ΟΘΟΝΕΣ
Οθόνες

Τι κοινό έχουν η Beyoncé κι ο Ιναρίτου;

Ο εν ζωή παραγωγός ταινιών Fulks μηνύει την ποπ τραγουδίστρια για κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας, αλλά ο αποθανών Ταρκόφκσι βρίσκει δικαίωση μέσα από τα βίντεο των σινεφίλ.

Irene d'Athenes
Irene d'Athenes
4

Η πρόσφατη μήνυση κατά της Beyoncé για κλεμμένα πλάνα στο trailer του οπτικού άλμπουμ της Lemonade και η αντιπαραβολή των δύο οπτικών έργων σε εικόνες φέρνει ξανά στο νου την άλλη μέγιστη αντιγραφή που απασχόλησε το σινεφίλ κοινό φέτος, την περίπτωση Ιναρίτου. Σε ένα βίντεο 2:40" που έχει δημιουργήσει ο γραφίστας Μίσα Πέτρικ παρουσιάζεται ο καταφανής δανεισμός και η σχεδόν copy & paste απόδοση εικόνων από διαφορετικές ταινίες του Ταρκόφσκι στο βραβευμένο με Όσκαρ σκηνοθεσίας, φωτογραφίας και Α' ανδρικού ρόλου για τον Ντι Κάπριο, The Revenant. Έπειτα από τις κατηγορίες ότι κατάκλεψε το έργο του Ταρκόφσκι, ο Ιναρίτου ισχυρίστηκε ότι σκοπός του ήταν να αποτίσει φόρο τιμής στον σπουδαίο σκηνοθέτη.
Κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας ή έμπνευση; Δείτε το κι αποφασίστε:

4

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Βιμ Βέντερς: «Είμαι αισιόδοξος για το σινεμά, ο κόσμος σιχάθηκε το streaming»

Οθόνες / Βιμ Βέντερς στη LifO: «O κόσμος σιχάθηκε το streaming»

Με αφορμή το αφιέρωμα στο έργο του που είδαμε στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, ο Γερμανός σκηνοθέτης μάς μίλησε για την εκλεκτική συγγένεια που νιώθει με την Ιαπωνία και για τον τρόπο που του αρέσει να κάνει ταινίες, ενώ εξέφρασε την αισιοδοξία του για την επιστροφή του κοινού στις κινηματογραφικές αίθουσες.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
ΕΠΕΞ Γιάννης Φάγκρας: «Το μικρόβιο της απληστίας μπορεί να μας κάνει όλους κανίβαλους»

Οθόνες / Γιάννης Φάγκρας: «Η απληστία μπορεί να μας κάνει όλους κανίβαλους»

Την ανθρώπινη απληστία με φόντο το προσφυγικό διαπραγματεύεται η ταινία «Μικρός Ανθρωποφάγος», μια «πανκ περιπέτεια», σύμφωνα με τον σκηνοθέτη της, που συμμετέχει στο φετινό 66ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ο Ντάνιελ Ντέι Λιούις ήθελε να γίνει στρατιώτης αλλά τελικά έμαθε να κατασκευάζει βιολιά

Pulp Fiction / Ντάνιελ Ντέι Λιούις, μας έλειψες

Ο διάσημος ηθοποιός ήρθε στην Αθήνα και μας μίλησε αποκλειστικά για την επεισοδιακή πρώτη του επίσκεψη στην Ελλάδα, όταν ακόμη ήταν μακρυμάλλης έφηβος στα χρόνια της χούντας, και για την επάνοδό του στα πλατό μαζί με τον γιο του, Ρόναν, μαζί με τον οποίο έγραψε για πρώτη φορά σενάριο για την ταινία «Ανεμώνη».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ντέπυ Γοργογιάννη: «Ο intimacy coordinator θα ενταχθεί και στη δική μας κουλτούρα»

Θέατρο / Πώς γυρίζουμε σήμερα μια σκηνή βιασμού;

Το θέατρο και ο κινηματογράφος διεθνώς επανεξετάζουν τον τρόπο με τον οποίο στήνονται οι ερωτικές και βίαιες σκηνές: μέχρι ποιο σημείο μπορεί να εκτεθεί ένα σώμα; Η Ντέπυ Γοργογιάννη εξηγεί τον ρόλο του intimacy coordinator και τον τρόπο που τίθενται τα όρια.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Πριν από το break, ο Γιώργος Λάνθιμος τα λέει όλα

Οθόνες / Γιώργος Λάνθιμος: «Το θέμα είναι πώς ξαναβρίσκεις τη χαρά»

Παραδέχεται πως η δημιουργία ενός έργου τέχνης δεν είναι μια ανώδυνη διαδικασία. Και πως χρειάζεται ένα διάλειμμα. Πήρε στάση απέναντι σε όσα συμβαίνουν στη Γάζα γιατί «Αν είσαι άνθρωπος με οποιαδήποτε ενσυναίσθηση, δεν μπορείς να μη μιλήσεις». Λίγο πρίν την κυκλοφορία της ταινίας Βουγονία που σκηνοθετεί, ο Γιώργος Λάνθιμος μίλησε στη LifO.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Θανάσης Βαλτινός: Η νουβέλα «Η Κάθοδος των Εννιά» του διακεκριμένου συγγραφέα

