Τι κοινό έχουν η Beyoncé κι ο Ιναρίτου;

4

Η πρόσφατη μήνυση κατά της Beyoncé για κλεμμένα πλάνα στο trailer του οπτικού άλμπουμ της Lemonade και η αντιπαραβολή των δύο οπτικών έργων σε εικόνες φέρνει ξανά στο νου την άλλη μέγιστη αντιγραφή που απασχόλησε το σινεφίλ κοινό φέτος, την περίπτωση Ιναρίτου. Σε ένα βίντεο 2:40" που έχει δημιουργήσει ο γραφίστας Μίσα Πέτρικ παρουσιάζεται ο καταφανής δανεισμός και η σχεδόν copy & paste απόδοση εικόνων από διαφορετικές ταινίες του Ταρκόφσκι στο βραβευμένο με Όσκαρ σκηνοθεσίας, φωτογραφίας και Α' ανδρικού ρόλου για τον Ντι Κάπριο, The Revenant. Έπειτα από τις κατηγορίες ότι κατάκλεψε το έργο του Ταρκόφσκι, ο Ιναρίτου ισχυρίστηκε ότι σκοπός του ήταν να αποτίσει φόρο τιμής στον σπουδαίο σκηνοθέτη.
Κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας ή έμπνευση; Δείτε το κι αποφασίστε:

4

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Τζόυς Ευείδη

Οι Αθηναίοι / Τζόυς Ευείδη: «Φαίνομαι πολύ κουλ; Μπα, ρόλος είναι»

Αν της είχαν κάνει στο θέατρο όσες επαγγελματικές προτάσεις είχε ως σερβιτόρα, θα ήταν η Βουγιουκλάκη – όπως λέει. Κι αν και συχνά αυτολογοκρίνεται, δεν κρύβεται πίσω από τις λέξεις. Είναι μια αγαπητή κωμική ηθοποιός, που κάποτε ήθελε να παίξει δραματικούς ρόλους. Και είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Sonny boy: Ο Αλ Πατσίνο με τα δικά του λόγια

Pulp Fiction / Sonny boy: Ο Αλ Πατσίνο με τα δικά του λόγια

Mε αφορμή την βιογραφία του που μόλις κυκλοφόρησε στα Ελληνικά, ανατρέχουμε στη ζωή και την καριέρα του κορυφαίου σταρ, που προσπάθησε πολύ να αποφύγει τη διασημότητα, αλλά, ευτυχώς για εμάς, απέτυχε.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Είναι «καταραμένη» η κινηματογραφική βιογραφία του Μάικλ Τζάκσον;

Οθόνες / Είναι «καταραμένη» η κινηματογραφική βιογραφία του Μάικλ Τζάκσον;

Νέα αναβολή πήρε η ταινία «Michael» ενώ η παραγωγή ανακοίνωσε την έναρξη επιπλέον γυρισμάτων, τα οποία ενδεχομένως θα επιχειρήσουν να ασχοληθούν με τις βαριές κατηγορίες εις βάρος του αείμνηστου «Βασιλιά της ποπ».
THE LIFO TEAM
Τι είναι το IMAX που, μετά τη Θεσσαλονίκη, έρχεται και στην Αθήνα

Οθόνες / Τι είναι το IMAX που, μετά τη Θεσσαλονίκη, έρχεται και στην Αθήνα

Η ανακοίνωση των Village Cinemas γεμίζει χαρά τους Αθηναίους σινεφίλ που πρόκειται να αποκτήσουν τη δική τους αίθουσα IMAX. Τι είναι, όμως, η τεχνολογία IMAX και γιατί μέχρι πρότινος είχε μόνο η Θεσσαλονίκη πιστοποιημένη αίθουσα;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Ερωτικές ιστορίες κάτω από τα αστέρια στο Cine Paris

Οθόνες / Ερωτικές ιστορίες κάτω από τα αστέρια στο Cine Paris

Ένα υπέροχο κινηματογραφικό αφιέρωμα στο στέκι της Πλάκας, με παλιές δόξες, όπως το «Brief Encounter» και το «Roman Holiday» αλλά και πιο σύγχρονες, όπως το κομψοτέχνημα «In the Mood for Love» και το σπαραχτικό «Cold War».
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Βασίλη και Δάφνη, πώς γυρίσατε την πιο αφοπλιστική ερωτική σκηνή του ελληνικού σινεμά;

Lifo Videos / Βασίλη και Δάφνη, πώς γυρίσατε την πιο αφοπλιστική ερωτική σκηνή του ελληνικού σινεμά;

Ο βραβευμένος σκηνοθέτης και σεναριογράφος Βασίλης Κεκάτος, μαζί με την πρωταγωνίστριά του, Δάφνη Πατακιά, μιλούν για όσα έζησαν στα γυρίσματα της ταινίας «Οι άγριες μέρες μας» – μιας ιστορίας με χαρακτήρες που είναι «γλυκά τσογλανάκια».
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
«Made in Vain»: Γιατί ένας άνθρωπος θέλει να γίνει bodybuilder;

Οθόνες / «Made in Vain»: Γιατί ένας άνθρωπος θέλει να γίνει bodybuilder;

