«Ας την ψηφίσουν τη Συμφωνία να τελειώνουμε»

«Ας την ψηφίσουν τη Συμφωνία να τελειώνουμε» Facebook Twitter
Το άγαλμα του Μεγαλέξαντρου στην κεντρική πλατεία των Σκοπίων
9

«Θες να πεις, φώναξε, πως η απαισιοδοξία μου είναι αδικαιολόγητη; (...) Δε βλέπεις την Ευρώπη να διαλύεται κάθε μέρα βαθύτερα; Δε σε πνίγει εσένα η φριχτή αυτή αναθυμίαση της γενικής σαπίλας του πνεύματος, της ηθικής, της θρησκείας, της κοινωνίας, του πολιτικού και του οικονομικού μας συστήματος; Δεν αισθάνεσαι τα πάντα να γκρεμίζονται τριγύρω σου, από μόνα τους, δίχως καμμιά σχεδόν εξωτερική πίεση; (...) Μα δεν κατάλαβες ακόμα την μπλόφα, βρε παιδί, την τερατώδη μπλόφα της νεοελληνικής ιστορίας; (...) Παίζουμε, μωρέ, παίζουμε το Κράτος, το έθνος, την πολιτισμένη κοινωνία, εμείς τα αντάξια παιδιά των ληστών και των κουρσάρων, εμείς οι έξυπνοι, οι σπουδαίοι, μια βρωμοπαρέα μπάσταρδοι αλήτες και τυχοδιώκτες, κλέψαμε το όνομα των Ελλήνων και τα λεφτά των ξένων, των Κουτόφραγκων, και παίζουμε το Κράτος στον ίσκιο της Ακρόπολης για να τους βουτήξουμε κι' άλλα λεφτά, λεφτά όσο μπορούμε περισσότερα λεφτά, κι' ορίστε να τα λάβετε, αξιότιμοι κύριοι κερατάδες, ελάτε να πληρωθείτε από τα βράχια και τους αειμνήστους προγόνους και τους αρχαιολογικούς χώρους και τον αττικό ουρανό. Μα τώρα η Ευρώπη δεν πληρώνει πια, επειδή την πήρε ο διάβολος με τη σειρά της, τη γριά πόρνη. Για τούτο θα ψωφήσουμε της πείνας μες στα ερείπια του αρχαίου και του νεώτερου πολιτισμού και να με συμπαθάς. Η κωμωδία τελείωσε...».


Από όλα τα κείμενα (πάσης φύσεως: δοκιμιακά, μυθοπλασίας, οτιδήποτε) που έχουμε ανακηρύξει προφητικά τα τελευταία χρόνια, αναζητώντας μπούσουλα στο χάος, το μυθιστόρημα Αργώ του Θεοτοκά, του οποίου ο πρώτος τόμος κυκλοφόρησε το 1933, ο δεύτερος το 1936 (απ' όπου και το παραπάνω απόσπασμα), είναι σίγουρα το πιο εντυπωσιακό στη «διαχρονική» του διάσταση και ισχύ. Τι κι αν μεσολάβησαν τόσες κοσμογονίες, τι κι αν υποτίθεται ότι μας απασχολούν πλέον άλλες μετα-υλιστικού τύπου αξίες... Η «προφητική» του υπόσταση παραμένει, και μάλιστα ενισχύεται με την αναβίωση αξιών που μέχρι πρόσφατα θεωρούσαμε εκ του ασφαλούς «vintage» και περιθωριοποιημένες, όπως ο εθνικισμός.

Και πού να πάμε, ρε, στην ηλικία μας κιόλας; Μακάρι να 'μαστε Λάνθιμοι, Αντετοκούνμποι και Τσιτσιπάδες, να φεύγαμε σ' άλλη γη, σ' άλλα μέρη, αγκαλιά με τη δόξα και την καταξίωση.


Η κωμωδία δεν τελείωσε πάντως – ούτε και το δράμα. Απλώς έχουν αναμειχθεί σ' ανόσιο υβρίδιο μεταμοντέρνας μυθοπλασίας που δεν κατατάσσεται εύκολα σε συγκεκριμένο αφηγηματικό είδος, όπως το θέαμα (ενός ακόμα) συλλαλητηρίου σαν αυτό που παρακολουθήσαμε (θέλοντας και μη) και τα απόνερα/απόβλητά του εξακολουθούν να πλημμυρίζουν τη μιντιακή «συζήτηση».


