ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
28.1.2013 | 02:33

Έκανα το πρώτο μου COMING OUT και χρειάζομαι βοήθεια γιατί νιώθω ευάλωτος...

Μίλησα για πρώτη φορά για την ομοφυλοφιλία μου. Όσο το ετοίμαζα ένιωθα περήφανος. Από αυτά που άκουσα (δυστυχώς, αμαρτία, εκτροπή, γύρνα στον ίσιο δρόμο, κλπ) νιώθω ότι ήταν καλύτερα να μην είχα μιλήσει ποτέ μου. Νιώθω διπλά πανικοβλημένος....και ντροπιασμένος και γεμάτος ενοχές...Αν είναι και αυτό ένα ακόμη στάδιο για να φτάσω στην ωριμότητα, ας το υπομείνω, αλλά πονάω πολύ που δεν ήμουν τόσο καλά οργανωμένος ή οχυρωμένος πριν το κάνω. Επιθυμώ να μου πείτε πού μπορώ να διαβάσω κατι σχετικό για την διαδικασία μετά το Coming Out..γιατί ήδη νιώθω την ντουλάπα να με καλεί να κρυφτώ ακόμη πιο βαθειά...και δεν το θέλω! Σας ευχαριστώ!
12
 
 
 
 
σχόλια
ναι οντως εχει πολλα κοστη τοσα οσες και οι ανταμοιβες αλλα για καποιον σε αυτο το αρχικο σταδιο της αποδοχης καλο ειναι να κανει σταδιακα βηματα, να πειραματιστει με αντιδρασεις οικειων του και στην πορεια να ανοιχτει σε ολον τον κοσμο και να ειναι απολυτα περηφανος για αυτο που ειναι! δεν πρεπει να το κραταει κρυφο απο κανεναν, γιατι αυτο ειναι! και οντως θα ηταν ωραιο να υπαρχει αποδοχη εξαρχης απο ολους αλλα ορισμενα πραγματα καλο ειναι να γινονται σταδιακα, προς οφελος μας! Εγω προσωπικα που αντιμετωπιζω ακριβως το ιδιο θεμα, αυτο το δρομο εχω ακολουθησει, το ξερουν ορισμενοι σημαντικοι ανθρωποι και στην πορεια το κοινωποιω ολο και περισσοτερο, καθως νοιωθω πιο ανετα! δεν ξερω αν κανω καλα η οχι αυτη παντως ειναι η οδος που εχω ακολουθησει μεχρι στιγμης!
Perikleis: Μα και ο ίδιος δεν μας διευκρίνισε αν το είχε πει σε κάποιους στενούς φίλους πρώτα. Έχεις δίκιο σ' αυτό που λες, και νομίζω είναι αυτό που κάνουμε οι περισσότεροι. Βασικά το come out υπό μία έννοια πάντα σταδιακό είναι, δεν μπορείς να κάνεις come out σε όλο τον κόσμο ταυτόχρονα: σε όλη σου τη ζωή θα κάνεις come out ξανά και ξανά σε καινούριους ανθρώπους που θα γνωρίζεις. Βέβαια κάθε φορά γίνεται όλο και πιο εύκολο.
Ισως το μονο που δεν οργανωσες καλα ηταν το γεγονος πως δεν επελεξες το σωστο ατομο για να το εκμυστηρευτεις! Επρεπε να βρεις καποιον/α φιλο/η σου που θα ειναι ανοιχτος ως προς αυτο το θεμα και θα σε στηριξει απεναντι στο νεα δεδομενα που αντιμετωπιζεις. Σε καμια περιπτωση ΔΕΝ πρεπει να ντρεπεσαι και να νοιωθεις ασχημα για αυτο που εισαι, δεν αλλαζει! Αντιθετως πρεπει να εισαι περηφανος για τη φυση και την 'ιδιαιτεροτητα' σου και σε καμια περιπτωση να μη χωθεις βαθια στην ντουλαπα! Θα σου προκαλεσει ακομα μεγαλυτερα προβληματα! Πιστεψε εχω βρεθει στη θεση σου ως προς το coming ouτ και ηταν οντως δυσκολο απλα ημουν σιγουρος για το ατομο οπου το εκμυστηρευτηκα οντως μετραει πολυ! Μην τα παρατησεις, τωρα που εκανες το πρωτο βημα πρεπει να συνεχισεις! Καλη συνεχεια!
