ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
6.8.2020 | 18:09

Τελικά είμαι έγκυος

Είμαι 22 ,μένω ακόμα με τους δικούς μου λόγο οικονομικών δυσκολιών .Είμαι έγκυος! Οι γονείς μου παλαιών αρχών και οι δύο σύμφωνα με αυτούς σεξουαλικη επαφή και παιδιά μετά τον γάμο . Μια φορά το πέταξα για πλάκα (πριν ακόμα μείνω ) για να δω αντιδράσεις και μου είπε η μάνα μου "κανόνισε να μείνεις έτσι ανύπαντρη θα σε κοπαναω" γέλασα εκείνη την ώρα αν και μέσα μου ήθελα να της την πω. Τώρα που είμαι πως της το λένε ? Και ο δικός μου μένει μαζί με τους γονείς του (9 χρόνια μεγαλύτερος) για να συντηρήσει τους γονείς του που δυσκολεύονται,η κατάσταση είναι ζόρι και το μωρό θέλω να το κρατήσω ,επίσης στον δικό μου δεν το έχω πει ακόμα και αν το πω δεν ξέρω πως θα αντιδράσει και εκείνος ...είμαι σε κατάσταση σοκ παρακαλώ βοηθήστε
5
 
 
 
 
σχόλια
Psixremia oti kai na ginei tha perasei..kai na fwnaksoun kai na neuriasoun pisteuw tha se voithisoun den tha se afisoun moni..oso gia to agori prepei na tou to peis ...den ftes esu gia auto pou egine htan ki autos sumetoxos prepei mazi na to antimetwpisete...palia o kosmos pernage poio duskola kai ta evgane is peras ...ugeia dunami ki ola tha pane kala!
Καταρχας μπραβο σου που θες να το κρατησεις παρα τις δυσκολιες...οι γονεις σου θα πρεπει να καταλαβουν οτι αυτα συμβαινουν στη ζωη και να το αποδεχτουν και να σε στηριξουν...οσο για το αγορι σου που ειναι ολοκληρος αντρας πρεπει να αναλαβει τις ευθυνες του, οταν λες οτι δεν ξερεις πως θα το παρει τι εννοεις?δεν το συνελαβες μονη εβαλε και αυτος το χερακι του (στην προκειμενη περιπτωση κατι αλλο αλλα δεν το λεω γιατι ειμαι ευγενικη), αν δεν ηθελε τετοιες δεσμευσεις ας προσεχε...οποτε απο δω και περα ο καθενας πρεπει να βρεθει αντιμετωπος με τις πραξεις του...μιλα..αλλωστε δε θα μπορεσεις να το κρυψεις και πολυ
Όποια κι αν είν'η αντίδραση (είτε των γονιών σας είτε του συντρόφου σου), το θέμα δεν είναι αυτό. Εγώ νομίζω πως θα χαρούν- κι αν δεν χαρούν, γρήγορα θ'αναγκαστούν να συμβιβαστούν με την καινούργια κατάσταση. Το θέμα είναι μια ζωή που, απ'ό,τι φαίνεται, θα έρθει στον κόσμο κι όλα τ'άλλα θα ευθυγραμμιστούν με βάση ΑΥΤΟ. Οι γνώμες περιττεύουν, απ'την στιγμή που βρίσκεστε προ τετελεσμένου. Βάλτε τα κάτω και συζητήστε ανοικτά πώς θέλετε να προχωρήσετε. Τί θες εσύ, τί θέλει αυτός και τί θα χρειαστείς εσύ ως μέλλουσα μητέρα αλλά και τί θα χρειαστεί το παιδί αργότερα. Ζητήστε βοήθεια απ'τις οικογένειές σας και κάντε το καλύτερο για σας και το παιδί σας. Ούτε οι πρώτοι θα είστε, ούτε οι τελευταίοι. Καλή δύναμη και να σας ζήσει.