πάλι άγνωστο μεταξύ αγνώστων σε καθιστά οπότε....

Προς σχόλιο 03:03:
Δέχομαι και αντίθετες γνώμες και τα πάντα.
Επίσης η γνώμη μου δεν είναι αντίθετη από τη δική σας στην ουσία της, στο κουκούτσι της που λέμε.
Κάπου λανθάνετε πάντως όταν μιλάτε για παθητικότητα στην προσέγγιση, κάτι που θα μπορούσα να σας αναλύσω αν τα έφερνε η ζωή και γνωριζόμασταν και μιλούσαμε εκ του σύννεγυς, ο χώρος εδώ είναι φιλόξενος μα δεν προσφέρεται για πολλή ανάλυση. Καμία παθητικότητα δεν υπάρχει στην προσέγγιση γι' αυτό άλλωστε κρίνοντας και από μένα άνθρωποι (ειδικοί και μη) μού έχουν πει πως μια χαρά φαίνομαι, οι αντιδράσεις μου είναι πρέπουσες και δεν φαίνεται η έλλειψη ερωτικής ζωής.
Επίσης και κάποιοι άντρες δεν είναι ''περάστε καπετάνισσες περάστε παρακόρες '' για να παραφράσω αυτό που είπε κάποιο άτομο σε παραπάνω σχόλιο για τις γυναίκες.
Όλα πάντως είναι θέμα point of view. Αν υπήρχε διαφορετικού είδους εξομολόγηση και διαφορετικά σχόλια, π.χ. αν ένας σχολιαστής έλεγε πως ψάχνει συνέχεια γυναίκες και κολλάει σε όποια κινείται αλλά δε βρίσκει τίποτα και τον έχει πάρει από κάτω, θα μιλούσαμε για τη σημασία της εκλεκτικότητας κι ότι αυτή η επιπόλαιη προσέγγιση δεν είναι η λύση γιατί βγάζει απελπισία. Κι ορθώς θα λεγόταν αυτό.
Τέλος πάντων. Αν δεν το βιώσει κάποιος δύσκολο να το καταλάβει. Όποιος όμως δεν μπορεί να το καταλάβει ας σκεφτεί πόσες από τις σχέσεις της ζωής του ήταν δικές του πρωτοβουλίες κι αν ήταν δεκτικός σε προτάσεις.

@17.12.2022 | 03:03
Μα μόλις επαναλαμβάνεις ευθέως τη θυματοποίηση αφενός. Αφετέρου αν δεν πιστεύεις στην ανεύρεση του ανθρώπου που μας ταιριάζει και "προορίζεται" για μας, τότε ποιά σχέση θεωρείς επιτυχημένη; Aν η κατάληξη είναι ο χωρισμός, συγγνώμη, αλλά δεν έχει απολύτως τίποτα να σου προσφέρει, όπως ακριβώς και μια συμβατική σχέση.
Κατά τα άλλα, η γνώμη μου είναι ότι η ερωτική διάδραση δεν έχει τίποτα παραπάνω να σου προσφέρει από πρόσκαιρη ευχαρίστηση και χαρά που φυσικά είναι κομμάτι της ζωής μας. Ούτε τον εαυτό σου μαθαίνεις, ούτε τα όρια σου, ούτε τίποτα. Αυτά αν έχεις κάτσει μόνος/η, τα γνωρίζεις από πριν και εξακολουθείς να τα μαθαίνεις στην πορεία της ζωής με ή χωρίς παρέα. Αλλά γενικά διαπιστώνω ότι οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν τεράστια δυσκολία να μείνουν μόνοι και να κάνουν την ενδοσκόπηση τους, οπότε καταλήγουν σε σχέσεις για "practice" με αμφίβολα αποτελέσματα.
