Οι αγαπημένες μου διαστημικές ταινίες

Οι αγαπημένες μου διαστημικές ταινίες Facebook Twitter
1

2001, Η ΟΔΥΣΣΕΙΑ ΤΟΥ ΔΙΑΣΤΗΜΑΤΟΣ

Οι αγαπημένες μου διαστημικές ταινίες Facebook Twitter

Δεν έχω κλείσει τους λογαριασμούς μου με το 2001, και νομίζω πως ποτέ δεν θα συμβεί αυτό. Στην αρχή ήταν η μαγευτική κινηματογράφηση, που με μούδιαζε, μαζί με τη μουσική που με υπέβαλλε στο ταξίδι σε κόντρα υφή, αλλά τόσο ταιριαστά παντρεμένη- τα βαλς του Στράους με τις διαστημικές βόλτες, ο Λιγκέτι με την απόκοσμη περιπέτεια στο σύμπαν. Μετά, ήρθε το απαραίτητο παρασκήνιο: πως τα φωτογράφισε όλα αυτά ο Κιούμπρικ, γιατί πέταξε το πρωτότυπο μουσικό σκορ του Άλεξ Νορθ, πόσα ναρκωτικά έκαναν οι χίπιδες που εκστασιάστηκαν όταν το πρωτοείδαν, γιατί δεν πήρε το όσκαρ σκηνοθεσίας; Στο ενδιάμεσο, όλες οι αξέχαστες σκηνές που με άφησαν άφωνο, όπως το μοντάζ με το κόκαλο, το βουητό με τον ονόλοιθο στο φεγγάρι, η αποκαθήλωση του Χαλ, τα ψυχεδελικά χρώματα, το περίφημο δωμάτιο του χρόνου και του πολιτισμού όπου προσγειώθηκε και γέρασε αλματωδώς ο ταξιδευτής(και να φανταστείτε πως κάπου διάβασα πως το Interstellar δεν έχει καμία σχέση με την Οδύσσεια! Πόσο απερίσκεπτα μωροί μπορούν να γίνουν κάποιοι ειδικοί...). Και το έμβρυο που επιστρέφει αναγεννημένο, πεφωτισμένο, νωχελικό, σαν την προσωποποιημένη εκδοχή της μυστηριώδους διάνοιας, τι να είναι; Ε, αυτός είναι ο διάλογος. Όχι πλέον με τον Άρθουρ Κλαρκ, τον Κιούμπρικ και την ταινία, αλλά με το Ερώτημα. Ούτε Θεός, ούτε εξωγήινοι, αλλά η δική μας πεπερασμένη γνώση απέναντι στην μεγάλη υπέρβαση. Το 2001 είναι η κατεξοχήν αναζήτηση, που δνε έχει επαναληφθεί.

ΣΟΛΑΡΙΣ

Οι αγαπημένες μου διαστημικές ταινίες Facebook Twitter

Θυμάμαι χαρακτηριστικά από το βιβλίο του σκηνοθέτη, κριτικού και γνώστη του σινεμά και της θεωρίας του, Δημήτρη Παναγιωτάτου,  "Ο Φανταστικός Κινηματογράφος", πώς αμφισβητούσε το 2001 και αποθέωνε το Σολάρις του Αντρέϊ Ταρκόφσκι. Έφηβος ων, ανησύχησα για το αν κάνω λάθος, ώσπου γρήγορα κατάλαβα πως δεν υφίστανται ατοπήματα στο γούστο και τις προτιμήσεις. Εξαιτίας εκείνης της οπαδικής κόντρας στο μυαλό μου, το υπαρξιακό αριστούργημα του Ρώσου δημιουργού μου ήταν αντιπαθές επί χρόνια. Κακώς. Όταν το ξαναείδα, κατάλαβα πόσο διαφορετικό, αν και σύγχρονο, ήταν από το 2001. Είναι βαρύ και εσωστρεφές, μελαγχολικό, σχεδόν καταθλιπτικό και τεταμένα στοχαστικό, και αντί να καταστήσει το κινηματογραφικό διάστημα ως μια θρησκευτική εμπειρία, έφερε τη θρησκεία μέσα στους βασανισμένους χαρακτήρες, τον χήρο επιστήμονα στις συμπληγάδες της νεκρής συζύγου και του ωκεανού της σκέψης. Τώρα που το σκέφτομαι, το Σολάρις δεν είναι κλασσική ταινία επιστημονικής φαντασίας, αλλά ένα φιλμ φαντασμάτων και αντηχήσεων της μνήμης. Αν μια μεταγενέστερη ταινία του μοιάζει, δεν είναι το ομώνυμο remake του Στίβεν Σόντρεμπεργκ, αλλά το Event Horizon, που παρά τις βαρετές του τρύπες, είναι υπόγεια ανήσυχο.

