@i dont cheat lifeΕίναι απόλυτα αποδεκτό κι αναμενόμενο ότι και οι γονείς θα περάσουν περίοδο "πένθους" όταν μάθουν τα "νέα" (τα οποία στις περισσότερες των περιπτώσεων καθόλου "νέα" δεν είναι, απλά δεν ήθελαν να τα δουν).Άλλο όμως αυτό, που πρέπει να το διαχειριστούν εσωτερικά, χωρίς να επιβαρύνουν το παιδί τους που έχει ήδη πααααάρα πολλά να σηκώσει, κι άλλο να τους νομιμοποιούμε στο να ξεράσουν όλο τους το "πένθος" πάνω στα παιδιά τους. Το παιδί τους είναι αυτό που είναι και δεν μπορεί να κάνει κάτι για να είναι διαφορετικό. Δεν αναφερόμαστε σε κάτι που αλλάζει, π.χ. στους κακούς βαθμούς που έφερε και πρέπει να διορθωθεί.Βγες από τον εαυτό σου και προβληματίσου λίγο, φίλε γονιέ:θα ισχυριζόσουν ότι πρέπει να ισχύουν αυτά τα τέσσερα σημεία σε άλλες περιπτώσεις που οι γονείς μαθαίνουν κάτι που δεν αλλάζει για τα παιδιά τους?Π.χ. στην περίπτωση που μάθαιναν ότι το παιδί τους έχει σύνδρομο Ντάουν?Εφαρμόζονται κι εκεί τα τέσσερα σημεία σου?Να κλαίνε μπροστά του που τους βγήκε "μογγολάκι" και να καταριούνται την τύχη τους?Να μην του χαμογελάνε για να... είναι ξεκάθαροι απέναντί του?Για να αισθάνονται ότι δεν... εξαπατούν τη ζωή???Τι διεστραμμένη λογική είναι αυτή???Αν δεν σου άρεσε το παράδειγμα, σκέψου εσύ σε ποιο άλλο παράδειγμα κάποιου χαρακτηριστικού που δεν αλλάζει θα επέτρεπες να εφαρμοστούν αυτά τα τέσσερα 'υπέροχα' σημεία από τους γονείς προς τα παιδιά τους...