Ένα αποκαλυπτικό ελληνικό ντοκιμαντέρ που αποτυπώνει την ωμή αλήθεια για το άθλημα του bodybuilding –έναν κόσμο όπου δοκιμάζονται τα όρια σώματος και πνεύματος– έρχεται στις αίθουσες την Πέμπτη 29 Μαΐου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Είναι η «Κιούκα» η «ελληνική ταινία της χρονιάς»;

The Review / Τι είναι αυτό που κάνει την ταινία «Κιούκα» να συζητιέται τόσο;

O Χρήστος Παρίδης συνομιλεί με τη Βένα Γεωργακοπούλου για την ταινία «Κιούκα: Πριν το τέλος του καλοκαιριού» του 31χρονου Κωστή Χαραμουντάνη. Πώς καταφέρνει το όραμα ενός millennial σκηνοθέτη να ξεχωρίζει στο σύγχρονο ελληνικό σινεμά — και γιατί αξίζει την προσοχή μας;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ρίτσαρντ Γκιρ: Η αβάσταχτη γοητεία της σεμνότητας 

Οθόνες / Ρίτσαρντ Γκιρ: Η αβάσταχτη γοητεία της σεμνότητας 

Με αφορμή την έξοδο του «Oh, Canada» στις εγχώριες αίθουσες, ανατρέχουμε στο σύνολο της καριέρας ενός σταρ που οι περισσότεροι θεωρούμε δεδομένο, ίσως επειδή όσα κάνει στην οθόνη φαντάζουν τόσο ανεπιτήδευτα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

σχόλια

1 σχόλια
εάν,μέχρι τον κατηγορήσουν,δεν είχε αναφέρει ποτέ τον ταρκόφσκυ ως επιρροή,τότε είναι περίεργη,έως ύποπτη,η σιωπή του.εμένα μου θύμισε πολύ τέρενς μάλικ,πάντως,όπως έγραψα και σε εκτενές σχόλιό μου:http://www.lifo.gr/guide/oscars/critics/90820#1636026
Τα πλάνα είναι του Ταρκόφσκι οπότε αυτόν έκλεψε και όχι τον Μάλικ. Άλλωστε οποιαδήποτε σύγκριση ανάμεσα στον Ταρκόφσκι και Μάλικ θα ήταν ατυχής. Τώρα διαβάζοντας το μακροσκελές άρθρο σου πάλι απορώ. Γιατί με την λογική σου όλοι έκλεψαν τον Griffith γιατί αυτός εξέλιξε τόσο τα αφηγηματικά μέσα του σινεμά. Τώρα όλοι οι σκηνοθέτες θα πάρουν από αυτόν τον Αϊζενστάιν και Ουέλς και θα προσπαθήσουν να κάνουν κάτι δικό τους. Αλλά το κλέψιμο του Ιναρίτου στον Ταρκόφσκι δεν έχει προηγούμενο και πέρα από άσχετος θα πρέπει να είσαι και τυφλός για να μην το δεις. Αυτή είναι η άποψη μου.
Μα,δεν αμφιβάλλω πως έκλεψε από ταρκόφσκυ,απλώς λέω πως έκλεψε ΚΑΙ απ΄αυτόν.Για μένα η κλοπή(άχαρη και άδικη λέξη,αλλά ελλείψει καλύτερης...)στην τέχνη έγκειται κυρίως στην ψυχή(εξ ου και η χρήση του ρήματος "θύμισε")ενός έργου κι όχι τόσο στο εξωτερικό περίβλημα,δηλαδή τα κάδρα/πλάνα και την φωτογραφία.το τρέξιμο που έριξε ο steadycam κάθ' όλο το revenant,μόνο στο αντίστοιχο σπριντ στα έργα του μάλικ το'χω ξαναδεί! ενώ,ο ταρκοφσκυ είχε συνήθως τρίποδι.εξάλλου,έκλεψε καμιά δεκαριά πλάνα,όχι ολόκληρη αφηγηματική ροή,στον ρώσο κοιμόμουνα,στον μεξικανό πάλι,όχι!πάντως,τα έργα των μάλικ και ταρκόφσκυ τα 'χω δει μόνο μία φορά,καλά,δεν μιλάω για γκρίφιθ,που δεν είδα ποτέ,οπότε,μάλλον εσύ ξέρεις καλύτερα!!
Ο ρυθμός, το στιλ, είναι Μάλικ που έχω δει τρεις ταινίες του με καλύτερη την λεπτή κόκκινη γραμμή και και με χειρότερη το δέντρο της ζωής που δεινοπάθησα στο σινεμά.Τώρα επειδή σου είπα διάβασα και το άλλο σχόλιο σου, εγώ πιστεύω πως ο Ιναριτους όταν συνεργαζόταν με τον Αριάγκα έκανε καλύτερες ταινίες.Γιατί το Amores Peros, το 21 γραμμάρια και το Βαβέλ είναι καλύτερες ταινίες για μένα.Επίσης θα σου πρότεινα να δεις και Γκρίφιθ και αν δεν έχεις δει-που πιστεύω πως έχεις δει- Λαγκ, Μιγιογκούτσι, Ντράγκερ, Ισιχάρα, Στρονχάιμ, Μουρνάου και Αιζεστάιν. κ.α.Καλές προβολές μια και το σινεμά δεν τερματίζει.