ALIEN

Οι αγαπημένες μου διαστημικές ταινίες Facebook Twitter

Αυτό θα πει φρίκη και απειλή! Το διάστημα απεικονίζεται πραγματικά ως μια αφιλόξενη κινούμενη άμμος και τα τέρατα που καραδοκούν μπαίνουν μέσα σου, όπως και στην ταινία. Το είχα δει στο αείμνηστο Ράδιο Σίτυ στην Πατησίων και παραπατούσα στην έξοδο- και μέρες μετά. Πριν η βεντέτα ανάμεσα στη Ρίπλεϊ και τη μάνα-alien γίνει προσωπική, ένα κανονικό σίριαλ γυναικείας μονομαχίας με μεγάλες στιγμές και ευφάνταστες κορυφώσεις, το πρώτο επεισόδιο του Ρίντλεϊ Σκοτ ποντάρει στην στέρεη πλοκή και την  τρομακτική ατμόσφαιρα.

ΣΤΕΝΕΣ ΕΠΑΦΕΣ ΤΡΙΤΟΥ ΤΥΠΟΥ

Οι αγαπημένες μου διαστημικές ταινίες Facebook Twitter

Διαδραματίζεται όλο στη Γη, εκτός από την αχρείαστη προσθήκη μερικών σκηνών μέσα στο διαστημόπλοιο την επόμενη χρονιά, αλλά η λαχτάρα για εξωγήινη συντροφιά είναι ανάγλυφη και μεταδοτική. Όσο εντυπωσιακό κι αν είναι το show με τα πολύχρωμα φώτα και τις νότες του Τζον Γουίλιαμς στο φαλακρό βουνό της προσεδάφισης, το ζουμί βρίσκεται στην κλιμάκωση της αναμονής και της υστερίας, στις αποσπασματικές πρώτες εμφανίσεις των ΑΤΙΑ και στη συντονισμένη ευφορία όσων υπήρξαν μάρτυρες αυτών. Χάρμα ιδέσθαι ακόμη και σήμερα, οι Στενές Επαφές παραμένουν προϊόν αγάπης και ενθουσιασμού του Σπίλμπεργκ που τότε πίστευε πολύ στα ΟΥΦΟ και το σινεμά, και το έδειχνε με τον καλύτερο τρόπο. Μπορείτε να σκεφτείτε πιο σπουδαία χριστιανική παραβολή (και μάλιστα καμωμένη από έναν Εβραίο), με τους χαμογελαστούς εξωγήινους να μας υπόσχονται μια γλυκιά δεύτερη ευκαιρία στους ουρανούς, σαν τους καλούς αγγέλους που ανέκαθεν ελπίζαμε πως μα προστάτευαν εκεί ψηλά;

