Μου αρέσει όπως τα λες και εγώ μαζί σου εν μέρει. Απλά σκέφτομαι μήπως όλα αυτά τα λες, όχι τόσο επειδή βαριέσαι να ασχοληθείς, αλλά επειδή φοβάσαι τα συναισθηματικά σκαμπανεβάσματα που έχουν οι σχέσεις. Φοβάσαι ότι ίσως πληγωθείς; Ότι ίσως θα χαλάσει η ισορροπία της καθημερινότητάς σου; Ότι θα κλονιστεί η σχέση που έχεις με τον εαυτό σου (αυτοπεποίθηση); Σε κάθε περίπτωση όμως, ο φόβος δεν είναι και ο καλύτερος παράγοντας. Οπότε μην είσαι τελείως κλειστή και κυνική. Δεν είναι όλες οι σχέσεις σαν αυτές που περιγράφεις. Κάποιες φορές εμφανίζονται άνθρωποι και καταστάσεις που θα αξίζουν να βγούμε εκτός της ζώνης ασφαλείας μας. Και όταν γίνει αυτό δεν θα πρέπει να "βαριέσαι". Δεν θες μετά από χρόνια να γράφεις εξομολογήσεις για μοναξιά και για απωθημένα... ;)