Η Σαρλότ Γκενσμπούρ, ο νέος κινηματογραφικός της ρόλος και η μιζέρια της ηθικής
Δικαιούται η Σαρλότ Γκενσμπούρ να υποδηθεί τη διάσημη Γαλλίδα δικηγόρο Ζιζέλ Χαλιμί, ακούραστη υποστηρίκτρια των δικαιωμάτων των Παλαιστινίων;
Rima Hassan (Γαλλίδα ευρωβουλευτής, συμμετείχε και στις δύο αποστολές του Στολίσκου της Ελευθερίας): οι λογαριασμοί που ακολουθεί η Σαρλότ Γκενσμπούρ, η οποία μόλις υπέγραψε μια επιστολή ζητώντας από τον Εμανουέλ Μακρόν να μην αναγνωρίσει το παλαιστινιακό κράτος·ακολουθεί τον ισραηλινό στρατό και έναν φιλοϊσραηλινό λογαριασμό που ονομάζεται "ψεύτικες φωτογραφίες της Χαμάς".
Η ηθοποιός Σαρλότ Γκενσμπούρ, η οποία θα υποδυθεί τη δικηγόρο και ακούραστη προοδευτική αγωνίστρια Ζιζέλ Χαλιμί - η οποία πέθανε στις 28 Ιουλίου 2020 - σε ένα "biopic" που γυρίζεται αυτή τη στιγμή και έχει προγραμματιστεί να κυκλοφορήσει το 2026, συνυπέγραψε, στις 19 Σεπτεμβρίου, μαζί με περίπου είκοσι άλλες προσωπικότητες, μία επιστολή που καλεί τον Εμανουέλ Μακρόν να μην προχωρήσει στην αναγνώριση ενός παλαιστινιακού κράτους "πριν απελευθερωθούν οι Ισραηλινοί όμηροι" που κρατούνται στη Γάζα "και διαλυθεί η Χαμάς".Εξοργισμένος από αυτή την άρνηση της πραγματικότητας, ένας από τους γιους της δικηγόρου, ο Σερζ Χαλιμί, μας έστειλε αυτό το κείμενο, υπενθυμίζοντας ότι η μητέρα του, σε όλη της τη ζωή, εξέφραζε "τη σταθερή αλληλεγγύη της" με τη Γάζα - όπου, όπως σημείωνε, "ένας λαός με γυμνά χέρια σφαγιάζεται".Πιστεύει ότι "θα διάβαζε αυτό το άρθρο γνώμης νιώθοντας αηδία".
Blast - 26.09.2025
Έμαθα αρκετούς μήνες μετά τη λήψη της απόφασης ότι η Σαρλότ Γκενσμπούρ είχε επιλεγεί για να υποδυθεί τη μητέρα μου στη δίκη του Μπομπινί (η Marie-Claire Chevalier, μία 16χρονη έφηβη που δικαζόταν το 1972 για παράνομη έκτρωση με τη συνενοχή της μητέρας της, είχε δικηγόρο τη Ζιζέλ Χαλιμί που μέσα από αυτή τη δίκη θα άνοιγε το δρόμο για την αποποινικοποίηση των αμβλώσεων -σ.σ.).Περιττό να πω ότι δεν μου ζητήθηκε η γνώμη μου.
Παραγωγοί, σκηνοθέτες, δημοσιογράφοι, πρόεδροι της Δημοκρατίας, δήμαρχοι, ηθοποιοί κ.λπ.μπορούν να αναφέρονται σε ένα δημόσιο πρόσωπο όπως θέλουν.Μπορούν ακόμη και να την επικαλεστούν ενώ την είχαν πολεμίσει μέσω του έργου τους ή της πολιτικής τους δράσης.
Μέχρι σήμερα, η αναφορά στη μνήμη της Ζιζέλ Χαλιμί γινόταν κυρίως σε εορτασμούς για υποθέσεις και νίκες που έχουν γίνει σχετικά συναινετικές (ελεύθερες αμβλώσεις, ποινικοποίηση του βιασμού, κατάργηση της θανατικής ποινής, αποποινικοποίηση της ομοφυλοφιλίας).Από την άλλη πλευρά, εκτός από τον αγώνα της για την ανεξαρτησία της Τυνησίας και της Αλγερίας, οι πολυάριθμες και συνεχείς αντιιμπεριαλιστικές στρατεύσεις της (Βιετνάμ, Κούβα, Βάσκοι αγωνιστές, η εναντίωσή της στον Πόλεμο του Κόλπου και του Κοσόβου, η Παλαιστίνη), καθώς και η απόρριψη των ευρωπαϊκών συνθηκών (Μάαστριχτ, ΣΕΚ) έχουν ξεχαστεί ή αποσιωποιηθεί.
