Στον Παράδεισο ζούμε με βασικό μισθό 234 ευρώ

Στον Παράδεισο ζούμε με βασικό μισθό 234 ευρώ Facebook Twitter
8

Στον Παράδεισο ζούμε με βασικό μισθό 234 ευρώ Facebook Twitter

Αγαπητέ φίλε,


ναι μιλάω σε εσένα που ακούς Βραζιλία και σκέφτεσαι παραλίες, τακουνάκια, ανάποδα ψαλίδια, υπερμεγέθεις κώλους και ατελείωτα πάρτι.

Συγγνώμη που σου χαλάω το όνειρο, αλλά το πάρτι τελείωσε.

Η μάλλον έχει τελειώσει εδώ και πολλά χρόνια αλλά δεν σου το είπανε.

Εδώ εξάγουμε, αλλά δεν πίνουμε καφέ, δεν χορεύουμε σάμπα εκτός των ορίων του Ρίο ντε Ζανέιρο ή μάλλον χορεύουμε σπάνια έτσι κι αλλιώς. Μέχρι και στην μπάλα εξάγουμε πλέον αμυντικά χαφ και στόπερ. Τα στερεότυπα μας τελείωσαν όπως και η υπομονή.

Τελείωσε η υπομονή.

Την τελευταία εβδομάδα πήραμε τους δρόμους. Οι διαμαρτυρίες ξεκίνησαν για την αύξηση 7 λεπτών του ευρώ στις συγκοινωνίες αλλά πλέον διαμαρτυρόμαστε για όλη τη σαπίλα πίσω από αυτό. Το πρόβλημα δεν είναι τα επτά λεπτά αλλά τα βασικά δικαιώματα. Η στρατονομία, κατάλοιπο της δικτατορίας, μοιράζει αφειδώς λαστιχένιες σφαίρες και ληγμένα δακρυγόνα. Αλλά είναι πλέον αργά. Ο κόσμος επιτέλους ξύπνησε και ζητά επίπεδο ζωής ανάλογο με την θέση της χώρας στο οικονομικό χάρτη. Βαρέθηκε να βλέπει τους λίγους να γεμίζουνε τις τσέπες, να επανεκλέγονται εδώ και δεκαετίες. Βαρέθηκε ο φτωχός αλλά, επιτέλους βαρέθηκε και ο πλούσιος, και θα στο εξηγήσω.

Στην Βραζιλία ο βασικός μισθός είναι 234 ευρώ. Το εισιτήριο του λεωφορείου είναι 1 ευρώ και το ρημάδι έρχεται όποτε γουστάρει. Κάποιος που ζει στο Μπέλο Οριζόντε κερδίζοντας βασικό μισθό, μένει τουλάχιστον 15 χιλιόμετρα από την δουλειά του και θέλει δύο λεωφορεία και μιάμιση ώρα για να φτάσει εκεί όταν δεν έχει κίνηση. Και όταν μιλάμε για κίνηση, μιλάμε για χάος. Στο Σάο Πάουλο για παράδειγμα κάθε μέρα έχουμε ουρές 70 χιλιομέτρων στις ώρες αιχμής. Εκεί συναντιούνται ο φτωχός με τον πλούσιο. Ο φτωχός στο λεωφορείο και πλούσιος στην αμαξάρα του με τα φιμέ τζάμια.

Ο πλούσιος που θα γυρίσει στο σπίτι του για το οποίο πληρώνει κατά μέσο όρο 1500 ευρώ ενοίκιο και άλλα 400 για κοινόχρηστα. Πληρώνει ιδιωτική ασφάλιση υγείας γιατί το δημόσιο δεν δουλεύει, πληρώνει πανάκριβα σχολεία για τα παιδιά του γιατί στο δημόσιο είναι δύσκολο να μάθουν οτιδήποτε, πληρώνει τα διπλάσια για οποιοδήποτε προϊόν (αυτοκίνητο, ρούχα, υπολογιστής κλπ.) έρχεται απέξω γιατί ο φόρος εισαγωγής ειναι 60% συν το κέρδος του εμπόρου. Πληρώνει με φόβο, γιατί δεν μπορεί να βγει απο το «κάστρο» με τον ηλεκτρικό φράχτη όποτε θέλει. Γιατί δεν μπορεί να πάει μια βόλτα όπου και όποτε του γουστάρει. Γιατί φοβάται για την ζωή του καθημερινά. Και σου μιλάω πάντα για το Μπέλο Οριζόντε και τις άλλες μεγαλουπόλεις της χώρας. Αν πάρεις τον δρόμο και πας προς το βορρά ξέχνα τα όλα αυτά, εκεί είσαι πλέον σε στάνταρντς Αφρικής.