Αυτό που φαίνεται να θέλει ο περισσότερος κόσμος είναι να έρθει κάποια στιγμή εκείνη η ώρα που θα μπορέσει να συνεχίσει τη ζωή του χωρίς τέτοιους αντιπερισπασμούς, που όχι μόνο δεν αφορούν στην πραγματικότητα το ευρύ κοινό αλλά αφιονίζουν τα πιο συντηρητικά και οπισθοδρομικά ένστικτα.

«Ας την ψηφίσουν τη Συμφωνία να τελειώνουμε» Facebook Twitter
Το άγαλμα του Μεγαλέξαντρου στην παραλία της Θεσσαλονίκης. Φωτο: Getty Images/IDEAL IMAGE


«Πώς μπορούν φιλελεύθεροι, υποτίθεται, πολιτικοί να μη στηρίζουν έστω καταρχάς τη Συμφωνία, με τα όποια στραβά της;» ήταν ένα ερώτημα που άκουγα συχνά αυτές τις μέρες. «Γιατί το τραβάει το θέμα ο Τσίπρας; Τι νομίζει, ότι θα εκθέσει την αντιπολίτευση μέχρι εξάντλησης;» ήταν ένα άλλο. Και ένα κοινό σιχτίρισμα των δύο αυτών συνομιλητών μου: «Ας ψηφιστεί να πάει στο διάολο, στην Ελλάδα είμαστε – ό,τι ψηφίζεται μπορεί να μην κατοχυρώνεται πάντα, αλλά, τουλάχιστον, το αφήνουμε πίσω και συνεχίζουμε».


Υπήρχαν κι άλλες αντιδράσεις, φυσικά, από γνωστούς και φίλους, λιγότερο ψύχραιμες, που θα μπορούσαν να συνοψιστούν στη φράση «πάμε να φύγουμε τώρα». Και πού να πάμε, ρε, στην ηλικία μας κιόλας; Μακάρι να 'μαστε Λάνθιμοι, Αντετοκούνμποι και Τσιτσιπάδες, να φεύγαμε σ' άλλη γη, σ' άλλα μέρη, αγκαλιά με τη δόξα και την καταξίωση. Εμπεριέχουν, εκτός από γνήσια και αυθόρμητη απελπισία, και μια δόση σνομπισμού και ξινίλας τέτοιες αντιδράσεις, εδώ που τα λέμε. Υπάρχει κι αυτός ο κόσμος, ο «λαϊκός κόσμος», πέρα από τα εθνοφασισταριά, το παπαδαριό και τους διάφορους ινστρούχτορες όλου του δεξιού φάσματος, που δεν είναι πάντα όπως μας βολεύει και δεν κατοικεί αποκλειστικά στα τραγούδια του Καζαντζίδη και στους στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου. Είναι αυτός ο κόσμος που παραδοσιακά θέλουμε να αποφεύγουμε όταν βγαίνουμε για διασκέδαση, αυτό είναι όλο.


Είναι κακό στην άμμο να χτίζεις παλάτια. Είναι κακό, επίσης, να επιμένεις να ζεις στον προηγούμενο αιώνα, είκοσι-τριάντα χρόνια πίσω: το 1999, φέρ' ειπείν, επί της ακμής της «επίπλαστης ευδαιμονίας», ή το 1989, τότε που γκρεμιζόταν το Τείχος του Βερολίνου, σήμαιναν οι καμπάνες το τέλος της Ιστορίας και η φιλελεύθερη δημοκρατία θα θριάμβευε εις τους αιώνας των αιώνων αμήν. Δυστυχώς, αυτά τελείωσαν και όταν συνέβαιναν δεν είχαμε καμιά όρεξη για δυσοίωνες προφητείες.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO

9

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Αναζητώντας το μυστικό του Γιάννη Πετρίδη

Δ. Πολιτάκης / Αναζητώντας το μυστικό του Γιάννη Πετρίδη

Στις 29 Μαρτίου συμπληρώθηκαν σαράντα έξι χρόνια από την πρώτη εκπομπή του ανθρώπου που μας έμαθε να ακούμε μουσική, όμως, παρά την οικειότητα, το κύρος και τη γνώση που εκπέμπει ακόμα η φωνή του από τα ερτζιανά, ο ίδιος παραμένει σε μεγάλο βαθμό ένα μυστήριο.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
200 χρόνια «κρυφό σχολειό»

