Εις μνήμην Robin Williams

Εις μνήμην Robin Williams Facebook Twitter
1
Εις μνήμην Robin Williams Facebook Twitter
Μέχρι αργά τη νύχτα στο facebook του δεν είχε επισημοποιηθεί η δυσάρεστη είδηση και μόνο τις πρώτες πρωινές ώρες δημοσιεύθηκε ευχαριστήριο μήνυμα των διαχειριστών της σελίδας προς τους φαν του.

Η είδηση έσκασε σαν βόμβα εδώ και ένα 24ωρο στο διαδίκτυο: Ο Robin Williams βρέθηκε νεκρός σε ηλικία 63 ετών. Πιθανή αιτία θανάτου: αυτοκτονία, καθώς ο δημοφιλής παγκοσμίως ηθοποιός πάλευε με τη μανιοκατάθλιψη.

Μέχρι αργά τη νύχτα στο facebook του δεν είχε επισημοποιηθεί η δυσάρεστη είδηση και μόνο τις πρώτες πρωινές ώρες δημοσιεύθηκε ευχαριστήριο μήνυμα των διαχειριστών της σελίδας προς τους φαν του.

Είναι εντυπωσιακό το πόσο αγαπητός υπήρξε ο Robin Williams, τόσο στη χώρα μας, όσο και διεθνώς. Η φύση του κωμικού ίσως; Ορισμένες από τις ταινίες του, σαν το Goodmorning Vietnam και τον Κύκλο των Χαμένων Ποιητών, που συγκίνησαν τους σινεφίλ της υφηλίου, κάνοντας ξανά συμπαθή τον απομυθοποιημένο, ειδικά μετά τη δεκαετία του 1960, αμερικανικό κινηματογράφο;

Πιτσιρικάς είχα δει στην κρατική τηλεόραση το ντεμπούτο του Robin Williams ως Ποπάι στη μεταφορά στον κινηματογράφο από τον Robert Altman του πασίγνωστου κόμικ. Ο παραγωγός Robert Evans ήθελε τον Dustin Hoffman για τον ομώνυμο ρόλο κι άμα τελικά γινόταν αυτό, ίσως κι εγώ να μην απορούσα, βλέποντας τον Williams, πού πήγαν και βρήκαν έναν τέτοιο ηθοποιό - φτυστός ο παντοδύναμος σπανακοφάγος Ποπάι.

Το 1989 βγήκε στις αίθουσες ο Κύκλος των Χαμένων Ποιητών του Αυστραλού Peter Weir. Μας είχαν πάει με το σχολείο, θυμάμαι, να δούμε την ταινία σε κινηματογράφο του Πειραιά. Ύστερα καθίσαμε σε ένα cafe και τη συζητήσαμε. Είχαμε συγκλονιστεί με την αυτοκτονία του νεαρού αγοριού μέσα στο ασφυκτικά συντηρητικό περιβάλλον του δικού του σχολείου, όπως και με τον υπέροχο χαρακτήρα του καθηγητή - ποιητή John Keating, του Robin Williams δηλαδή. Κι αν πολλά χρόνια μετά ξανάδα την ταινία και τη βρήκα κάπως αφελή και δημαγωγική, η φιγούρα του Williams εντυπώθηκε μέσα μου σαν κάτι ολότελα συμπαθές και οικείο. Σήμερα με την απόσταση των 25 χρόνων εκείνης της πρώτης προβολής, έχω την αίσθηση πως ο ρόλος και η ερμηνεία του ήταν πραγματικό μάθημα περισσότερο για όλους τους δασκάλους ανά τον κόσμο και λιγότερο για τους μαθητές τους.

Το ίδιο διάστημα ήρθε και η δορυφορική τηλεόραση. Στο βρετανικό Super Channel όλο και παιζόταν κάποιο απόσπασμα από το Goodmorning Vietnam του Barry Levinson εν είδει βίντεο - κλιπ για το I feel good του James Brown.

Έψαξα και είδα κι αυτή την ταινία. Εκεί ο Williams υπήρξε συγκλονιστικός! Ένας DJ που προσπαθούσε εις μάτην, μεσ' στη φρίκη του πολέμου του Βιετνάμ, να χαρίσει το γέλιο στους άτυχους φαντάρους. Ένα απόλυτα τραγικό πρόσωπο, ένας μικρός Δαβίδ κόντρα στον γίγαντα Γολιάθ, που ήταν εν προκειμένω η ιμπεριαλιστική απάνθρωπη αμερικανική κυβέρνηση.