Όσον αφορά στο συγκεκριμένο σχολιαστή, δεν είμαι εδώ για να τον κρίνω, όπως και κανέναν/καμία/κανένα άλλο/άλλη. Ωστόσο, μπορώ να τον καταλάβω. Όχι, γιατί δεν πιάνω τη ζωή από τα κέρατα ή γιατί έχω αντίστοιχα βιώματα, αλλά γιατί καταλαβαίνω ότι έχει φτάσει σε ένα άλλο επίπεδο αντίληψης των πραγμάτων που όπως και να το κάνουμε ο μέσος άνθρωπος δε μπορεί να το ακολουθήσει, γιατί προτιμά την ερωτική διάδραση- έστω κι αν είναι επιφανειακή- ή/και τις σχέσεις συμβιβασμού. Εκείνος, απ`την άλλη, φαίνεται να γνωρίζει τον προορισμό του, δεν "ξοδεύεται" από δω και από εκεί και προχωρά χωρίς περισπασμούς. Εγώ γι`αυτό τον θαυμάζω, αν και θα ευχόμουν και εκείνος όπως και όλ@ να είχε ένα/μία συνοδοιπόρο σ`αυτή τη δύσκολη διαδρομή κι ας μην επρόκειτο απαραίτητα για κάτι ερωτικό.

Νεφεληγερετη, καμία σχέση δεν θεωρώ πετυχημένη πλην ελαχίστων εξαιρέσεων. Είναι μια ουτοπία για τους περισσότερους, Παρολαυτα κάτι σου προσφέρει κατά την διάρκεια της και μέχρι την λήξη της. Προσωπικά πιστεύω πως μαθαίνεις πάρα πολλά για τον εαυτό σου μέσα από μια σχέση, καταρχάς τυχόν λάθη που κάνεις, κοιτάς πως θα τα αποφύγεις την επόμενη φορά, συμπεριφορές που δεν δίνεις σημασία σε νεότερη ηλικία, εμπειρικά πλέον μαθαίνεις και τις αποφεύγεις. Η πληγή σε νεαρή ηλικία κλείνει πολύ πιο εύκολα, από ότι σε μεγαλύτερη. Έχεις ακούσει για τους γεροντοερωτες; Ποιοι πέφτουν θύμα ενός γεροντοερωτα συνήθως; Αυτοί που σε νεαρή ηλικία είτε δεν είχαν την απαραίτητη ερωτική τριβή, πάντα σε λογικά πλαίσια βέβαια, ώστε να αποκτήσουν μια άλφα εμπειρία, είτε αυτοί που έπεσαν με τα μούτρα σε έναν άνθρωπο από τα νεανικά τους χρόνια. Όλα θέλουν ένα μέτρο.
Δεν πιστεύω στο βρίσκω τον άνθρωπο μου, η το άλλο μισό που πιστεύουν αρκετοί, πιστεύω πως ίσως βρω μια σχέση όσο το δυνατόν περισσότερο συμβατή με μένα, έχει διαφορά.
Ούτε εγώ κρίνω κανέναν, μια άποψη καταθέτω, πιθανόν όχι αρεστή αλλά δεν παύει να είναι άποψη και όχι κριτική.
Εύχομαι και στους δύο σας, αλλά και σε όλους Καλές γιορτές, και ο νέος χρόνος να φέρει στον καθένα ότι επιθυμεί.

@18.12.2022 | 05:06
Θα είχε ενδιαφέρον να μοιραστείς ποιες σχέσεις θεωρείς πετυχημένες για να καταλάβω και εγώ καλύτερα τι εννοούσες. Με τη σειρά μου όταν μίλησα για τον άνθρωπο μας, δεν εννοούσα φυσικά "άλλα μισά" και τα σχετικά, στα οποία ούτε εγώ πιστεύω, ούτε κάποιον/α συμβατό/η απαραίτητα. Ο άνθρωπος μας δεν είναι κάποιος από μηχανής Θεός που εμφανίζεται και τα κάνει όλα τέλεια, κατά τη γνώμη μου, αλλά κάποιος που με τις ατέλειες του και τα λάθη του, είναι εκεί να τα διορθώνει και να δουλεύει προς τη σωστή κατεύθυνση, ώστε να παραμείνει η σχέση "επιτυχημένη" για όσο το δυνατόν περισσότερο καιρό, αφού ούτε στο "για πάντα" πιστεύω.