Οθόνες / «Η Κάθοδος των Εννιά»: Η διάσημη νουβέλα του Θανάση Βαλτινού

Πεθαίνει σαν σήμερα ο διακεκριμένος Έλληνας συγγραφέας. Αυτή είναι η ιστορία ενός από τα εμβληματικότερα βιβλία του και η βραβευμένη μεταφορά της στον κινηματογράφο, το 1984, από τον Χρίστο Σιοπαχά.
ΦΩΝΤΑΣ ΤΡΟΥΣΑΣ
Η Ιζαμπέλ Ιπέρ έπαιξε σε 120 ταινίες. Σε αυτές τις 10 ξεπέρασε τον εαυτό της

Οθόνες / Η Ιζαμπέλ Ιπέρ έπαιξε σε 120 ταινίες. Σε αυτές τις 10 ξεπέρασε τον εαυτό της

Με αφορμή το αφιέρωμα που ετοίμασε το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για μία από τις σπουδαιότερες ηθοποιούς της εποχής μας, επιλέγουμε 10 ταινίες της, στις οποίες έχει αποτυπωθεί η τεράστια υποκριτική της δυναμική και η ικανότητά της να μεταμορφώνεται εσωτερικά με κάθε ρόλο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ

σχόλια

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε
1 σχόλια
βασιλης βασιλειαδης
εάν,μέχρι τον κατηγορήσουν,δεν είχε αναφέρει ποτέ τον ταρκόφσκυ ως επιρροή,τότε είναι περίεργη,έως ύποπτη,η σιωπή του.εμένα μου θύμισε πολύ τέρενς μάλικ,πάντως,όπως έγραψα και σε εκτενές σχόλιό μου:http://www.lifo.gr/guide/oscars/critics/90820#1636026
annibas
annibas
Τα πλάνα είναι του Ταρκόφσκι οπότε αυτόν έκλεψε και όχι τον Μάλικ. Άλλωστε οποιαδήποτε σύγκριση ανάμεσα στον Ταρκόφσκι και Μάλικ θα ήταν ατυχής. Τώρα διαβάζοντας το μακροσκελές άρθρο σου πάλι απορώ. Γιατί με την λογική σου όλοι έκλεψαν τον Griffith γιατί αυτός εξέλιξε τόσο τα αφηγηματικά μέσα του σινεμά. Τώρα όλοι οι σκηνοθέτες θα πάρουν από αυτόν τον Αϊζενστάιν και Ουέλς και θα προσπαθήσουν να κάνουν κάτι δικό τους. Αλλά το κλέψιμο του Ιναρίτου στον Ταρκόφσκι δεν έχει προηγούμενο και πέρα από άσχετος θα πρέπει να είσαι και τυφλός για να μην το δεις. Αυτή είναι η άποψη μου.
βασιλης βασιλειαδης
Μα,δεν αμφιβάλλω πως έκλεψε από ταρκόφσκυ,απλώς λέω πως έκλεψε ΚΑΙ απ΄αυτόν.Για μένα η κλοπή(άχαρη και άδικη λέξη,αλλά ελλείψει καλύτερης...)στην τέχνη έγκειται κυρίως στην ψυχή(εξ ου και η χρήση του ρήματος "θύμισε")ενός έργου κι όχι τόσο στο εξωτερικό περίβλημα,δηλαδή τα κάδρα/πλάνα και την φωτογραφία.το τρέξιμο που έριξε ο steadycam κάθ' όλο το revenant,μόνο στο αντίστοιχο σπριντ στα έργα του μάλικ το'χω ξαναδεί! ενώ,ο ταρκοφσκυ είχε συνήθως τρίποδι.εξάλλου,έκλεψε καμιά δεκαριά πλάνα,όχι ολόκληρη αφηγηματική ροή,στον ρώσο κοιμόμουνα,στον μεξικανό πάλι,όχι!πάντως,τα έργα των μάλικ και ταρκόφσκυ τα 'χω δει μόνο μία φορά,καλά,δεν μιλάω για γκρίφιθ,που δεν είδα ποτέ,οπότε,μάλλον εσύ ξέρεις καλύτερα!!
annibas
annibas
Ο ρυθμός, το στιλ, είναι Μάλικ που έχω δει τρεις ταινίες του με καλύτερη την λεπτή κόκκινη γραμμή και και με χειρότερη το δέντρο της ζωής που δεινοπάθησα στο σινεμά.Τώρα επειδή σου είπα διάβασα και το άλλο σχόλιο σου, εγώ πιστεύω πως ο Ιναριτους όταν συνεργαζόταν με τον Αριάγκα έκανε καλύτερες ταινίες.Γιατί το Amores Peros, το 21 γραμμάρια και το Βαβέλ είναι καλύτερες ταινίες για μένα.Επίσης θα σου πρότεινα να δεις και Γκρίφιθ και αν δεν έχεις δει-που πιστεύω πως έχεις δει- Λαγκ, Μιγιογκούτσι, Ντράγκερ, Ισιχάρα, Στρονχάιμ, Μουρνάου και Αιζεστάιν. κ.α.Καλές προβολές μια και το σινεμά δεν τερματίζει.