Τον Robin Williams τον έχασα τα επόμενα χρόνια ή για την ακρίβεια τον παρακολουθούσα να παίζει σε ταινίες, οι οποίες ουδόλως με ενδιέφεραν, πλην εξαιρέσεων σαν το The Fisher King του Terry Gilliam ή το Insomnia του Christopher Nolan με συμπρωταγωνιστή του τον Al Pacino.

Κι αν ο ίδιος στην προσωπική του ζωή έκανε τρεις γάμους και απόκτησε τρία παιδιά, με το τέλος του απόδειξε αυτό που όλοι κατά βάθος γνωρίζουμε: τα πιο δραματικά πρόσωπα είναι οι κωμικοί ηθοποιοί.

Με αφορμή την αυτοκτονία - αν έτσι αποδειχτεί  - του Robin Williams, ας μην πάμε μακριά. Είναι γνωστό το πόσο βαθύτατα μελαγχολικοί άνθρωποι υπήρξαν δικοί μας μεγάλοι κωμικοί σαν τον Βασίλη Λογοθετίδη και τη Σαπφώ Νοταρά. Βέβαια, το πέρασμα από τη μελαγχολία στην αυτοχειρία δε φανερώνει μία απλή συναισθηματική εκ του φυσικού κατάσταση, αλλά μία κλινική περίπτωση. Άτιμο πράγμα η μασκέ - κατάθλιψη, που λένε και οι ψυχίατροι.

Ο Robin Williams ήταν ένας πολύ επιτυχημένος χολιγουντιανός ηθοποιός, ένας σταρ με τεράστια εμπορική και καλλιτεχνική αποδοχή. Τα ιδρύματα αποτοξίνωσης, τα προβλήματα του με την κοκαΐνη και το αλκοόλ από τα νιάτα του, δεν τον εμπόδισαν να ισορροπήσει δεξιοτεχνικά πάνω στο σχοινί της φθοράς και του θριάμβου, της ροπής του προς το περιθώριο και της τάσης του για απόλυτο επαγγελματισμό.

Ένα άρμα τον πήρε από χθες, τον πήγε στα ουράνια και τα μάτια αμέτρητων ανθρώπων γέμισαν δάκρυα. Πιθανώς τώρα να μοιράζεται αστείες κουβεντούλες με τον Φρόιντ, όπως θα έλεγε και ο κύριος Κώστας Τριπολίτης.

1

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο άνθρωπος που έφερε την μαύρη μουσική κουλτούρα στο σαλόνι εκατομμυρίων σπιτιών

Daily / Ο άνθρωπος που έφερε τη μαύρη μουσική κουλτούρα στο σαλόνι εκατομμυρίων σπιτιών

Το ντοκιμαντέρ «Sunday Best: The untold story of Ed Sullivan» αναδεικνύει τη συμβολή του Εντ Σάλιβαν και της δημοφιλέστατης τηλεοπτικής εκπομπής του στην ανάδειξη τεράστιων μορφών της μαύρης μουσικής, από τη Nίνα Σιμόν και τον Τζέιμς Μπράουν μέχρι την Tίνα Τέρνερ και τον Στίβι Γουόντερ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Έντουαρντ Νόρτον: Γεννημένος σε λάθος εποχή

Οθόνες / Έντουαρντ Νόρτον: Γεννημένος σε λάθος εποχή

Με αφορμή τα σημερινά του γενέθλια, ανατρέχουμε στην καριέρα ενός ηθοποιού με την ερμηνευτική στόφα των μεγάλων ονομάτων του New Hollywood, μα καταδικασμένου να εργάζεται σε καιρούς που η κινηματογραφική βιομηχανία δεν ξέρει τι να κάνει μαζί του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Ana Kokkinos: «Αν ήμουν ένας στρέιτ, Άγγλος άντρας, η ζωή θα ήταν ευκολότερη»

Οθόνες / Ana Kokkinos: «Αν ήμουν ένας στρέιτ, Άγγλος άντρας, η ζωή θα ήταν ευκολότερη»

Η ελληνικής καταγωγής Αυστραλή σκηνοθέτιδα πίσω από το «Ten Pound Poms» μιλά στη LiFO για τη στάση των Αυστραλών απέναντι στους μετανάστες, την ταινία της που εξόργισε την ομογένεια, και το πώς είναι να νιώθεις παρείσακτος ακόμη κι όταν το έργο σου έχει δει πολύς κόσμος.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μιχάλης Ρέππας: «Θέλω να διασκεδάζω. Πέρασα τα 65 και έχει αρχίσει να μη με νοιάζει»

Οι Αθηναίοι / Μιχάλης Ρέππας: «Θέλω να διασκεδάζω. Πέρασα τα 65 και έχει αρχίσει να μη με νοιάζει»

«Τρεις Χάριτες», «Βίρα τις Άγκυρες», «Δις εξαμαρτείν», «Safe Sex», «Το Κλάμα βγήκε από τον Παράδεισο», «Μπαμπάδες με ρούμι». Λίγοι μας έχουν κάνει να γελάσουμε τόσο τα τελευταία 30 χρόνια όσο ο Μιχάλης Ρέππας. Ο ηθοποιός, συγγραφέας και σκηνοθέτης που εξαιτίας του «το Τζέλα Δέλτα δεν είχε φουγάρα» αφηγείται τη ζωή του στη LifO.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Το τρίο Πασκάλ-Τζόνσον-Έβανς και 9 ακόμα λόγοι να πάτε σινεμά

Οθόνες / Το τρίο Πασκάλ-Τζόνσον-Έβανς και 9 ακόμα λόγοι να πάτε σινεμά

Μια ταινία που η Τζέιν Όστιν θα ήταν περήφανη να είχε σκηνοθετήσει, η Λίντσεϊ Λόχαν ανταλλάζει σώμα με την Τζέιμι Λι Κέρτις ξανά μετά από 22 χρόνια κι ένας μεταλλαγμένος Μπάμπι εκδικείται για τον θάνατο της μαμάς του. – Τι παίζει από σήμερα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
THE LIFO TEAM
«Νεαρές μητέρες»: Είναι καλοκαιρινή επιλογή μία ταινία των αδελφών Νταρντέν; 

The Review / «Νεαρές μητέρες»: Tα κατάφεραν πάλι οι αδελφοί Νταρντέν; 

Τι κάνει τις «νεαρές μητέρες» να ξεχωρίζουν από τις προηγούμενες δουλειές των Βέλγων δημιουργών; Ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου συζητάνε για τη βραβευμένη ταινία που παίζεται στους θερινούς κινηματογράφους της Αθήνας.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
American Apparel: Τα βρόμικα μυστικά της πιο ανατρεπτικής εταιρείας των ’00s

Οθόνες / American Apparel: Τα βρόμικα μυστικά της πιο ανατρεπτικής εταιρείας των ’00s

Η American Apparel πουλούσε απελευθέρωση, αλλά πίσω από τις βιτρίνες και το φίνο βαμβάκι το brand ήταν βουτηγμένο στα σκάνδαλα: σεξουαλική παρενόχληση, κατάχρηση εξουσίας και ένα εργασιακό κλίμα που κάθε άλλο παρά cool ήταν.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Movies

Οθόνες / Η σπαρταριστή επιστροφή των «Τρελών Σφαιρών» και 9 ακόμα λόγοι για να πάτε σινεμά

Ο Λίαμ Νίσον δείχνει την κωμική στόφα του, η Άλισον Μπρι και ο Ντέιβ Φράνκο πρωταγωνιστούν στην πιο αναμενόμενη ταινία τρόμου της χρονιάς, η νέα ταινία των αδερφών Νταρντέν και 4 επανεκδόσεις – Τι παίζει από σήμερα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
THE LIFO TEAM
Είδαμε την ταινία που διασκευάζει ο Γιώργος Λάνθιμος

Οθόνες / Η ταινία στην οποία βασίστηκε ο Λάνθιμος: Ένα κρυμμένο νοτιοκορεατικό διαμάντι

Η επικείμενη κυκλοφορία του «Bugonia» στάθηκε αφορμή για να επισκεφτούμε ξανά την κινηματογραφική του πηγή, το cult «Save the Green Planet!», έναν από τους κρυμμένους θησαυρούς του νοτιοκορεατικού σινεμά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

σχόλια

1 σχόλια