Δ. Πολιτάκης / 200 χρόνια «κρυφό σχολειό»

Πέρα από τις εθιμοτυπικές τελετουργίες της αρμόδιας επιτροπής, ο εορτασμός των 200 χρόνων από το ’21 θα μπορούσε να γίνει αφορμή για μια βαθύτερη αντίληψη των συναρπαστικών γεγονότων εκείνης της εποχής από αυτή που μας χάρισε το σχολείο.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Αποχαιρετισμός στην κυρία Μιράντα

Δημήτρης Πολιτάκης / Αποχαιρετισμός στην κυρία Μιράντα

Πηγαίνοντας μετά από καιρό σε σπίτι φίλων, είδα στην εξώπορτα το αγγελτήριο θανάτου της ηθοποιού Μιράντας Κουνελάκη που έμενε στην ίδια πολυκατοικία και για χρόνια «επέβλεπε» στοργικά και διακριτικά τις νεανικές μας τρέλες.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
H περίπτωση του Άκη Πάνου, που ακόμα μας στοιχειώνει

Δημήτρης Πολιτάκης / H περίπτωση του Άκη Πάνου, που ακόμα μας στοιχειώνει

Ούτε το έργο ενός δημιουργού μπορεί εύκολα να διαγραφεί ούτε όμως και η σύνδεσή του με τις όποιες αποτρόπαιες πράξεις. Μένει εκεί, σαν ανεξίτηλη κηλίδα που διαβρώνει και συρρικνώνει το σέβας, το δέος, την εκτίμηση, την απόλαυση. Αυτό είναι το τίμημα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Βρίσκοντας καταφύγιο στη μοιρολατρία και στα εποχικά μαγαζιά

Δημήτρης Πολιτάκης / Βρίσκοντας καταφύγιο στη μοιρολατρία και στα εποχικά μαγαζιά

Έχει ανάγκη ο κόσμος να περιβληθεί στην απομόνωσή του από ένα γιορτινό σκηνικό, από μια λαμπερή ψευδαίσθηση, ξορκίζοντας μια χρονιά που έγινε η προσωποποίηση όλων των δεινών που έχουν πέσει στο κεφάλι μας, όχι μόνο της πανδημίας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Η πανδημία και η λαχτάρα μας να «σώσουμε τα Χριστούγεννα»

Δημήτρης Πολιτάκης / Η πανδημία και η λαχτάρα μας να «σώσουμε τα Χριστούγεννα»

Ας είμαστε προετοιμασμένοι για σεμνές, ταπεινές, υπερβατικές γιορτές, όπως θα έπρεπε δηλαδή πάντα να είναι, αν πιστέψουμε όλες αυτές τις χριστουγεννιάτικες ταινίες που βλέπουμε μια ζωή.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Απόδραση από την Αθήνα

Δημήτρης Πολιτάκης / Απόδραση από την Αθήνα

Παίζει ξανά δυνατά ως σενάριο ή ως όραμα μέσα στην πανδημία η οριστική φυγή από τη μητρόπολη και η μετεγκατάσταση σε κάποια ιδανική γωνιά της επαρχίας με άμεση πρόσβαση σε φύση, βουνά, ακρογιαλιές, δειλινά.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ

σχόλια

2 σχόλια
Δεν ειναι θεμα προοδευτικοτητας να στηριζεις μια τετοια συμφωνια. Δειχνει οτι καποιος απλα ειναι ανιστορητος. Για μενα δεν ειναι θεμα "περηφανιας" το ονομα της Μακεδονιας αλλα πως γινεται να στηριζω καποιον που λεει ψεματα; Η συμφωνια δεν ειναι τοσο κακη οσο την παρουσιαζουν καποιοι αλλα το μεγαλυτερο λαθος ειναι η "Μακεδονικη" ιθαγενεια γιατι πολυ απλα δεν ισχυει. Επισης ακομη δεν καταλαβαινω πως ολος αυτος ο ντορος και η ενταξη της γειτονικης χωρας στην ΕΕ θα βοηθησει και εμας; Αυτοι ειναι που το ειχαν περισσοτερο αναγκη να υπογραψουν την συμφωνια γι'αυτο και εμεις επρεπε να παρουμε το καλυτερο δυνατο, κατι που δεν καναμε τελικα.
Μεταξύ κατεργαρεων ειλικρινεια, φίλτατε. Αν δεν μπορείτε να στηρίζετε κάποιον που λέει ψέματα δεν μπορείτε να συντασεστε με ανιστορητα ψευδή περί "ΜΙΑΣ Μακεδονίας" (λυπάμαι που το μαθαίνετε από εμένα αλλά στην τρέχουσα γεωπολιτική ρύθμιση συνόρων η Μακεδονία είναι ΤΡΕΙΣ) ή με ανιστόρητα τσιτάτα όπου η Μακεδονία είναι Ελληνική (όχι αυτό δεν θα το μάθετε από εμένα σε ένα ποστ στο lifo, ανοίξτε ένα ρημαδοβιβλιο προτού κατηγορήσετε άλλους για ανιστορητους). Αυτά περί ιθαγένειας που αναφέρετε δείχνουν περαιτέρω την αδυναμία σας να κατανοήσετε όρους πολιτικής κ κοινωνικής διευθέτησης και να τους ξεχωριζετε από ιστορία και ιδεολογήματα. Είμαι βέβαιος δε πως δεν μπήκατε καν στον κόπο να διαβάσετε τη συμφωνία των Πρεσπων γιατί τότε θα ξέρατε πως δεν θα μπορούσατε να χρησιμοποιήσετε ως επιχείρημα την ιθαγένεια, όμως προφανώς αλλά σας είπε ο Κούλης, ο Λεβέντης και η λοιπή φαρσοκωμωδία της ελληνικής βουλής και κοινωνίας.
Δεν αναφερθηκα ποτε σε "Μια και μοναδικη Μακεδονια". Ξερω πολυ καλα που ηταν και ειναι η Μακεδονια και ποιες χωρες περιλαμβανει γεωγραφικα. "Με ανιστόρητα τσιτάτα όπου η Μακεδονία είναι Ελληνική" αρα εσυ που ξερεις ιστορια εξηγησε και σε μας τι ηταν η Μακεδονια αν δεν ηταν Ελληνικη. Τι γλωσσα μιλουσαν αφου δεν ηταν Ελληνες; Κακως εισαι βεβαιος για κατι τετοιο γιατι εχω διαβασει την συμφωνια αλλα εσενα αλλα σου ειπε ο Αλεξης, ο Μαδουρο και ο Κοτζιας.
"Επισης ακομη δεν καταλαβαινω πως ολος αυτος ο ντορος και η ενταξη της γειτονικης χωρας στην ΕΕ θα βοηθησει και εμας;"Η ένταξη στο -απεχθές κατά τα άλλα- ΝΑΤΟ (η πλήρης ένταξη στην ΕΕ μάλλον θα ργήσει πολύ, και δικαιολογημένα) θα συμβάλλει πιθανότατα στην αποτροπή του ενδεχόμενου του διαμελισμού αυτής της χώρας. Φαντάζομαι να συνειδητοποιείς ότι το ενδεχόμενο τα βόρεια σύνορά μας να είναι με την Μεγάλη Αλβανία και την Μεγάλη Βουλγαρία θα αποτελέσει μια αρνητική εξέλιξη, όταν επιπλέον θα έχουν ανοίξει οι ασκοί των αλλαγών των συνόρων. Αρα, η σταθεροποίηση του μικρού και αδύναμου γείτονά μας είναι κάτι χρήσιμο για εμάς, άρα "μας βοηθάει".
Σωστα. Σε καμια περιπτωση δεν θα θελαμε να υπαρξει διαμελισμος της FYROM και κυριαρχια μιας ακομη πιο εθνικιστικης χωρας αλλα κατι τετοιο δεν βλεπω να γινεται συντομα και οπως και να το δεις αυτοι ειναι που εχουν το αμεσο προβλημα σε μια τετοια κοντρα αρα θα μπορουσαμε να διεκδικησουμε μια καλυτερη συμφωνια.
Να προτείνω κάτι άλλο;Αφού είμαστε η ντροπή της γης: εθνικιστές, κλέφτες, σεξισταί, ρατσισταί, ακόλαστοι, αμετροεπείς, ανοικολόγητοι, ταραχοποιά στοιχεία ανίκανα να κάνουν ανεξάρτητο κράτος κτλ κτλ γιατί δεν ζητάμε την προσάρτηση της Ελλάδας στην Τουρκία ως επαρχία να τελειώνουμε; Καλά δεν ήταν 400 χρόνια που άλλοι είχαν την ευθύνη;