H πρώτη παρέλαση μετά την απελευθέρωση στην Αθήνα της 25ης Μαρτίου 1945

H πρώτη παρέλαση μετά την απελευθέρωση στην Αθήνα της 25ης Μαρτίου 1945 Facebook Twitter
Τελετή κατάθεσης στεφάνου στο Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη \Φωτογραφικό Αρχείο Αθηνών Παύλου Μυλωνά - Αρχεία Νεοελληνικής Αρχιτεκτονικής Μουσείου Μπενάκη
3

 

ΚΥΡΙΑΚΗ 25 ΜΑΡΤΙΟΥ 1945

Η πρώτη παρέλαση μετά την απελευθέρωση.
Γύρω από την πλατεία Συντάγματος. Στιγμιότυπα από την Αθήνα, 69 χρόνια πριν.

 

 

 

H πρώτη παρέλαση μετά την απελευθέρωση στην Αθήνα της 25ης Μαρτίου 1945 Facebook Twitter
Φωτογραφικό Αρχείο Αθηνών Παύλου Μυλωνά - Αρχεία Νεοελληνικής Αρχιτεκτονικής Μουσείου Μπενάκη
H πρώτη παρέλαση μετά την απελευθέρωση στην Αθήνα της 25ης Μαρτίου 1945 Facebook Twitter
Φωτογραφικό Αρχείο Αθηνών Παύλου Μυλωνά - Αρχεία Νεοελληνικής Αρχιτεκτονικής Μουσείου Μπενάκη
H πρώτη παρέλαση μετά την απελευθέρωση στην Αθήνα της 25ης Μαρτίου 1945 Facebook Twitter
Φωτογραφικό Αρχείο Αθηνών Παύλου Μυλωνά - Αρχεία Νεοελληνικής Αρχιτεκτονικής Μουσείου Μπενάκη
H πρώτη παρέλαση μετά την απελευθέρωση στην Αθήνα της 25ης Μαρτίου 1945 Facebook Twitter
Φωτογραφικό Αρχείο Αθηνών Παύλου Μυλωνά - Αρχεία Νεοελληνικής Αρχιτεκτονικής Μουσείου Μπενάκη
H πρώτη παρέλαση μετά την απελευθέρωση στην Αθήνα της 25ης Μαρτίου 1945 Facebook Twitter
Άνθρωποι στις στέγες των κτηρίων (οδός Όθωνος & λεωφ. Αμαλίας)\Φωτογραφικό Αρχείο Αθηνών Παύλου Μυλωνά - Αρχεία Νεοελληνικής Αρχιτεκτονικής Μουσείου Μπενάκη
H πρώτη παρέλαση μετά την απελευθέρωση στην Αθήνα της 25ης Μαρτίου 1945 Facebook Twitter
Φωτογραφικό Αρχείο Αθηνών Παύλου Μυλωνά - Αρχεία Νεοελληνικής Αρχιτεκτονικής Μουσείου Μπενάκη

 

Φωτογραφία
3

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Το φωτογραφικό έργο της Ανιές Βαρντά σε μια νέα έκθεση/ Το Παρίσι της Ανιές Βαρντά έχει χιούμορ/ Η Ανιές Βαρντά εκτός από το σινεμά αγάπησε με πάθος και τη φωτογραφία/ Το ανορθόδοξο και διψασμένο για ζωή βλέμμα της Ανιές Βαρντά

Φωτογραφία / Η Ανιές Βαρντά εκτός από το σινεμά αγάπησε με πάθος και τη φωτογραφία

Μία νέα έκθεση στο Μουσείο Καρναβαλέ στο Παρίσι παρουσιάζει το ελάχιστα γνωστό φωτογραφικό έργο της σπουδαίας Γαλλίδας σκηνοθέτριας της Νουβέλ Βαγκ, αναδεικνύοντας τη λοξή και χιουμοριστική ματιά της στην πόλη του Παρισιού.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Οι γονείς μου κρατιούνται χέρι-χέρι μετά τον υποβοηθούμενο θάνατό τους