Η υπογραφή από τη Σαρλότ Γκενσμπούρ, μαζί με τους Μπερνάρ-Ανρί Λεβί, Αλέν Μινκ, Ντομινίκ Ρενιέ, κ.λπ., μιας "ανοιχτής επιστολής" που αντιτίθεται στην αναγνώριση της Παλαιστίνης από τη Γαλλία και εξισώνει αυτήν την απόφαση με "ηθική συνθηκολόγηση απέναντι στην τρομοκρατία" ξαναφέρνει έτσι στο φως, σε αντιδιαστολή, ένα ολόκληρο κεφάλαιο της ζωής της Ζιζέλ Χαλιμί.
Επειδή θα διάβαζε αυτό το συλλογικό κείμενο νιώθοντας αηδία.Δεν λέει τίποτα για τα ισραηλινά εγκλήματα πολέμου, τα οποία πολλοί διεθνείς οργανισμοί έχουν χαρακτηρίσει ως γενοκτονία.Η Σαρλότ Γκενσμπούρ έτσι, χωρίς να το θέλει, έρχεται να θυμίσει μια ολόκληρη, πολύ ελάχιστα γνωστή πτυχή της αγωνιστικής ζωής της Ζιζέλ Χαλιμί, από το Δικαστήριο Ράσελ για την Παλαιστίνη μέχρι την υπεράσπιση του Μαρουάν Μπαργούτι.Και ειδικά, τη σταθερή αλληλεγγύη της με τη Γάζα, σε μια εποχή που, όπως έγραφε στην L'Humanité τον Ιούλιο του 2014, "ένας λαός με γυμνά χέρια σφαγιάζεται.Η ιστορία θα κρίνει, αλλά δεν θα σβήσει τον όλεθρο".Αυτή ήταν μια από τις τελευταίες δημόσιες τοποθετήσεις της.
Την ημέρα που θα κυκλοφορήσει η ταινία για τη δίκη του Μπομπινί, η Σαρλότ Γκενσμπούρ ίσως ερωτηθεί για τη θεμελιώδη διαφορά μεταξύ του χαρακτήρα που υποδύεται και των δικών της πεποιθήσεων, οι οποίες την τοποθετούν στο ανυπόληπτο στρατόπεδο των άνευ όρων υποστηρικτών του Ισραήλ.Η επιχείρηση στην οποία προσδοκούσε υποδυόμενη τη Ζιζέλ Χαλιμί στην οθόνη θα της γυρίσει μπούμερανγκ.
Serge Halimi Ο Serge Halimi -πρώην διευθυντής της Le Monde Diplomatique - είχε δηλώσει, πιο αιχμηρός από τον μεγαλύτερο αδερφό του Jean-Yves Halimi (ο οποίος αντέτεινε πως αντί για αηδία η μητέρα του θα είχε νιώσει μάλλον μία πολύ ελεγχόμενη ψυχρή οργή), ότι δεν θα παραστεί στην εθνική τελετή τιμής που είχε προγραμματιστεί από τον πρόεδρο Μακρόν για τη μητέρα του την Τετάρτη 8 Μαρτίου 2023.Είπε ότι "ο καλύτερος τρόπος για να τιμήσουμε τη μνήμη της θα ήταν η συμμετοχή στις διαδηλώσεις κατά της μεταρρύθμισης του συνταξιοδοτικού συστήματος".
Στην εφημερίδα L’Humanité, το καλοκαίρι του 2014, αμέσως μετά την ισραηλινή επίθεση κατά της Γάζας, η Ζιζέλ Χαλιμί είχε γράψει: "Ένας λαός με γυμνά χέρια – ο παλαιστινιακός λαός – σφαγιάζεται.Ένας στρατός τον κρατά όμηρο.Γιατί;Ποια υπόθεση υπερασπίζεται αυτός ο λαός και τι της αντιτίθεται;Επιβεβαιώνω ότι αυτή η υπόθεση είναι δίκαιη και θα αναγνωριστεί ως τέτοια στην ιστορία.Σήμερα, μια συνένοχη σιωπή βασιλεύει στη Γαλλία, τη χώρα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, και σε όλη την αμερικανοποιημένη Δύση.Δεν θέλω να σιωπήσω.Δεν θέλω να παραιτηθώ.Παρά την θερινή έρημο, θέλω να φωνάξω δυνατά για εκείνες τις φωνές που έχουν σιωπήσει και για εκείνες που κανείς δεν θέλει να ακούσει.Η ιστορία θα κρίνει αλλά δεν θα σβήσει τον όλεθρο.Την καταστροφή ζωών, την καταστροφή ενός λαού, την καταστροφή αθώων.Δεν ήλπιζε ο κόσμος ότι το Ολοκαύτωμα θα σηματοδοτούσε το οριστικό τέλος της βαρβαρότητας;"
