ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
9.1.2022 | 20:54

πα-τερας

Εχω απελπιστεί. Ο ενας εκ των γονεων μου (πατερας) μου ειπε οτι με εχει μεγαλο αχτι και οτι θελει να μου δωσει πολυ ξυλο γιατί τον αποκάλεσα μ@λάκα. Ειμαι γυναικα ανω των τριαντα και τωρα με την πανδημια ολο σπιτι ημουν να ζω με εναν τετοιον ανθρωπο να μου κανει το βιο αβιωτο. Κανει ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΑ το εξης: εντελως απροκλητα και διαταρασσοντας την ηρεμια του σπιτιου με ενοχλει στο ακυρο προφασιζομενος και ισχυριζομενος ψευδως οτι εγω κατι κακό τού εκανα. Για παραδειγμα σημερα, οταν τελειωσε το μπανιο του αρχισε να φωναζει ξαφνικα μεσα στο σπιτι και να χτυπιεται οτι τού εβαλα κατι εγω στην πετσετα του και γι ´αυτο εχει φαγουρα. Μια αλλη φορα εισεβαλλε αγρίως στο δωμάτιά μου ισχυριζομενος οτι κρυφάκουγα με το άλλο ακουστικό συνομιλία του. Ειλικρινα πιστευω οτι το κάνει επιτηδες για να τον βρισω και ετσι να εχει πάτημα να μου επιτεθει. (Με απειλησε μαλιστα πριν μια βδομαδα με αγριο ξυλοδαρμο γιατι τον αποκαλεσα μ----κα) Αυτο γινεται συνεχεια ολη την ενηλικη ζωη μου με διαφορετικές κατηγορίες που εξαπολυει καθε φορα και εννοειται με προσβαλλει και με αποκαλει τρελη και αλλους χαρακτηρισμους εντελως απο το πουθενα. Δεν ξερω απο που θα μου ερθει με αυτον και ειμαι συνεχεια σε αναμμενα καρβουνα, δεν εχω κουραγιο να προχωρησω. Ειμαι διαλυμενη. Εγω δεν του μιλαω καθολου. Και βρισκει αυτον τον τροπο να δημιουργει εντασεις μεσα στο σπιτι. Περιμενω να τελειωσω το δευτερο πτυχιο μου μηπως βρω εργασια. Σκεφτομαι να τα παρατησω ολα και να φυγω στο εξωτερικο γιατι ζω εναν εφιαλτη με αυτον στο σπιτι. Ομως δεν ξερω αλλη γλωσσα τελεια περαν των αγγλικων . Να τον καταγγειλω γιατι με απειλησε;;;πού να απευθυνθω;
19
 
 
 
 
σχόλια

Λυπάμαι για όλο αυτό, αλλά είσαι ενήλικη και πρέπει να μάθεις να αναλαμβάνεις την ευθύνη σου.
Όλα τα υπόλοιπα είναι δικαιολογίες, 2α πτυχία, ανεργία, χαμηλοί μισθοί, ακρίβεια. Αυτά πάντα υπήρχαν και πάντα θα υπάρχουν, όπως πάντα υπάρχουν και επιλογές.
Ο πατέρας σου προφανώς κ ψάχνεται για καυγάδες, πιθανά να έχει και ψυχολογικά θέματα.
Απο κει και πέρα μέσα σου ξέρεις πολύ καλά τι πρέπει να κάνεις, στα έχουν ήδη επισημάνει κ στα σχόλια.

Παιδάκια τι τα θέλετε τα 412 πτυχία όταν ζείτε μέσα σε ένα αρρωστημένο περιβάλλον;
Το πρώτο που θα έπρεπε να κάνεις εφόσον έχεις τέτοιους γονείς βάζεις στόχο στη ζωή σου να ανεξαρτητοποιηθεις με κάθε μέσο.
Τα πτυχία κατάντησαν στην Ελλάδα όπως οι τρύπες, μόνο που δεν έχουν καμία πρακτική χρησιμότητα.

Με κάθε μεσο;;
Ωραια τοτε να βγω να κάνω πεζοδρομιο, απο το τοξικο περιβαλλον καλυτερα φανταζομαι.
Αμεσο και γρηγορα τα αποτελεσματα, αλλωστε ο σκοπος αγιαζει τα μεσα, σωστα;;
Θα μας τρελανετε μερικοι.