Κατά τα λοιπά, έχω ακούσει για τους γεροντο- έρωτες φυσικά, αλλά θέλω να πιστεύω ότι ο έρωτας δε χρειάζεται πρώτα και δεύτερα συνθετικά. Όποτε και όπως και να έρθει, αρκεί να τον ζεις γιατί μια είναι η μοναδική αλήθεια του· ότι δεν πρόκειται να κρατήσει για πάντα.
Προσωπικά, δεν είχα κάποιο θέμα με την άποψη σου, κουβέντα κάνουμε. Να είσαι καλά και καλές γιορτές και σε σένα.

@16.12.2022 | 03:40

''Μεγαλώνοντας, χάνουμε τον αυθορμητισμό και ξεκλειδωνουμε πιο δύσκολα. Αποκτάμε παραξενιές και δεν αφηνομαστε εύκολ''

Γενικά ισχύει ναι.

Προς εσάς που γράψατε το ανώνυμο σχόλιο 03:40:
Ίσως να έχετε κάποιο δίκιο και να γράψατε το σχόλιο καλοπροαίρετα.
Λέω ίσως , γιατί δε γνωρίζω τις πραγματικές προθέσεις.
Ωστόσο έχω κάνει αυτή τη συζήτηση αρκετές φορές και με ειδικούς ας πούμε ανθρώπους και θέλει αρκετή ανάλυση αυτό που λέτε. Ωστόσο οι ειδικοί μού είπαν πως ο τρόπος σκέψης μου δεν είναι λανθασμένος παρ όλο που μου τόνισαν κάποια λάθος στοιχεία.
Τέλος πάντων, δεν μπορώ να γράψω σχόλιο με έκταση πολυσέλιδου διηγήματος εδώ αλλά σίγουρα η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση ανάμεσα στον δικό μου και τον δικό σας τρόπο σκέψης που ενθαρρύνει την (πολλές φορές) αδιέξοδη προσπάθεια.
θα αρκεστώ να πω πως κάποια πράγματα δεν είναι για όλους τους ανθρώπους. Κι όχι δεν το πάω στο μεταφυσικό ούτε σε κάποια άγνωστη κατάρα. Μιλάω άκρως ρεαλιστικά, ο έρωτας δεν είναι για όλους τους ανθρώπους, να το πω κι αλλιώς, δεν αξίζει σε όλους τους ανθρώπους, για να συνεννοηθούμε.
Αν γίνει αυτή η συνειδητοποίηση και πάψει η αυταπάτη τότε το μυαλό και η ψυχή απαλλάσσεται από το επίμονο βάσανο (άλλο αν μπορεί να νιώσει λύπη κάποιες φορές που και πάλι κρατάει λίγο ακριβώς γιατί υπάρχει αυτή η συνειδητοποίηση).
Υπάρχει μία κλισέ αντιμετώπιση (όπως σε όλα τα πράγματα) περί του πώς είναι ο άνθρωπος που έχει έλλειψη έρωτα στη ζωή του. Τον παρουσιάζουν γραφικό, ακόμα κι εμφανισιακά, κάποιος δηλαδή που θα 'ναι με γουρλωμένα μάτια διαρκώς και μες στην τσίτα και τα νεύρα από την έλλειψη και αδέξιος και ανόητος. Τα ίδια κλισέ φυσικά ισχύουν και για τις γυναίκες που έχουν έλλειψη έρωτα στη ζωή τους αλλά και γενικά για ανθρώπους με οποιεσδήποτε ερωτικές προτιμήσεις. Δεν είναι τυχαίο ότι ''αντρουά και ντε λα μαγκέν ντε βοτανίκ'' πρώην βουλευτής κόμματος είχε αποδώσει τα υποτιθέμενα νεύρα μιας πρώην προέδρου της βουλής στην έλλειψη του άντρα της φτάνοντας μάλιστα στο σημείο να κάνει το επαίσχυντο σχόλιο ότι πρέπει ο άντρας της να γυρίσει γρήγορα ώστε ας πούμε να ''ρυθμίσει'' τα νεύρα της γυναίκας του.