Προς Perikleis: Μα το θέμα δεν ήταν να είναι ο σεξουαλικός προσανατολισμός και η ταυτότητά του κάτι το οποίο "εκμυστηρεύεται" μόνο σε έμπιστους φίλους, και το κρύβει από τον υπόλοιπο κόσμο, αυτό ακριβώς που ήθελε ήταν να το πει για να ζει τη ζωή του φανερά σε όλους, όχι να το "εκμυστηρευτεί" σε λίγους. Οι στρέητ δεν κρύβονται και εκμυστηρεύονται μόνο σε λίγους ότι τους αρέσει το άλλο φύλο. Φυσικά και πονάει η διαδικασία, γιατί η Ελλάδα δεν είναι Σουηδία και οι πιθανότητες απόρριψης είναι πολύ μεγάλες. Αλλά τί να γίνει; Πονάει να γεννηθούμε, πονάει να μεγαλώσουμε, πονάει να είμαστε ζωντανοί σε διάφορες φάσεις. Η λύση δεν είναι να κρυβόμαστε από τον πόνο μια ζωή. Απλά όπως είπα και σε προηγούμενο σχόλιο δεν υπάρχουν μόνον αυτοί που μας απορρίπτουν, ακόμη κι αν είναι άνθρωποι σημαντικοί για μας. Ο κόσμος είναι μεγάλος και με το να είναι κάποιος ανοιχτός και να μην κρύβεται θα συναντήσει κάθε λογής ανθρώπους, μεταξύ αυτών και υπέροχους ανθρώπους με αγάπη και κατανόηση και ανοιχτό μυαλό. Ο κόσμος είναι γεμάτος και απ' αυτούς.
Φυσικά δεν είναι ούτε ασυνήθιστο ούτε ακατανόητο ή κατακριτέο που πολλά LGBT άτομα εκμυστηρεύονται τον προσανατολισμό και την σεξουαλική τους ταυτότητα μόνο σε έμπιστα άτομα. Αλλά από τη στιγμή που αποφασίζει κάποιος να κάνει come out το να λέμε ότι ήταν λάθος να κάνει come out σε αυτούς που δεν καταλαβαίνουν δεν έχει νόημα. Κάνω come out σημαίνει δηλώνω ποιός είμαι και ζω φανερά στη ζωή μου. Είναι αδύνατο να μην έχει κόστος. Αλλά έχει και -μεγαλύτερες κατά τη γνώμη μου- ανταμοιβές.
Καταλαβαίνω το σοκ και τον πόνο σου. Εγώ έφαγα ξύλο από τον πατέρα μου ως έφηβη στην πρώτη υπόνοια πως μου αρέσουν οι γυναίκες -μετά το μετάνιωσε και τώρα κάπως το κουτσοδέχεται αρκεί να νιώθω εγώ καλά, αλλά οι περισσότεροι στην οικογένειά μου δεν το έχουν δεχτεί ακόμη, αν και δεν με απορρίπτει κανείς εντελώς -δηλαδή να μη μου μιλάνε ή να μη θέλουν να με βλέπουν- απλώς δεν με εγκρίνουν. Στη δική μου περίπτωση ήταν λίγο πιο εύκολο γιατί ως αμφί είχα και μερικές σχέσεις με άντρες να χαίρεται το σόι και να ελπίζει ότι ίσως κάποτε παντρευτώ -άντρα. Για αρχή: Δεν υπάρχει αντικειμενικός λόγος να νιώθεις ενοχές. Δεν είσαι ούτε κακός ούτε βρώμικος ούτε αμαρτωλός. Δεν υπάρχει τίποτε κακό στο να είσαι ένας άντρας που αγαπά τους άντρες -αυτή τη βλακεία που οι άντρες είναι αποδεκτό να δέρνεστε και να σκοτώνεστε μεταξύ σας αλλά όχι να αγαπιέστε δεν την κατάλαβα ποτέ. Όλοι αυτοί που φρικάρουν γιατί σου αρέσουν οι άντρες δεν θα το έβρισκαν αφύσικο αν αντίθετα έσπαγες έναν άντρα στο ξύλο, ούτε ότι πρέπει να εκτίσεις στρατιωτική θητεία για να εκπαιδευτείς στο να σκοτώνεις άλλους άντρες σε καιρό πολέμου. Μα ποιός