ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
1.2.2018 | 16:54

ναι παλι 14 φλεβαρη...

ειμαι 33 ετων και δεν εχω κανει ποτε σχεση. οταν θυμαμαι τα σχολικα χρονια δεν εδινα τοσο σημασια σε κατι τετοια παρολο που εβλεπα τις συμμαθητριες μου ξετρελαμενες με τ αγορια τους. ''και μου πηρε αυτο, πηγαμε εκει, καναμε αυτο...'' σκεφτομουν πως ημουν μικρη για τετοια και πως θα ερχοταν η στιγμη να με ρωτησει καποιος ΄΄γιορταζεις σημερα? '' κι εγω να απαντουσα καταφατικα...τελικα το σχολειο τελειωσε, περασαν και τα φοιτητικα χρονια και τωρα που καβαντζαραμε τα 30 +... η απαντηση μου ειναι παλι αρνητικη...θα μου πειτε ασε μας ρε κοπελια σιγα το προβλημα που εχεις κι εσυ τωρα αλλοι εχουν σοβαροτερα...κι απ αυτα εχουμε...μην αγχωνεστε...ολο το πακετακι μαζι...αλλα ρε παιδια...ποσο θα θελα μια χρονια εστω κι αν ειναι για μια και μονη φορα να ειχα καποιον διπλα μου να με αγκαλιαζει και να ξεχναω ολα τα προβληματα προς στιγμην...να τον φροντισω και να τον αγαπαω με ολη τη στοργη που κρυβω μεσα μου και που δε βρηκε ποτε διεξοδο...κι ας μην ηταν του αγιου βαλεντινου...ας ηταν μια αλλη μερα...αλλα ας ηταν...οι περισσοτεροι σνομπαρουν αυτη την εμπορικη γιορτη το ξερω ομως ακομη κι ετσι λες και το θυμουνται ολον τον υπολοιπο χρονο και αρνουνται να κανουν εστω μια ομορφη χειρονομια εκεινη τη μερα.τα πα και ξελαφρωσα...σαν τη ματινα μανταρινακη ακουγομαι ε? το ξερω...δεν πειραζει...θα το ξεπερασω...
11
 
 
 