Φωτογραφία / Οι γονείς μου κρατιούνται χέρι-χέρι μετά τον υποβοηθούμενο θάνατό τους

«Η ζωή τους γινόταν όλο και πιο δύσκολη. Δεν ήθελαν να πάνε σε οίκο ευγηρίας και κανένας από τους δύο δεν ήθελε να ζήσει χωρίς τον άλλον. Έτσι έφυγαν από τη ζωή μαζί». Η πιο προσωπική φωτογραφία του Martin Roemers
THE LIFO TEAM
Αποτυπώνοντας την ολοκληρωτική χαρά του ποδοσφαίρου σε μια και μόνο στιγμή

Φωτογραφία / Αποτυπώνοντας την έκσταση του ποδοσφαίρου σε μερικά κλικ

Ο φωτογράφος André Coelho βρέθηκε στο στάδιο Nilton Santos στο Ρίο ντε Τζανέιρο, που ήταν γεμάτο με χιλιάδες οπαδούς της Μποταφόγκο που δεν μπόρεσαν να ταξιδέψουν για να δουν την αγαπημένη τους ομάδα από κοντά.
THE LIFO TEAM
Νίκος Οικονομόπουλος: «Οι μοδάτοι φωτογραφίζουν σήμερα με φιλμ· αλλά η ψηφιακή είναι μακράν ανώτερη φωτογραφία»

Νίκος Οικονομόπουλος / Νίκος Οικονομόπουλος: «Οι μοδάτοι φωτογραφίζουν σήμερα με φιλμ· αλλά η ψηφιακή είναι μακράν ανώτερη φωτογραφία»

Σε μια σπάνια συνέντευξή του, ο διεθνούς φήμης φωτογράφος του Magnum μιλά στον M. Hulot για την συναρπαστική φωτογραφική του ανέλιξη και τις σκέψεις του πάνω στα αιώνια διλήμματα της τέχνης του.
M. HULOT
Αγκαλιές και φιλιά στο τέλος του κόσμου. H τρυφερή μελαγχολία στις εικόνες του Spyros Rennt

Spyros Rennt / «Το κουίρ είναι το βάρος που σηκώνουμε απέναντι στην κοινωνία που δεν μας αγκαλιάζει»

Φίλοι, γνωστοί, άγνωστοι, εραστές: Στο τέταρτο φωτογραφικό του βιβλίο «Intertwined», ο Έλληνας καλλιτέχνης Spyros Rennt στρέφει το βλέμμα του προς μια πιο ήσυχη πλευρά της κουίρ επαφής.
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
«Η Ελλάδα που πρωτοείδα ήταν βουτηγμένη στη φτώχεια» ή «Γνώρισα/πρόλαβα μια Ελλάδα ανέγγιχτη και αναλλοίωτη». ή «Οι άνθρωποι στα νησιά δεν γνώριζαν καν τι σημαίνει τουρίστας»

Οι Αθηναίοι / «Τώρα η γλώσσα του Οδυσσέα είναι η γλώσσα μου. Και το Αιγαίο είναι η θάλασσά μου»

Γεννημένος στο Σικάγο, η αληθινή αλλαγή στη ζωή του ήρθε όταν ταξίδεψε για πρώτη φορά στα ελληνικά νησιά και την Αθήνα το 1954. Αποτύπωσε φωτογραφικά «τα χρόνια της ελπίδας σε μια Ελλάδα ανέγγιχτη και αναλλοίωτη». Σήμερα, εκφράζει την ανησυχία του για τα όμορφα τοπία της και τις γειτονιές, όπως η Πλάκα, που «είναι γεμάτες από καταστήματα με σουβενίρ». Ο φιλέλληνας φωτογράφος Ρόμπερτ Μακέιμπ είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Οι φωτογραφίες της Χλόης Ακριθάκη γίνονται έκθεση στο Μουσείο Μπενάκη