είναι τώρα ο ανώμαλος, εσύ ή αυτοί με την πλύση εγκεφάλου που τους έχει κάνει η κοινωνία ώστε να θεωρούν την αγάπη και το σεξ λάθος αλλά τη βία και τον θάνατο σωστά;Από την άλλη, επειδή αυτοί οι άνθρωποι, όπως κι εσύ με τις ενοχές σου και όπως και όλοι μας, έχουν μεγαλώσει σε αυτή την κοινωνία που κάνει αυτή την πλύση εγκεφάλου, πρέπει να καταλάβεις ότι χρειάζονται χρόνο για να αφομοιώσουν και να σκεφτούν αυτό που τους είπες. Αν δεν έχουν σοβαρά κόμπλεξ και εσωτερικές συγκρούσεις και η προκατάλειψή τους οφείλεται αποκλειστικά ή κυρίως σε άγνοια και θρησκευτικές πεποιθήσεις, θα το πάρουν καλύτερα με τον καιρό όταν ενημερωθούν και σκεφτούν περισσότερο.Είναι καλό να επικοινωνήσεις με την ΟΛΚΕ, την Colour Youth, ή όποια LGBT κοινότητα δρα στην περιοχή σου, για υποστήριξη και για να δεις αν υπάρχουν προγράμματα ενημέρωσης γονέων και συγγενών LGBT ατόμων -στη Σουηδία που είμαι εγώ είναι πολύ συνηθισμένα, ενδεχομένως να υπάρχει κάτι αντίστοιχο και στην Ελλάδα. Το να γνωρίσεις και να μιλήσεις με ανθρώπους που έχουν περάσει το δύσκολο μονοπάτι του coming out όπως εσύ θα σε βοηθήσει και θα σε δυναμώσει με πολλούς τρόπους. Όταν η οικογένειά μας και γενικά το περιβάλλον μας μας απορρίπτει, η δημιουργία μιας εναλλακτικής "οικογένειας" με μέλη που διαλέξαμε εμείς και μας καταλαβαίνουν είναι βάλσαμο. Εγώ δεν ξέρω πού θα ήμουν χωρίς τους υπέροχους φίλους μου, γκέι, στρέητ και αμφί, που δημιούργησαν έναν ζεστό υποστηρικτικό και χαρούμενο κύκλο προστασίας γύρω μου στις πιο δύσκολες στιγμές. Κόσμος δεν είναι μόνο οι ομοφοβικοί που αρνούνται να δουν πέρα απ' τη μύτη τους, ακόμα κι αν αυτοί είναι άνθρωποι σημαντικοί για μας που αγαπάμε και χρειαζόμαστε την αγάπη τους. Δεν μπορείς φυσικά να αρνηθείς τον πόνο που σου προκαλεί η απόρριψη από αγαπημένα πρόσωπα, όταν αγαπάς έχεις ανάγκη να σε αγαπήσει και ο άλλος, φυσικό -ε και δεν μπορείς ν' αλλάξεις γονείς, δυστυχώς-, αλλά μη συγχέεις αυτή την απόρριψη με την δική σου αξία και μην βασανίζεσαι από τον φόβο ότι όλος ο κόσμος είναι έτσι. Δεν είναι. Ο κόσμος είναι πλατύς, μεγάλος, θα βρεις κάθε είδους ανθρώπους μέσα σ' αυτόν. Θα χτίσεις τη ζωή σου πάνω στην αγάπη και δίπλα σ' αυτούς που σου δείχνουν αγάπη, όχι πάνω στην απόρριψη και τον φόβο. Γαμώτο, εδώ στη Σουηδία έχουν φανταστικά βιβλία για το coming out με μαρτυρίες από την ντουλάπα που έχουν εκδοθεί από μεγάλους εκδοτικούς κι έχω σκεφτεί πολλές φορές ότι θα μπορούσαν να βοηθήσουν πολλούς σαν εσένα και ίσως θα έπρεπε να δοκιμάσω έρθω σε επαφή με κάποιον ελληνικό εκδοτικό και να μεταφράσω κάποιο στα ελληνικά, αλλά ακούω γενικά πως "δεν υπάρχει αναγνωστικό κοινό για τέτοιο βιβλίο στην Ελλάδα". Χμμ, μπούρδες νομίζω!
