Στα τέλη της δεκαετίας του '60, ένας φέρελπις τραγουδοποιός ονόματι David Bowie προσεγγίστηκε από τον τότε μάνατζερ του με το αίτημα να γράψει αγγλικούς στίχους σ΄ένα γαλλικό ποπ τραγούδι με τίτλο Comme d'habitude (Όπως συνήθως) που είχε συνθέσει ο Claude François. «Το πάλεψα λίγο και μου προέκυψε ο οικτρός τίτλος Even a Fool Learns to Love, ο οποίος απορρίφθηκε και δικαίως», θυμόταν ο Bowie το 1999. «Τελικά βρέθηκε στα χέρια του Paul Anka που έγραψε τους δικούς του στίχους αποκαλώντας το τραγούδι, απλά και ουσιαστικά, My Way».

 

Η εκδοχή του Paul Anka, ερμηνευμένη από τον Frank Sinatra, εισέβαλλε στον βρετανικό κατάλογο επιτυχιών πριν από 50 χρόνια αυτή τη βδομάδα, παραμένοντας στο Top 100 για 124 εβδομάδες χωρίς όμως να καταφέρει να φτάσει στο Νο.1. Λεπτομέρεια μάλλον, από τη στιγμή που είναι ένα από τα πιο δημοφιλή τραγούδια όλων των εποχών και μάλλον η πιο δημοφιλής επιλογή τραγουδιού για επιμνημόσυνες τελετές.

 

Η ζωή του τραγουδιού είχε ξεκινήσει το 1967 ως ένα αγγλόφωνο τραγουδάκι με αλαμπουρνέζικους στίχους που είχε γράψει ο Jacques Revaux με τίτλο For Me. O François όμως, που μόλις είχε χωρίσει με την France Gall, το πήρε και το μετέτρεψε μαζί με τον στιχουργό Gilles Tribaut σε κάτι που έμοιαζε θεματικά με πρώιμο Love Will Tear Us Apart: «Το χέρι μου χαϊδεύει τα μαλλιά σου / κι εσύ μου γυρνάς την πλάτη / όπως συνήθως».

 

Ο Frank Sinatra το 1970, ένα χρόνο μετά την ηχογράφηση του τραγουδιού. «Κάθε φορά που βγαίνω να τραγουδήσω αυτό το κομμάτι, τρίζουν τα δόντια μου», θα έλεγε αργότερα
Ο Frank Sinatra το 1970, ένα χρόνο μετά την ηχογράφηση του τραγουδιού. «Κάθε φορά που βγαίνω να τραγουδήσω αυτό το κομμάτι, τρίζουν τα δόντια μου», θα έλεγε αργότερα

 

Ο Paul Anka άκουσε το τραγούδι ενώ ήταν σε διακοπές στη Γαλλία και μετά από λίγο καιρό ζήτησε και πήρε τα δικαιώματα για την αγγλική απόδοση του τραγουδιού, φιλοδοξώντας να πείσει τον Sinatra να το ερμηνεύσει. Παρότι ο τελευταίος βρισκόταν σε φάση που είχε αποφασίσει να διακόψει τη δισκογραφία του, συγκινήθηκε τελικά από τη μοιρολατρική δύναμη του τραγουδιού και δέχτηκε να το ηχογραφήσει.

 

Το τραγούδι ηχογραφήθηκε με την πρώτη λήψη στο στούντιο παρά το γεγονός ότι ο Sinatra είχε κάποιες επιφυλάξεις για την αλαζονεία – όπως την έκρινε - του πρώτου προσώπου στους στίχους. «Κάθε φορά που βγαίνω να τραγουδήσω αυτό το κομμάτι, τρίζουν τα δόντια μου», θα έλεγε αργότερα, «επειδή, παρά την αντίθετη ίσως εντύπωση που έχει ο κόσμος για μένα, αντιπαθώ βαθιά τον κομπασμό και την αμετροέπεια στους άλλους».

 

Η ερμηνεία του πάντως είναι υπνωτική σχεδόν και αξεπέραστη στον τρόπο που εκφράζει κλιμακωτά και με περηφάνια παρά με κομπασμό την αυταπάρνηση και τον ατομικισμό του αφηγητή που φτάνει στο τέλος της ζωής χωρίς να μετανιώνει για τις επιλογές του.

 

Όταν ο Bowie άκουσε το αριστοτεχνικά ενορχηστρωμένο τραγούδι στο ραδιόφωνο, έμεινε άναυδος και όπως είπε αργότερα, έγραψε ως απάντηση το Life on Mars που συμπεριλήφθηκε στο άλμπουμ Hunky Dory όπου στο εσώφυλλο αναγράφεται κάτω από τον τίτλο του τραγουδιού «εμπνευσμένο από τον Frankie».

 

Η Shirley Bassey ήταν η πρώτη που άλλαξε το "man" σε "woman" στους στίχους
Η Shirley Bassey ήταν η πρώτη που άλλαξε το "man" σε "woman" στους στίχους

 

Στα πενήντα χρόνια που έχουν μεσολαβήσει από την εκτέλεση του Sinatra, το τραγούδι έχουν ερμηνεύσει – κυριολεκτικά σχεδόν – οι πάντες, από την Vera Lynn, την Shirley Bassey (η πρώτη που άλλαξε το "man" σε "woman" στους στίχους), τον Al Martino, τον ίδιο τον Paul Anka, ως την Aretha Franklin, τον Glen Campbell, την Nina Simone, τον Willie Nelson, τον Tom Jones, τον Jay-Z και τον Robbie Williams ακόμα, για να μείνουμε μόνο σε κάποιες από τις πιο γνωστές εκτελέσεις. Ήταν επίσης τοι πρώτο single του Elvis Presley που κυκλοφόρησε αμέσως μετά τον θάνατό του, αποκτώντας έτσι μια κυριολεκτικά επιμνημόσυνη διάσταση.

 

«Το τραγούδι αυτό παίρνει διαφορετικές μορφές και διαστάσεις, ανάλογα με τον ερμηνευτή και τον τρόπο ερμηνείας» είχε πει κάποτε ο Paul Anka.

 

 

 

 Sid Vicious, My Way

 

Ούτε αυτός όμως δεν θα μπορούσε να φανταστεί την αγρίως αποδομητική ερμηνεία του Sid Vicious στα πλαίσια του «μεταθανάτιου» ουσιαστικά άλμπουμ των Sex Pistols, The Great Rock 'n' Roll Swindle in Paris. Η εκτέλεση του Sid Vicious, εξίσου διάσημη με τον τρόπο της με τις παραπάνω, ηχογραφήθηκε τον Απρίλιο του 1978 στο Παρίσι, λίγο καιρό μόνο μετά τον θάνατο του δημιουργού του κομματιού, Claude François ο οποίος είχε πεθάνει από ηλεκτροπληξία στο μπάνιο του.

 

Με στοιχεία από τον Guardian