Φωτογραφία / Μια έκθεση για τους πολύ προσωπικούς χώρους των καλλιτεχνών

Η έκθεση «Συναντήσεις» της Χλόης Ακριθάκη στο Μουσείο Μπενάκη είναι μια σειρά φωτογραφιών που ξεκινά το 1992, στο ατελιέ του πατέρα της, και φτάνει μέχρι σήμερα, με την ίδια να επισκέπτεται φίλους εικαστικούς κατά τη διάρκεια της δουλειάς τους.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Οι νικητές και οι φιναλίστ του Nature Photography Contest 2024

Φωτογραφία / Οι νικητές και οι φιναλίστ του Nature Photography Contest 2024

Οι νικητές του δεύτερου ετήσιου Διαγωνισμού Φωτογραφίας Φύσης παρουσιάζουν εκπληκτικές εικόνες που κόβουν την ανάσα και αποκαλύπτουν τη ζωή στον πλανήτη μας. Ο φετινός διαγωνισμός αναδεικνύει τη δύναμη της φωτογραφίας να αποτυπώνει τοπία, την άγρια ζωή και τη λεπτή ισορροπία που διατηρεί τη ζωή στη Γη.
THE LIFO TEAM
«Η ζωή είναι παράξενη και αστεία» - Μία ταινία για τη ζωή και το έργο του σπουδαίου Βρετανού φωτογράφου Martin Parr

Φωτογραφία / Η ζωή και το έργο του φωτογράφου Martin Parr γίνονται ντοκιμαντέρ

«Προσπαθώ να δείξω τα πράγματα που θεωρώ ενδιαφέροντα και μερικές φορές είναι αστεία. Οι άνθρωποι είναι αστείοι, οπότε πώς γίνεται να μην είναι και το έργο αστείο; Δεν θεωρώ τον εαυτό μου χιουμοριστικό φωτογράφο, αλλά η ζωή είναι παράξενη και αστεία».
THE LIFO TEAM

σχόλια

2 σχόλια
Για πολλοστή φορά αναρωτιέμαι με ένα μεγάλο ΓΙΑΤΙ. Γιατί κατέστρεψαν όλα αυτά τα καταπληκτικά νεοκλασικά κτίρια με τις κεραμοσκεπές τους και στη θέση τους χτίσανε απαίσια τσιμεντένια κουτιά με σιδεροπροσόψεις, γεμάτα γιαλι; ΓΙΑΤΙ;;;Ίσως κάποιοι μου απαντήσουν. Ρητορικό είναι το ερώτημα μου. Ξέρω, έχω ακούσει, έχω διαβάσει του διάφορους λόγους για τους οποίους έγινε αυτό. Και τους οποίους τους βρίσκω, ουσιαστικά, φθηνούς και αδικαιολόγητους.Και μετά αναρωτιόμαστε, όσοι έχουμε ταξιδέψει ή διαμείνει στο εξωτερικό για μικρό ή μεγάλο διάστημα, γιατί όλοι εκείνοι έχουν κρατήσει σχεδόν ανεπηρέαστα, αναλλοίωτα τα ιστορικά κέντρα των πόλεων τους, μάλιστα πόλεις που κατά τη διάρκεια του 2ου παγκοσμίου πολέμου είχαν υποστεί τεράστιες ζημιές ή και ισοπεδωθεί ολοκληρωτικά.Και ενώ εμάς μας γλύτωσε από τους βομβαρδισμούς ο Παρθενώνα μας, τον οποίο φοβήθηκαν μη καταστρέψουν, φροντίσαμε όμως εμείς λίγο μετά, να αλλοιώσουμε σε μεγάλο βαθμό την όμορφη πόλη με τα όμορφα κτίσματα δια της αντιπαροχής χωρίς, απολύτως καμία αισθητική συνοχή και ισορροπία με το κλασσικό. Αυτή την αισθητική που δέσποζε στα μεγάλα κτίρια του κέντρου των Αθηνών.Τελικά ναι. Είμαστε (ακόμη και σήμερα) κωλοχωριάτες, αμόρφωτοι, απαίδευτοι, αστοιχείωτοι του κερατά. Ο,τι φάμε, ο,τι πιούμε κι ο,τι αρπάξει ο κώλος μας...!!!