 
σχόλια
Κάπου εχα διαβάσει ένα άρθρο για την δεκαετία του 80 που είχε έρθει η interflora στην αθηνα κ.εστησαν την γιορτή σε συνεννόηση με τους ανθοπώλες κ είχε μερικούς που έλεγαν για τις τότε"ακροτητες" σε παραγγελιές . Τωρα όσο για εσενα πάντα θα υπάρχει κ άλλη επιλογή. Οποτε πάρε την άλλη φόρα επιλογή.Κ με συγχωρεις ήδη προσφέρθηκε ένας για ραντεβού.Κ συ που θες ραντεβού γράψε ένα τηλέφωνο,ένα mail κάτι.
Αυτό σου λέω, είναι εύκολο να συνηθίσει κάποιος στην αδράνεια. Μπορεί στα σχολικά χρόνια να ήταν από επιλογή, όμως συνεχίζει να το επιλέγει θέλοντας και μη.Δυστυχώς δεν γίνεται για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα να μην έχεις έρθει κοντά με άνθρωπο και να ξυπνήσεις ένα πρωί στα τριανταφεύγα και να πεις "τώρα είμαι έτοιμη, θέλω να αγαπήσω με όλο μου το είναι". Δεν ξέρεις που παν τα τέσσερα από σχέσεις, δεν ξέρεις την ερωτική γλώσσα, το φλερτ, το νταραβέρι, το δίνω-παίρνω ευχαρίστηση και περιμένεις να σου σκάσει ο έρωτας της ζωής σου για να γιορτάσετε τον Βαλεντίνο; Σκληρή διαπίστωση, μακάρι να διαψευστώ και γενικά να διαψεύδομαι σ'αυτές τις περιπτώσεις, αλλά κάπου πιστεύω οτι πάντα από πίσω κρύβεται τεράστιο πρόβλημα επικοινωνίας (λεκτική ή σωματική-σωματική επικοινωνία, όχι εμφάνιση) και φυσικά οι απαιτήσεις και η ιδέα για τον εαυτό μας που φτάνουν στο Θεό.
μα γιατι να το ξεπερασεις και να μην βγεις εξω ως γυναικα που παιρνει αυτο που θελει??γιατι δεν αφηνεσαι για να νιωσεις να απολαυσεις να χαρεις?δεν σε καταλαβαινω.
Ταυτίζονται απόλυτα, απόλυτα μαζί σου! Και εάν σε είχα δίπλα μου θα σε επαιρνα μια μεγάλη αγκαλιά!! Και δε με νοιάζει εάν παρεξηγήσεις αυτά που γράφω γιατί αυτό νιώθω αυτή την στιγμή, και εγώ αυτό έχω ανάγκη, μια αγκαλιά μια σύντροφο να με αγαπάει και να την αγαπάει αληθινά 360 μέρες το χρόνο και κάθε χρόνο, γιατί ο έρωτας είναι σπουδαίο πράγμα και δεν αξίζει σε κανέναν να είναι μονός του στην ζωή, εκτός εάν είναι δική του/της επιλογή! Βέβαια για την συντροφικότητα χρειάζεται να το προσπαθήσεις και εσύ, να κάνεις κινήσεις, να βγεις έξω από το σπίτι να κυκλοφορήσεις, μην περιμένεις να σου χτυπήσει την πόρτα ο έρωτας! Θα σου ότι και εγώ είμαι στα 32, χωρίς σχέση, ούτε καν ραντεβού ποτέ μα ποτέ στην ζωή μου!! Και γι'αυτό φταίω μόνο εγώ! Οκ η εμφάνιση μου δεν είναι και η καλύτερη πιστεύω αλλά δεν παίζει ρόλο μόνο το έξω αλλά και το μεσα, πιστεύω μέσα μου έχω κάτι όμορφο (χωρίς να θέλω να υπερηφανευτω) αλλά αυτό δεν το έχω δείξει ποτέ σε καμία γυναίκα, γιατί!! Γιατί είμαι ντροπαλός και δεν έχω πλησιάσει ποτέ γυναίκα, δεν έχω φλερτάρει ποτέ, ενώ θέλω τόσο μια σχέση, μια αγκαλιά!! Αλλά τραβάω από το μυαλό μου! Σου εύχομαι τα καλύτερα λοιπόν και να βρεις έναν σύντροφο που τόσο επιθυμείς, εύχομαι μέσα από την καρδιά μου όλα να πάνε καλά!
Εγώ πάλι θα σου φέρω παράδειγμα εμένα.. Που είχα σχέση.. Που με την αγκαλιά του δεν με έκανε να ξεχνάω τα πάντα.. Που όταν συζητούσαμε πάντα ένιωθα μειονεκτικά, γιατί με έκανε να νιώθω μειονεκτικά. Που μου έλεγε να μην είμαι τόσο κοινωνική, γιατί το παρεξηγούσαν κτλ κτλ.. Γενικά να μην στα πολυλογώ, το λουλουδάκι στις 14 Φλεβάρη δεν κάλυπτε το τεράστιο κενό των υπόλοιπων μηνών.. Οπότε τώρα στα 31 μου, με τις πιέσεις των γωνιών, με τα βλέμματα των "φίλων" και με το : "Άντε να βρεις ένα καλό παιδί να παντρευτείς" των γειτόνων, εγώ νιώθω πιο ωραία από ποτέ που είμαι μόνη μου και επιτέλους κάνω ότι αρέσει σε εμένα!!Να είσαι ο εαυτός σου, να αγαπάς τον εαυτό σου, να τον φροντίζεις και όλα έρχονται..Αρκεί να μην κλείνεσαι σε' σένα.. Βγάλε τον αριθμό απ' το μυαλό σου και ζήσε όμορφα τη ζωή σου!!!Καλή συνέχεια... :)