Και φυσικά δεν μετατρέπεται κανείς σε θύμα ούτε άθελα ούτε ηθελημένα όταν έχει έλλειψη έρωτα στη ζωή του ούτε πετάει καμία μπάλα σε καμία εξέδρα αν έχει προβεί στη συνειδητοποίηση για την οποία μίλησα παραπάνω. Δεν περιμένω απολύτως τίποτα γιατί ξέρω πως όπως δεν υπήρξε πέρα από λίγες στιγμές στο σύνολο της ζωής έτσι δεν θα υπάρξει και στο μέλλον.
Θα μπορούσα να κάνω περαιτέρω ανάλυση πάνω σ' αυτό αλλά δυστυχώς δεν γίνεται εδώ.
Από εκεί και πέρα για κάποιους ανθρώπους δεν είναι ούτε θέμα απόκτησης παραξενιών ούτε ότι έχει υπερβολικά standards για υποψήφιες αγαπημένες (ή υποψήφιους αγαπημένους) ούτε απαιτήσεις ούτε τίποτα.
Απλά δεν υπάρχει ο έρωτας. Κι η ζωή κάποιους ανθρώπους τους κάνει να το συνειδητοποιήσουν αυτό από πολύ νωρίς.
Τώρα από εκεί και πέρα μεγαλώνοντας και φτάνοντας σε μια ηλικία το να προσπαθείς συνέχεια για κάτι που δεν πρόκειται να γίνει δεν έχει κανένα απολύτως νόημα.
Να σας πω και κάτι; Η προσέγγιση είναι πανεύκολη. Εκδηλώνεις το θαυμασμό ή τη γοητεία σου από κάποια παρουσία, το δέχεται, ευχαριστεί κι όλα καλά.
Άλλο όμως αυτό κι άλλο η προοπτική σχέσης που χρειάζεται να διαθέτεις πολυ περισσότερα πράγματα ακόμα κι αν πρόκειται για εφήμερη σχέση.
Ντρέπονται οι άνθρωποι να μιλήσουν ανοιχτά, όχι μόνο εδώ μέσα αλλά και έξω στην πραγματική ζωή.
Εδώ στη στήλη ας πούμε φοβούνται μέχρι και να επιλέξουν κάποιο ψευδώνυμο και κάνουν ανώνυμα σχόλια.
Κατανοητή και σεβαστή η επιλογή του καθενός αλλά εγώ που δεν ντρέπομαι λοιπόν να σας πω επίσης κι άλο ένα πράγμα που σκεφτόμαστε και ντρεπόμαστε να πούμε.
Ακόμα και η έλλειψη ερωτικής τεχνικής κατά τη διάρκεια του σεξ για κάποιους ανθρώπους (κι ειδικά σε αυτούς με λίγες ή καθόλου εμπειρίες) είναι ανασταλτικός παράγοντας στη δημιουργία ακόμα κι εφήμερης σχέσης. Όσα και να σου μάθει ο άλλος ή η άλλη, ο/η παρτενέρ, είναι μια πολύ όμορφη στιγμή αλλά δεν διαρκεί και δεν έχει προοπτική για κάτι παραπάνω.
Καλά φυσικά εδώ ειδικά στην ελληνική κοινωνία μιλάμε για άντρες που ακόμα κι έμπειροι να είναι φαντασιώνονται πως είναι οι τέλειοι σούπερ εραστές που βλέπουν στα πορνο-sites με τα οποία εκπαιδεύονται και κοιτούν μόνο τη δική τους ικανοποίηση και θεωρούν και προσβολή το να τους μιλήσει η σύντροφός τους για ενδεχόμενα λάθη τους και για τη σημασία και της δικής της ικανοποίησης.
