Αχ, φεύγουν ένας-ένας...και μαζί τους φεύγουν κομμάτια της παιδικής μας ηλικίας...Μάλλον δεν έχω συνειδητοποιήσει πόσο έχω μεγαλώσει κι εγώ πια...Πάντως, έζησε μέχρι τα βαθιά γεράματα και με τόσο γεμάτη ζωή, και μέχρι τα ύστερά του ήταν ακμαίος, κάτι που εύχομαι για όλους μας.