Κανείς σχεδόν δεν τα περνάει όσο ωραία φαντάζεσαι στην Βραζιλία.

Ναι, έχουμε παραλίες και ήλιο αλλά αναλφαβητισμός είναι στο 10% και κάθε μέρα περίπου 13εκ. δεν έχουνε φαϊ στο τραπέζι τους.


Είμαστε η 6η οικονομική δύναμη στον κόσμο και την ίδια στιγμή πολύ χαμηλά στους δείκτες της παιδείας και της δημόσιας υγείας. Όσο αφορά την διαφθορά και την γραφειοκρατία πρέπει να είμαστε στο τοπ 3 εύκολα. Πολύ ψηλά είμαστε και στην εγκληματικότητα με τα νούμερα νεκρών σε Ρίο και Σάο Πάουλο να είναι μεγαλύτερα από εκείνα σε εμπόλεμες ζώνες (49 χιλ στο 2010). Δυστυχώς το Μουντιάλ και η Ολυμπιάδα δεν θα αλλάξουν τίποτα από όλα αυτά.

Για μια ακόμα φορά μας δούλεψαν ψιλό γαζί. Μας υποσχέθηκαν πως θα αλλάξει η ζωή μας, επιτέλους, προς το καλύτερο. Πως θα έχουμε συγκοινωνίες και δρόμους πρώτου και όχι τρίτου κόσμου θα αλλάξουμε, λέει,επίπεδο σε όλα. Πως όλο αυτό το «φαγοπότι» θα αξίζει τον κόπο. Αντίθετα, μέχρι τώρα όλη αυτή η ιστορία έχει στοιχίσει πάνω απο 27 δις δολάρια, περισσότερα από όσο τα τελευταία τρία μουντιάλ μαζί. Εδώ στο Μπέλο Οριζόντε, το Μινεϊράο κόστισε 270 εκ. ενώ αρχικά είχε υπολογιστεί σε 146εκ. Να σου πω ακόμα πως πήγα στο στάδιο «Ιντεπεντένσια», επίσης εδώ στο Μπέλο Οριζόντε, που κόστισε 45 εκ. ευρώ, παραδόθηκε με 2 χρόνια καθυστέρηση και λόγω κατασκευαστικού λάθους έχει πάνω από 6 χιλιάδες θέσεις που δεν βλέπουν τον ένα τέρμα. Ανάλογες και χειρότερες είναι οι ιστορίες και στα υπόλοιπα γήπεδα.

Μιας και μιλάμε για μπάλα, να σου πω πως οι περισσότεροι βραζιλιάνοι θα δουν το Μουντιάλ από την τηλεόραση. Το φτηνό εισιτήριο για το Κύπελλο Συνομοσπονδιών για τον αγώνα Ταϊτή – Νιγηρία κοστίζει κοντά στα 50 ευρώ. Φαντάσου λοιπόν τι θα πρέπει να πληρώσουμε στο Παγκόσμιο Κύπελλο και μην ξεχνάς, ο βασικός μισθός είναι στα 243 ευρώ.