Τέλος να πω πως σε νεότερες ηλικίες υπάρχει πάντα το προνόμιο των ευκαιριών, μεγαλώνοντας απλώς περνάει η ζωή χωρίς έρωτα και τέρμα.
Για κάποιους ανθρώπους είναι κάπως φυσικό. Όπως ας πούμε σε βλέπουν και θεωρούν πως πίνεις καθημερινά νερό, άρα πραγματοποιείς μια καθημερινή φυσική σου ανάγκη, έτσι νομίζουν πως έχεις και κανονική ερωτική ζωή. Μόνο που τα πράγματα σε αυτό τον τομέα είναι πιο περίπλοκα.
Κι αν δεν το βιώσει κάποια ή κάποιος δεν μπορεί να το καταλάβει.
Εδώ πέφτουν στα πατώματα με ένα μήνα χωρισμού κι ένα χρόνο χωρισμού όταν στο ενδιάμεσο έχουν πάει με άλλες κι άλλους τριάντα.

@τυχαίος περαστικός
17.12.2022 | 11:49
Χώνομαι και εδώ γιατί δε μπορώ να μη σχολιάσω κάτι που διάβασα και με έκανε να διαφωνήσω απολύτως. Αρχικά, καλές οι γνώμες των ειδικών και ενώ είμαι υπέρμαχος τους και θα με βρεις πολλές φορές να λέω και στους/στις εξ. να τους συμβουλευτούν, παράλληλα είμαι της άποψης ότι πρέπει να φιλτράρεις και λίγο αυτά που σου λένε. Γιατί η γνώμη μου είναι ότι αφενός δεν είναι όλοι οι ειδικοί κατάλληλοι γι`αυτή τη δουλειά(δυστυχώς) και αφετέρου λόγω της φύσης της δουλειάς παρεισφρέει συχνά το υποκειμενικό στοιχείο.
Όμως, όλοι τους αποκλείεται να μην "πετάγονταν" από την καρέκλα αν τολμούσες να ξεστομίσεις αυτό που έγραψες, δηλαδή ότι ο έρωτας δεν αξίζει σε όλους τους ανθρώπους. Άλλο η αδυναμία να βρεις τον έρωτα για τους όποιους λόγους, άλλο να πιστεύεις ότι δεν τον αξίζεις, οπότε θα ήθελα να μου διευκρινήσεις αν θες τι εννοούσες. Η γνώμη μου, πάντως, είναι ότι δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην αξίζει τον έρωτα. Ακόμα και τα χειρότερα κατακάθια της κοινωνίας, ακόμα και οι εγκληματίες έχουν κάθε δικαίωμα στον έρωτα και πρέπει απλώς να εντοπίσουν κάποιον/α/ο που να πιστεύει εξίσου ότι τους αξίζει. Επιπλέον, το ότι κατά το παρελθόν είχες λίγες μόνο ευκαιρίες να ζήσεις τον έρωτα, δεν προκαθορίζει και το μέλλον σου. Από τα λεγόμενα σου καταλαβαίνω ακόμα ότι και τις ελάχιστες φορές που γνώρισες τον έρωτα, δεν ήταν πάντα αμοιβαίος. Ε, και; Ούτε αυτό πρέπει να σε αποθαρρύνει από το προσεγγίζεις γυναίκες που μπορεί να σου αρέσουν έστω και εξωτερικά και μόνο. Δε λέω να κυνηγάς όποια βλέπεις στο δρόμο σαν τους ανθρώπους- καρικατούρες που όλ@ έχουμε στερεοτυπικά στο μυαλό μας, αλλά και το καθόλου είναι πρόβλημα. 39 είσαι, δεν έχεις ακόμα βρεθεί σε τόπο χλοερό, σε τόπο αναψύξεως. Γιατί έχεις παραιτηθεί έτσι;
