Σε αυτό τον κόσμο που αγωνιά να επιβιώσει και που κοιτά τη δύση όπως τα ζητιανάκια τις βιτρίνες ζαχαροπλαστείων, κάποιοι από εμάς ελπίζουν να βρούν αλληλεγγύη γιατί οι ευρωπαίοι δεν μας δανείζουν όσα χρειαζόμαστε για να προσληφθούμε όλοι στο δημόσιο και να "ζήσουμε το όνειρό μας". Δε τολμώ να σκεφτώ καν που θα ήμασταν τώρα αν η χώρα δεν ανήκε στην Ε.Ε.