Μουντιάλ για ποιόν λοιπόν; Ισως για εκείνους που θα έρθουν για να «ζήσουν το όνειρο» τους στην Βραζιλία. Αυτή ακριβώς την στιγμή γύρω στους 200χιλ βραζιλιάνους σε οκτώ μεγαλουπόλεις είναι στους δρόμους και διαδηλώνουν για τα δικαιώματα του. Δεν τους νοιάζει το Μουντιάλ, δεν πίνουν καφέ και σίγουρα δεν χορεύουν σάμπα.

 via Αlexis Gotsis

Αρχείο
8

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Μετά την πανδημία του κορωνοϊού, η ανισότητα θα αυξηθεί»

Σωτήρης Ντάλης / «Μετά την πανδημία του κορωνοϊού, η ανισότητα θα αυξηθεί»

Ο αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Μεσογειακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου και επικεφαλής της Μονάδας Έρευνας για την Ευρωπαϊκή και Διεθνή Πολιτική σχολιάζει τον αντίκτυπο της πανδημίας και της εκλογής Μπάιντεν στην Ευρώπη.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Επί Τραμπ οι μειοψηφίες κατέστησαν πλειοψηφίες»

Σωτήριος Σέρμπος / «Επί Τραμπ οι μειοψηφίες κατέστησαν πλειοψηφίες»

Τι σηματοδοτεί η εποχή Μπάιντεν και τι αφήνει πίσω του ο απερχόμενος Πρόεδρος; Απαντά στη LiFO ο Σωτήριος Σέρμπος, αναπληρωτής καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής στο Δημοκρίτειο Παν/μιο Θράκης και Ερευνητής στο ΕΛΙΑΜΕΠ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Θεοκλής Ζαούτης: «Είναι αρκετά πιθανόν να έχουμε τρίτο κύμα πανδημίας»

Ελλάδα / Θεοκλής Ζαούτης: «Είναι αρκετά πιθανόν να έχουμε τρίτο κύμα πανδημίας»

Ο καθηγητής Παιδιατρικής και Επιδημιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια και μέλος της Επιτροπής των Λοιμωξιολόγων του υπουργείου Υγείας μιλά για τα τελευταία δεδομένα της πανδημίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο γυμνός βασιλιάς, το Καπιτώλιο και η επόμενη μέρα

Νικόλας Σεβαστάκης / Ο γυμνός βασιλιάς, το Καπιτώλιο και η επόμενη μέρα

Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν είναι ένας Γουίλι Σταρκ της εποχής μας. Υπάρχει κάτι σημαντικό που χωρίζει τη λαϊκιστική φαντασία των χρόνων του Μεσοπολέμου –όπως την αναπλάθει το μυθιστόρημα του Γουόρεν– από τα πλήθη που είδαμε να βγαίνουν από τα μεσαιωνικά σπήλαια των social media για να ορμήσουν προς το Καπιτώλιο.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ευάγγελος Μανωλόπουλος: «Να μάθουμε να ζούμε με τις μάσκες, γιατί θα αργήσουμε να τις βγάλουμε»

Ελλάδα / Ευάγγελος Μανωλόπουλος: «Να μάθουμε να ζούμε με τις μάσκες, γιατί θα αργήσουμε να τις βγάλουμε»

Ο καθηγητής Φαρμακολογίας, Φαρμακογονιδιωματικής και Ιατρικής Ακριβείας στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Φαρμακολογίας, Ευάγγελος Μανωλόπουλος, μιλά στη LiFO για τα εμβόλια και τις φαρμακευτικές αγωγές που εξετάζονται. Απαντά για το δεύτερο κύμα της πανδημίας, εξηγεί ποια είναι η αλήθεια για τις ΜΕΘ, πότε θα αποχωριστούμε τις μάσκες αλλά και πότε προβλέπεται η επάνοδος στην κανονικότητα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η ασφάλεια του εμβολίου είναι υψηλού βαθμού; Ο καθηγητής της Οξφόρδης Πέτρος Λιγοξυγκάκης εξηγεί

Τech & Science / Γιατί η ασφάλεια του εμβολίου είναι υψηλού βαθμού; Ο καθηγητής της Οξφόρδης Πέτρος Λιγοξυγκάκης εξηγεί

Τι θα σημάνει η γενική χρήση των εμβολίων; Θα εφαρμοστούν νέοι κανόνες σχετικά με τον εμβολιασμό; Πότε προσδιορίζεται η έναρξή του; Και τι γίνεται με τους αρνητές;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Η ενδοχώρα της άρνησης και το εμβόλιο