ROBINSON CRUSOE ON MARS

Οι αγαπημένες μου διαστημικές ταινίες Facebook Twitter

Από τον σκηνοθέτη Μπάϊρον Χάσκιν και τον παραγωγό Τζορτζ Παλ, που είχαν κάνει τον επίσης "αρειανό" Πόλεμο των Κόσμων δέκα χρόνια νωρίτερα, Ο Ροβινσώνας στον Άρη γυρίστηκε το 1964 και εντελώς καλή ταινία δεν τη λες, αλλά την προσέχεις σίγουρα και την παρακολουθείς άνετα. Προσωπικά, μου θυμίζει, αναδρομικά, το αγαπημένο μου, αφελές και χαριτωμένο, Χαμένοι στο Διάστημα, την τηλεοπτική σειρά του Ίρβιν Άλεν, διότι ο ένας από τους δύο αστροναύτες που επιζεί της αποστολής στον Άρη κινείται στο σκηνικό λες και βρίσκεται στο σπίτι του, παρέα με μια μαϊμού, τη Μόνα, και έναν πρωθύστερο Παρασκευά, που περιέργως και μακρινά παραπέμπει στον original σκλάβο της original ιστορίας, χωρίς να δηλώνεται ευθέως κάτι τέτοιο- στο μεταξύ, διάλεκτοι, ατμόσφαιρες και επιστημονικές λεπτομέρειες πάνε κατά διαόλου. Θυμάμαι επίσης το πρωτοποριακό, βωβό, "βαϊμαρικό" Frau im Monde του Φριτς Λανγκ, όπου τα χτενίσματα και τα ρούχα στο φεγγάρι είχαν πολύ πλάκα, όπως και το ατελείωτο βουβό μπλα-μπλα. Ωστόσο, το τρομερό ντεκόρ του Ροβινσώνα στην Κοιλάδα του Θανάτου, το υπερήφανο σινεμασκόπ και η θεματική επιμονή, ανεβάζουν τον πήχυ και μετατρέπουν ένα ακόμη scifi ή μιά καλτ ταινία είδους, σε κάτι μοναδικό για την εποχή του: ένα μοναχικό ταξίδι επιβίωσης σε ξένο κόσμο, χωρίς το προφανές μελόδραμα. Ταυτόχρονα, κατάγεται από τα μυριάδες b-movies επιστημονικής φαντασίας που ξεφύτρωναν σα μανιτάρια στη δεκαετία του 50 και τα αναβαθμίζει

STAR WARS

Οι αγαπημένες μου διαστημικές ταινίες Facebook Twitter

Μία ποπ όπερα του διαστήματος, το Star Wars δίνει χαρά σε ένα είδος που βάρυνε επικίνδυνα και κινδύνευσε να αποξενώσει τα παιδιά. Ο Τζορτζ Λούκας το παράκανε βέβαια, βάζοντας και τα νήπια στο παιχνίδι- σε αυτόν οφείλεται το blockbuster concept και ο άκρατος, ακατάσχετος βιντεο-παλιμπαιδισμός στο σύγχρονο σινεμά. Απολαμβάνω ακόμη το πρώτο των τριών (τα επόμενα είναι σα να μην έγιναν ποτέ) γιατί έχει καθαρές γραμμές και κλασσική υφή, ράβοντας μαεστρικά παραμύθια όλων των εποχών σε μια στόφα αφηγηματικής γρηγοράδας και οπτικής μεγαλοπρέπειας, οικείας στο μάτι και ευχάριστα, έξυπνα εύπεπτης. 

 

1

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Νεριτάν Ζιντζιρία: «Η Ελλάδα έχει φετίχ να βαφτίζει τους νέους "φαινόμενα"»

Οθόνες / Νεριτάν Ζιντζιρία: «Η Ελλάδα έχει φετίχ να βαφτίζει τους νέους "φαινόμενα"»

Όταν αποφάσισε να γίνει κινηματογραφιστής, του είπαν ότι θα πεινάσει, αλλά με έναν πολύ δημιουργικό τρόπο. Έκανε τις πρώτες του ταινίες κυριολεκτικά με χώμα και νερό, αλλά πλέον τρέχει παράλληλα οκτώ πρότζεκτ. Κάνει σινεμά συνομιλώντας με το σινεμά του Γιάνναρη, του Δαμιανού, του Παπατάκη. Ο Νεριτάν Ζιντζιρία αφηγείται τη ζωή του στη LifO.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
When Nobody’s Watching: Πριν κλωτσήσουν τη μπάλα, πρέπει να νικήσουν την προκατάληψη

Οθόνες / When Nobody’s Watching: Πριν κλωτσήσουν τη μπάλα, πρέπει να νικήσουν την προκατάληψη

Η Ελλάδα κάνει τα πρώτα της σοβαρά βήματα για να σταθεί ισότιμα στο ευρωπαϊκό γήπεδο του γυναικείου ποδοσφαίρου - Το νέο ντοκιμαντέρ του ΠΣΑΠΠ, “When Nobody’s Watching”, ρίχνει φως στις ζωές των αθλητριών που παλεύουν μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Η δραματική στροφή του The Rock και άλλοι 3 λόγοι να πάτε σινεμά