Θέλω να πιστεύω ότι προσεγγίζω κάπως τον τρόπο σκέψης σου, αλλά πραγματικά δε μπορώ να καταλάβω εφόσον νιώθεις έτσι, γιατί αποφεύγεις ακόμα και την προσέγγιση που όπως είπες και εσύ είναι πανεύκολη. Μίλα τους απλά στη στάση, στο λεωφορείο, στο θέατρο και ας σε ευχαριστήσουν μετά κι ας πάνε σπίτι τους. Τι έχεις να χάσεις; Μπορεί κάποια από τις 10 ενδιαφέρουσες κυρίες που θα μιλήσεις να μη θέλει να πάει σπίτι της μετά μόνη. Κι αν το θέμα σου είναι επιπλέον η ερωτική τεχνική, είδαμε και τους/τις έμπειρους/ες. Αν βρεθεί ακόμα και για εφήμερη σχέση κάποια "συμβατή", στην οποία- αν θελήσεις- ευθαρσώς θα δηλώσεις την απειρία σου(όχι εσύ προσωπικά, γενικά μιλάω έτσι κι αλλιώς), εγώ πιστεύω ότι όχι απλώς δε θα σε αποπάρει, αλλά θα σε πάρει και από το χέρι να σου δείξει τα κατατόπια. Δεν είναι τυχαίο ότι το "δάσκαλος/α- μαθήτρια/ης" είναι πολύ διαδεδομένο κόνσεπτ.
Τέλος, θα επανάλαβω ότι είσαι νέος άνθρωπος και πραγματικά δε δικαιολογείται τέτοια παραίτηση εκτός κι αν συντρέχουν άλλοι λόγοι. Εγώ- για να μοιραστώ και τη δική μου ιστορία για να μη νιώθεις μόνο εσύ εκτεθειμένος- βρέθηκα εδώ γιατί στο ενδιάμεσο δε μπορώ να πάω με άλλες τριάντα και μάλλον ούτε και θα μπορέσω το προσεχές διάστημα ή μέχρι να φτάσω την ηλικία σου(προδίδω πολλά μ`αυτό, δε θα πω περισσότερα). Σαφώς, δεν είναι κάτι που μπορώ να ορίσω. Οπότε αν εσύ έχεις ξεκαθαρίσει τι φταίει και τι αναζητάς, γιατί να μην το προσπαθήσεις; Η προσπάθεια- γενικά και ειδικά- τελειώνει μόνο όταν βρεθούμε στον τόπο που προανέφερα. Μέχρι τότε έχεις κάθε δυνατότητα να διεκδικήσεις αυτά που πιστεύεις ότι σου αξίζουν. Το θέμα ξεκινάει από το τι πιστεύεις ότι αξίζεις πραγματικά και πόση θέληση σου έχει απομείνει για να το "κυνηγήσεις".

Nefeligeteretis, ολόψυχα σου εύχομαι όλα να σου πάνε καλά. Ακόμα κι αν πρόκειται για κάποιο θαύμα πιστεύω πως στην περίπτωσή σου αξίζει να γίνει. Εγώ θα σε συμπεριλαμβάνω στην προσευχή μου (αν υπάρχει κάποιος να την ακούσει)
Όχι δεν είπα ποτέ σε ειδικό (ούτε και σε κανέναν άλλο άνθρωπο ποτέ σε συζητήσεις μου από κοντά) ότι ο έρωτας δεν αξίζει σε όλους τους ανθρώπους ούτε θα το έλεγα.