Νικόλας Σεβαστάκης / Η ενδοχώρα της άρνησης και το εμβόλιο

Η όποια στρατηγική για τον εμβολιασμό χρειάζεται να είναι σκληρή με τον νεοφασισμό των fake news και της ωμής παραπλάνησης. Την ίδια στιγμή, όμως, πρέπει να εντάξει τις ανησυχίες, τις αντιρρήσεις και τις δεύτερες σκέψεις πολλών ανθρώπων.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ευάγγελος Καϊμακάμης: «Έχουν πεθάνει πολλοί σαραντάρηδες στα χέρια μας χωρίς προβλήματα υγείας»

Ελλάδα / Ευάγγελος Καϊμακάμης: «Έχουν πεθάνει πολλοί σαραντάρηδες στα χέρια μας χωρίς προβλήματα υγείας»

Ο πνευμονολόγος-εντατικολόγος στο νοσοκομείο Παπανικολάου μιλά για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στις ΜΕΘ και τις μελλοντικές ανησυχίες του σχετικά με την πανδημία.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Θεόδωρος Βασιλακόπουλος: «Ακόμη κι αν είχαμε 10.000 κλίνες ΜΕΘ, αν γέμιζαν όλες, θα θρηνούσαμε 4.000 θανάτους»

Ελλάδα / Θεόδωρος Βασιλακόπουλος: «Ακόμη κι αν είχαμε 10.000 κλίνες ΜΕΘ, αν γέμιζαν όλες, θα θρηνούσαμε 4.000 θανάτους»

Ο καθηγητής Πνευμονολογίας-Εντατικής Θεραπείας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών σχολιάζει όλες τις τελευταίες εξελίξεις στο μέτωπο της πανδημίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