Εξομολογουμενη όταν γράφω με κάθε μέσο εννοώ πχ να είχες ξεκινήσει κάπου με λιγότερα χρήματα, κτλ. Εσύ έκλεισες τα μάτια σου και χωρίς να σκεφτείς τις συνέπειες έμεινες μέσα σε ένα αρρωστο περιβάλλον. Αυτό που θα σε βοηθούσε ήταν μόνο να βρεις δουλειά, αλλά προφανώς δεν το αντιλήφθηκες, που σημαίνει ότι τώρα πληρώνεις τις επιλογές σου.

Φίλη τι δεύτερο πτυχίο; Θες μια δουλειά κ άμεση μετακόμιση με συγκάτοικους γιατί ο πατέρας σου έχει ξεκάθαρα κάποιο σοβαρό ψυχιατρικό θέμα. Κάντο γρήγορα και μη σου πω να πας να μείνεις σε κάποια φίλη (αν έχεις). Τριάντα με αυτό τον τρελό και ακόμα το σκέφτεσαι; Φύγε γρήγορα και κάψε γέφυρες.

Γιατι ειμαι οικονομικά ανίσχυρη.
Θα μου πεις βρες δουλειά.
Και αν βρω ΔΕΝ θα μπορώ να μεινω μόνη λόγω των μισθών στην Ελλαδα.
Συγκάτοικο δεν βρίσκεις ετσι απλα και δεν θέλω να μπλέξω με αλλους τρελούς.
Ο κυριότερος λόγος που δεν έφυγα είναι διοτι δεν θέλω σε καμμία περίπτωση να μού καθορίσει εμένα το (κακό) μέλλον που θα έχω (αν φύγω άπραγη) ο αθλιος χαρακτηρας του ανθρωπου αυτού.
Το να βρω μια δουλειά οπου να ´ναι παρατώντας ολες τις ευκαιρίες των σπουδων που κάνω και πετώντας τόσο διαβασμα κυριολεκτικά στα σκουπίδια δεν ειναι παρά μια σπασμωδική "λύση" εκτακτου ανάγκης.

Από τη στιγμή που κακοποιείσαι ψυχολογικά που ίσως εξελιχθεί και σωματικά, επιβάλλεται να φύγεις και να βρεις οποιαδήποτε δουλειά του ποδαριού. Τις σπουδές σου δεν τις πετάς στα σκουπίδια, απλώς κάνεις μία προσωρινή παύση. Όταν γίνεται σεισμός ή πλημμύρα ( ο Θεός να μας φυλάει ), τρέχουμε να σωθούμε και δεν περιμένουμε να κάνει πρώτα ξαστεριά.

Από την στιγμή που ζείτε στο ίδιο σπίτι, η καταγγελία δεν θα κάνει κάτι. Συν ότι σε αυτήν την χώρα η δικαιοσύνη είναι για γέλια.

Θα σου πρότεινα να βρεις μια δουλειά και να φύγεις, αν είναι εφικτό.
Δεν θα αλλάξει ο πατέρας σου, μόνο χειρότερα θα γίνει.

Προσπάθησε παράλληλα να βρεις ψυχολογικό καταφύγιο στην μητέρα σου ή/και σε κάποιο άλλο κοντινό σου πρόσωπο.

Η μητερα μου τον στηρίζει και εμενα με αποκαλεί προβληματικη.
Ξερεις τί γυρισε και μου ειπε σημερα;
" Στους άντρες δεν μιλαμε ασχημα, αλλά γλυκά".
Μου φόρτωσε εναν τραμπούκο στο κεφάλι μου που απο μικρη τον φοβομουν και σιχαινόμουν και εχει την απαιτηση απο εμένα και να του μιλαω και "γλυκα".

Νομίζω ότι η συμπεριφορά του πατέρα σου δείχνει να νοσεί από παρανοειδή διαταραχή/ψύχωση. Καλό είναι να ρωτήσεις έναν ψυχίατρο κ να σε καθοδηγήσει στο τι να κανεις. Καλή τύχη

Ευχαριστω πολύ.
Κι εγώ αυτό πιστευω οτι εχει, διοτι ειναι και τρομερά εμπαθης και κρατά κακίες για συμβαντα που δεν ξεχνά ποτέ.