Οθόνες / Η δραματική στροφή του The Rock και άλλοι 3 λόγοι να πάτε σινεμά

Ακόμα μια κινηματογραφική μεταφορά του Δράκουλα, ένα κινέζικο animation που είναι η πέμπτη εμπορικότερη ταινία όλων των εποχών αλλά και η επανακυκλοφορία του «Avatar: The Way of Water» - Τι παίζει από σήμερα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη
THE LIFO TEAM
«Good Boy»: Ναι, ο σκύλος σας βλέπει φαντάσματα» ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ

Οθόνες / «Good Boy»: Ναι, ο σκύλος σας βλέπει φαντάσματα

Η πολυσυζητημένη ταινία τρόμου του Μπεν Λέονμπεργκ δίνει σάρκα και οστά σε έναν από τους μεγαλύτερους φόβους των ιδιοκτητών σκύλου και αντλεί τη συγκίνησή της από τον αρραγή δεσμό ανθρώπου και ζώου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Χρόνια Πολλά Πέδρο! 20 χρόνια τώρα βλέπουμε τις ταινίες σου.

Οθόνες / Χρόνια Πολλά Πέδρο! 20 χρόνια τώρα βλέπουμε τις ταινίες σου.

Ο Πέδρο Αλμοδοβάρ που έχει σήμερα γενέθλια παραμένει διαχρονικά ένας από τους αγαπημένους μας σκηνοθέτες. Μαζέψαμε σε ένα αφιέρωμα ό, τι έχουμε γράψει για τις ταινίες του αλλά και κάποια ενδιαφέροντα θέματα για το έργο του που αξίζει να τα διαβάσετε!
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η Αθηνά Ραχήλ Τσαγγάρη γύρισε μια πανκ αλληγορία για όσα βιώνουμε σήμερα

Οθόνες / Η Αθηνά Ραχήλ Τσαγγάρη γύρισε μια πανκ αλληγορία για όσα βιώνουμε σήμερα

Η περιπετειώδης δημιουργία του «Harvest», της εντυπωσιακής πρώτης αγγλόφωνης ταινίας της ταλαντούχας σκηνοθέτιδας, ζωντανεύει την ονειρική και σκληρή ατμόσφαιρα ενός μεσαιωνικού σκωτσέζικου χωριού καθώς αυτό εξαφανίζεται από τον χάρτη.  
M. HULOT
CHECK 10 τηλεοπτικές σειρές που θα δούμε μέχρι το τέλος του έτους

Οθόνες / 10 σειρές που θα δούμε μέχρι το τέλος του έτους

Από τη νέα σεζόν του «Slow Horses» στο μεγάλο φινάλε του «Stranger Things» κι από ένα φιλόδοξο πορτρέτο του Σκορσέζε στο νέο στοίχημα του δημιουργού του «Breaking Bad», διαλέγουμε δέκα σειρές που αναμένεται να μονοπωλήσουν το ενδιαφέρον μας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
6 αποκαλυπτικά ντοκιμαντέρ για τη ζωή και τον κόσμο που ζούμε τώρα

Οθόνες / 6 αποκαλυπτικά ντοκιμαντέρ για τη ζωή και τον κόσμο που ζούμε τώρα

Το Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Καστελλορίζου πρόβαλε φέτος ταινίες πολιτικά φορτισμένες που οραματίζονται ένα μέλλον χωρίς σύνορα. Έξι από αυτές έκαναν ιδιαίτερη εντύπωση χάρη στην αισθητική και την προβληματική τους.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ

σχόλια

1 σχόλια
Το solaris με μαγνήτισε απ΄την πρώτη φορά, ίσως να φταίει η μεγάλη αγάπη που έχω στον tarkofsky, ίσως να φταίει η ηλικία που την πρωτοείδα. Ταινία επιστημονικής φαντασίας αλλά κατά βάθος ένα ακόμα υπαρξιακό ταξίδι. Η οδύσσεια απ΄την άλλη πέρασε και δε μ΄άγγιξε ποτέ. Λέω να την ξαναβάλω τελικά μήπως μια δεύτερη ματιά την αποκαταστήσει...