Γι' αυτό κι έγραψα στο παραπάνω σχόλιό μου μετά τη συγκεκριμένη φράση κάτι συμπληρωματικό το ''για να συνεννοηθούμε''. Ακριβώς γι' αυτό το έγραψα. Επειδή πιθανόν να περνάει από το μυαλό κάποιων ανθρώπων ότι δεν τους αξίζει ο έρωτας γι' αυτό και δεν έρχεται. Επειδή η προηγούμενη φράση μου ήταν ότι ο έρωτας δεν είναι για όλους τους ανθρώπους, θεώρησα πως έπρεπε να διευκρινίσω τι εννοώ γιατί κάποιος θα έβρισκε πολύ αόριστο το ''δεν είναι''. Περνάει λοιπόν από το μυαλό των μόνων ανθρώπων (κι εδώ δε μιλάω μόνο για μένα) ότι ίσως δεν αξίζουν τον έρωτα για να μην έρχεται κι ότι αν έρθει δεν θα είναι ικανοί να τον διαχειριστούν. Φυσικά δεν παραγνωρίζω την σημασία της προσπάθειας του κάθε ανθρώπου ώστε να αποκτήσει αυτό που επιθυμεί, ειδικά στις ανθρώπινες σχέσεις.
Ο έρωτας που γνώρισα κάποτε ήταν αμοιβαίος για να σου απαντήσω και σε αυτό.
Όσον αφορά περί ερωτικής τεχνικής ή απειρίας φυσικά και γνωρίζω πως τα πάντα (ακόμα κι αυτό) είναι θέμα προσπάθειας και θέλησης. Ας πω λοιπόν πως τότε που ζούσα όμορφα κι ερωτικά δεν ήμουν εγωιστής πάνω στο συγκεκριμένο θέμα, κάτι που εκτιμήθηκε δεόντως από το άτομο που έπρεπε.
Και τον ερχόμενο Αύγουστο θα κλείσω τα 39, δεν είμαι ακόμα, ένα (ψιλοκαραφλό) πιπίνι είμαι προς το παρόν.
Να είσαι καλά, να περνάς όμορφα. Συμφωνώ με αυτά που λες.

@τυχαίος περαστικός
18.12.2022 | 01:56
Δε θα στο πω ως φιλοφρόνηση (από τις διάφορες που ανταλλάσσουμε κατά διαστήματα μεταξύ μας), αλλά είσαι πολύ ξεχωριστός άνθρωπος, συνειδητοποιημένος με μια σπάνια εγγενή καλοσύνη που δε συναντάται στις μέρες μας, δυστυχώς. Έτσι, θα σου πω για να θυμάσαι τις φορές που δεν έρχεται ο έρωτας και πιστεύεις ότι δε σου αξίζει- όπως όλ@ που πορεύονται μόν@- ότι μάλλον εσύ είσαι εκείνος που δεν αξίζει στην πρώτη τυχούσα.
Το θαύμα μου, αγαπημένε τυχαίε περαστικέ, μάλλον το έζησα όταν πίστευα- όπως εσύ- ότι τα χρόνια απλά θα κυλούν από πάνω μου μαζί με τη μοναξιά. Δεν έχω, λοιπόν, πια το δικαίωμα να πιστεύω σε θαύματα για μένα, οπότε νομίζω ότι ήρθε τουλάχιστον η δική σου σειρά. Λέων, ευγενικός, ώριμος και ταυτόχρονα ψιλοκαραφλό πιπίνι... Θα έκανες πάταγο στις γυναίκες και απορώ πως δε σε έχουν ανακαλύψει ακόμα να σε ξεζουμίσουν χαχαχα
Μαζί με την "απώλεια" του θαύματος μου, έχασα και την παραμικρή μου ελπίδα να μας ακούει κάποιος εκεί πάνω ή κάτω ή όπου θα μπορούσε να βρίσκεται, αλλά με τη σειρά μου θα σε συμπεριλάβω στις δικές μου επικλήσεις προς πάσα κατεύθυνση, ώστε σύντομα να ζήσεις όμορφα και ερωτικά, όπως τις στιγμές του παρελθόντος που μας μοιράστηκες. Να είσαι πάντα καλά.

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΔΗΜΟΦΙΛΗ