Συνομιλώντας με τον
Γιούκιο Μισίμα
Η ταινία είναι διαθέσιμη στην πλατφόρμα HENRI (όπως Henri Langlois) της Γαλλικής Ταινιοθήκης έως την Τρίτη 7 Απριλίου 2026.
Με τον Γιούκιο Μισίμα
Jean-Claude Courdy
Γαλλία / 1966 / 10:21
Η συνέντευξη πραγματοποιήθηκε το 1966 στο Τόκιο, στο σπίτι του Γιούκιο Μισίμα, από τον Ζαν-Κλωντ Κουρντί, τότε δημοσιογράφο στην Ιαπωνία. Η ταινία ανακαλύφθηκε εκ νέου και αποκαταστάθηκε από την κόρη του σκηνοθέτη, Κέικο Κουρντί, και την Cinémathèque française, με βάση το αρνητικό 16 mm και την μαγνητική ταινία.
Ο Ζαν-Κλωντ Κουρντί, διευθυντής του ασιατικού παραρτήματος της ORTF [Γαλλική Ραδιοφωνία -σ.σ.], έζησε στο Τόκιο κατά το μεγαλύτερο μέρος της δεκαετίας του '60. Συναντά τον Γιούκιο Μισίμα για πρώτη φορά με την επίσημη ιδιότητά του, αλλά γυρίζει την ταινία αυτή ανεπίσημα. Οι μπομπίνες της ταινίας βρέθηκαν πρόσφατα και αποκαταστάθηκαν χάρη στη βοήθεια της κόρης του, της σκηνοθέτιδας Κέικο Κουρντί.
Το 1966, οι μεταφράσεις των έργων Ο χρυσός ναός, Ομολογίες μιας μάσκας και Μετά το συμπόσιο είχαν ήδη αποκαλύψει στη Γαλλία το ταλέντο του Μισίμα. Ο συγγραφέας έγινε επίσης σκηνοθέτης, παρουσιάζοντας για πρώτη φορά την ταινία του Τελετές του έρωτα και του θανάτου (Yūkoku στην αρχική της έκδοση) στη Γαλλική Ταινιοθήκη του Chaillot, ανταποκρινόμενος έτσι στην ενθουσιώδη πρόσκληση του Henri Langlois [ιδρυτή της Ταινιοθήκης -σ.σ.]. Γοητευμένος από τον Ζαν Κοκτώ, ο Μισίμα επιθυμούσε να ανήκει σε αυτή τη φυλή των ποιητών της εικόνας, εκείνων που οι άπειρες δυνατότητες της φαντασίας τους οδηγούν φυσικά προς τον κινηματογράφο. Ήδη από το 1953, ο Μισίμα επαινούσε στον Κοκτώ "αυτές τις μεταφορές που συνδυάζονται με φυσικό τρόπο σαν ένα ηλεκτρικό ρεύμα, αυτές τις μεταμορφώσεις που επιτρέπουν στις εικόνες να ξεγυμνωθούν". Περνώντας μπροστά και πίσω από την κάμερα για την λιτή προσαρμογή του διηγήματός του, ο Μισίμα είναι ταυτόχρονα ο καλλιτέχνης και το μοντέλο.
Γοητευμένος από την πολύ ιδιαίτερη προσωπικότητα του Γιούκιο Μισίμα, ο Ζαν-Κλωντ Κουρντί εγγράφεται στο γυμναστήριο όπου ο πολυτάλαντος συγγραφέας ασκείται τακτικά με εντατικές συνεδρίες bodybuilding. Εκτιμώντας ο ένας τον άλλον σε προσωπικό και πνευματικό επίπεδο, οι δύο άνδρες συμφωνούν για την ανάγκη μιας κινηματογραφημένης συνέντευξης.
Αυτό το πολύτιμο ντοκουμέντο, που παρουσιάζει μια μέρα από τη ζωή του "σούπερ σταρ", ξεκινά με το ξύπνημά του, πριν απαντήσει στα γαλλικά στις ερωτήσεις του δημοσιογράφου. Στον τοίχο του δωματίου, δίπλα στους ποπ πίνακες του ιδιοφυούς Tadanori Yokoo, ένας δεύτερος Μισίμα κοιμάται: πρόκειται για μια φωτογραφία του Eikō Osoe από τη συλλογή με τίτλο Το μαρτύριο των τριανταφύλλων.
Απεικονίζει τον θάνατο ενός μυθικού Μισίμα, με ένα λουλούδι φυτεμένο στο σώμα. Πνίγοντας τον εαυτό του στο είδωλό του, ο καλλιτέχνης αρέσκεται να συγχέεται με την εικόνα του ως προκλητικός άγιος μάρτυρας. Οι συνάδελφοί του συγγραφείς, από τον Οσάμου Νταζάι έως τον Γιασουνόρι Καβαμπάτα, είχαν αδύναμη και ασθενική σωματική διάπλαση, με την ασθένεια να αποτυπώνεται ως και στα χαρακτηριστικά του προσώπου τους. Θεωρώντας τον εαυτό του πολύ ντροπαλό για να είναι "πνευματικός επιδειξίας", ο Μισίμα αυτοαποκαλείται "συγγραφέας που δεν αγαπά τη λογοτεχνία" και αποκαλύπτει το σώμα του, που έχει ανακατασκευαστεί με τη μυϊκή ενδυνάμωση, μιμούμενος όψεις της καθημερινότητάς του. Απαντώντας σε πολλές ερωτήσεις, από την αυτοκτονία μέχρι την ομοφυλοφιλία, ο Μισίμα υποδύεται τον Μισίμα. Παρουσιάζει χωρίς περιστροφές την άποψή του για την τέχνη και την κοινωνία, κάνοντας ταυτόχρονα ασκήσεις με το σπαθί. Το 1970, ο Ζαν-Κλωντ Κουρντί θα φύγει από την Ιαπωνία για να αναζητήσει νέους ορίζοντες. Λίγους μήνες αργότερα, ο Μισίμα θα αποκτήσει την αθανασία με μια θεαματική αυτοκτονία με seppuku, αυτή τη φορά πραγματική.
Clément Rauger
229 σπάνιες ταινίες προβάλλονται online από τη Γαλλική Ταινιοθήκη.
Η πλατφόρμα HENRI είναι μια πρωτοβουλία της Γαλλικής Ταινιοθήκης, η οποία ξεκίνησε αρχικά την άνοιξη του 2020 αντιδρώντας στο κλείσιμο των αιθουσών της λόγω της επιδημίας Covid-19 και του lockdown. Κάθε βράδυ, από τις 9 Απριλίου έως τις 15 Ιουλίου 2020 – ημερομηνία επανέναρξης των προβολών στις αίθουσες της Ταινιοθήκης –, η HENRI πρόσφερε δωρεάν σπάνιες ταινίες από τις συλλογές της ή από αυτές των συνεργατών της (κινηματογραφιστές, φεστιβάλ, αρχεία, δικαιούχοι, κ.λπ.).
Έκτοτε, η HENRI συνεχίζει να εξερευνά, σε εβδομαδιαία βάση, σπάνια αποκτήματα των συλλογών ταινιών του και της ιστορίας του κινηματογράφου.