Κουράγιο και τα πράγματα θα πάνε καλύτερα. Κάθε μεγάλο ταξίδι ξεκινά με ένα βήμα, συνέχισε και κάποια στιγμή θα κοιτάξεις πίσω σου και εκπλαγείς απο την απόσταση που περπάτησες. Όρισε τον εαυτό σου, μην αφήσεις τους άλλους να το κάνουν για σένα.
Καλησπέρα και απο εμένα. Αν αντιμετωπίζεις συγκεκριμένα πρόβλημα με τους γονείς σου, μπορείς να ακολουθήσεις τον ακόλουθο σύνδεσμο, έχει πληροφορίες στα αγγλικά που θα σε βοηθήσουν αρκετά. http://www.wipeouthomophobia.com/parentsguidecomingout.htmΑν θέλεις να μιλήσεις σε κάποιον, μπορείς να επικοινωνήσεις με εμένα γιατί έχω περάσει τα ίδια και όχι και με τον καλύτερο τρόπο. Κάνε απάντηση σε αυτό το σχόλιο. Και το κυριότερο: δεν πρέπει παρά να είσαι περήφανος γι αυτό που είσαι και να πάψεις να αισθάνεσαι πως 'ό,τι είμαι δεν είναι καλό γιατί κάποιοι άλλοι δεν το εγκρίνουν. Για εσένα ζεις, όχι για τους άλλους.
Κουράγιο και υπομονή. Μην παρακαλάς τους άλλους να σου δώσουν το σεβασμό τους, απαίτησε το! Gay ή straight, όλοι έχουμε ιδιαιτερότητες και ποτέ δεν πρόκειται να είμαστε αποδεκτοί από όλους, ούτε χρειάζεται να το επιδιώκουμε. Δεν έχει νόημα λοιπόν να διαμορφώνουμε τον εαυτό μας με βάση τη γνώμη των άλλων. :)
Μπράβο σου! Πραγματικά σε χαίρομαι! Δεν μπορώ να ξέρω τι περνάς ,ξέρω όμως πως πολλές φορές μου λείπει το θάρρος να αντιμετωπίσω άλλα μικρότερα θέματά μου κι εσύ αυτή τη στιγμή στα μάτια μου είσαι πολύ δυνατός!Μπορεί να μην είμαι ομοφυλόφιλη ,αλλά ζω για τη μέρα που αυτό το θέμα δεν θα είναι ταμπού και οι άνθρωποι θα μπορούν να ζουν ελεύθερα χωρίς να κρύβουν τις όποιες προτιμήσεις τους ,γιατί αυτό σημαίνει πως θα υπάρχουν πολλοί περισσότεροι ευτυχισμένοι άνθρωποι γύρω μου. Η μόνη υποχρέωσή σου είναι να είσαι σωστός και δίκαιος απέναντι στους γύρω σου για τίποτα άλλο δεν έχεις να δώσεις λόγο ακούς??
Δεν έχεις καμία ευθύνη για το τι σκέφτονται οι άλλοι για σένα. Είναι δικό τους πρόβλημα. Φυσικά σε επηρεάζει αλλά αυτοί σκέφτονται έτσι για αυτά που έχουν στο δικό τους κεφάλι. Η' γιατί μέχρι εκεί μπορούν να αντιληφθούν προς το παρόν. Μπορεί απλά να θέλουν περισσότερο χρόνο. Εκεί έξω υπάρχει και κόσμος που καταλαβαίνει. Εσύ έκανες ένα βήμα. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να ντρέπεσαι. Υπομονή. (κι αντιμετώπισε το ανάλογα με το πόσο κοντινοί σου είναι αυτοί οι άνθρωποι)