3 σχόλια
Το Μουντιάλ μας μάρανε κι εμάς. Δεν βλέπουμε τι γίνεται στο εσωτερικό. Η Βραζιλία είναι τρανταχτό παράδειγμα "καλής οικονομίας" προς τα έξω και μέσα πέφτει πείνα... Έτσι θα γίνουμε κι εμείς ...
Σε αυτό τον κόσμο που αγωνιά να επιβιώσει και που κοιτά τη δύση όπως τα ζητιανάκια τις βιτρίνες ζαχαροπλαστείων, κάποιοι από εμάς ελπίζουν να βρούν αλληλεγγύη γιατί οι ευρωπαίοι δεν μας δανείζουν όσα χρειαζόμαστε για να προσληφθούμε όλοι στο δημόσιο και να "ζήσουμε το όνειρό μας". Δε τολμώ να σκεφτώ καν που θα ήμασταν τώρα αν η χώρα δεν ανήκε στην Ε.Ε.
Σχεδόν όλα τα σημαντικά έργα είναι πάντα χρηματοδοτούμενα από Ε.Ε., και από τα ευρωπαϊκά δικαστήρια έρχεται η μόνη ίσως πίεση για θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων και προστασίας του περιβάλλοντος. Δεν είναι δύσκολο να φανταστούμε την Ελλάδα 100% τριτοκοσμική εκτός Ε.Ε. αν δεν είμαστε Καμμένοι Έλληνες (δεξιά και αριστερή version).ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο, για να μη ξεχνιόμαστε.
Ρε Δον Ιδιώτη τα σκέπτεσαι αυτά και τα γράφεις;;;Τελικά με ποιούς είσαι. Μία έτσι τα γράφεις, μία αλλιώς, μία στο ενδιάμεσο. Πολύ μεγάλη η σύγχυση σου.Πως και στο τέλος δεν έγραψες ότι και εκεί στη Βραζιλία για όλα τα δεινά φταίει ο Σύριζα, όπως το συνηθίζεις; Δεν υπερασπίζομαι τον Σύριζα. Απλά προσπαθώ να αποδώσω, όσο μπορώ, το στίγμα σου.Κάποιος άλλος Δον Ιδιώτης εκεί στη Βραζιλία σε κάποιο παρόμοιο site θα γράφει: «Δε τολμώ να σκεφτώ καν που θα ήμασταν τώρα αν η χώρα δεν ήταν η 6η οικονομική δύναμη στον κόσμο και ανήκαμε στον ευρωπαϊκό νότο»...Και όποιος με κατάλαβε, με κατάλαβε...
Η Κίνα είναι η πρώτη οικονομική δύναμη στον κόσμο, αλλά το βιοτικό επίπεδο του λαού της τώρα αρχίζει σιγά σιγά να ανεβαίνει. Και βέβαια καλύτερα ας μη μιλήσουμε για ανθρώπινα δικαιώματα εκεί. Δε νομίζω ότι μπορεί να συγκριθεί το βιοτικό επίπεδο του έλληνα, έστω και μετά από 5 χρόνια κρίσης, με ανθρώπους που ζουν σε φαβέλες.Όσο για το με ποιους είμαι, είμαι με τη κοινή λογική. Ίσως γι αυτό είναι δύσκολο να βρεις το στίγμα" μου όπως λες. Γιατί ο πολιτικός κόσμος της χώρας έχει πάρει διαζύγιο μαζί της...
@Δον Ιδιώτης 23.11.2013 | 22:47Ό,τι να ναι... Δον Ιδιώτη, ό,τι να ναι...«Δε νομίζω ότι μπορεί να συγκριθεί το βιοτικό επίπεδο του έλληνα, έστω και μετά από 5 χρόνια κρίσης, με ανθρώπους που ζουν σε φαβέλες».Πόσο... εύστοχο παράδειγμα...Αυτόν τον συμψηφισμό του τύπου: «Αφού δεν πεθάναμε, τι καλά που ζούμε και σακάτηδες»... (ο ορισμός του επαίσχυντου συμβιβασμού), ούτε να τον καταλάβω θέλω, ούτε και να τον δεχτώ.Φοβάμαι πως κυρίως η κοινή λογική την οποία επικαλείσαι είναι που έχει πάρει διαζύγιο μαζί σου.Το αξιοπρεπές βιοτικό επίπεδο και κάθε επίπεδο σε οποιονδήποτε υγιή τομέα, ατομικό ή συλλογικό, όταν είσαι φύσει-θέσει ευσυνείδητος και αξιοπρεπής, στη συνεχή έκφραση και κυρίως την επίτευξής του (βλέπε εξέλιξη), δεν το συγκρίνεις με τα χειρότερα αλλά με τα καλύτερα, τα θετικότερα. Εξωγενή και ενδογενή ερεθίσματα, αντικρουόμενα ή μη. Τώρα πιθανώς να αναρωτιέσαι γιατί το έγραψα αυτό. Έλα ντε...
Να γίνουμε και εμείς Βόρεια Ευρώπη λοιπόν, χαίρομαι που έχουμε οι περισσότεροι τα ιδια πρότυπα και όχι κάτι λατινοαμερικάνικες μπανανίες τύπου Βενεζουέλα που έχουν μερικοί άλλοι.Για να γίνουμε λοιπόν Βόρεια Ευρώπη θα χρειαστεί να πολλαπλασιάσουμε τις εξαγωγές μας, η Σουηδία έχει οκταπλάσια αξία σε σύγκριση με εμάς, η Νορβηγία ακόμα υψηλότερη, θέλετε να κάνουμε ότι πρέπει για πολλαπλασιάσουμε τις εξαγωγές μας για να δημιουργηθούν δουλειές και να δημιουργηθεί πλούτος να φορολογηθεί και να μοιραστεί στη κοινωνία; Αυτή είναι η ερώτηση.Κατά τα άλλα η αγοραστική δύναμη του μέσου Βραζιλιάνου είναι μόλις 12% χαμηλότερη απο αυτή του μέσου Έλληνα.Παρά την τεράστια διαφθορά και την τεράστια γραφειοκράτεια της Βραζίλιας, η ψαλίδα κλείνει γρήγορα με την πολιτική που άρχισε ο Λούλα.